8 - prośby
8. Modlitwa prośby
W naszej modlitwie ważne miejsce zajmują prośby skierowane do Boga. Modlitwa „Ojcze nasz” zawiera siedem próśb. Powierzamy Bogu wszystkie sprawy naszego życia. Również w modlitwie Jezusa prośba zajmuje wiele miejsca. Będziemy je rozważać zaczynając od modlitw, wypowiadanych przez Pana w czasie publicznej działalności. Potem w czasie Ostatniej Wieczerzy, w Ogrójcu i na krzyżu.
Myśli do homilii
1. Światło słowa płynące z czytań mszalnych danej niedzieli.
2. Wprowadzenie. Każda forma modlitwy jest ważna i piękna. Wpatrywaliśmy się w modlitwę uwielbienia i dziękczynienia, przeżywaną przez Jezusa. Poznajemy ją w ewangelicznych przekazach, a przeżywamy w sposób szczególny w Eucharystii. Łączmy się z uwielbieniem i dziękczynieniem, jakie Jezus zanosi wobec Ojca niebieskiego. Teraz chcemy się uważniej przyjrzeć modlitwie prośby. Pytamy: Kiedy Jezus zwracał się do Ojca niebieskiego z prośbą? O co prosił? Wsłuchujmy się w opisy, jakie przekazali nam Ewangeliści.
3. Modlitwa prośby. Popatrzmy najpierw na modlitwę poprzedzającą wybór Apostołów: „W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami” (Łk 6,12-13). To musiała być niezwykła rozmowa Jezusa z Ojcem niebieskim. Chodziło o wybór tych, na których będzie On budował swój Kościół. To zapewne była również prośba o to, aby powołani i wybrani przyjęli ten dar i dobrze wypełnili swoje powołanie. To sprawa tak ważna, że Jezus poświęca jej całą noc modlitwy. My również odkrywamy, że odkrycie, przyjęcie i dobre wypełnienie powołania, jakie Bóg człowiekowi daje, ma zasadnicze znaczenie. Żadnemu z rodziców nie jest obojętne, czy ich dziecko znajdzie właściwą dla siebie drogę życia. Jeśli odkryje powołanie do małżeństwa, kim będzie osoba, którą wybierze? Czy stworzą szczęśliwą rodzinę? Jeśli odkryje powołanie do kapłaństwa lub życia konsekrowanego, czy pójdzie tą drogą z całym zaangażowaniem? Wielkie sprawy wymagają wielkiej modlitwy. Nie bójmy się zarywać nocy lub nawet podejmować nocne czuwania, aby jednoczyć się z Jezusem w Jego nocnej modlitwie i prosić o łaskę przyjęcia i wypełnienia powołania dla nas i naszych bliskich.
Szczególną modlitwą otoczył Jezus Piotra. Św. Łukasz Ewangelista zapisał takie wydarzenie: „Gdy [Jezus] raz modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: Za kogo uważają Mnie tłumy?” (Łk 9,18). Pamiętamy odpowiedź Piotra („Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”) i wyjaśnienie Jezusa, że nie ciało i krew objawiły mu tę prawdę, lecz Ojciec niebieski. Piotr wyznał wiarę w bóstwo Chrystusa dlatego, że otrzymał taką łaskę. Według zapisu Łukasza wyznanie wiary Piotra było poprzedzone modlitwą Jezusa. To Jezus prosił o tę łaskę dla niego. Później, gdy zbliżał się czas męki, powiedział: „Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci” (Łk 22,31-32).
Jezus modlił się o wiarę dla Piotra. Zagrożeń będzie wiele, bo szatan działa mocno. Chce wszystkich przesiać jak pszenicę. Bez modlitwy Jezusa wiara Piotra nie przetrwa tych prób. Jest to również dla nas pouczenie, aby gorliwie modlić się o rozwój wiary dla siebie i dla innych. Kapłani proszą o ten dar dla tych, którzy zostali im powierzeni. Rodzice modlą się za dzieci, a wielu z nich cierpi, gdy widzi, że dzieci lub w wnuki tracą wiarę i przestają się modlić. Nie ustawajmy w modlitwie o wiarę i jej rozwój. Starajmy się nawet tę intencję wyróżnić. Gdy prosimy za chorych, to najpierw o wiarę dla nich, a potem o zdrowie. Gdy prosimy za bezrobotnych, to najpierw o wiarę, a potem o pracę. Gdy prosimy za uzależnionych od słabości to najpierw o wiarę, a potem o uwolnienie z nałogu. Człowiek, który ma wiarę w sercu, z Bogiem przeżywa wszystkie sprawy życia codziennego.
Popatrzmy jeszcze na inne modlitwy błagalne Jezusa. Św. Mateusz pisze: „Wtedy przyniesiono Mu dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: «Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie». Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd” (Mt 19,13-15). Rodzice przynoszą dzieci do Jezusa prosząc Go o modlitwę i nałożenie rąk. On to czyni. Upomina tych, którzy przeszkadzali dzieciom przychodzić do Niego. Przyprowadzajmy dzieci do Jezusa. Prośmy, aby je pobłogosławił.
Niekiedy błagalna modlitwa Jezusa wyrażała się wzniesieniem oczu ku niebu i westchnieniem. Tak było, gdy przyprowadzono Mu głuchoniemego z prośbą, żeby położył na niego rękę. „On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: «Otwórz się!»” (Mk 7,32-34). To była modlitwa bez słów. Po niej dokonał uzdrowienia. Czasem ku niebu powinien się kierować nasz wzrok i nasze westchnienie. To też może być piękna modlitwa.
Patrzyliśmy dziś na całonocną modlitwę Jezusa przeżywaną przed wyborem Apostołów, wsłuchiwaliśmy się w Jego prośbę o wiarę dla Piotra, przypomnieliśmy sobie również modlitwę Jezusa za dzieci i za chorych. Będziemy rozważać inne modlitwy prośby, jakie Jezus kierował do Ojca niebieskiego. Uczmy się od Niego modlitwy.
4. Zaproszenie do adoracji. W czasie Mszy Świętej, którą przeżywamy, a także w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu po Mszy Świętej, kierujemy do Boga wiele próśb. Wypowiadajmy je z wiarą i miłością, gdyż Ojciec niebieski słucha naszego wołania.
Modlitwa powszechna
Wpatrzeni w modlitwę Jezusa i zjednoczeni z Nim prośmy Ojca niebieskiego o miłosierdzie dla nas i całego świata.
1. Ojcze niebieski, przez modlitwę Jezusa, Twego umiłowanego Syna, spraw, aby wszyscy ochrzczeni każdego dnia wołali: „Ojcze nasz”. Ciebie prosimy.
2. Ojcze wszechmogący, przez modlitwę Jezusa, Zbawiciela świata, spraw, aby przemieniły się ludzkie serca i na świecie zapanował pokój.
3. Ojcze nieskończenie dobry, przez modlitwę Jezusa, naszego Mistrza i Pana spraw, aby wszystkie dzieci poznały, że Ty jesteś ich Ojcem.
4. Ojcze najlepszy, przez modlitwę Jezusa, Pasterza i Nauczyciela spraw, aby ludzie młodzi szukali Ciebie i z Tobą rozmawiali.
5. Ojcze miłosierny, przez modlitwę Jezusa, Zwycięzcę śmierci spraw, aby nasi zmarli, (szczególnie N.) weszli do Twego królestwa.
6. Ojcze nasz niebieski, przez modlitwę Jezusa, który jest wśród nas obecny spraw, aby nasza wiara i wiara naszych bliskich nieustannie rosła.
Bądź uwielbiony, wszechmogący Boże, w Twoim Synu, Jezusie Chrystusie. Który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu.
Kapłan: Panie Jezu, klękamy przed Tobą i z wiarą wyznajemy, że jesteś prawdziwym Bogiem i prawdziwym Człowiekiem. Wyznajemy, że w świętej Eucharystii, którą przeżywaliśmy, dajesz nam udział w swojej śmierci i swoim zmartwychwstaniu. Napełniasz nas Duchem Świętym i prowadzisz do Ojca. Dziękujemy Ci, najlepszy Jezu, za łaskę uczestnictwa we Mszy Świętej.
Śpiew, np.: „Czego chcesz od nas, Panie”.
L1: Rozważamy dziś, Panie Jezu, słowa Ewangelii mówiące o Twojej modlitwie: za dzieci, które zostały do Ciebie przyprowadzone; za chorych, którzy oczekiwali na uzdrowienie; za Piotra, któremu powierzyłeś szczególne zadania. Całą noc modliłeś się przed wyborem Apostołów. Wiele razy w modlitwie wznosiłeś oczy w górę, ku niebu. Dziękujemy Ci, Panie, za wzór modlitwy błagalnej, jaką zanosiłeś do Ojca za ludzi.
L2: Pragniemy uczyć się od Ciebie tej modlitwy. Często kierujemy ku niebu nasze prośby. Jest ich wiele. Codziennie pojawiają się nowe potrzeby, stajemy przed nowymi wyzwaniami, martwimy się trudnościami i problemami, jakie sami przeżywamy i jakie dotykają naszych bliskich. Ogarniamy naszą modlitwą dzieci, zawierzamy Ci ludzi młodych, prosimy za małżonków i rodziców, prosimy także za dziadków i babcie, za wdowy i wdowców, za wszystkich ludzi starszych. Prosimy najpierw o wiarę i jej wzrost. Przyjmij, Panie, naszą modlitwę zanoszoną w ciszy serca.
Modlitwa w ciszy (ok. 2 min.).
Kapłan: Mówiłeś, Panie Jezu, w kazaniu na Górze: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam” (Mt 7,7). Dziś prosimy o wiarę dla nas oraz dla naszych braci i sióstr. Nie dopuść, aby zagroziła nam pokusa zwątpienia lub zabrakło nam wytrwałości w przychodzeniu do Ciebie. Naucz nas, Panie, modlić się. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: „Przed tak wielkim” i błogosławieństwo.