Adoremus

Pan Jezus mówi: Chcę w tobie zamieszkać

drukuj jako "zeszyt": pdf doc

PAN JEZUS MÓWI:

CHCĘ W TOBIE ZAMIESZKAĆ

On prosi cię, aby twoje serce było podobne do serca Maryi, ciche i pokorne. Abyś je oddał Jezusowi, by mógł On w nim zawsze mieszkać. Pragnie, abyś tam z Nim był i Go, w swoim sercu adorował. Tak, jak czyniła to Maryja. Ona jest najwspanialszym wzorem adoracji Pana Jezusa, służenia Mu i niesienia Go innym. Czy chcesz czynić swoje serce, coraz bardziej, mieszkaniem Pana Jezusa? Czy chcesz być Jego apostołem na wzór Maryi?

Zrób

Przeczytaj, z kimś z dorosłych, Ewangelię opisującą scenę Zwiastowania (Łk 1, 26-38). Zauważ, że archanioł Gabriel prosił, by Maryja została mamą Pana Jezusa. A Ona odpowiedziała słowami, które są najpiękniejszą modlitwą. Napisz je na kartce i umieść tak, byś często mógł je czytać. Porozmawiaj też z dorosłymi o Maryi. Ona była zawsze z Panem Jezusem – od chwili Zwiastowania, aż po śmierć na krzyżu. Ona też wytrwale służyła ludziom i niosła im Pana Jezusa – Elżbiecie, weselnikom w Kanie, apostołom. Pomyśl, jak być apostołem na wzór Maryi. Przeczytaj „dziewiątą kartkę z pamiętnika Franka” i dokończ rysunek z poprzedniej strony.

Pomyśl

Rozpocznij adorację Najświętszego Sakramentu od modlitwy, na jej rozpoczęcie, ze strony 89. W jaki sposób chcesz czynić swoje serce mieszkaniem Pana Jezusa? W jaki sposób chcesz naśladować Maryję w jej adorowaniu Pana Jezusa i niesieniu Go innym?

Uklęknij i powtarzaj Mu cichutko: Panie Jezu oddaję Ci moje serce. Ucz mnie służyć Ci tak, jak Maryja. Zakończ adorację modlitwą ze strony 89.

W domu

Zapytaj kogoś, co znaczy papieskie Totus Tuus. Dlaczego Jan Paweł II tak bardzo kochał Fatimę? Czego chcesz się od niego uczyć? Zapisz to na „kartce z twojego pamiętnika” i zrób płatek do kwiatu-daru. Ukryj w nim swoją największą prośbę do Pana Jezusa.

Kartka z mojego pamiętnika

(miejsce na twój pamiętnik)

^ Top

Z Ewangelii według św. Łukasza

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.

Łk 1, 26-38