Pan Jezus mówi: Chcę w tobie zamieszkać
PAN JEZUS MÓWI:
CHCĘ W TOBIE ZAMIESZKAĆ
Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego» (por. Łk 1, 26-38)
Poproś o pomoc Ducha Świętego
Wyobraź sobie maleńki nazaretańskim domek, w którym rozegrała się scena Zwiastowania. Nie wiemy, co robiła Maryja, gdy stanął przed nią Boży Posłaniec. Może piekła właśnie chleb i po domu rozchodził się wspaniały jego zapach. A może – jak przedstawiają to artyści – siedziała przy kołowrotku i przędła. Czymkolwiek zajęte były jej ręce, jej serce adorowało Boga. W ciszy i skupieniu nuciła zapewne psalm uwielbienia i cieszyła się, że już niedługo będzie żoną Józefa, i będzie dbać o ich wspólny dom.
Naśladuj Maryję w jej adorowaniu Boga. Uklęknij przed Nim, ukrytym w białej Hostii zamkniętej w złotej monstrancji, wsłuchaj się w ciszę płynącą z tego Bożego Chleba. Wycisz swoje serce i odmów modlitwę ze strony 88 rozpoczynającą adorację.
Pomyśl
Anioł Gabriel prosił Maryję o największą rzecz na świecie. Prosił ją, by została matką Bożego Syna. Jej słowa: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego», rozpoczęły najwspanialsze wydarzenie w historii ludzkości, jakie kiedykolwiek było, jest lub będzie, dzieło Odkupienia. One są również najpiękniejszą modlitwą, jaką mógł wypowiedzieć człowiek. Maryja, poprzez te słowa oddaje Bogu całą siebie. Z jej ciała weźmie swoje ludzkie ciało sam Bóg, Odkupiciel człowieka. Zamieszka pod jej sercem, a później, gdy się narodzi, w jej domu. Będzie mówił do niej: mamo. Będzie jej posłuszny, a ona będzie go wychowywać i uczyć tego wszystkiego, czego w tamtych czasach każda matka uczyła syna.
Popatrz. Bóg nie wysłał anioła do pałacu, na królewski dwór. W czasie Zwiastowania nie grały fanfary i nie śpiewał najsławniejszy na świecie chór. Archanioł Gabriel przyszedł w ciszy, nie zauważony przez innych, i prosił o zgodę ubogą nazaretańską dziewczynę. Jej jedynym bogactwem były: wielka miłość, pokora i wyciszone serce, gotowe ufnie przyjąć wszystko, co daje Bóg. Tylko to było potrzebne Panu Jezusowi, by stać się Człowiekiem i nas odkupić. I tylko tego szuka w naszych sercach, by je móc napełniać Sobą.
Maryja jest najpiękniejszym wzorem modlitwy adoracji. Tak, jak kiedyś Pan Jezus zamieszkał w Maryi i z Maryją w jej domu, chce teraz mieszkać w ciszy naszego serca. I pragnie, abyśmy w naszym sercu byli z Nim zawsze, byśmy tam Go adorowali pośród codziennych zajęć. Jak Maryja.
I jeszcze jedna ważna rzecz. Maryja, cały czas trwała przy Panu Jezusie. Była z Nim wszędzie, nawet wtedy, gdy dźwigał ciężki krzyż i na nim umierał. I niosła Go ludziom. Gdy stała się mamą Pana Jezusa, natychmiast pobiegła do Elżbiety, aby jej pomagać. A na weselu w Kanie Galilejskiej od razu zauważyła, że brakło wina i prosiła Syna, by pomógł gospodarzom wesela. Dlatego, umierając na krzyżu, Pan Jezus dał nam ją jako naszą Matkę. Ona jest zawsze z nami. Chce uczyć nas modlitwy i adorowania Pana Jezusa w swoim sercu, służenia Mu, niesienia Go innym. Taką postawę nazywamy maryjnym apostolstwem, czyli byciem apostołem na wzór Maryi.
Słuchaj i rozmawiaj
Nie jest łatwo nauczyć się adorować Pana Jezusa w swoim sercu. I nie jest łatwo być apostołem na wzór Maryi. Można powiedzieć, że to wielka sztuka. Nawet więcej, Nie da się tego nauczyć samemu. Trzeba wytrwale przychodzić do Pana Jezusa obecnego w Najświętszym Sakramencie i prosić Go o to. Powtarzać z Maryją: Oto ja, Panie Jezu. Oddaję Ci moje serce. Uczyń go takim, jakim chcesz go mieć. Ucz mnie być apostołem na wzór Maryi. Trwaj w ciszy przed Panem Jezusem tak długo jak potrafisz i powtarzaj Mu tę modlitwę w swoim sercu.
Odmów wspólną modlitwę
Pamiętaj, aby zakończyć adorację modlitwą ze strony 88.
Zrób w domu
Przeczytaj z Ewangelii według św. Łukasza opis sceny Zwiastowania (Łk 1, 26-38) i pomyśl, co ty możesz robić, aby coraz bardziej czynić swoje serce mieszkaniem Pana Jezusa. Przeczytaj też „dziewiątą kartkę z pamiętnika Franka” i zastanów się, jak to robił bł. Jan Paweł II. Dlaczego tak ukochał Fatimę? Zapytaj dorosłych, co znaczą słowa Totus Tuus, które umieścił w swoim papieskim herbie. Czego chcesz się od niego nauczyć? Zapisz swoje przemyślenia na „kartce z twojego pamiętnika”, a w płatku kwiatu-daru ukryj swoją najskrytszą prośbę do Maryi i Pana Jezusa.
Kartka z mojego pamiętnika
(miejsce na twój pamiętnik)