Czuwanie 7


CIAŁO I KREW PANA JEZUSA - DAR MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

Pobierz: DOC PDF

 

Śpiew: Bądźże pozdrowiona, Hostio żywa,
w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa!
Ref.: Witaj Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w Świętej Hostii
2. Bądźże pozdrowione, drzewo żywota!
     Niech kwitnie niewinność, anielska cnota.
3. Bądźże pozdrowiony, Baranku Boży,
    zbaw nas, gdy miecz Pański na złych się sroży!
4. Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie!
    W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie!

 

POZDROWIENIE NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

 

Bądź pozdrowiony, Najświętszy Sakramencie, prawdziwy Chlebie niebieski, Chlebie, który dajesz nam życie.
Bądź pozdrowiona, niepojęta tajemnico, tajemnico bogactwa miłości Chrystusa do swego Kościoła.
Bądź pozdrowiony pokarmie dzieci Bożych, Chlebie głodujących, Chlebie na ostatnią drogę umierającym.
Bądź pozdrowione Ciało Pana, ofiaro złożona za nasze grzechy, na ołtarzu krzyża.
Bądź pozdrowiona więzi zgody i miłości.
Bądź pozdrowiony Panie nasz, Jezu Chryste, jako Bóg i jako Człowiek prawdziwie w tym Najświętszym Sakramencie obecny.

Z największą wiarą, pokorą i miłością klęczymy u Twoich stóp, Jezu, utajony w tej Najświętszej Hostii, i oddajemy Ci pokłon, na jaki tylko możemy się zdobyć.
Stajemy  pełni radości wobec wielkiego daru Miłości, jakim jest Eucharystia.
Uwielbiamy Ciebie i dziękujemy, że zostałeś z nami pod osłoną chleba,
Wielbimy Twoje Ciało, które było przybite za nas do krzyża, i Twoją Krew przelaną za nas, i Twoje Serce dla nas otwarte.

 

TAJEMNICA WIELKIEGO CZWARTKU

 

Wieczerza Pańska zastawiona,
Jezus z Apostołami do stołu zasiada,
Jego Istota cała w miłość przemieniona,
Bo taka była Trójcy Świętej rada.
Wielkim pożądaniem pragnę pożywać z wami,
Nim będę cierpiał śmiertelnie,
Odchodząc miłość Mnie zatrzymuje z wami,
Przelewa Krew, oddaje życie, bo kocha niezmiernie.
Miłość kryje się pod postać chleba,
Odchodząc - by zostać z nami,
Takiego wyniszczenia, nie było trzeba,
Ale miłość gorąca spowiła Go tymi Postaciami.
Nad chlebem, winem mówi te słowa:
To jest Krew, to jest Ciało Moje.
Choć tajemnicze, lecz miłosne słowa,
I podał Kielich między ucznie Swoje.
Zatrwożył się Jezus Sam w Sobie,
I rzekł: jeden z was wyda Mistrza swego,
Zamilkli i cisza, jak w grobie,
A Jan pochyla głowę na piersi Jego.
Wieczerza skończona,
Pójdźmy do Ogrójca,
Miłość nasycona,
A tam już czeka zdrajca.(Dz. 1002).

Każda adoracja Ciebie Panie pod osłoną Chleba, to spotkanie, które nam przypomina o Wieczerniku Wielkiego Czwartku. To spotkanie kiedy na nowo rozbrzmiewają pełne miłości i ofiary słowa: To jest Ciało Moje, to jest Krew Moja - to czyńcie na Moją Pamiątkę. Przed nami jawi się obraz Ostatniej Wieczerzy, dnia w którym wydałeś Panie Siebie.

Ofiara eucharystyczna jest źródłem i szczytem całego życia chrześcijańskiego. To źródło bije, jest ono żywe. Tym źródłem jest spotkanie z Tobą Chryste ukryty w Najświętszym Sakramencie w tabernakulum czy też w monstrancji.

Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało Moje za was wydane. Czyńcie to na Moją pamiątkę!' Podobnie skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi Mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na Moją pamiątkę! Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie' " (l Kor 11,23-26).

 

Śpiew: Sław języku tajemnicę Ciała i najdroższej Krwi,
którą jako Łask Krynicę wylał w czasie ziemskich dni,
Ten, co Matkę miał Dziewicę, Król narodów godzien czci.

Z Panny czystej narodzony, posłan zbawić ludzki ród,
gdy po świecie na wsze strony ziarno słowa rzucił w lud,
wtedy cudem niezgłębionym zamknął Swej pielgrzymki trud.

W noc ostatnią, przy Wieczerzy, z tymi, których braćmi zwał,
pełniąc wszystko jak należy, czego przepis prawny chciał,
sam Dwunastu się powierzył, i za pokarm z Rąk Swych dał.

Słowem więc Wcielone Słowo chleb zamienia w Ciało Swe,
wino Krwią jest Chrystusową, darmo wzrok to widzieć chce.
Tylko wiara Bożą mową pewność o tym w serca śle.

 

EUCHARYSTIA – WYRAZEM NIEZMIERZONEGO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

 

Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje (Mt 26, 26) - powiada Zbawiciel.
Jakież to niezwykłe wyrażenie!
Karmić się Bogiem, wcielać w siebie Boga, stawać się żywym tabernakulum Boga, przyjmować Ciało Jezusa, które leżało w grobie, umarło na krzyżu, wstąpiło do nie­ba, siedzi po prawicy Ojca, gdzie stanowi radość aniołów, chwałę nieba, zachwyt duchów błogosławionych. Razem z Ciałem jest Jego Krew, Dusza i Bóstwo, które od niego są nieodłączne.

Pan Jezus

Pragnę jednoczyć się z duszami ludzkimi, rozkoszą Moją jest łączyć się z duszami.
Kiedy przychodzę w Komunii świętej do serca ludzkiego, mam ręce pełne łask wszelkich i pragnę je oddać duszy.

św. Faustyna

Cóż ja jestem, a cóż Ty, o Panie, Królu chwały, chwały nieśmiertelnej. O serce moje, czy ty zdajesz sobie z tego sprawę, kto dziś przychodzi do ciebie? Tak, wiem o tym, ale dziwnie pojąć tego nie mogę. Gdyby to tylko król, ale to Król królów, Pan panujących. Przed Nim drży wszelka potęga i władza. On dziś przychodzi do mojego serca, jakże można wypowiedzieć doskonałość tego miłosiernego daru.

Święty Augustyn, rozważając tę potęgę Bożą objawiającą się w Sakramencie ołtarza, woła:

„Boże, chociaż jesteś najmędrszym,
nie mogłeś uczynić nic lepszego;
chociaż jesteś wszechmocnym,
nie mogłeś uczynić nic doskonalszego;
chociaż jesteś najbogatszym,
a nie masz nic cudowniejszego
ponad Ten Przenajświętszy Sakrament".

Boski Zbawicielu, jak wielki jest Twój dar. Mamy przed sobą chleb, o którym Ty sam powiedziałeś: to jest Ciało moje za was wydane (l Kor 11,24). Tu jest napój, o którym powiedziałeś: to jest bowiem Kielich Krwi mojej, nowego i wiecznego Przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

Jesteś z nami nie tylko w jednym miejscu jak kiedyś, gdy chodziłeś po ziemi - teraz jesteś wszędzie, gdzie pali się światełko przy Twym tabernakulum. Mogą przychodzić do Ciebie wszyscy, którzy są utrudzeni i obciążeni.

Przenajświętszy Sakrament jest nieustannym darem, trwającym w każdej chwili dnia i nocy, aż do skończenia świata. Zawsze On z nami zostaje i gotów nas wysłuchać, zawsze się modli za nas do Ojca Niebieskiego, zawsze rozważa doskonałości Jego, wychwala je, wielbi, uniża się w imieniu naszym dla oddania chwały Bogu, zawsze dziękuje za nas, błaga o przebaczenie nam grzechów, wynagradza Mu za nie i zadośćuczyni, zawsze ofiarowuje się za nas jako Pośrednik przed Ojcem Niebieskim, by odwrócić ciosy sprawiedliwości i wyjednuje Miłosierdzie.

św. Katarzyna ze Sieny

Z miłosierdzia Twego, Boże zostaliśmy stworzeni.
Z miłosierdzia zostaliśmy odkupieni krwią Twojego Syna.
Miłosierdzie Twoje nas zachowuje.
Miłosierdzie Twoje daje życie i światło,
które pozwala nam poznać Twoją łaskawość
dla każdego stworzenia - dla sprawiedliwych i grzeszników.
W niebiosach miłosierdzie Twoje okazuje się w świętych.
Miłosierdzie Twoje łagodzi Twoją sprawiedliwość.
Miłosierdzie Twoje sprawiło, żeś jeszcze coś zrobił
dla człowieka: pozwoliłeś się użyć za pokarm,
aby wzmocnić naszą słabość i żeby nasza niewdzięczność,
mając takie wspomnienie, nie mogła zapomnieć
O Twych dobrodziejstwach.
I dlatego codziennie udzielasz siebie człowiekowi.
Któż to wszystko sprawił? Twoje, Panie, miłosierdzie.

Wraz ze św. Siostrą Faustyną rozważać będziemy tajemnicę miłosierdzia Bożego zawartą w Hostii świętej. Po każdym wezwaniu modlić się będziemy słowami: ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarty jest testament miłosierdzia Bożego dla nas, a szczególnie dla biednych grzeszników - ufam Tobie.

Hostio święta, w [której] zawarte jest Ciało i Krew Pana Jezusa, jako dowód nieskończonego miłosierdzia ku nam, a szczególnie ku biednym grzesznikom - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarte jest życie wiekuiste i nieskończonego miłosierdzia, nam obficie udzielane, a szczególnie biednym grzesznikom - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarte jest miłosierdzie Ojca, Syna i Ducha Świętego ku nam, a szczególnie ku biednym grzesznikom - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarta jest nieskończona cena miłosierdzia, która wypłaci wszystkie długi nasze, a szczególnie biednych grzeszników - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarte jest źródło wody żywej, tryskającej z nieskończonego miłosierdzia dla nas, a szczególnie dla biednych grzeszników - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarty jest ogień najczystszej miłości, który płonie z łona Ojca Przedwiecznego, jako z przepaści nieskończonego miłosierdzia dla nas, a szcze­gólnie dla biednych grzeszników- ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarte jest lekarstwo na wszystkie niemoce nasze, [lekarstwo] płynące z nieskończonego miłosierdzia, jako z krynicy, dla nas, a szczególnie dla biednych grzeszników- ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarta jest łączność pomiędzy Bogiem a nami, przez nieskończone miłosierdzie dla nas, a szczególnie dla biednych grzeszników - ufam Tobie.

Hostio święta, w której zawarte są wszystkie uczucia najsłodszego Serca Jezusowego ku nam, a szczególnie ku biednym grzesznikom - ufam Tobie.

Śpiew: Ja wiem, w kogo ja wierzę, stałością duszy mej:
mój Pan w tym Sakramencie pełen potęgi Swej.
To Ten, co zstąpił z nieba, co życie za mnie dał
i pod postacią chleba pozostać z nami chciał

Ja wiem, w kim mam nadzieję: w słabości mojej moc 
to Ten, przed którym światło pali się w dzień i noc.
On moim szczęściem w życiu, On światłem w zgonu dzień,
zwycięża mroki grzechu, rozprasza śmierci cień.

Ja wiem, kogo miłuję nad wszelki świata czar,
kto poi duszę moją, kto zna miłości żar:
to Król nad wszystkie króle, wielki i dobry Pan,
co karmi dusze nasze Ciałem i Krwią swych ran.

 

UWIELBIENIE NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

 

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata (...). Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa Moje Ciało i pije Moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało Moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew Moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa Moje Ciało i Krew Moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6,51.53-56).

Jezu, jakże wspaniałą jest Wieczerza, którą mi przygotowałeś. Dajesz mi Chleb, który jest Twoim Ciałem, i dajesz mi Wino, które jest Twoją Krwią. Dajesz mi siebie samego, a wraz z sobą ofiarowujesz mi wszelkie dobro. Przychodzę do Ciebie z pustymi rękami, a odchodzę z pełnymi Bożych darów. Z Tobą w moim sercu jest raj.
Najświętsza Eucharystio, Chlebie przełamany dla naszego zbawienia, Chlebie naszej jedności, zjednoczenie z Ciałem Chrystusa, Kielichu naszego błogosławieństwa, zjednoczenie z Krwią Chrystusa - wielbię Cię całym moim sercem, całą moją duszą i ze wszystkich moich sił.
Pochwalony i uwielbiony niech będzie Jezus Chrystus w Najświętszym Sakramencie.
Panie, Jezu Chryste, Ty powiedziałeś: Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim ( G 6,56).

Śpiew : Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie.
Chwała i cześć Jezusowi.
Chwała, niech będzie chwała.
Tak, Jemu chwała i cześć.

Ty chciałeś, byśmy należąc do ciała Kościoła z Tobą byli złączeni, jak Ty jedno jesteś z Ojcem. Dlatego przychodzisz jako chleb życia nieustannie na nowo. Jak życie latorośli udziela się szczepom, tak Ty dajesz nam udział w Twoim Boskim życiu.

Śpiew : Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie.
Chwała i cześć Jezusowi.
Chwała, niech będzie chwała.
Tak, Jemu chwała i cześć.

Przez Sakrament Twojej miłości spajasz nas więzią jedności w Tobie. „Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba" (l Kor 10,17).

Śpiew : Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie.
Chwała i cześć Jezusowi.
Chwała, niech będzie chwała.
Tak, Jemu chwała i cześć.

Panie, Jezu Chryste, więzią Twojej miłości jest Twoje Ciało i Krew.
Daj nam, byśmy coraz bardziej jednoczyli się z Tobą, a wszystkim, którzy przychodzą do Twego stołu łaski, napełnij serca miłością i pokojem. Który żyjesz i królujesz, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Kłaniam się Tobie Anielski Chlebie.
Z głęboką wiarą nadzieją, miłością,
I z głębi duszy uwielbiam Ciebie,
Choć jestem nicością.

Kłaniam się Tobie Boże utajony,
I z całego serca miłuję Ciebie,
Nie przeszkadzają mi tajemnicy zasłony,
Kocham Cię tak, jak wybrani w niebie.

Kłaniam się Tobie, Boży Baranku.
Który gładzisz mej duszy przewinienia,
Którego przyjmuję do serca każdego poranku,
A Ty mi pomagasz do zbawienia.(Dz 1324)

Śpiew: Panie, dobry jak chleb, bądź uwielbiony od swego Kościoła,
Bo Tyś do końca nas umiłował, do końca nas umiłował.

1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, 
Byśmy do nieba w drodze nie ustali,
Tyś stał się Manną wędrowców przez ziemię,
Dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.

2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty,
Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem.
Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem,
A chleb Komunią dla spragnionych Ciebie

3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
Jeśli spełnimy, co nam przykazałeś.
Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy?
Tyś naszym życiem i Oczekiwaniem.

4. Tyś za nas życie swe oddał, na krzyżu,
A w znaku chleba w świątyniach zostałeś.
I dla nas zawsze masz otwarte Serce,
Bo Ty do końca nas umiłowałeś.

 

PODZIĘKOWANIE

 

Panie, Jezu Chryste, przed swoim wniebowstąpieniem, powiedziałeś do uczniów: Jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata (Mt 28,20).
Jak cudownie te słowa wypełniają się w misterium Najświętszego Sakramentu.

Jezu, dziękujemy Ci, że pozostałeś z nami w Eucharystii. Cóż więcej mogłeś uczynić, aby pokazać nam, jak bardzo nas kochasz? Przybrałeś postać Chleba, aby się z nami zjednoczyć. Nikt nie potrafi wyrazić wielkości Twojej miłości. Niech będzie chwała Twojemu Sercu, które tak bardzo nas umiłowało.

Śpiew: Dzięki Ci Panie za Ciało Twe i Krew, za dary nieskończone wielbimy Cię.

Jesteś z nami nie tylko w swojej Boskiej wszechmocy, bo przecież wraz z Ojcem i Duchem Świętym niewidzialnie jesteś obecny we wszystkim, lecz pod widzialnymi postaciami mieszkasz pomiędzy nami. Zaprawdę tu jest Dom Boży i brama niebios.

Śpiew: Dzięki Ci Panie za Ciało Twe i Krew, za dary nieskończone wielbimy Cię.

Boski Zbawicielu, jak wielki jest Twój dar. Mamy przed sobą chleb, o którym Ty sam powiedziałeś: to jest Ciało moje za was wydane (l Kor 11,24). Tu jest napój, o którym powiedziałeś: to jest bowiem Kielich Krwi mojej, nowego i wiecznego Przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

Śpiew: Dzięki Ci Panie za Ciało Twe i Krew, za dary nieskończone wielbimy Cię.

Jesteś z nami nie tylko w jednym miejscu jak kiedyś, gdy chodziłeś po ziemi - teraz jesteś wszędzie, gdzie pali się światełko przy Twym tabernakulum. Mogą przychodzić do Ciebie wszyscy, którzy są utrudzeni i obciążeni.

Śpiew: Dzięki Ci Panie za Ciało Twe i Krew, za dary nieskończone wielbimy Cię.

Ustanowiłeś ten Sakrament na pamiątkę Twojej śmierci ofiarnej na krzyżu. My wszyscy możemy w tajemniczy sposób stać pod Twoim krzyżem, by otrzymywać łaski, które hojnie rozdzielasz.

Śpiew: Dzięki Ci Panie za Ciało Twe i Krew, za dary nieskończone wielbimy Cię.

Panie, Jezu Chryste, Ty w tym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę Twej męki, daj nam, byśmy w naszych sercach nosili prawdziwą wdzięczność.

Dzięki Ci Boże, żeś w postaci chleba
Skrył swój majestat, ukrył chwały blaski,
Na głos kapłana schodząc do nas z nieba,
Że utajony hojne siejesz łaski;
Więc choć mój rozum pojąć Cię nie może,
                                Dzięki Ci Boże!

Dzięki Ci Boże, że mi w każde rano
Dajesz pić szczęście z Eucharystii zdroju,
Że duszę moją w Tobie rozkochaną
Pocałowaniem obdarzasz pokoju;
Że co dzień serce ogniem świętym gorze,
                                Dzięki Ci Boże!

Dzięki Ci Boże za niezłomną wiarę,
Iż mnie posilisz przed żywota końcem,
I obaw próżnych oddalisz precz marę,
A jasnem zjawisz mi się Chryste słońcem;
Za to, że przyjdziesz na mej śmierci łoże,
                                Dzięki Ci Boże!

Śpiew: 1.Cóż Ci, Jezu, damy za Twych łask strumienie?
Z serca Ci składamy korne dziękczynienie.

Ref.: Panie nasz, króluj nam!
Boże nasz, króluj nam!
Poprzez wieczny czas,
Króluj, Jezu, nam!

2. W serca Twego ranie, o serc naszych Królu,
Pokój i wytrwanie, ukojenie w bólu.
3. Ty nas wspieraj w znoju, strzeż przez życie całe,
Byśmy w serc pokoju Twą wielbili chwałę.

 

NAJWAŻNIEJSZE SPOTKANIE

 

Jezu, błogosławieni są ci, którzy wierzą, że stałeś się naszym Pokarmem i naszym Napojem. Błogosławieni,którzy kochają Cię ponad wszystko. Błogosławieni ci, którzy przyjmują Ciebie w Komunii świętej i karmią się Tobą, i w ten sposób otrzymują od Ciebie zadatek życia wiecznego i obietnicę przyszłego zmartwychwstania

Aby otrzymać te skutki błogie, należy przyjmować Przenajświętszy Sakrament godnie. Przede wszystkim trzeba do tego należycie się przygotować, zarówno ze względu na Pana Jezusa, jak i na samych siebie: na Pana Jezusa, gdyż przyjmujemy do duszy Króla królów; na samych siebie, gdyż Komunia bez przygotowania należytego staje się zgubna dla nas.

Z Dzienniczka św. Faustyny   „Moje przygotowania do Komunii św”.

Najuroczystsza chwila w życiu moim to chwila, w której przyjmuję Komunię świętą. Do każdej Komunii świętej tęsknię i za każdą Komunię świętą dziękuję Trójcy Przenajświętszej.
Aniołowie, gdyby zazdrościć mogli, to by nam dwóch rzeczy zazdrościli: pierwszej — to jest przyjmowania Komunii św., a drugiej — to jest cierpienia.

Chwila ciszy

Dziś przygotowuję się na przyjście Twoje, jako oblubienica na przyjście Oblubieńca swego. Wielki to Pan ten Oblubieniec mój. Niebiosa ogarnąć Go nie mogą. Serafini, którzy stoją najbliżej Niego, zasłaniają oblicze swoje i powtarzają nieustannie: Święty, święty, Święty.
Ten wielki Pan to Oblubieniec mój. Jemu śpiewają Chóry, przed Nim padają trony, przed jasnością Jego słońce gaśnie. A jednak ten wielki Pan to Oblubieniec mój. Serce moje, wyjdź z tej głębokiej zadumy, jak Go wielbią inni, bo na to nie masz czasu, gdyż nadchodzi i już jest u twych drzwi.
Wychodzę na Jego spotkanie i zapraszam Go do mieszkania swojego serca, uniżając się głęboko przed Jego Majestatem. Lecz Pan podnosi z prochu mnie i jako oblubienicę zaprasza, abym usiadła obok Niego, abym Mu powiedziała wszystko, (3) co mam w sercu. A ja, ośmielona Jego dobrocią, pochylam swą skroń na pierś Jego i mówię Mu o wszystkim. Na pierwszym miejscu mówię o tym, o czym bym nigdy żadnemu stworzeniu nie powiedziała. A później mówię o potrzebach Kościoła, o duszach biednych grzeszników, jak bardzo potrzebują Twego miłosierdzia. Lecz chwila szybko upływa. Jezu, muszę wyjść na zewnątrz do obowiązków, które czekają na mnie. Jezus mi mówi, że jest jeszcze chwila, aby się pożegnać. Wzajemne, głębokie spojrzenie i na chwilę pozornie się rozłączamy, ale nigdy rzeczywiście. Serca nasze są ustawicznie zjednoczone; choć na zewnątrz jestem rozerwana różnymi obowiązkami, lecz obecność Jezusa pogrąża mnie ustawicznie w skupieniu.

Chwila ciszy

Dziś nie wysilam się na żadne jakieś specjalne przygotowanie. Nie umiem nic pomyśleć, choć wiele czuję. Tęsknię za chwilą, której Bóg przyjdzie do mojego serca. Rzucam się w Jego objęcia i mówię o nieudolności i nędzy swojej. Wylewam cały ból serca swego: że tak Go miłować nie mogę, jak pragnę. Wzbudzam akty wiary, nadziei i miłości i tym żyję cały dzień.

Chwila ciszy

Dziś  ma  dusza  przygotowuje  się  do  Komunii  św.  jako na ucztę weselną, gdzie wszyscy uczestnicy tej uczty jaśnieją niewymowną pięknością. I ja jestem na tę ucztę zaproszona, lecz nie widzę w sobie tej piękności, ale przepaść nędzy. I choć nie czuję się godna zasiąść do stołu, to jednak wsunę się pod stół i u stóp Jezusa żebrać będę choć o okruszyny, które spadają pod stół. Znając Miłosierdzie Twoje, dlatego zbliżam się do Ciebie, Jezu, bo prędzej zabraknie nędzy mojej, aniżeli się wyczerpie litość z Twojego Serca. Dlatego w dniu dzisiejszym obudzać będę ufność w Miłosierdzie Boże.

Chwila ciszy

Nasz ukochany Jezu. Ty wiesz, że nie zawsze zbliżamy się do Ciebie z miłością, dziękując Ci za wszystko.
Przychodzimy do Komunii św. bezmyślnie wraz z tłumem, po powrocie do ławki klękamy machinalnie, zapominamy o Tobie dając swobodny bieg myślom.
A przecież chodzi tu o coś bardzo ważnego.

Św. Paweł ostrzega nas w bardzo mocnych słowach Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało Pańskie, wyrok sobie spożywa i pije. Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło (l Kor 11.27-30).

Na kolanach i z głębi naszych serc przepraszamy Cię, o Boże utajony w Najświętszym Sakramencie, za wszystkie zniewagi, jakie ponosisz od początku ustanowienia tego sakramentu aż do tej pory:

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Przepraszamy Cię, Panie Jezu za wszystkie opuszczone Msze święte w niedzielę i święta oraz za niedbałe w nich uczestnictwo - Przepraszamy Cię,

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Przepraszamy Cię, Panie Jezu za wszystkie zaniedbania Komunii Wielkanocnej i świętego Wiatyku - Przepraszamy Cię,

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Przepraszamy Cię, Panie Jezu za świętokradzkie przyjmowanie Ciebie Panie Jezu w Komunii św.- Przepraszamy Cię,

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Przepraszamy Cię, Panie Jezu za brak przygotowania do Komunii św, które jest konieczne do jak najbardziej owocnego przyjęcia Ciała Pańskiego.- Przepraszamy Cię,

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.

Przepraszamy Cię, Panie Jezu za brak uwielbienia Boga w momencie gdy cały Majestat Trójcy Przenajświętszej uniża się przed grzesznym człowiekiem i wstępuje do świątyni naszego serca.- Przepraszamy Cię,

Śpiew: Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki.


LITANIA EUCHARYSTYCZNA

 

Panie, zmiłuj się nad nami...
Chryste, zmiłuj się nad nami...
Panie, zmiłuj się nad nami...
Chryste usłysz nas...
Chryste wysłuchaj nas...

Ojcze z nieba, Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże...
Duchu Święty, Boże...
Święta Trójco, Jedyny Boże...
Jezu, Chlebie Żywy...
Jezu, Chlebie Prawdziwy...
Jezu, Chlebie za nas przełamany...
Jezu, Chlebie, który zstąpił z nieba...
Jezu, Chlebie dający życie światu...
Jezu, Powszedni Chlebie dusz naszych...
Ofiaro czysta...
Ofiaro święta...
Ofiaro nieskalana...
Boska Ofiaro...
Przez Ostatnią Wieczerzę – wybaw nas, Panie.
Przez Twoje ofiarowane Ciało...
Przez Twoją Krew przelaną...
Przez Twoje święte Rany...
Przez Twoją śmierć na Krzyżu...
Przez Twoje chwalebne Zmartwychwstanie...
Przez Twoje Wniebowstąpienie...

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – zmiłuj się nad nami.

K.: Jezu, obecny pod postacią Chleba na naszych ołtarzach.

W.: Umacniaj nas Ciałem i Krwią Swoją.

K.: Módlmy się.

Boże, Ty w Najświętszym Sakramencie zostawiłeś nam pamiątkę swej Męki. Daj nam taką czcią otaczać święte Tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego Odkupienia. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W.: Amen.

Śpiew: 1. Boże w dobroci nigdy nie przebrany, żadnym językiem niewypowiedziany
Ty jesteś godzien, Ty jesteś godzien wszelakiej miłości,
poszanowania, poszanowania, chwały, uczciwości.

2. Ciebie czczę, pragnę i ważę samego; nad wszystkie dobra Tyś u serca mego.
Najwyższe dobro, najwyższe dobro, Tyś w najwyższej cenie,
sam jeden u mnie, sam jeden u mnie, nad wszystko stworzenie.

3. Choćbyś za grzechy nie karał mnie, Panie, przecież skruszony żałowałbym za nie,
a żałowałbym, a żałowałbym dla tego samego
żem Cię obraził, żem Cię obraził, Pana tak dobrego.

4. Więc, o mój Boże i teraz żałuję dlatego, że Cię nad wszystko miłuję,
i to u siebie, i to u siebie statecznie stanowię,
że grzechów swoich, że grzechów swoich nigdy nie ponowię.

5. O Boże dobry, Boże litościwy, mej duszy nędznej racz być miłościwy
jakeś ją stworzył, jakeś ją stworzył, pomóż do zbawienia,
użycz swej łaski, użycz swej łaski, broń od potępienia.

 

PROŚBY

 

Wdzięczni, Panie, za to, że pozostałeś z nami w znaku Chleba, pragniemy prosić o łaski dla nas i całego świata, a szczególnie o umiejętność korzystania z Twojej obecności.

Prosimy Cię, Panie, o łaskę świadomego uczestnictwa i współofiarowania się z Tobą w każdej Mszy świętej dla wszystkich członków Twego Mistycznego Ciała.

Panie prosimy Ciebie. Kyrie Kyrie eleison

Prosimy Cię, Panie, aby wszyscy chrześcijanie odkryli w Eucharystii Twoje światło i moc, zdolną przemienić życie każdego człowieka, nawet największego grzesznika.

Panie prosimy Ciebie. Kyrie Kyrie eleison

Prosimy Cię, Panie, abyś uczył nas przebywania z Tobą w głębiach swej duszy i przeżywania naszej codzienności wspólnie z Tobą - Miłosierdzie Wcielone.

Panie prosimy Ciebie. Kyrie Kyrie eleison

Miłosierny Jezu, wdzięczni za Twoją obecność pośród nas i w nas, za Chleb życia - Twoje Ciało, którym karmisz nasze dusze - prosimy, abyś odkrywał przed nami głębie Twojej miłości, uczył wzajemności i przyjaźni, wspólnej drogi do domu Ojca w niebie.

Jezu, prosimy Cię o łaskę dla tych, którzy odtrącają Ciebie, zamiast bezgranicznie Ci wierzyć, którzy złorzeczą Tobie, zamiast Cię kochać, którzy odwracają się od Ciebie i żyją z dala od Ciebie, zamiast iść za Tobą z ufnością. Jezu, nie opuszczaj ich.

O Jezu miłosierny, z jakim utęsknieniem spieszyłeś do Wieczernika, aby zakonsekrować hostię, którą ja mam przyjąć w życiu swoim. Pragnąłeś, o Jezu, zamieszkać w moim sercu, Twoja żywa krew łączy się z krwią moją. Kto pojmie tę ścisłą łączność? Moje serce zamyka Wszechmocnego, Nieogarnionego. O Jezu, udzielaj mi swego życia Bożego, niech Twoja czysta i szlachetna krew pulsuje całą mocą w moim sercu. Oddaję Ci całą istotę (217) moją, przemień mnie w siebie i uczyń mnie zdolną do spełnienia we wszystkim Twojej świętej woli, do miłowania nawzajem Ciebie. O słodki mój Oblubieńcze, Ty wiesz, że serce moje nie zna nikogo prócz Ciebie. Otworzyłeś w mym sercu głębię nienasyconą miłowania Ciebie; od pierwszej chwili poznania, Ciebie umiłowało serce moje i utonęło w Tobie jako w jedynym przedmiocie swoim. Niech czysta i wszechmocna miłość Twoja [będzie] pobudką do czynów. Kto zrozumie i pojmie tę głębię miłosierdzia, która wytrysła z Serca Twego? (Dz. 832)

Śpiew: Boże mocny, Boże cudów, Przenajświętszy Ojcze nasz!
Co dla szczęścia wszystkich ludów dobroć, moc i łaskę masz.
Który widzisz serca drgnie nie, i najskrytsze myśli znasz!
Racz wysłuchać me westchnienie Przenajświętszy Ojcze nasz!

Spraw, abyśmy korzystali z darów udzielonych nam,
byśmy przez nie uzyskali wstęp da Twych niebieskich bram.
Udziel w pracy wytrwałości, łaska Twa niech wzmacnia nas,
byśmy mężnie ku wieczności szli z weselem, a bez zmaz

 

RÓŻANIEC

 

Odmówimy teraz część II różańca św. w duchu wynagrodzenia za grzechy popełnione przeciwko Najświętszemu Sakramentowi, za wszystkie zniewagi , nieuszanowania, bluźnierstwa.

Chrzest Pana Jezusa w Jordanie.

Kończy się ukryte życie Jezusa. Odtąd nie należy On już tylko do Matki. Wychodząc z wód Jordanu, rozpoczyna misję Mesjasza. Jan Chrzciciel mówi o Nim: Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata (J 1,29). Bóg Ojciec publicznie przyznaje się do Niego i osobiście potwierdza Jego tożsamość, mówiąc: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie (Mk 1,11). Jezus już tutaj bierze na swoje barki ciężar grzechu i poprzez rany swej męki na krzyżu będzie niósł aż do śmierci. Już tutaj zaczyna spowiedź z grzechów całej ludzkości tak, jakby to były Jego własne grzechy. Identyfikując się z nami doświadcza naszej nędzy jak swojej własnej.

Jezus Chrystus pojawia się obok człowieka tak blisko, że - podobnie jak w tłumie oczekującym na chrzest - może pozostawać nierozpoznany. Możemy nawet nie zauważyć, że Jezus jest dla nas Bożym darem.

Cud w Kanie Galilejskiej.

Maryja, Matka Jezusa, troszczy się nawet o weselną ucztę tych, którzy zaprosili na swoje gody jej Syna. To Ona, dojrzawszy potrzebę, organizuje pomoc. Zaistniały tu cud otwiera serca uczniów na Boga i Jego dobroć. Uświadamia im, że dla Jezusa ważna jest nawet radość bawiących się na weselu gości. Przyjmując zaproszenie na gody, Jezus przede wszystkim uczcił zaślubiny mężczyzny i kobiety. Potwierdził, że małżeństwo jest czymś pięknym, chcianym i błogosławionym przez Stwórcę.

Obecny wśród nas Chrystus może powtórzyć cud z Kany, na każdym etapie trwania małżeństwa. Wystarczy Go zaprosić i poprosić. Może On wodę rutyny, oziębłości, nudy przemienić w wino  miłości, serdeczności, czułości i obdarować nas takim darem.

Głoszenie Królestwa Bożego

Ojciec wciąż szuka swego dziecka - choćby ono samo czuło się zagubione i chodziło złymi drogami. To wychodzenie bogatego w miłosierdzie Boga naprzeciw ludzkości nosi w historii zbawienia imię Jezusa Chrystusa. Chrystus staje obok człowieka bez względu na to, czy nazywa się on Adam, Kain, Cham czy Judasz, a może Mateusz, Bartek czy Sylwia. Ojciec ofiaruje własnego Syna nie tylko z tego powodu, że człowiek jest biedny i ślepy, nagi i grzeszny, ale ze względu na to, że bezgranicznie go kocha. Druga Osoba Przenajświętszej Trójcy staje obok nas i daruje nam swojego Ojca, swoją Matkę, Ducha Pocieszyciela, darzy nas dosłownie wszystkim.

Ode mnie jednak zależy, czy ja sam hojnie odbarowywującemu mnie Chrystusowi uwierzę i czy Mu zaufam. Czy przyjmę Jego dar.

 Przemienienie na górze Tabor.

Trzej Apostołowie doświadczyli na Taborze tajemnicy istnienia nieba. Doświadczyli szczęścia, które przeraża, i radości, która zapiera dech. Zauroczeni Odkupicielem, słyszą głos Ojca i wchodzą w obłok, będący znakiem obecności samego Boga> Scenerią wydarzenia jest obłok, blask i głos, zachwyt, upadek na twarz i dzwoniące w trwodze zęby. To odsłonięcie twarzy było darem Przyjaciela dla Apostołów - darem na drogę do Kalwarii. Zauroczenie pięknem Odkupiciela może, a nawet powinno, pojawiać się również w życiu osób wierzących. To także dar Przyjaciela dla nas, ludzi, na trudne nieraz drogi i ścieżki naszego życia.

Przyjąć ten dar to znaczy utkwić swój wzrok w obliczu Chrystusa. Wówczas można doświadczyć miłości Ojca i cieszyć się radością Ducha Świętego.

Ustanowienie Eucharystii.

To, co w Kościele jest najcenniejsze - Eucharystia - jest darem samego Pana Boga, darem Jego miłości. Wypowiedziane na kilka godzin przed śmiercią Chrystusa słowa Bierzcie i jedzcie..., Bierzcie i pijcie... są świadectwem miłości aż do końca (J 13,50). Jezus zaprasza nas wszystkich pod swój krzyż byśmy dotknęli Jego Ciała, Jego Krwi i Jego Miłości. Daje samego siebie, by człowiek mógł dojść do szczęścia na własnych nogach. Daje obficie każdemu, kto chce, ile chce i kiedy chce.

Ten dar wprowadza w zakłopotanie, szokuje, zawstydza. Jednak z Chrystusem łatwiej jest człowiekowi dźwigać swoje własne, często poplątane, czasami aż do bólu przykre życie.

Śpiew: Niechaj będzie pochwalony...

 

 

Korzystano z publikacji:  Dzienniczek  św. Faustyny,
Adoracje Miłosierdzia Bożego
, oprac. przez Siostry ze ZMBM,
Niech będzie chwała i cześć, i  uwielbienie 
Wrocław 2005, 
Skarbnica Modlitw, Przyjdźcie do mnie wszyscy
ks. Elia Piaza ,
Eucharystia
ks. Michał Sopoćko  i innych źródeł.