Czuwanie - celebracja Communio Sanctorum
Celebracja: „Communio sanctorum”
Godz. 22.00
Wprowadzenie
P: Druga część naszego czuwania ma charakter celebracji. Jej temat określają słowa „Communio Sanctorum”, czyli „Wspólnota Świętych”. Wprowadzeniu w ten temat będzie towarzyszyć słowo, obraz, a także muzyka.
Ukazują się zdjęcia dwóch papieży, którzy będą kanonizowani.
L1: W Niedzielę Miłosierdzia wraz z całym Kościołem będziemy przeżywać kanonizację dwóch papieży. Choć zwracamy naszą uwagę głównie na nich, to jednak dostrzegamy również ważną prawdę, że żyją oni w wielkiej wspólnocie świętych i w pewnym sensie wprowadzają nas w tę wspólnotę. Oni przeżyli swoje ziemskie życie i swoją drogę do świętości współpracując z mieszkańcami nieba. Tę prawdę chcemy szczególnie wyróżnić i głębiej przeżyć w dzisiejszej celebracji.
Ukazuje się zdjęcie jednej strony kaplicy „Communio Sanctorum”.
L2: Nawiązujemy w naszej modlitwie do mozaik znajdujących się kaplicy „Communio Sanctorum” w dolnej części bazyliki Miłosierdzia Bożego. Autor tych mozaik ukazał świętych w wielkim pochodzie skierowanym ku Jezusowi Miłosiernemu. Wszyscy idą w jednym kierunku – w stronę Jezusa. Są zapatrzeni w jeden punkt – oblicze miłosiernego Pana. Są spragnieni jednego daru – zjednoczenia z Jezusem.
Ukazuje się zdjęcie drugiej strony kaplicy „Communio Sanctorum”.
L1: Dzisiejsza celebracja będzie również mówiła o drodze. Przypomni naszą codzienną wędrówkę, we wspólnocie Świętych, zmierzająca do świętości, do pełnego zjednoczenia z Bogiem, do zanurzenia w bezmiarze Jego miłości. Jest to wędrowanie w stronę światła, które coraz bardziej nas przenika, zachwyca, porywa, odnawia i jednoczy z naszym umiłowanym Panem i Zbawicielem, Jezusem Chrystusem.
Ukazuje się zdjęcie całej kaplicy „Communio Sanctorum”.
L2: Autor mozaik z kaplicy „Communio Sanctorum” połączył wszystkich wędrujących do Jezusa złotą nicią błogosławieństw. One są bowiem jedną z cech charakterystycznych uczniów Chrystusa, przede wszystkim zaś świętych. Droga błogosławieństw była ich drogą. My również w drodze do świętości wybieramy tę drogę. Powstańmy.
Kapłan: Pan z wami.
I z duchem twoim.
Słowa Ewangelii według świętego. Mateusza (Mt 5,1-12).
Chwała Tobie Panie.
„Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami:
Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami”.
Oto słowo Pańskie.
L1: (Usiądźmy). Wszyscy święci są ludźmi błogosławieństw i każde z nich wprowadzali w czyn. Jednak niektóre błogosławieństwa jaśnieją szczególnym blaskiem w życiu poszczególnych świętych. Tę prawdę ukazał autor mozaik. Medytujmy te obrazy słuchając muzyki.
Wszyscy słuchają muzyki (skrzypce) oraz oglądają mozaiki ukazujące kolejne grupy świętych. Można trochę świateł wygasić, aby wyraźniej było widać zdjęcia.
P: Patrzymy na ubogich, którzy już w pełni posiedli królestwo Boże, na płaczących, którzy teraz doznają najwyższej radości, na cichych, którzy są teraz chwaleni na całej ziemi, na spragnionych sprawiedliwości, którzy na wieczność są nasyceni, na miłosiernych, którzy w pełni doświadczają miłosierdzia, na ludzi czystego serca, którzy wpatrują się już bezpośrednio w oblicze Ojca, na wprowadzających pokój, którzy czerpią ze wszystkich darów dziecięctwa Bożego, na cierpiących prześladowanie, którzy teraz zamieszkują w królestwie Boga. Taka wspólnota jest dziełem Ducha Świętego, którego przynosi zmartwychwstały Chrystus. Duch Święty jest jednością Ojca i Syna w wewnętrznym życiu Trójcy. On sprawia jedność człowieka z Bogiem i ludzi między sobą. Wzywajmy Ducha Świętego. Prośmy Go z wiarą, aby nas napełnił i zjednoczył, aby ukazał nam piękno wspólnoty i udzielił łaski radości z tego, że jesteśmy w tym elitarnym gronie dzieci Bożych, uczniów Jezusa i członków Kościoła.
Śpiew: O Stworzycielu, Duchu, przyjdź!
O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, - Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg. Niebieską łaskę zesłać racz, sercom, co dziełem są Twych rąk.
Pocieszycielem jesteś zwan, i najwyższego Boga dar. - Tyś namaszczeniem naszych dusz, zdrój żywy, miłość, ognia żar.
Ty darzysz łaską siedemkroć, bo moc z prawicy Ojca masz. - Przez Boga obiecany nam, mową wzbogacasz język nasz.
Światłem rozjaśnij naszą myśl, w serca nam miłość świętą wlej. - I wątłą słabość naszych ciał pokrzep stałością mocy Twej.
Nieprzyjaciela odpędź w dal, i Twym pokojem obdarz wraz. - Niech w drodze za przewodem Twym miniemy zło, co kusi nas.
Daj nam przez Ciebie Ojca znać, daj, by i Syn poznany był. - I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, niech wyznajemy z wszystkich sił.
P: Prowadzeni przez Ducha Świętego, wsparci wstawiennictwem naszych niebieskich Przyjaciół, wychwalajmy Pana, który przez swoje zmartwychwstanie przynosi nam wszystkie owoce odkupienia. Przynosi nam spełnienie obietnic, które zawarł w błogosławieństwach. On sam, jako pierwszy szedł drogą błogosławieństw i w Nim najpierw zostały one zrealizowane. Stały się one udziałem zbawionych, ale realizują się także w naszym życiu, gdy przyjmujemy zmartwychwstałego Pana. Dlatego głównym przeżyciem drogi światła, którą teraz będziemy przeżywać, będzie paschalny śpiew uwielbienia. Radując się obecnością Chrystusa zmartwychwstałego i przyjmując Jego dary, śpiewamy z głębi serca pieśń uwielbienia, pieśń błogosławionych, pieśń powołanych do świętości.
Spotkanie 1 - Przy pustym grobie
Kantor śpiewa wezwanie, a wszyscy zgromadzeni odpowiedź:
K: To - bie chwa - ła i cześć, Je - zu Zmar-tych-wsta - ły!
W: Ze - ślij na nas swo - je - go Du - cha.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Wyszedł Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu […]. Wtedy wszedł do wnętrza […]. Ujrzał i uwierzył” (J 20,3-9).
L2: To nie był spacer ani zwykłe przejście. To był bieg. Nie mogło być inaczej. Chodziło przecież o sprawy najwyższej wagi. Do Apostołów dotarła wiadomość, że grób jest pusty. Nie ma ciała ich Mistrza. Gdy dotarli do celu i zobaczyli płótna, wtedy dokonało się w ich serach to, co najważniejsze: Uwierzyli, że zmartwychwstał. Uwierzyli, że zwyciężył. Uwierzyli, że spełniło się wszystko, co On zapowiedział. Niech ich wiara udzieli się i nam. Pozostańmy w chwili ciszy.
Chwila ciszy.
L3: Wiara otwiera przed nami, Panie, Twoje królestwo, Twój świat. Powiedziałeś, że ubodzy w duchu są błogosławieni, gdyż już teraz, na ziemi, do nich należy królestwo niebieskie. Otrzymali je, gdyż uwierzyli w Ciebie. Są uczestnikami Twego Boskiego życia. Prawda ta jaśnieje szczególnym blaskiem teraz, w czasie świętowania Twego zwycięstwa, a my radosnym śpiewem „Alleluja” wyrażamy wiarę w to, że już teraz jesteśmy z Tobą i mamy udział w Twoim królestwie.
Śpiew: Alleluja, alleluja, alleluja.
1. Niech zabrzmi Panu chwała w niebiosach
Na wysokościach cześć niech oddadzą.
Wielbijcie Pana duchy niebieskie,
Wielbijcie Pana Jego zastępy.
2. Słońce księżycu, wielbijcie Pana,
Gwiazdy świecące, wielbijcie Pana,
Niebiosa niebios, wielbijcie Pana,
Wody podniebne wielbijcie Pana.
3. Niech wszyscy wielbią imię Pana,
Bo Jego słowo stwarza wciąż wszystko,
Bo tylko Jego Imię jest wzniosłe,
Niechaj na wieki brzmi Jego chwała.
4. On daje siłę swemu ludowi,
Z prochu podnosi swoich przyjaciół,
Jest Bogiem bliskim dla Izraela,
Swoich wybranych on sam umacnia.
5. Niech zabrzmi chwała Ojcu co stwarza,
Jego Synowi który jest Panem,
Duchowi który w nas zamieszkuje,
Przez wszystkie wieki wieków! Amen.
Spotkanie 2 - Z niewiastami wracającymi od grobu
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Mateusza: „Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie». One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą»” (Mt 28,8-11).
L2: Ta grupa niewiast nie rzuca się w oczy, ale Bóg widzi ogień, który płonie w ich sercu. Jeszcze słońce nie wstało, a one już poszły do grobu Jezusa. Każda z tych niewiast wie, czym jest prosty akt miłości, spełniony w taki sposób, że nie wie lewa ręka, co czyni prawa. Właśnie te kobiety doznały radości zobaczenia Pana. On zatrzymał ich w drodze. Uspokoił słowami: „Nie bójcie się”. Powierzył misję: „Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”. Pozostańmy w chwili ciszy przy tym pięknym spotkaniu Jezusa z niewiastami.
Chwila ciszy.
L3: Wpatrując się w postawę tych niewiast myślimy, Panie Jezu, o kolejnym błogosławieństwie: „Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię”. Taką postawę wyróżniłeś, gdy zachęcałeś uczniów do naśladowania Ciebie. Mówiłeś: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem” (Mt 11,29). Teraz, po zmartwychwstaniu, Bóg wywyższył Cię ponad wszystko i uczynił Panem wszechświata. Ty, najbardziej cichy i pokorny, otrzymałeś pełnię władzy. Królujesz według prawa miłości. Za Tobą poszła niezliczona rzesza świętych. Oni posiedli ziemię, gdyż u nich mieszkańcy wszystkich kontynentów modlą szukają pomocy. Wraz z nimi radujemy się dniem, który nam dałeś, dniem, w którym cisi, nieznani, skromni i pokornego serca, opanowują ziemię swoją miłością i entuzjazmem wiary.
Śpiew: Oto jest dzień, który dał nam Pan!
Weselmy się i radujmy się w nim! Alleluja, alleluja!
1. Ty, który mieszkasz w chmurze pełnej ognia,
Ty, który siedzisz na tronie z szafirów,
istot tajemnych otoczony chórem,
Boże chwały wielkiej.
2. Ty, co zamykasz cały wszechświat w dłoni,
Czynisz z obłoków posłuszne rydwany,
Jako swych posłów Ty kierujesz wichry,
Boże Stworzycielu.
3. Ty, któryś mówił w krzaku gorejącym,
Ojcze narodu dawnego Przymierza,
Lud prowadziłeś przed czerwone wody,
Boże Ocalenia.
4. Panie kapłanów, królów i proroków,
złota świątynia przybytkiem Twym była,
Tyś jednak wybrał dom swój w naszych sercach,
Boże Miłosierny.
5. Aby pojednać grzesznych ludzi z Tobą,
dałeś nam Syna, co stał się Człowiekiem,
w Nim okazałeś głębię swej miłości,
Boże Odkupienia.
6. Przyjął On mękę, śmierć i pogrzebanie,
Krwi swej purpurą przywrócił nam życie,
dnia zaś trzeciego powstał z mroków grobu,
Boże Zmartwychwstania.
7. Tobie Najwyższy, pełen majestatu,
razem z Twym Synem i Duchem płomiennym,
sława niech będzie, cześć i dziękczynienie,
Boże zawsze wierny.
Spotkanie 3 - Z Marią Magdaleną
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Maria Magdalena stała przed grobem płacząc. Odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: «Nauczycielu»” (J 11a.14b-16).
L2: W jednej chwili łzy bólu mogą się zamienić na łzy radości. Wielki Piątek ma swój kres w Wielkiej Niedzieli. Doświadczyła tego Maria Magdalena, a po niej całe rzesze uczniów Pana. Decyduje osobiste spotkanie z Nim. On wybiera miejsce spotkania, On decyduje o tym, jak ono przebiega. Ze strony człowieka musi być pragnienie, poszukiwanie, tęsknota, przeżywane tak głęboko, że w oczach pojawiają się łzy. Zatrzymajmy się w chwili ciszy przy spotkaniu Jezusa z Marią Magdaleną.
Chwila ciszy.
L3: Panie nasz i Mistrzu, Ty nazwałeś błogosławionymi tych, którzy płaczą i obiecałeś, że będą pocieszeni. Widzimy, jak to błogosławieństwo spełnia się w życiu Marii Magdaleny. Łzy bólu zamieniają się na łzy szczęścia. Jej twarz promienieje teraz radością. Ci, którzy sami doznali pociechy od Pana, potrafią pocieszać innych, dlatego wraz ze św. Pawłem uwielbiamy Boga: „Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga. Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy” (2 Kor 1,4).
Śpiew: Otrzyjcie już.
1. Otrzyjcie już łzy płaczący, żale z serca wyzujcie, - Wszyscy w Chrystusa wierzący, weselcie się, radujcie. - Bo zmartwychwstał samowładnie, jak przepowiedział dokładnie. - Alleluja, alleluja, niechaj zabrzmi: „Alleluja”!
2. Darmo kamień wagi wielkiej Żydzi na grób wtoczyli, - Darmo dla pewności wszelkiej zbrojnej straży użyli, - Na nic straż, pieczęć i skała nad grobem Pana się zdała. - Ref.
3. Bóg wszechmocny, Bóg natury, wyższy nad wszystkie twory, - Wstaje z grobu, kruszy mury, nie zna żadnej zapory; - Zdjęta trwogą straż upada i prawie sobą nie włada. - Ref.
4. Bądźmy przeto zapewnieni, że choć wszyscy pomrzemy, - Z grobu kiedyś obudzeni, także zmartwychwstaniemy. - I że potem już bezpiecznie z Bogiem żyć będziemy wiecznie. - Ref.
5. Jezu Chryste, dobry Panie! Ciebie kornie prosimy: - Niech przez Twoje zmartwychwstanie, gdy i my powstaniemy, - Z wybranymi Twymi w niebie wiecznie oglądamy Ciebie. -Ref.
Spotkanie 4 - Z uczniami idącymi do Emaus
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Tego samego dnia dwaj uczniowie byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali […]. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»” (Łk 24,13-33).
L2: Bł. Jan Paweł II pisał: „Na naszej drodze pełnej pytań, niepokojów, nieraz także bolesnych rozczarowań Boski Wędrowiec nadal przyłącza się do nas i nam towarzyszy, prowadząc nas przez wyjaśnianie Pism do zrozumienia Bożych tajemnic. Kiedy spotkanie staje się pełne, miejsce światła Słowa zajmuje światło płynące z «Chleba życia», przez który Chrystus wypełnia w najdoskonalszy sposób swą obietnicę, że «będzie z nami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (por. Mt 28, 20)” (List apostolski Mane nobiscum, Domine, 2). Papież pomaga nam uwierzyć, że Jezus zmartwychwstały jest z nami zawsze. Jest z nami w każdej godzinie. Jest tu i teraz. Niech chwila ciszy pomoże nam się z Nim spotkać.
Chwila ciszy.
L3: Historia uczniów idących do Emaus pokazuje nam, że Twoje obietnice, Panie, spełniają się często inaczej niż my oczekujemy. Ci dwaj uczniowie mieli swoje oczekiwania, ale one zwiodły. Długo musiałeś im tłumaczyć, że jednak wszystkie Pisma wypełniły się w Tobie. Podobnie bywa z naszym rozumieniem błogosławieństw. Dziś stawiamy sobie pytanie, jak rozumiemy Twoje słowa: „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni”? Ty w czasie swego ziemskiego życia wyjaśniałeś nam, że Twoje rozumienie sprawiedliwości bardzo się różni od naszego rozumienia. Według Ciebie Ojciec okazał pełnię sprawiedliwości, gdy wskrzesił Cię z martwych i posadził po swojej prawicy. Prawdę tę najlepiej rozumieli święci. Oni są teraz w pełni nasyceni sprawiedliwością, która ściśle połączyła się z miłosierdziem. Wraz nimi wielbimy Panie, Twoje zmartwychwstanie i Twój powrót do Ojca.
Śpiew: Zwycięzca śmierci.
1. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana - Wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana. - Naród niewierny trwoży się przestrasza, - Na cud Jonasza. - Alleluja.
2. Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza, - Anioł zstępuje, niewiasty pociesza: - „Patrzcie, tak mówi, grób ten próżny został, - Pan zmartwychpowstał”. - Alleluja.
3. Ustąpcie od nas smutki i trosk fale, - Gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale; - Ojcu swojemu już uczynił zadość, - Nam niesie radość. - Alleluja.
4. Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli, - Utwierdza w wierze, aby nie wątpili: - Obcuje z nimi, daje nauk wiele - O swym Kościele. - Alleluja.
5. Boleści, rany, wzgardy wyrządzone - I śmierć haniebna są już nagrodzone; - Za poniżenia został wywyższony - Nad wszystkie trony. - Alleluja.
6. Ciesz się, Syjonie, Chrystusów Kościele, - Oto zabity Bóg twój żyje w ciele; - Śpiewaj z weselem: „Pan króluje z drzewa”, - Jak Dawid śpiewa. - Alleluja.
7. Cieszmy się wszyscy, już śmierć pohańbiona, - Wina pierwszego rodzica zgładzona; - Niebios zamkniętych jest otwarta brama - Synom Adama. - Alleluja.
8. Więc potargajmy nałogi grzechowe, - Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe, - Z dala mijając nieszczęść naszych groby, - Miejsca, osoby. - Alleluja.
9. Przez Twe chwalebne, Chryste, Zmartwychwstanie, - Daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie. - I niech tak w chwale, jakoś Ty, równie my - Zmartwychwstaniemy. - Alleluja.
Spotkanie 5 - Z Apostołami po powrocie uczniów z Emaus
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Jezus rzekł do swoich uczniów: «Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego»” (Łk 24,36-48).
L2: Jezus zmartwychwstały wyjaśnia, że owoce dokonanego przez Niego dzieła odkupienia trzeba zanieść na cały świat. Wszyscy mamy w tym udział. Ojciec Święty Jan Paweł II u progu nowego tysiąclecia pisał: „Każda Msza św., nawet kiedy celebruje się ją w ukryciu i w najbardziej zapomnianym zakątku ziemi, nosi zawsze znamię uniwersalności. Chrześcijanin, który uczestniczy w Eucharystii, uczy się z niej być rzecznikiem komunii, pokoju, solidarności we wszystkich okolicznościach życia. Rozdarty obraz naszego świata, który wszedł w nowe tysiąclecie z widmem terroryzmu i tragedii wojny, bardziej niż kiedykolwiek wzywa chrześcijan, by przeżywali Eucharystię jako wielką szkołę pokoju, gdzie formują się mężczyźni i kobiety, którzy na różnych szczeblach zaangażowania w życie społeczne, kulturalne, polityczne działają na rzecz rozwijania dialogu i komunii” (List apostolski Mane nobiscum, Domine, 27). Rozważmy tę prawdę ciszy.
Chwila ciszy.
L3: Z Twojej woli, o Panie, niesienie Ewangelii światu jest związane z tajemnicą miłosierdzia. Dziś prawda ta przemawia do nas ze szczególną mocą. Dziś także głębiej rozumiemy Twoje słowa: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”. Ojciec Święty Franciszek to właśnie błogosławieństwo uczynił tematem Światowych Dni Młodych, jakie będziemy przeżywać w 2016 roku. Dziękujemy Ci, Jezu, za ten dar. Dziękujemy Ci, za Jana Pawła II, który niestrudzenie objawiał nam tajemnicę miłosierdzia i z którym łączymy się w uwielbieniu Ciebie. Przez jego wstawiennictwo prosimy Cię, abyśmy rozwijali w sobie wyobraźnię miłosierdzia. Prosimy również o błogosławieństwo na czas przygotowania i przeżycia Światowych Dni Młodych.
Śpiew: Oddany Maryi Sługo Miłosierdzia,
Janie Pawle Wielki, wstawiaj się za nami!
1. Ojcu przedwiecznemu, który wszystko stworzył,
Chrystusowi Panu, który nas odkupił,
Świętemu Duchowi, co w nas zamieszkuje,
Polecaj z miłością pielgrzymów tej ziemi.
2. Do najlepszej Matki i Królowej świata
Zasłuchanej w Słowo, stojącej pod krzyżem,
Której zawierzyłeś całe swoje życie,
Prowadź nas grzeszników spragnionych świętości.
3. Za Kościół Chrystusa, żyjący w rodzinie,
Zgromadzony Słowem, umocniony Chlebem,
Za wszystkich posłanych, namaszczonych krzyżmem,
Oręduj wytrwale przed Obliczem Pana.
4. Pomóż kochać Boga, całym naszym sercem,
miłować bliźniego jak siebie samego,
Naucz adorować i uwielbiać Pana,
teraz i w wieczności, do której dążymy.
Spotkanie 6 - Z Apostołami nad jeziorem
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje»” (J 21,15-19).
L2: Tę Ewangelię odczytano na pogrzebie Jana Pawła II. Ona również jest przewidziana na dzień jego liturgicznego wspomnienia. Papież często ją wyjaśniał. W czasie otwarcia kaplicy wieczystej adoracji w bazylice św. Piotra w Rzymie modlił się: „Pewnego dnia, Panie, zapytałeś Piotra: «Czy miłujesz mnie?» Zapytałeś go o to aż trzy razy i trzy razy apostoł odpowiedział: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham» (J 21, 15-17). Odpowiedź Piotra, na którego grobie została wzniesiona ta bazylika, niech wyraża się w nieustannej, całodziennej i całonocnej adoracji, którą dziś zapoczątkowaliśmy. Niegodny następca Piotra na tronie rzymskim i ci wszyscy, którzy będą uczestniczyć w adoracji Twojej eucharystycznej Postaci, niech każdym swoim przybyciem tutaj dają na nowo wyraz prawdzie, zamkniętej w słowach apostoła: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham»”.
Chwila ciszy.
L3: Panie Jezu, wspominając Twoją rozmowę z Piotrem, kierujemy naszą uwagę ku kolejnemu błogosławieństwu, w którym ukazałeś nam drogę do świętości i do szczęścia. Powiedziałeś: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”. Ty oczyszczasz nasze serca przez miłość. One są stworzone do miłości czystej, wiernej i całkowitej. Im bardziej nasze serce staje się czyste, tym bardziej otrzymujemy dar oglądania Ciebie, który jesteś zjednoczony z Ojcem w Duchu Świętym. O szczęściu takiego oglądania często pisała św. Faustyna. To szczęście promieniowało z twarzy Twoich świętych. Dziś powtarzamy słowa św. Piotra: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”, czystym sercem wpatrujemy się w Twoje oblicze i śpiewamy Ci pieśń uwielbienia.
Śpiew: Bóg jest Miłością.
1. Uczyłeś Panie nas – Bóg jest Miłością.
Przez niezliczoność łask – Bóg jest Miłością.
Przez mękę swą i krzyż – Bóg jest Miłością.
Przez odkupienia cud – Bóg jest Miłością.
2. Miłość prosta jest – Bóg jest Miłością.
Miłość cicha jest – Bóg jest Miłością.
Miłość wierna jest – Bóg jest Miłością.
Miłość cierpliwa jest – Bóg jest Miłością.
3. Ona pomaga nam żyć – Bóg jest Miłością.
Ona dodaje nam sił – Bóg jest Miłością.
Ona jednoczy nas – Bóg jest Miłością.
Ona zwycięża śmierć – Bóg jest Miłością.
4. Miłość przebacza nam grzech – Bóg jest Miłością.
Miłość uzdrawia nas z ran – Bóg jest Miłością.
Ona umacnia nas – Bóg jest Miłością.
Nadaje życiu sens – Bóg jest Miłością.
5. Miłość pokorna jest – Bóg jest Miłością.
Miłość służebna jest – Bóg jest Miłością.
Miłość umacnia nas – Bóg jest Miłością.
Miłość na wieki trwa – Bóg jest Miłością.
Spotkanie 7 - Z Apostołami przed rozesłaniem
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Marka: „Jezus ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! […]. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły” (Mk 16,6-19).
L2: Oni głosili Ewangelię, a Pan współdziałał z nimi. Uzbrojeni mocą z wysoka nie bali się iść do obcych ludów, na dwory królewskie, do szkół i do wszystkich miejsc, gdzie żyje człowiek. Ten pochód świętych, obecnych w każdym pokoleniu i wszystkich wiekach, dotarł do naszych czasów. My się w niego włączamy. Wsparci wstawiennictwem tych, którzy już ukończyli ziemską pielgrzymkę, doświadczając na co dzień ich obecności, podejmujemy zadanie, które zostały nam powierzone: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu”.
Chwila ciszy.
L3: Jezu, Mistrzu i Nauczycielu, naucz nas wpatrywać się w przykłady świętych, ludzi pełnych Twego Ducha i poddanych Jego działaniu. Spraw, abyśmy byli narzędziem pokoju niosąc miłość tam, gdzie panuje nienawiść; wybaczenie tam, gdzie panuje krzywda; jedność tam, gdzie panuje zwątpienie; nadzieję tam, gdzie panuje rozpacz; światło tam, gdzie panuje mrok; radość tam, gdzie panuje smutek. Niech w naszym życiu spełni się, o Panie, Twoja obietnica: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”.
Śpiew: Pokój wam /x3/ nie bójcie się!
Weźmijcie Ducha Świętego, /x2/
On poprowadzi Was!
Spotkanie 8 - Z Apostołami w Wieczerniku
K: Tobie chwała i cześć, Jezu Zmartwychwstały.
W: Ześlij na nas swojego Ducha.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Po ośmiu dniach, kiedy uczniowie byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli»” (J 20,19-29).
L2: Gdy Jezus był jeszcze w łonie Matki, Elżbieta powiedziała do Niej: „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła”. W usłyszanej przed chwilą Ewangelii sam Jezus mówi: „Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Maryja jest pierwszą z tych błogosławionych, gdyż Jej wiara jest niezachwiana. To błogosławieństwo spływało również na wszystkich świętych. Do świętości prowadziła ich najpierw wiara. Ona również nas prowadzi w tym kierunku. Pomyślmy o tym ciszy.
Chwila ciszy.
L3: Panie Jezu, Ty nazwałeś błogosławionymi również tych, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości. Mówiłeś, że do nich należy królestwo niebieskie. Nie obiecywałeś łatwego życia tym, którzy Cię naśladują. Zapowiadałeś raczej, że idąc za Ewangelią, będą musieli stać się znakiem sprzeciwu. Jeżeli Ty sam cierpiał prześladowanie, to stanie się ono również udziałem Twoich uczniów. Dziękujemy Ci za wszystkich, którzy te słowa wprowadzili w czyn. Przyjmij nasz śpiew uwielbienia i dodaj nam sił, abyśmy również byli gotowi cierpieć dla sprawiedliwości. Ty przez swoje zmartwychwstanie obdarzasz swój Kościół nową młodością.
Śpiew: Oto są baranki młode, oto ci, co zawołali alleluja!
Dopiero przyszli do zdrojów, światłością się napełnili,
Alleluja, alleluja!
Na Baranka Pańskich godach,
W szat świątecznych czystej bieli,
Po krwawego morza wodach
Nieśmy Panu pieśń weseli.
W swej miłości wiekuistej
On nas swoją Krwią częstuje,
Nam też Ciało swe przeczyste
Chrystus kapłan ofiaruje.
Na drzwi świętą Krwią skropione
Anioł mściciel z lękiem wziera,
Pędzi morze rozdzielone,
Wrogów w nurtach swych pożera.
Już nam Paschą Tyś, o Chryste,
Wielkanocną też ofiarą,
Tyś Przaśniki nasze czyste
Dla dusz prostych z szczerą wiarą.
O Ofiaro niebios święta,
Ty moc piekła pokonywasz,
Zrywasz ciężkie śmierci pęta,
Wieniec życia nam zdobywasz.
Litania do Świętych i Błogosławionych
P: Dziękujemy Panu za dar błogosławieństw. Dziękujemy za tych, którzy kroczyli tą drogą. Prośmy ich teraz słowami litanii, aby nas wspierali na naszej drodze. Będziemy wzywać tych, którzy jutro zostaną wpisani do księgi świętych, a także tych, którzy są ukazani w kaplicy „Communio Sanctorum” w naszej bazylice. W mozaikach ukazani są nie tylko święci. Są tam również słudzy Boży, których proces beatyfikacyjny się toczy oraz świadkowie wiary, którzy pozostali w pamięci wierzących. W naszej litanii będziemy wspominać tylko tych, którzy są już ogłoszeni Świętymi lub Błogosławionymi.
W czasie odmawiania litanii na ścianie ukazywane są zdjęcia wspominanych Świętych i Błogosławionych.
L4: Święta Maryjo, Matko Miłosierdzia,
Święta Siostro Faustyno,
Błogosławiony Janie Pawle II,
Błogosławiony Janie XXIII,
Błogosławieni miłosierni
L5: Święty Wojciechu, arcybiskupie Pragi, męczenniku,
Święty Hierotheosie, misjonarzu z Konstantynopola,
Święty Gelercie, biskupie i męczenniku,
Święty Bistridusie, biskupie i męczenniku,
Święty Buldusie, biskupie i męczenniku,
Błogosławieni Muarycy, biskupie,
Święty Stanisławie, biskupie i męczenniku,
Błogosławieni ubodzy w duchu
L6: Święty Andrzeju Świeradzie i Benedykcie, pustelnicy,
Błogosławiony Euzebiuszu, kapłanie,
Błogosławiona Ilono, zakonnico,
Święty Pawle Węgierski, kapłanie i męczenniku,
Błogosławiony Sadoku, kapłanie i męczenniku,
Święty Stanisławie Kostko, zakonniku,
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości
L4: Święty Melchiorze Grodziecki, kapłanie i męczenniku
Święty Stefanie, kapłanie i męczenniku,
Święty Marku, kapłanie i męczenniku,
Błogosławieni, którzy płaczą
L5: Błogosławiony Władysławie, lekarzu,
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie
L3: Błogosławiony Wilchelmie, biskupie i męczenniku,
Błogosławiona Saro, męczennico,
Święty Maksymilianie, Mario Kolbe, kapłanie i męczenniku,
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój
L6: Święty Stefanie, królu,
Błogosławiona Gizelo, królowo,
Święty Emeryku, królewiczu,
Święty Władysławie, królu,
Święta Pirosko, księżno,
Błogosławieni czystego serca
L4: Święta Jadwigo Śląska, księżno,
Święta Małgorzato ze Szkocji, królowo,
Święta Elżbieto, królewno,
Święta Agnieszko, zakonnico,
Błogosławiona Salomeo, zakonnico,
Święta Kingo, zakonnico,
Błogosławiona Jolanto, zakonnico,
Błogosławiona Konstancjo, zakonnico,
Święta Małgorzato, zakonnico,
Święty Ludwiku, biskupie,
Święta Elżbieto, królowo,
Święta Elżbieto, zakonnico,
Święta Jadwigo, królowo,
Błogosławieni cisi
L5: Błogosławiony Teodorze, biskupie i męczenniku,
Błogosławiony Pawle, biskupie i męczenniku,
Błogosławiony Mikołaju, biskupie i męczenniku,
Błogosławiony Leonidzie, kapłanie i męczenniku,
P: Wszechmogący i miłosierny Boże, uwielbiamy Cię w Świętych, w których jaśnieje Twoja chwała. Uwielbiamy Cię w darze błogosławieństw, które przekazał nam Twój Syn, Jezus Chrystus. Spraw, abyśmy naśladując naszych niebieskich Przyjaciół, gorliwie dążyli do świętości. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Śpiew: Nie bój się, wypłyń na głębię, - jest przy tobie Chrystus.
P: Słowo podsumowujące celebrację oraz wprowadzające do adoracji Najświętszego Sakramentu.