Czuwanie - Różaniec
Różaniec z tekstami
bł. Jana Pawła II i bł. Jana XXIII
Godz. 2.15 – 3.45
Wprowadzenie
P: Już tylko godziny dzielą nas od chwili, gdy Ojciec święty Franciszek powagą Kościoła ogłosi świętymi dwóch wybitnych papieży – bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II.
Na ulicach Rzymu otaczających bazylikę świętego Piotra zgromadziły się już tłumy ludzi przybyłych z całego świata, a cały czas nadchodzą inni, aby uczestniczyć w tej uroczystości i oddać hołd tym, którzy swoim świętym życiem służyli Bogu, Kościołowi i całemu światu.
Mamy szczęście modlić się teraz w bazylice konsekrowanej przez Jana Pawła II. Tutaj modlił się i tu zawierzył Miłosierdziu Bożemu cały świat, a więc i nas i losy naszej Ojczyzny. Niektórzy z nas byli tu wtedy obecni, wielu spotykało się z Nim w czasie Jego pielgrzymek do Polski, a także w Rzymie czy w innych okolicznościach. Wszyscy pamiętamy Jego słowa, a szczególnie te: „Nie lękajcie się!”, „Otwórzcie drzwi Chrystusowi!”, „Musicie od siebie wymagać nawet gdyby inni od was nie wymagali.” i jego wielką modlitwę za Polskę: „Niech zstąpi Duch Twój, niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze tej ziemi, tej ziemi”.
Również Jan XXIII – Dobry Papież, wielki orędownik pokoju i pojednania niewątpliwie też modli się w naszych intencjach, gdyż Polska i jej sprawy były zawsze bliskie Jego sercu.
W czasie Soboru Watykańskiego w przemówieniu do biskupów polskich wypowiedział znamienne słowa: „Chciałbym zaznaczyć, że gdy chodzi o moje powołanie kapłańskie, to powstało ono na podstawie budzących się uczuć dla szlachetnych poczynań waszego bohaterskiego narodu. Z dzieciństwa wspominam żyjącą w naszym domu rodzinnym osobę starszą, która mówiła nam często o Polsce, o bohaterskim narodzie polskim, o powstaniach wolnościowych. Polska i jej losy często nieszczęśliwe, ale zawsze idealne, kształtowały w nas chęć do pracy i poświęcenia dla innych. W 1912 roku z okazji Kongresu Eucharystycznego w Wiedniu powziąłem chęć zobaczenia waszego kraju, który jak magnes od najmłodszych lat mnie przyciągał. Razem z innym kapłanem zajechaliśmy do Krakowa. Wspominam Wawel, katedrę, groby królów. Odprawiałem Mszę świętą na Wawelu. Wielkie wrażenie wywarła na Nas Świątynia Mariacka. Wspominam grób świętego Stanisława na Skałce, kopalnię w Wieliczce z kaplicą wyciosaną w soli. 17 sierpnia 1929 roku jako pielgrzym byłem na Jasnej Górze ... Matka Boża Częstochowska jest mi najdroższa od młodości".
Umierający Jan XXIII naprzeciw swego łóżka kazał umieścić krzyż, obraz Matki Bożej Częstochowskiej i obraz „Salus Populi Romani”. Świadkowie jego śmierci mówią, że ostatnie spojrzenie skierował Jan XXIII na obraz Matki Boskiej Częstochowskiej i wyszeptał: „O Matko moja, Ufności moja.”
Myśląc o tych słowach Jana XXIII i naszego umiłowanego Jana Pawła II, który po Bogu najbardziej ukochał swój naród i Ojczyznę nie możemy wątpić, że dzisiaj szczególnie będą wypraszać potrzebne nam łaski oraz modlić się za trudne sprawy Polski i całego naszego narodu.
Wystawienie Najświętszego Sakramentu
Śpiew: „Jezusa ukrytego”
Chwila ciszy
P: Zanim rozpoczniemy rozważać tajemnice chwalebne różańca pozostańmy w ciszy przed Jezusem prosząc Go przez wstawiennictwo Maryi, naszych Aniołów Stróżów, naszych Patronów, a dziś szczególnie przez modlitwy świętych: siostry Faustyny, Jana XXIII i Jana Pawła II o otwarcie naszych serc na przyjęcie wszystkich darów duchowych, jakimi w tym naszym nocnym czuwaniu Bóg chce nas obdarzyć.
Chwila ciszy
L7:
Panie, wiemy i przeczuwamy,
że Ty wszędzie jesteś wokół nas.
Ale wydaje się,
że jakaś zasłona przesłania nam oczy.
Pozwól nam dojrzeć wszędzie światło Twego oblicza!
Ześlij nam Ducha Twojego!
(o. Teilhard de Chardin)
Niech nas prowadzi w naszej modlitwie.
Śpiew:
Prowadź mnie, prowadź mnie, niech Chrystusa Duch prowadzi mnie,
Prowadź mnie, prowadź mnie, niech Chrystusa Duch prowadzi mnie.
Oświeć mnie, oświeć mnie, niech Chrystusa blask oświeca mnie,
Oświeć mnie, oświeć mnie, niech Chrystusa blask oświeca mnie.
Oczyść mnie, oczyść mnie, niech Chrystusa Krew oczyści mnie,
Oczyść mnie, oczyść mnie, niech Chrystusa Krew oczyści mnie.
Chwila ciszy
P: Z rozważania błogosławionego Jana Pawła II (Virginis Mariae)
Chrystus zmartwychwstał!
Kontemplując Zmartwychwstałego, chrześcijanin odkrywa na nowo motywy swojej wiary i ponownie przezywa radość ni tylko tych, którym Chrystus się objawił: Apostołów, Magdaleny, uczniów z Emaus, ale również radość Maryi.
Do tej chwały, w której od momentu Wniebowstąpienia Chrystus zasiada po prawicy Ojca również Ona zostanie wyniesiona w chwili Wniebowzięcia, by antycypować to do czego przeznaczeni są wszyscy sprawiedliwi po zmartwychwstaniu ciał. Maryja ukoronowana w chwale jaśniej jako Królowa aniołów i świętych. W centrum tej drogi chwały Syna i Matki Różaniec stawia Pięćdziesiątnicę, która ukazuje oblicze kościoła jako rodziny zebranej wraz z Maryją ożywionej wylaniem Ducha Świętego gotowej do misji ewangelizacyjnej. Tajemnice chwalebne ożywiają nadzieję radości życia wiecznego i pobudzają do odważnego świadczenia o tej „radosnej nowinie”, która nadaje sens całemu życiu wyznawcy Chrystusa.
Chwila ciszy
L8: Czwarta część różańca świętego – tajemnice chwalebne
Wierzę w Boga Ojca..., Ojcze nasz..., Zdrowaś Mario...(3 razy), Chwała Ojcu...
Tajemnica I – Zmartwychwstanie Pana Jezusa
L1: „Kimże Ty jesteś Jezu?
- Zwycięzcą śmierci i pogromca szatana.”
Śpiew: Zwycięzca śmierci
L7: Z Ewangelii świętego Jana (J 20,1-8): „Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono". Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył”.
P: Z rozważania błogosławionego Jana XXIII:
Tajemnica śmierci, której stawia się czoło i którą się zwycięża! Zmartwychwstanie jest największym triumfem Chrystusa, a równocześnie zapewnieniem triumfu Kościoła wbrew przeciwnościom wczorajszym, dzisiejszym i jutrzejszym. „Christus vincit, regnat, imperat”. Dobrze jest uświadomić sobie, że Chrystus zmartwychwstały ukazał się po raz pierwszy kobietom pobożnym, świadkom Jego ubogiego życia, kobietom, które towarzyszyły Mu w cierpieniu aż po Kalwarię i na Kalwarii. W tajemnicy tej wzrok naszej wiary wpatruje się w dusze zjednoczone już z Chrystusem zmartwychwstałym, w dusze dla nas najdroższe, dusze tych, którzy należeli do naszej rodziny, z którymi dzieliliśmy troski. Jak bardzo ożywia się w sercu w świetle zmartwychwstania pamięć o naszych zmarłych! Wspominani przez nas i wspomagani przez ofiarę samego Pana ukrzyżowanego i zmartwychwstałego, biorą udział jeszcze w najlepszej cząstce naszego życia, która jest modlitwa, która jest Jezus. Prośmy dla zmarłych o światło wiecznego tabernakulum i myślmy o naszym zmartwychwstaniu: „I oczekuję wskrzeszenia umarłych.” Umiejętność czekania, umiejętność zaufania radosnej obietnicy, której rękojmią jest zmartwychwstały Jezus, oto przedsmak nieba.
Chwila ciszy
L2: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...
Śpiew: Zmartwychwstał Pan (1 zwrotka, refren, 2 zwrotka, refren):
Ref.: Zmartwychwstał Pan, Zmartwychwstał Pan, Zmartwychwstał Pan, Alleluja. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
1. O śmierci, gdzie jesteś, o śmierci? - Gdzie jest moja śmierć? - Gdzie jest jej zwycięstwo? - Ref.
2. Radujmy się, - Radujmy się bracia. - Jeśli dzisiaj się miłujemy, - To dlatego, że On zmartwychwstał. - Ref.
L7: Niech będzie uwielbiony Jezus Chrystus, Syn Boga Żywego
- który prawdziwie powstał z martwych
- który ukazał się uczniom i Piotrowi
- który pokazał Tomaszowi ręce swoje i bok zraniony
- który poszedł do Emaus ze smucącymi się uczniami
- którego radości nikt nam nie odbierze
Jezu Chryste, Odkupicielu świata, Zbawco nas i Bracie, zmiłuj się nad nami!
(Romano Guardini)
Śpiew: Zmartwychwstał Pan
Ref.: Zmartwychwstał Pan, Zmartwychwstał Pan, Zmartwychwstał Pan, Alleluja. Alleluja, alleluja, alleluja, alleluja.
3. Dzięki niech będą Ojcu, - Który nas prowadzi do Królestwa, - Gdzie się miłością żyje. - Ref.
4. Jeśli z Nim umieramy, - Z Nim też żyć będziemy, - Z Nim śpiewać będziemy - alleluja! - Ref.
Tajemnica II – Wniebowstąpienie Pana Jezusa
L7: „Kimże Ty jesteś Jezu?
- Zbawicielem świata i Księciem pokoju.”
Śpiew: Jezus, najwyższe imię.
Jezus, Najwyższe Imię, nasz Zbawiciel, Książę Pokoju, Emmanuel, Bóg jest z nami, Odkupiciel, Słowo Żywota. Święty Bóg, Mesjasz prawdziwy, Jedyny Ojca Syn, Umiłowany. Zgładził grzech, Baranek na wieki. Królów Król i Panów Pan.
L7: Z Dziejów Apostolskich (Dz 1,4-11)
A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: "Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym". Zapytywali Go zebrani: "Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?" Odpowiedział im: "Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi".
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: "Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba".
P: Z rozważania błogosławionego Jana Pawła II (Katecheza 12 IV1989)
„Teraz opuszczam świat i idę do Ojca”. Wniebowstąpienie to jest właśnie ten ostateczny powrót Chrystusa do Ojca. Symbolem tego powrotu do Ojca, czyli ogarnięcia przez chwalebną rzeczywistość Bożą, jest pewien szczegół: „ogarnął Go obłok”. W Starym Testamencie obłok był zawsze symbolem obecności Bożej, chwały Bożej. I to właśnie życie chwalebne, które Chrystus rozpoczął po swoim zmartwychwstaniu, a ostatecznie po swoim wniebowstąpieniu, trwa nadal. To jest Jego „dziś”, wiekuiste dziś w Bogu, po prawicy Ojca, uczestnictwo w chwale Ojca, w Jego królestwie, w Jego królowaniu nad światem. Równocześnie to wniebowstąpienie jest początkiem nowego przyjścia Chrystusa: „ Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was”. To przyjście to jest przede wszystkim przyjście w Duchu Świętym (...) Ostatecznie jest to przyjście na końcu świata...
Niech te prawdy Boże rzucają światło na nasze życie. Wraz z Chrystusem my także wychodzimy od Ojca, ażeby wrócić do Ojca. On nas do Ojca prowadzi. Starajmy się iść drogą, którą nam wskazuje. Niech Chrystus będzie Drogą i Prawdą naszego życia.
Chwila ciszy
L2: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...
Śpiew: Chrystus, Chrystus to nadzieja cała nasza
Ref.: Chrystus, Chrystus, to nadzieja cała nasza - umierając zło zwyciężył, pokój nam ogłasza. - On do Ojca nas prowadzi, miłość czyni życia prawem. - Chrystus naszym jest pokojem, - naszym pojednaniem.
1. On jest Słowem nad wiekami, - Pierworodnym pośród stworzeń - Bóg przez Niego dał nam życie - i ukazał nam swą chwałę.
2. To On Głową jest Kościoła, - i początkiem wszystkich rzeczy. - Zechciał Bóg, by cała Pełnia - w Jego ciele zamieszkała.
L7: O Panie, wierzymy , że odszedłeś do nieba, zasiadłeś z naszym ludzkim życiem po prawicy Ojca. Przyjdziesz wraz z tym życiem z powrotem, aby twoje życie odnaleźć w naszym życiu. I to będzie nasza wiecznością, że je odnajdziesz – wtedy, gdy już ze wszystkim czym jesteśmy, czym żyliśmy, co mieliśmy wejdziemy poprzez Twój powrót do chwały Twego Ojca.
Śpiew: Jesteś Królem, Jesteś Królem, - Królem jest Bóg! - Podnieśmy wszyscy nasze serca, - podnieśmy wszyscy nasze dłonie, - stawajmy przed obliczem Pana wielbiąc Go.
Tajemnica III– Zesłanie Ducha Świętego
L7: „Kimże Ty jesteś Jezu?
- Ja jestem Światłością,świata, kto idzie za mną nie chodzi w ciemności”.
Śpiew: Przybądź Duchu Święty
Przybądź, Duchu Święty,Spuść z niebiosów wzięty, światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź, Dawco łask drogich, przyjdź, światłości sumień.
O, najmilszy z gości, słodka serc radości, słodkie orzeźwienie! W pracy Tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą, w płaczu utulenie.
Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza, poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia cóż jest wśród stworzenia, jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte, oschłym wlej zachętę, ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, rozgrzej serca twarde, prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym, siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa, daj szczęście bez miary. Amen.
L7: Z Dziejów Apostolskich (Dz 2,1-4): „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić”.
P: Z rozważania błogosławionego Jana XXIII
Apostołowie w czasie ostatniej wieczerzy otrzymali obietnicę zesłania Ducha Świętego. Potem w wieczerniku, w którym nie było już Jezusa, ale w którym była z nimi Maryja, otrzymują Ducha Świętego jako największy dar Chrystusowy. Kim bowiem jest Duch Święty? Jest Pocieszycielem, jest Ożywicielem dusz. Duch Święty jest i teraz w dalszym ciągu, każdego dnia, nad Kościołem i w Kościele. Wieki i narody należą do Niego, należą do Kościoła. Triumfy kościoła nie zawsze są widoczne na zewnątrz. Ale jest on bogaty w niespodzianki i tajemnice.
Maryja, Matka Jezusa, ta zawsze najsłodsza Matka nasza była razem z apostołami w wieczerniku w Zielone Świątki. Bądźmy też zawsze blisko Niej poprzez Różaniec. Nasze modlitwy złączone z Jej modlitwami odnowią dawny cud. Powstanie nowy dzień, jutrzenka jasna Kościoła Katolickiego, świętego i coraz świętszego, katolickiego i coraz bardziej katolickiego w czasach nowoczesnych.
Chwila ciszy
L2: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...
Śpiew: Duchu Święty przyjdź
Duchu Święty przyjdź,Niech wiara zagości, nadzieja zagości, niech miłość zagości w nas.
L7: „Przyjdź Duchu Święty
Przemień nasze wewnętrzne napięcie w święte odprężenie
Przemień nasz niepokój w kojącą ciszę
Przemień nasze zatroskanie w spokojną ufność
Przemień nasz lęk w nieugiętą wiarę
Przemień naszą gorycz w słodycz Twej łaski
Przemień naszą obojętność w serdeczną życzliwość
Przemień naszą noc w Twoje światło
Oczyść nas z pychy, pogłębiaj naszą pokorę
Spraw, abyśmy widzieli siebie jak Ty nas widzisz
Abyśmy mogli poznać Ciebie jak to obiecałeś
I byli szczęśliwi według słowa Twego
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Śpiew: O Ty, co mieszkasz
O Ty, co mieszkasz sam w moim sercu na dnie! - Niech Twój usłyszę głos w moim sercu na dnie!
O Ty, co mieszkasz sam w moim sercu na dnie! - Daj Twą radością żyć w moim sercu na dnie!
O Ty, co mieszkasz sam w moim sercu na dnie! - Daj, bym się w Tobie skrył w moim sercu na dnie!
Tajemnica IV – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
L7: „Kimże Ty jesteś Jezu?
- Dawcą chwały.”
Śpiew: Gwiazdo zaranna
Gwiazdo zaranna, śliczna Jutrzenko, * Niepokalana, Maryjo Panienko! * Bez pierworodnej zmazy poczęta, * módl się za nami Królowo Święta.
Ty jesteś gwiazdą życia naszego, * w ciemnościach świecisz, chronisz od złego. * Odpędź szatana, pokus nawały, * By serca nasze w cnocie wytrwały.
Lub
Gwiazdo zaranna - obleczona w słońce, módl się za nami!
Chwały Ikono - Dziewico posłuszna,
Gwiazdo Przewodnia - Służebnico Pańska,
Matko żyjących - początku Kościoła,
Bogurodzico - Córo Twego Syna,
Znaku nadziei - Mieszkanie Mądrości,
Matko Maryjo - godności kobiety,
Wierna Niewiasto - stojąca pod krzyżem,
Głosie wolności - Królowo pokoju,
Polski Królowo - Królowo świata,
Pani Wniebowzięta - Pośredniczko nasza.
L7: Z Ewangelii świętego Jana (J 20,1-8): „Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia”.
P: Z rozważania błogosławionego Jana Pawła II (Redemptoris Mater)
Przez tajemnicę wniebowzięcia Maryja sam doznała skutków tego jedynego pośrednictwa, którym jest pośrednictwo Chrystusa- Odkupiciela świata i zmartwychwstałego Pana: „W Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci,co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia”. W tajemnicy wniebowzięcia wyraża się ta wiara Kościoła, że Maryja jest zjednoczona z Chrystusem „węzłem ścisłym i nierozerwalnym”, ponieważ jeśli jako dziewicza matka była szczególnie z Nim zjednoczona w jego pierwszym przyjściu, to poprzez stałą z nim współpracę będzie tak samo zjednoczona w oczekiwaniu drugiego przyjścia; „odkupiona zaś w sposób wznioślejszy ze względu na zasługi Syna swego”, ma tez to zadanie, właśnie Matki, pośredniczki łaski, w tym ostatecznym przyjściu, kiedy będą ożywieni wszyscy, którzy należą do Chrystusa, kiedy „jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć”.
Chwila ciszy
L2: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...
Śpiew: Matko, która nas znasz
Matko, która nas znasz, - z dziećmi Twymi bądź, - Na drogach nam nadzieją świeć, - z Synem Twym z nami idź!
Z wszystkich niewiast wybrana, przyjdź i drogę wskaż! - Córko ludu Bożego, do Syna Twego nas prowadź. - Służebnico pokorna, pokój światu daj.
Królowo ognisk rodzinnych,... Dziewico, wzorze prostoty,… - Oblubienico cieśli,…
Królowo narodu naszego,… uciśnionych nadziejo,… - Światło łaknących prawdy,…
L7: O Maryjo słodka, Matko nasza w niebie,
prowadź nasze kroki po drogach żywota
jakże często stromych i pełnych wyboi,
a u kresu drogi bądź nam Niebios Bramą
i błogosławiony Owoc Twego łona -
ukaz nam Jezusa. Amen.
Śpiew: O Pani ufność nasza
O, Pani, ufność nasza, w modlitwie Twej obronie, chroń nas, chroń nas, Królowo Pokoju.
Tajemnica V– Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi
L7: „Kimże Ty jesteś Jezu?
- Ja jestem nagrodą przezwyciężającą najśmielsze pragnienia.”
Śpiew: Uwielbiaj duszo moja (Magnificat)
Uwielbiaj duszo moja, sławę Pana mego,- Chwal Boga Stworzyciela, tak bardzo dobrego. - Bóg mój, Zbawienie moje, jedyna otucha, - Bóg mi rozkoszą serca i weselem ducha.
Bo mile przyjąć raczył Swej sługi pokorę, - Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę. - Przeto wszystkie narody, co ziemię osiędą, - Odtąd błogosławioną mnie nazywać będą.
Bo wielkimi darami uczczonam od Tego, - Którego moc przedziwna, święte Imię Jego. - Którzy się Pana boją, szczęśliwi na wieki, - Bo z nimi miłosierdzie z rodu w ród daleki.
Na cały świat pokazał moc Swych ramion świętych, - Rozproszył dumne myśli głów pychą nadętych. - Wyniosłych złożył z tronu, znikczemnił wielmożne, - Wywyższył, uwielmożnił w pokorę zamożne.
Głodnych nasycił hojnie i w dobra spanoszył, - Bogaczów z niczym puścił i nędznie rozproszył. - Przyjął do łaski sługę, Izraela cnego, - Wspomniał nań, użyczył mu miłosierdzia swego.
Wypełnił, co był przyrzekł niegdyś ojcom naszym - Abrahamowi z potomstwem jego wiecznym czasem. - Wszyscy śpiewajmy Bogu w Trójcy Jedynemu - Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, tak zawsze niech będzie, - Teraz i na wiek wieków niechaj słynie wszędzie.
L7: Z Ewangelii świętego Łukasza (Łk 1,46-49): „Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię Jego”.
P: Z rozważania błogosławionego Jana XXIII:
Ukoronowanie Maryi. To jest synteza całego Różańca, który zamyka się w radości i chwale. Wielkie posłannictwo, które zapowiedział anioł Maryi swym zwiastowaniem, na podobieństwo ognistego prądu przebiegło przez poszczególne tajemnice. Odwieczny plan Boga dotyczący naszego zbawienia, przedstawiony w tylu obrazach doprowadził nas aż dotąd i łączy nas teraz z Bogiem w światłości niebios. Chwała Maryi – matki Jezusa i naszej Matki – rozbłyskuje w świetle Trójcy Przenajświętszej i odbija się blaskiem oślepiającym w świętym Kościele, triumfującym w niebie, cierpiącym w czasie oczekiwania przepojonego już jednak pewnością zbawienia w czyśćcu i walczącym na ziemi.
O Maryjo, Ty modlisz się z nami, Ty modlisz się za nas. My o tym wiemy, my to czujemy. Jakaż to radosna rzeczywistość! Jaka wzniosłość chwały w tej niebieskiej i ludzkiej zgodności uczuć, głosów, życia – zrodzonej przez Różaniec. Złagodzenie ludzkich smutków, przedsmak nadziemskiego pokoju, nadzieja życia wiecznego.
Chwila ciszy
L2: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...
Śpiew: Zdrowaś Maryjo, Bogarodzico
Błagamy Ciebie, święta Dziewico,
Niech łaska Twoja zawsze nam sprzyja,
Módl się za nami, Zdrowaś Maryja.
Wśród czystych duchów, w obliczu Pana,
Tyś przenajświętsza, niepokalana,
Jak pośród kwiatów, wonna lilija,
Jak wśród gwiazd zorza, Zdrowaś Maryja.
L7: Maryjo matko nasza, Królowo nasza!
Nam, którzy śmiałość mamy Ciebie prosić
wyjednaj naszych grzechów odpuszczenie.
Chorym przynieś, Matko uzdrowienie.
Tym, którzy się dobrze mają -
wdzięczność i miłość Bożą.
Skłóconym daj pojednanie,
a tym co żyją w zgodzie -
wytrwałość w niej i stałość.
Udręczonym i zniechęconym użycz pokrzepienia.
Tym, którzy upadają, daj podniesienie z upadku.
Tym, którzy prosto stoją, daj trzymać się dobrze,
a tym co są szczęśliwi, daj, niech im się dobrze wiedzie,
a nieszczęśliwi niech doznają pociechy i pomocy.
Kieruj szczęśliwie całym naszym życiem
i uczyń nas godnymi jasności Twoich świętych.
Wtedy zaśpiewamy dla Ciebie pieśni dziękczynienia
na chwałę twego Syna, który jest Bogiem
razem z Ojcem odwiecznym i Duchem Świętym
teraz i na zawsze przez wszystkie wieki wieków. Amen.
(Piotr z Argos)
Śpiew: Królowej anielskiej śpiewajmy
1. Królowej Anielskiej śpiewajmy, - Różami uwieńczmy Jej skroń; - Jej serca w ofierze składajmy, - Ze łzami wołajmy doń: - O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, - Bądź Ty zawsze Matką nam. - O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, - Bądź Ty zawsze Matką nam.
2. Przez Ciebie, o Matko miłości, - Łask wszelkich udziela nam Bóg; - A my Ci hołd dajem wdzięczności, - Upadłszy do Twoich nóg. - O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała: - Wszelkich cnót rozlewasz woń!
3. O Tronie, Ty Boga wiecznego, - O Słońce nadziei i łask, - O Różdżko przedziwna Jessego, - Jak wielki cnót Twych jest blask. - O, Maryjo, bądź nam pozdrowiona, - Bądź Ty zawsze Matką nam!
P: Zakończmy nasz Różaniec wspólnym wezwaniem „Pod Twoją obronę”
święci: Siostro Faustyno
Janie XXIII
Janie Pawle II
módlcie się za nami!