Czuwanie - Różaniec

 

Różaniec z rozważaniami
„Idźcie i głoście”

 

Wprowadzenie

Wystawienie Najświętszego Sakramentu

Śpiew: „Jezusa ukrytego”

Chwila ciszy

P: Kościół przeżywa ten rok pod hasłem: „Idźcie i głoście”. Pan Jezus po swoim Zmartwychwstaniu skierował te słowa jako zachętę, a nawet polecenie do Apostołów, a przez nich do wszystkich ochrzczonych w Jego Imię.

W dniach męki i śmierci Chrystusa, Apostołowie po aresztowaniu swego Mistrza i Pana okazali lęk tak wielki, że nie widzimy ich ani na Drodze Krzyżowej, ani (za wyjątkiem św. Jana) na Golgocie. Spotkania ze Zmartwychwstałym, a potem dar Ducha Świętego przemieniają ich. Idą i głoszą Ewangelię – dobrą nowinę o Jezusie Chrystusie.

Tak powstaje Kościół, którego dziećmi i my jesteśmy. Na nas dzisiaj spoczywa wielka odpowiedzialność za wzrost żyjącego w Kościele wśród nas i w nas Ciała Chrystusa. Wszyscy Apostołowie, z wyjątkiem św. Pawła, w swoim codziennym życiu towarzyszyli Jezusowi, Jego słuchali, byli świadkami Jego modlitwy i Jego cudów. Z Nim wędrowali, z Jego rąk po raz pierwszy w historii przyjęli w Wieczerniku Komunię Świętą. Jego żywego spotykali po Zmartwychwstaniu, a potem doświadczyli zapowiedzianego zesłania Ducha Świętego. A my? Żyjący w troskach, lęku, często w cierpieniu w świecie oddalającym się od Boga, my przez chrzest, Eucharystię, bierzmowanie jesteśmy obdarowaniu obecnością, łaską i mocą Bożą bardziej niż możemy to pojąć.

Tej nocy czuwania przed Świętem Miłosierdzia Bożego w miejscu uświęconym modlitwą św. Faustyny, modlitwą trzech Papieży – św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka  i modlitwami tysięcy osób z całego świata trwamy w obecności żywej i prawdziwej Jezusa ukrytego w Hostii.

W czasie Mszy św. przyjęliśmy Go do naszych serc. Mając przed oczami Jezusa w monstrancji, Jezusa w obrazie namalowanym na Jego życzenie 80 lat temu, prosimy o wzrost wiary, ufności  i łaskę całkowitego powierzenia się Jemu, Zmartwychwstałemu i Jego Miłosierdziu, aby i przez nas spełniło się polecenie – „Idź i głoś”. Niech wzrost wiary i otwarcie na przyjęcie łask Bożych wypraszają nam dzisiaj Matka Boża, strzegący nas Aniołowie, nasi Patronowie, a szczególnie w tym miejscu i w tym czasie św. Siostra Faustyna, św. Jan Paweł II oraz patron tego roku św. Brat Albert, tak bardzo przez swoje życie i dzieło związany z Krakowem.

Śpiew:

W Tobie jest światło    
każdy mrok rozjaśnia
W Tobie jest życie
Ono śmierć zwycięża      
Ufam Tobie, miłosierny 
Jezu wybaw nas

L4: Z dzienniczka Siostry Faustyny:

Dziś ujrzałam Chwałę Bożą, która płynie z obrazu tego. Wiele dusz doznaje łask, choć o nich głośno nie mówią. Choć różne są koleje jego, Bóg otrzymuje chwałę przezeń i wysiłki szatana i złych ludzi rozbijają się i obracają w nicość. Mimo złości szatana Miłosierdzie Boże zatryumfuje nad całym światem i czczone będzie przez wszystkie dusze (Dz. 1789).

Chwila ciszy

Śpiew:

Misericordias Domini in aeternum cantabo.

L1: Słowa św. Jana Pawła II.

Chrystus mówi: „Niech świeci wasze światło przed ludźmi”, „a światłem tym są dobre uczynki” życie zgodne z wiarą! Czy nie są „światłem i solą ziemi” ci wierzący, którzy we wszystkich dziedzinach życia, zwłaszcza w rodzinach i w środowiskach pracy starają się wprowadzić w czyn zasady Ewangelii, sprawiedliwości i solidarności? (Lublin,  czerwca 1987)

Każdy chrześcijanin może i musi słowem oraz życiem głosić innym: Bóg cię kocha, Chrystus dla ciebie jest „Drogą, Prawdą i Życiem!” (Christifidelis laici 34).

L2: Słowa św. Brata Alberta:

Zjednoczenie z Bogiem jest ważniejsze od wszelkich innych obowiązków, w Nim jest najpewniejszy środek do prowadzenia wszystkiego ku dobremu. Modlić się, wierzyć nie wątpiąc. Święty Piotr począł tonąć kiedy począł wątpić.

Chwila ciszy

Śpiew:

W Tobie jest światło    
każdy mrok rozjaśnia
W Tobie jest życie
Ono śmierć zwycięża     
Ufam Tobie, miłosierny 
Jezu wybaw nas

L5: Czwarta część różańca świętego – tajemnice chwalebne

Niech przez te rozważania Tajemnic Chwalebnych prowadzą nas Matka Najświętsza i Święte Dzieci z Fatimy

Wierzę w Boga Ojca..., Ojcze nasz..., Zdrowaś Mario...(3 razy), Chwała Ojcu...

Tajemnica I
Zmartwychwstanie Pana Jezusa

L1: Chwała niech będzie Matce Jezusa, Zwycięzcy śmierci i grzechu.

L2: Wraz z Nią błogosławmy Chrystusa Zmartwychwstałego.

L3: Prośmy Maryję, by utwierdziła wiarę naszą i naszych rodzin, wiarę młodzieży oraz wiarę wspólnot chrześcijańskich w Polsce i na świecie.

Śpiew:

Zwycięzca śmierci piekła i szatana
Wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana
Naród niewierny trwoży się przestrasza
Na cud Jonasza - Alleluja!

Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza,
Anioł zstępuje, niewiasty pociesza;
Patrzcie tak mówi, grób ten próżny został,
Pan z martwych powstał"
Alleluja!

Ustąpcie od nas, smutki i trosk żale,
Gdy Pan Zbawiciel triumfuje w chwale.
Ojcu swojemu już uczynił zadość,
Nam niesie radość.
Alleluja!

Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli,
Utwierdza w wierze, aby nie wątpili.
Obcuje z nami, daje nauk wiele
O swym Kościele.
Alleluja!

L4: Z Ewangelii świętego Jana (J 20,1-8)

A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono". Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

L5: Z Ewangelii świętego Jana (J 20,19-20.26-28)

Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.

 A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku,
i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»

Chwila ciszy

L6: Powstałeś Jezu z martwych. A oni zobaczyli i uwierzyli. Zobaczyli pusty grób, puste płótna i chusty. Zobaczyli błogosławioną Twoją nieobecność w miejscu, gdzie Cię położono. Nieobecność, która otwiera oczy wiary. Nieobecność, która jest wieczną obecnością Boga w życiu każdego człowieka. Zobaczyła Ciebie Jezu Maria Magdalena i Apostołowie w Jerozolimie, i w drodze do Emaus, i przy połowie ryb.

Ty Jezu przecież żyjesz dzisiaj i wciąż czynisz znaki i cuda. Objawiasz się w moim codziennym życiu. Dotykasz mnie przez Twoją obecność w Eucharystii. Ale ja nie zawsze umiem Ciebie rozpoznać. Moje oczy często nie widzą.

Proszę Cię Jezu Zmartwychwstały – otwórz moje oczy . Otwórz je abym mogła doświadczać Twojego piękna, Twojej miłości, Twojego miłosierdzia. Otwórz je na Twoją obecność, spraw abym mogła wierzyć w Ciebie i Tobie i iść drogą, którą Ty mi wskazujesz. Razem ze św. siostrą Faustyną proszę Ciebie:

„Dopomóż mi do tego, o Panie, aby oczy moje były miłosierne, bym nigdy nie podejrzewała i nie sądziła według zewnętrznych pozorów, ale upatrywała to, co piękne w duszach bliźnich,  i przychodziła im z pomocą.”

Mieć oczy miłosierne to znaczy nie patrzeć podejrzliwie, nie szukać zła na siłę tam, gdzie go może nie być, nie tracić zbyt łatwo zaufania do człowieka, nie sądzić według zewnętrznych pozorów. Proszę Cię Jezu o oczy miłosierne, które patrzą w głąb serca człowieka i dostrzegają dobro i piękno nawet w tym, co z pozoru wydaje się złe. Proszę cię o oczy, które będą się wnikliwie wpatrywać się w Ciebie Zmartwychwstały Jezu i dzięki temu lepiej dostrzegą w bliźnich piękno boskiego stworzenia.

Śpiew:

Jesteśmy piękni Twoim pięknem Panie (x2)

Ty otwierasz nasze oczy, na piękno Twoje Panie. Ty otwierasz nasze oczy, Panie. Ty otwierasz nasze oczy, na piękno twoje Panie. Ty otwierasz nasze oczy, Panie, na piękno Twoje.

L1: Słowa św. Jana Pawła II:

Chrystus Zmartwychwstał i stoi przed sercem każdego człowieka pragnąc wejść do niego: „Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli kto usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a On ze mną” (Ap 3,20).

Niech się otworzą Chrystusowi drzwi serca człowieka, który pozostaje dla siebie niezrozumiałą zagadką, dopóki nie oświeci go Chrystus. Otwórzcie Mu drzwi! (Urbi et Orbi, Wielkanoc 1984).

Chwila ciszy

L2: Modlitwa św. Brata Alberta:

O przebłogosławiona Pani, przez tę radość którąś miała tuląc się do Zmartwychwstałego Syna Twojego obdarz nas Świętą zgodą i miłością wzajemną, ażebyśmy cząsteczki Twojej Świętej pociechy dostąpić mogli w Panu Naszym, Synu Twoim Najświętszym.

Chwila ciszy

Śpiew:

Zmartwychwstał Pan i żyje dziś,
blaskiem jaśnieje noc.
Nie umrę, nie lecz będę żył,
Bóg okazał swą moc.
Krzyż to jest brama Pana,
jeśli chcesz przez nią wejdź.
Zbliżmy się do ołtarza,
Bogu oddajmy cześć.

       1. Dzięki składajmy Mu, bo wielka jest jego łaska
        Z grobu powstał dziś Pan, a noc jest pełna blasku
       Chcę dziękować Mu i chcę Go dziś błogosławić
       Jezus, mój Pan i Bóg, On przyszedł aby nas zbawić.

2. Lepiej się uciec do Pana, niż zaufać książętom
Pan, moja moc i pieśń, podtrzymał, gdy mnie popchnięto
Już nie będę się bał – cóż może zrobić mi śmierć?
Nie, nie lękam się i śpiewam chwały pieśń.

       3. Odrzucony Pan stał się kamieniem węgielnym
        Pan wysłuchał mnie, On jest zbawieniem mym
       Cudem staje się noc, gdy w dzień jest przemieniona
       Tańczmy dla Niego dziś, prawica Pańska wzniesiona.

P: Módlmy się, aby uczcić Zmartwychwstanie Pana Jezusa.

L5: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...

L3: Matko Zmartwychwstałego Pana, dana Ludowi Bożemu jako przedziwna pomoc, wspomagaj nas, abyśmy mieli wiarę podobną do Twojej i z mocą świadczyli o Zmartwychwstałym Chrystusie.

Śpiew:

Bo jak śmierć potężna jest miłość,
a zazdrość jej nieprzejednana jak 'Szeol'.
Żar jej to żar ognia, płomień Pański.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości.
Nie zatopią, nie zatopią jej rzeki.

 

Tajemnica II
Wniebowstąpienie Pana Jezusa

L1: Radujmy się wraz z  Najświętszą Panną z chwały niebieskiej Jej Syna.

L2: Wychwalajmy Chrystusa, nowego Adama, że znów otworzył ludziom przeznaczenie nieśmiertelności i życia z Bogiem.

L3: Powierzajmy Maryi ludzi i narody, które straciły nadzieję chrześcijańską, które jej nie znają lub ją zwalczają.

Śpiew:

Jesteś Królem, Jesteś Królem, Królem jest Bóg. x2
Podnieśmy wszyscy nasze serca,
podnieśmy wszyscy nasze dłonie,
stawajmy przed obliczem Pana wielbiąc Go. x2

L4: Z Ewangelii św. Mateusza (Mt 28, 16-20)

Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi.  Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.

L5: Z Ewangelii świętego Łukasza (Łk 24,44-53)

Potem rzekł do nich: ”Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.” Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma... Oto ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostaniecie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą
z wysoka”. Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.

Chwila ciszy

L6:Wstąpiłeś Jezu do Ojca, żeby przygotować tam miejsce każdemu z nas. Odszedłeś, aby do nas powrócić. Po Zmartwychwstaniu przed swoim odejściem ukazywałeś się Apostołom. Niektórzy niedowierzali, nie rozpoznawali Ciebie. Potrzeba było Twoich słów. Słów, którymi rozjaśniłeś ich umysły i serca. Słów rozesłania i błogosławieństwa.

Ty jesteś Bogiem żyjących! Odszedłeś Jezu do Ojca, ale jesteś blisko każdego człowieka na całej ziemi. Jesteś ze mną w każdej chwili mojego życia. Mówisz do mnie słowami Pisma Świętego, przez Kościół, przez drugiego człowieka. Wzywasz mnie do pójścia za Tobą, do dawania o Tobie świadectwa. Dotykasz mojego umysłu i serca. Błogosławisz moim wysiłkom świadczenia o Tobie przez modlitwę i służenie innym. Ja nie zawsze potrafię zrozumieć i przyjąć Twoje Słowo. Moje uszy często nie słyszą Ciebie.

Proszę Cię Jezu – Słowo Wcielone – otwórz moje uszy, otwórz je, abym umiała rozpoznawać Twój głos. Tak jak siostra Faustyna proszę:

„Dopomóż mi, aby słuch mój był miłosierny, bym skłaniała się do potrzeb bliźnich, by uszy moje nie były obojętne na bóle i jęki bliźnich.”

Wyczulone uszy dają możliwość lepszego rozumienia tego, co człowiek widzi. Najlepiej prawdę o drugim człowieku przekazuje jego słowo. Proszę Cię Panie o uszy, które będą się umiejętnie wsłuchiwać w Twój głos i dzięki temu nie pozostaną obojętne na ból czy jęk człowieka potrzebującego pomocy.

Śpiew:

Podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca.
Podnieś mnie Jezu i prowadź do Ojca.
Zanurz mnie w wodzie Jego miłosierdzia. Amen. Amen.

L1: Z rozważań św. Jana Pawła II:

Ze słowa Jezusowego poznajemy nasze przeznaczenie wieczne. Jezus  sam swoim Boskim Słowem może nas zapewnić o nieśmiertelności duszy i ostatecznym zmartwychwstaniu ciał.

Ze Słowa Jezusowego uczymy się, gdzie jest prawdziwa godność człowieka - w uczestniczeniu przez łaskę w samym życiu Bożym. Prawdziwa radość, autentyczna wielkość znajdują się jedynie w życiu łaski.

Ze Słowa Jezusowego poznajemy Jego obecność – zawsze aktualną i żywą w czasie, historii i Kościele, prawdy wiary i Eucharystię – najwyższy przejaw miłości.

„Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, przyjdziemy do niego i będziemy w nim przebywać.”

Chwila ciszy

Śpiew:

Przed tronem Twym stoimy
Wpatrzeni w Twej miłości blask
Do Ciebie Panie podobni
Stajemy się widząc Twą twarz
Chwała Twa wypełnia nas
Obecności Twojej blask
Gdy wielbimy Ciebie, wiem
Jesteś tu.
Przed tronem Twym stoimy
Zmęczeni słabi, pełni wad,
O zdroje łask prosimy,
nadzieja połączyła nas.
Chwała Twa wypełnia nas,
Obecności Twojej blask,
Gdy wielbimy Ciebie, wiem
Jesteś tu.
Chwała, cześć
Mądrość, moc, błogosławieństwo
Na wieki, na wieki.

L2: Modlitwa św. Brata Alberta:

Panie Jezu Zmartwychwstały i wstępujący do nieba, wszystko co czynisz jest dobre i usprawiedliwione samo w sobie. Jeżeli mi dasz odrobinę łaski Twojej, bądź pochwalony; jeżeli nie dasz, bądź również błogosławiony.

Doskonałością cnoty jest sam Bóg. Chcieć doskonałości Ewangelii - jest chcieć Chrystusa  Pana, czyli kochać go z całego serca, duszy i całej myśli. Wykonać - jest to wierność w tej miłości.

Chwila ciszy

P: Módlmy się, by uczcić wyniesienie Chrystusa w Boskiej chwale – tajemnicę Wniebowstąpienia.

L5: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...

L3: Matko Jezusa wstępującego do nieba, umocnij naszą wiarę w tajemnicze działanie Chrystusa, którego można spotkać w najdalszych zakątkach świata, gdzie głoszona jest Ewangelia.

Śpiew:

Raduje się dusza ma,
Wielbi Pana Swego,
Będę Ci śpiewał z całej siły,
Sławić Cię będę, za twe dzieła,
Będę Ci śpiewał z całej siły,
Błogosławić będę Twoje Imię,
Jest Miłosierny Pan Zastępów
Moc jego ramienia nad Twym ludem,
Pan mój Zbawca.

 

Tajemnica III
Zesłanie Ducha Świętego

L1: Wychwalajmy Maryję, która w Duchu Świętym dała życie Odkupicielowi świata.

L2: Wychwalajmy Jezusa, że posłał Ducha swego do pierwszych uczniów, tak jak daje Go i dziś tym którzy są Jego uczniami.

L3: Błagajmy Maryję całkowicie wierną Duchowi Świętemu, by wyprosiła taką samą wierność osobom rządzącym naszym krajem oraz wszystkim obarczonym odpowiedzialnością i członkom Kościoła.

Śpiew:

Przychodzisz Panie mimo drzwi zamkniętych,
Jezu zmartwychwstały ze śladami męki.
Ty jesteś z nami, poślij do nas Ducha,
Panie nasz i Boże uzdrów nasze życie.

L4:  Z Dziejów Apostolskich (Dz 2,1-4)

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu.  Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali.  Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.

Chwila ciszy

L6: W dniu Pięćdziesiątnicy przyszedłeś Duchu Święty do Wieczernika. Zstąpiłeś na Maryję i Apostołów. Napełniłeś każdego z nich sobą i pozwoliłeś im mówić obcymi językami. Wiele razy przychodzisz także do mnie. Dotykasz mego serca, ogarniasz mnie swoim pocieszeniem i miłością. Ale ja nie zawsze umiem rozpoznać Twoje natchnienia, otworzyć się na Ciebie i działać tak, jak Ty tego chcesz. Nie każdym słowem daję świadectwo Twojej obecności w moim życiu. Proszę Cię Duchu Święty – spraw, abym mówiła takim językiem jakim Ty pozwalasz mi mówić – językiem miłości, radości, pokoju, cierpliwości, dobroci, życzliwości, wierności, łagodności i opanowania. Ze świętą siostrą Faustyną proszę Cię:

„Dopomóż mi, Panie, aby język mój był miłosierny, bym nigdy nie mówiła ujemnie o bliźnich, ale dla każdego miała słowo pociechy i przebaczenia.”

Proszę Cię o łaskę miłowania Boga i ludzi. O język, który nie mówi źle o innych, nie skupia się na wadach, ale i nie odbiera drugiemu tego, co w nim dobre. Proszę Cię o język umiejący pocieszać, dawać radość i rozjaśniać to, co zagmatwane. Proszę Cię o język, który umie przebaczać i szukać pojednania.  

Śpiew:

Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.
Życiodajny spłynie deszcz na spragnione serce.
Obmyj mnie i uświęć mnie,
uwielbienia niech popłynie pieśń. /2x
Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał.
Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie.
Jezus, tylko Jezus Panem jest.

L1: W katechezie wygłoszonej 28.05.1989 r. Ojciec Św. Jan Paweł II nauczał:

„Duch Święty leczy nasze serca z wszelkiej zatwardziałości i otwiera je na przyjęcie daru Miłości do Boga i ludzi. Czułość jako uczucie synowskie wobec Boga pomaga wyrażać się w modlitwie. Doświadczenie własnej słabości budzi w człowieku potrzebę proszenia Boga o łaskę, pomoc i przebaczenie. Duch Święty wzbogacą tę modlitwę o uczucie głębokiej ufności wobec Boga,  który jawi się jako opiekuńczy Ojciec.

Duch Święty budzi w nas także braterskąmiłośćwobecbliźnich wyrażającą się w łagodności, w zdolności kochania braci, umożliwiając nam niejako udział w dobroci Serca Chrystusa. Ponadto gasi w naszych sercach zarzewie napięć i podziałów: gorycz, gniew, niecierpliwość, a budzi wspaniałomyślność, tolerancję i przebaczenie.

Prośmy Ducha Świętego, aby odnawiał w nas wszystkie swoje dary i ich  owoce.

Chwila ciszy

Śpiew:

Przybądź Duchu Święty, Spuść z niebiosów wzięty,
Światła Twego strumień.
Przyjdź Ojcze ubogich, Dawco darów mnogich,
Przyjdź Światłości sumień.

O najmilszy z Gości słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.
W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą
w płaczu utulenie.

Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza
Podaj Twej potędze!
Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.

Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę!
Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym, w Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa.
Daj szczęście bez miary.
Amen. Alleluja.

L2: Z myśli św. Brata Alberta:

Zwyciężać w szlachetnej walce ducha, jest to zdobywać królestwa i trony dla siebie i drugich na wieczność. Za łaską od Boga daną uwalniać rozum spod przemocy instynktów niskich i poziomych, a rozum wolny poddać miłości, czyli Bogu, to jest najszczytniejsze zadanie.

Nie postępować przez ciągłe zwycięstwa nad sobą, znaczy cofać się.

Chwila ciszy

P: Módlmy się, aby uczcić wydarzenie zesłania Ducha Świętego.

L5: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...

L3: Matko Słowa Wcielonego, Oblubienico Ducha Świętego, wspomagaj nas, abyśmy nie utracili godności dzieci Bożych. Niech z Eucharystii płynie do nas moc Boża przemieniająca nas i przez nas – mocą Ducha Świętego – oblicze tej ziemi.

Śpiew:

Oto ja, poślij mnie, dotknij ogniem moich warg,
powiedz, Panie, czego chcesz,
a moją rozkoszą, będzie być posłusznym.

1. Daj mi Twego Ducha, abym mógł stać się chlebem,
abym stał się winem, abym gasił Twe pragnienie.

2. Nie chcę Ci już mówić o moich potrzebach,
Panie, Ty wiesz wszystko, objaw mi Twe pragnienia.

 

Tajemnica IV
Wniebowzięcie NMP

L1: Wychwalajmy Maryję z Nazaretu, Maryję z Betlejem, Maryję z ofiarowania w świątyni, Maryję z Kany, Maryję z Wieczernika, Maryję z Kalwarii, która została uwielbiona z duszą i ciałem.

L2: Dziękujmy Jezusowi, że dał swej Matce udział w zmartwychwstaniu.

L3: Prośmy Maryję, aby nam dała radość i nadzieję, że się z Nią połączymy.

Śpiew:

Gwiazdo Zaranna, obleczona w słońce - módl się za nami.
Chwały Ikono, Dziewico posłuszna
Gwiazdo Przewodnia, Służebnico Pańska
Matko żyjących, początku Kościoła
Bogurodzico, Córo Swego Syna
Znaku Nadziei, Mieszkanie Mądrości
Matko Maryjo, godności kobiety
Wierna Niewiasto stojąca pod krzyżem
Głosie wolności, Królowo pokoju
Królowo świata, Matko Miłosierdzia
Matko Miłości, Pani Wniebowzięta.

 L4: Z Księgi Judyty (Jdt 15,9-10)

«Tyś wywyższeniem Jeruzalem, tyś chlubą wielką Izraela, tyś wielką dumą naszego narodu. Tyś wszystko to ręką swoją uczyniła, dobrze zasłużyłaś się Izraelowi, i spodobało się to Bogu. Niech cię Pan Wszechmogący błogosławi na wieczne czasy!»

Chwila ciszy

L6: Zostałaś Maryjo zabrana przez Jezusa do nieba. Ty, która przez całe swoje życie wypełniałaś słowa wypowiedziane podczas Zwiastowania – Oto ja Służebnica Pańska. Twoje ręce zawsze były pełne dobrych czynów, Twoje dłonie zawsze otwarte na drugiego, chętne do pomocy, skłonne do czynienia dobra. Twoje nogi zawsze spieszyły w kierunku Boga i bliźniego. Jesteś wzorem życia dla Boga w pełni, życia łaską powołania. Twoje życie w świetle Boga odbiło tutaj na ziemi piękno nieba. Przez twoje wstawiennictwo prosimy za świętą siostra Faustyną:

„Dopomóż mi, Panie, aby ręce moje były miłosierne i pełne dobrych uczynków, bym tylko umiała czynić dobrze bliźniemu, na siebie przyjmować cięższe, mozolniejsze prace.

Dopomóż mi, aby nogi moje były miłosierne, bym zawsze śpieszyła z pomocą bliźnim, opanowując swoje własne znużenie i zmęczenie. Prawdziwe moje odpocznienie jest w usłużności bliźnim.”

Proszę cię Jezu, aby w moich dłoniach nie było miejsca na zło. Proszę Cię o mądrość w czynieniu dobra i o zdolność przyjmowania trudów. Proszę cię o wytrwałość w kroczeniu po Twoich drogach, o nogi, które pospieszą do ludzi potrzebujących, do których mnie poślesz.  Proszę Cię o umiejętność odnajdywania pokoju i radości w służbie bliźnim.

Śpiew:

O Pani ufność nasza
W  modlitwy Twej obronie.
Chroń nas  / 2x
Królowo Pokoju.

L1: Słowa św. Jana Pawła II:

Pełnia łaski jaką cieszyła się Maryja od pierwszej chwili swego poczęcia, potwierdza się we Wniebowzięciu, które oznacza ostateczne zjednoczenie z Bogiem: Ojcem-Synem-Duchem Świętym. Łaska prowadzi do tego zjednoczenia i urzeczywistnia je stopniowo w czasie ziemskiego życia, a definitywnie w niebie. Niebo jest stanem ostatecznego zjednoczenia się z Bogiem. Do tego stanu przygotowuje człowieka Łaska Boża: łaska uświecająca, łaski uczynkowe i dary Ducha Świętego. Kiedy w rozważaniu Tajemnicy Wniebowzięcia mówimy „łaski pełna”, myślimy o pełni tych darów, które przysposobiły Bogarodzicę do uwielbienia w łonie Trójcy Przenajświętszej.
I zarazem też myślimy o Łasce Bożej, która działa w każdym z nas. Prośmy  o ten dar łaski przekraczający granicę doczesności przewyższający siły grzechu i śmierci i przygotowujący każdego z nas do zjednoczenia z Bogiem w wieczności (Jan Paweł II, 1982r. ORP).

Chwila ciszy

Śpiew:

Pomódl się Miriam, aby Twój Syn żył we mnie.
Pomódl się, by Jezus we mnie żył.
Gdzie Ty jesteś, zstępuje Duch Święty.
Gdzie Ty jesteś, niebo staje się.
Miriam, Tyś jest bramą do nieba,
moim niebem jest Twój Syn
Weź mnie, weź mnie do Swego łona,
bym bóstwem Jezusa zajaśniał jak Ty.

L2: Słowa św. Brata Alberta:

Iść zawsze naprzód, choćby po gorzkich zawodach i szalejących bałwanach morskich, gdy opieka Boska nad nami. Przed niczym się nie cofać, a na wszystko być gotowym,  jeśli Bóg czego od nas zażąda. Najświętsza Pani, zdaję się na Twoją łaskę, daj żebrakowi co chcesz albo nie daj, wedle Twej łaski i woli.

Chwila ciszy

P: Módlmy się, by uczcić wniebowzięcie Dziewicy Maryi.

L5: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...

L3: Matko zbawionych, błogosławionych i świętych, wybiegam myślą ku chwili mojej śmierci, powierzając się ufnie Bożemu miłosierdziu przez wszystkie przez wszystkie Twoje starania i zabiegi jakie czynisz dla mojego zbawienia.

Śpiew:

O Pani ufność nasza
W  modlitwy Twej obronie.
Chroń nas  / 2x
Królowo Pokoju.

 

Tajemnica V
Ukoronowanie NMP

L1: Pozdrówmy, wraz  z całym Kościołem, Maryję uczestniczącą w duchowym królestwie Chrystusa Odkupiciela.

L2: Chwała niech będzie Jezusowi, że pozwolił swojej Matce uczestniczyć w szerzeniu swego Królestwa.

L3: O Matko Kościoła, Królowo Polski i Królowo Świata, prosimy Cię, ogarnij Swoją macierzyńską opieką nas, nasze rodziny, naszą  Ojczyznę i całą Ziemię!

Śpiew:

1. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Ociemniałym podaj rękę,
Niewytrwałym skracaj mękę,
Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!

2. Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo!
Tyleś, Matko, wycierpiała, Maryjo!
Przez Twego Syna konanie
Uproś sercom zmartwychwstanie,
W ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!

3. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo!
Ty za nami przemów słowo, Maryjo!
Miej w opiece naród cały,
Który żyje dla Twej chwały,
Niech rozwija się wspaniały, Maryjo!

L4: Z Ewangelii świętego Łukasza (Łk 1,46-49)

Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię.

L5: Z Apokalipsy (Ap 12,1)

Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na Jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

Chwila ciszy

L6: Bóg zechciał Maryjo, abyś troszczyła się o nas nie tylko jako nasza Matka, ale również jako Królowa. Odczuwam Twoją obecność w moim życiu. Dziękuję Ci za to, że mnie kochasz i otaczasz opieką. Dziękuję, że jesteś mi Przewodniczką, że wypraszasz dla mnie łaski. Dziękuję za Twoje miłosierne serce, które jest w stanie ogarnąć miłością każdego człowieka. Bardzo pragnę, aby moje serce było choć trochę podobne do Twojego. Dlatego proszę przez Ciebie słowami świętej siostry Faustyny:

„Dopomóż mi, Panie, aby serce moje było miłosierne, bym czuła ze wszystkimi cierpieniami bliźnich. Nikomu nie odmówię serca swego. Obcować będę szczerze nawet z tymi, o których wiem, że nadużywać będą dobroci mojej, a sama zamknę się w najmiłosierniejszym Sercu Jezusa. O własnych cierpieniach będę milczeć. Niech odpocznie miłosierdzie Twoje we mnie, o Panie mój.”

Maryjo, Matko  i Królowo, Ty w swoim sercu wywyższyłaś Chrystusa. Ja pragnę wywyższyć Ciebie w moim sercu – ukoronować Ciebie moją modlitwą, miłością, dobrymi czynami. Wstawiaj się za mną Matko Miłosierdzia.

Śpiew:

Bogu wyśpiewam, Bogu na niebie      
Bogu wyśpiewam wdzięczności psalm
Jahwe mi zagra na strunach światła
I głos popłynie pod nieba dach

Ref.: Myślisz, że cisza moim domem jest     
Mówisz, że nie znam muzyki
Zobacz dla Pana dzisiaj śpiewam psalm
Mój głos płynie do gwiazd, płynie do gwiazd.           

Bogu wyśpiewam, Bogu na niebie
Bogu wyśpiewam wdzięczności psalm
W dłoniach zaniosę radość, cierpienie
W gestach zaklęte słowa upojne patrz

Ref.: Myślisz, że cisza moim domem jest     
Mówisz, że nie znam muzyki
Zobacz dla Pana dzisiaj śpiewam psalm
Mój głos płynie do gwiazd, płynie do gwiazd.           

L1:Słowa św. Jana Pawła II:

Maryja zawsze była „łaski pełna” i równocześnie pełnia ta wciąż w Niej wzrastała – coraz pełniej była „przybytkiem Ducha Świętego”. W chwili przejścia z tego świata świątynia ta zamknęła się w wymiarach ziemi – aby otworzyć się w wymiarach wieczności świata niewidzialnego i całkowicie  Bożego. To otwarcie staje się Widzeniem, oglądem Boga, uczestniczeniem w Jego chwale, potwierdzeniem naszej miłości, dopełnieniem całej drogi, którą idziemy przez wiarę. W tym wiecznym widzeniu odsłoni się do końca tajemnica człowieka włączona w tajemnicę Słowa Wcielonego. W nim odsłoniła się do końca tajemnica Maryi – Niewiasty, którą Bóg wybrał na Matkę swego Syna. Jej udział w chwale Boga jest nieporównywalny z udziałem jakiegokolwiek stworzenia. Ten więc udział Maryi w chwale Boga mamy na myśli, gdy rozważamy jej ukoronowanie w niebie (Watykan, 1976).

Chwila ciszy

L2:Słowa św. Brata Alberta:

Matkę Najświętszą obieram za opiekunkę w moich trudnościach. Chcę Ją czcić osobnym nabożeństwem przez cały ciąg życia i całą wieczność. Matka Boska Częstochowska jest naszą Królową – pamiętajcie o tym.

Chwila ciszy

Śpiew:

Królowej Anielskiej śpiewajmy,
Różami uwieńczmy Jej skroń,
Jej serca w ofierze składajmy,
Ze łzami wołajmy doń:

O Maryjo, bądź nam pozdrowiona,
Bądź Ty zawsze Matką nam.

Przez Ciebie o Matko miłości,
Łask wszelkich udziela nam Bóg,
A my Ci hołd dajem wdzięczności,
Upadłszy do Twoich nóg,

O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała,
Wszelkich cnót rozlewasz woń.

O Tronie Ty Boga wiecznego,
O Słońce nadziei i łask,
O różdżko przedziwna Jessego,
Jak wielki cnót Twych blask,

O Maryjo, bądź nam pozdrowiona,
Bądź Ty zawsze Matką nam.

P:Módlmy się, by uczcić ukoronowanie Matki Bożej.

L5: Ojcze nasz... Zdrowaś Mario... Chwała Ojcu... O mój Jezu...

L3:Maryjo, Królowo Nieba i Ziemi ufam w Twoją macierzyńską miłość sprawdzoną wiele razy w życiu ludzi, którym nigdy nie odmówiłaś swojej pomocy. Twoja dobroć ośmiela i zachęca Twoich czcicieli do kroczenia Twoimi śladami.

Śpiew:

Nie Niech Twój rozbłyśnie dzień
Niech nadejdzie Twe zmiłowanie.
Niech wreszcie wstanie Twój dzień,
Ocalenie przyniesie nam.

L6: Kończymy naszą dzisiejszą modlitwę różańcową. Pragniemy trwać przy Tobie Jezu i zanosić Ciebie do tych osób, do których nas posyłasz. Ty wiesz jak w naszej słabości potrzebujemy Twojej obecności i Twojej pomocy. Dlatego razem ze świętą Siostrą Faustyną prosimy:

„O Jezu mój, przemień mnie w siebie, bo Ty wszystko możesz. (Dz. 163).Pragnę się cała przemienić w miłosierdzie Twoje i być żywym odbiciem Ciebie, o Panie; niech ten największy przymiot Boga, to jest niezgłębione miłosierdzie Jego, przejdzie przez serce i duszę moją do bliźnich.”

Śpiew:

Ref.: Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów /x2

1. Bo Chrystus Jezus skałą serca mego
Odsunął kamień, serce z ciała dał mi swego
By nas na nowo zrodzić - wstąpił w niebo
Aby świętego Ducha zesłać nam
Dlatego

ref.: Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów /x2

2. Zbawienie swoje z wiarą spożywajcie
Zrodzeni w ogniu z Ducha życiem rozgłaszajcie
Że tego któregośmy krzyżowali
Bóg wezwał z martwych i do swojej chwały,
Wziął stąd

ref.: Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów /x2

3. Idźcie i głoście Syna Boga Panem
Krwią Jego imię wasze w niebie zapisane
W Jego miłości wszystkich zanurzajcie
Królestwa Jego - niechaj przyjdzie - przyzywajcie!
(Marana tha!)

ref.: Nie mądrość świata tego
Lecz Pana ukrzyżowanego
Głosimy aż przyjdzie znów /x3

 

**********

W opracowaniu tej części Czuwania korzystano z pozycji:
„O naśladowaniu Chrystusa z Janem Pawłem II”
„Refleksje modlitewne Jana Pawła II”
„Nowenna Pompejańska – Modlitewnik” ks. Józef Orchowski
„Cały Twój – modlitwy i rozważania Jana Pawła II”
„Dopomóż mi Panie – refleksje o miłosierdziu” ks. Wojciech Węgrzyniak

***********