Droga krzyżowa - adoracja
Droga krzyżowa dla dzieci
„Adorować Jezusa w Najświętszym Sakramencie”
W Drodze krzyżowej dla dzieci, przy każdej stacji, pojawiają się trzy osoby. Słowa przeznaczone dla Lektora 1 i Lektora 2 powinni czytać rodzice (mężczyzna i kobieta) lub chłopak i dziewczyna, dobrze czytający.
Trzeba też wybrać 14 dzieci, by przy poszczególnych stacjach, przechodziły do kaplicy adoracji (jeśli taka w kościele istnieje) lub przed tabernakulum i tam odczytały modlitwę do Pana Jezusa, a potem składały karteczki z prośbami do przygotowanego koszyczka. Dobrze byłoby, aby te karteczki były ładnie zrobione.
Po zapowiedzi poszczególnych stacji wskazane jest śpiewać poniższą aklamację:
Klękam przed Tobą, Jezu kochany
Uwielbiam Twoje najświętsze rany.
Śpiew: Jezu Chryste, Panie miły lub inny śpiew.
Wprowadzenie
Drogie dzieci, rozpoczynamy Drogę krzyżową. Będziemy rozważać mękę Pana Jezusa, który jest pośród nas obecny w Najświętszym Sakramencie. O tej obecności chcemy sobie przypomnieć i za nią podziękować. Przy każdej stacji, po słowach odczytanych przez dorosłych (lub młodzież), jedno z was przejdzie do kaplicy adoracji i tam, przed Panem Jezusem odmówi modlitwę. Wszyscy się w nią włączymy przez śpiew: „Któryś za nas cierpiał rany”.
Stacja I – Pan Jezus skazany na śmierć
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Pan Jezus był niewinny. Ludzie jednak skazali Go na śmierć. Wyrok wydał Piłat, ale wszyscy ludzie przyczynili się do tego wyroku. Każdy, kto zgrzeszył, także dzieci, zadał ból Panu Jezusowi.
L2: Wielu ludzi wierzących w Chrystusa wydaje na Niego taki wyrok: „Skazuję Cię na samotność”. Nie piszą tego wyroku na kartce papieru. Nie wypowiadają go głośno. Po prostu nie odwiedzają Pana Jezusa, który dla nich pozostał w Najświętszym Sakramencie. Jest im obojętne, że Pan Jezus jest sam.
Dziecko 1: udaje się do kaplicy adoracji lub przed tabernakulum i odmawia modlitwę: Panie Jezu, przepraszamy Cię za wszystkich, którzy skazują Cię na samotność. Dziś szczególnie przepraszamy za dzieci, które o Tobie zapominają.
Po odczytaniu modlitwy dziecko kładzie karteczkę w przygotowanym koszyczku przed Najświętszym Sakramentem.
Śpiew: Któryś za nas cierpiał rany...
Stacja II – Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Żołnierze kładą ciężką belkę krzyża na ramiona Jezusa. Zadają Mu wielki ból. On przyjmuje ten ciężar. Chce nieść krzyż za grzechy ludzi. Pragnie także być z ludźmi, których w życiu dotykają bolesne doświadczenia.
L2: Człowiek, który przychodzi często na adorację Pana Jezusa, obecnego w Najświętszym Sakramencie, spotyka Jezusa, który wziął krzyż na swoje ramiona. Przez adorację umacnia się wiara każdego z nas, że Jezus widzi nasze cierpienia, wie, co jest w naszym sercu i bierze z nami każdy nasz krzyż.
Dziecko 2: udaje się do kaplicy adoracji i odmawia modlitwę: Panie Jezu, dziękujemy Ci za Twoją obecność pośród nas. Dziękujemy Ci za to, że codziennie jesteś przy nas, gdy cierpimy i spotykają nas bolesne przeżycia.
Po odczytaniu modlitwy dziecko kładzie karteczkę w przygotowanym koszyczku przed Najświętszym Sakramentem.
Śpiew: Któryś za nas cierpiał rany...
Stacja III – Pan Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżem
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Wpatrujemy się w cierpienia Jezusa, którego upada pod ciężarem krzyża. To bardzo bolesny upadek. Belka przygniata Jezusa do ziemi. Krew płynie z wielu ran. Ból jest ogromny.
L2: Wierzymy, że główną przyczyną upadku Pana Jezusa były ludzkie grzechy. Dziś myślimy o jednym z nich. To grzech zaniedbania modlitwy lub niedbałego jej odmawiania. Stawiamy sobie również pytanie, czy powodem bólu Jezusa, upadającego pod krzyżem, nie było zapomnienie o Nim, choć On pozostał dla nas w kościele.
Dziecko 3: Przepraszamy Cię za wszystkie braki w naszej modlitwie i adorowaniu Ciebie. Pomóż nam modlić się pięknie i całym sercem.
Stacja IV – Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Maryja, Matka Pana Jezusa, patrzyła na Jego cierpienia. Widziała cierniową koronę na Jego głowie, wielkie rany na Jego ciele, zadane przez biczowanie, a także ciężką belkę na Jego ramionach. Patrzyła z wielką miłością. Jej Serce było przy Jezusie.
L2: Uczymy się od Matki Najświętszej patrzeć na Jezusa z miłością. Chcemy patrzeć tak, jak Ona patrzyła. Nasz wzrok nie może być obojętny, nasze serce nie może być daleko. Przychodźmy na adorację Pana Jezusa, który cierpi za nasze grzechy.
Dziecko 4: Panie Jezu, dodaj nam sił, abyśmy przychodzili do Ciebie na adorację. Pomóż nam naśladować Maryję, Twoją i naszą Matkę.
Stacja V – Pan Jezus przyjmuje przymuszoną pomoc Szymona
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Szymon był człowiekiem zapracowanym. Musiał utrzymać swoją rodzinę. Właśnie wracał z pola, gdy zobaczył, jak Pan Jezus dźwiga krzyż. Żołnierze podeszli do Szymona i przymusili go, żeby pomógł Jezusowi nieść krzyż. On najpierw nie chciał, ale potem do końca życia dziękował Bogu za to, że pomógł Zbawicielowi.
L2: Nie jesteśmy zadowoleni, gdy ktoś nas zmusza do czegoś. Niektóre dzieci uważają, że rodzice i nauczyciele zmuszają je do nauki, do zachowania porządku w pokoju, czy do innych działań. Są też takie dzieci, które nie chcą się modlić, a do kościoła przychodzą tylko dlatego, że rodzice im kazali. Można jednak pokonać niechęć i przyjść na Mszę Świętą lub adorację z radością. O to się dziś modlimy.
Dziecko 5: Panie Jezu, przepraszamy Cię za tych, którzy niechętnie przychodzą do kościoła lub wcale nie chcą się modlić. Przemień ich serca, jak przemieniłeś serce Szymona z Cyreny.
Stacja VI – Pan Jezus przyjmuje ochotną pomoc Weroniki
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Przy tej stacji spotykamy Weronikę, która była bardzo przejęta cierpieniami Pana Jezusa. Nie umiała pozostać obojętną. Odważnie podeszła do Jezusa i chustą otarła Jego zakrwawioną i spoconą twarz. Przyniosła Jezusowi ulgę w cierpieniach.
L2: Jak bardzo Pan Jezus cieszy się ludźmi, także dziećmi, które Go kochają, które nie są obojętne, lecz mają wrażliwe serca. Takie dzieci pomagają potrzebującym, ale także chętnie przychodzą do Pana Jezusa, który pozostał z nami w Najświętszym Sakramencie.
Dziecko 6: Panie Jezu, dziękujemy Ci za piękny przykład świętej Weroniki. Dodaj nam sił, abyśmy ją naśladowali i chętnie pomagali cierpiącym. Naucz nas także z radością przychodzić do Ciebie na Mszę Świętą i adorację.
Stacja VII – Pan Jezus po raz drugi upada pod krzyżem
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Każdy upadek jest bolesny. Krzyż przygniata Jezusa do ziemi. Zadaje wielki ból. Czy Jezus potrafi się podnieść? Wiemy, że powstał, by iść dalej, ale wymagało to od Niego ogromnego wysiłku. Taki wysiłek musi podjąć również każdy z nas, gdy chce powstać z grzechów i podjąć prawdziwą poprawę.
L2: Ogromną pomocą w powstawaniu z upadków i poprawie życia jest modlitwa innych ludzi. Pomyślmy dziś o zgromadzeniach zakonnych, które powstały po to, aby adorować Pana Jezusa i wypraszać dla ludzi potrzebne łaski. Członkowie tych wspólnot codziennie adorują Jezusa przez kilka godzin. Dzięki nim i my jesteśmy lepsi.
Dziecko 7: Panie Jezu, dziękujemy Ci za tych ludzi, którzy idą do zakonu, aby Cię codziennie przez kilka godzin adorować. Dziękujemy Ci za wszystkie łaski, jakich nam udzielasz przez ich modlitwę.
Stacja VIII – Pan Jezus spotyka płaczące niewiasty
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Pan Jezus mówi do płaczących kobiet, aby nie płakały nad Nim, tylko nad sobą i swoimi dziećmi. Dlaczego mamy płakać nad sobą? Mamy to czynić dlatego, że przez swoje grzechy zadaliśmy wielki ból Panu Jezusowi.
L2: Dziś, w czasie drogi krzyżowej, modlimy się o prawdziwy żal za grzechy. Bez tego żalu nie ma dobrej spowiedzi. Nie ma też poprawy życia, lecz powrót do kłamstwa, lenistwa, dokuczania innym, zaniedbywania modlitwy i wielu innych grzechów.
Dziecko 8: Panie Jezu, daj wszystkim dzieciom, a także dorosłym, łaskę szczerego żalu za grzechy, dobrej spowiedzi i prawdziwej poprawy życia.
Stacja IX – Pan Jezus po raz trzeci upada pod krzyżem
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Droga krzyżowa trwała już długo. Jezus był coraz bardziej zmęczony. Brakowało sił. Żołnierze Go popychali, a niektórzy ludzie wyśmiewali. Jezus więc znów upada i trudno Mu powstać. Myśli jednak o nas i chce nam pomóc. Dlatego powstaje.
L2: Pragniemy przy tej stacji wspomnieć o ludziach, którzy co tydzień przez wiele lat przychodzą na adorację Najświętszego Sakramentu. Wielu z nich jest zmęczonych. Potrzebują sił. Ogromną pomocą dla nich jest widok dzieci, które przychodzą do Pana Jezusa, aby Go adorować i aby wypraszać dla ludzi potrzebne łaski.
Dziecko 9: Panie Jezu, dodaj siły wszystkim, którzy przez wiele lat, co tydzień, przychodzą do Ciebie na adorację. Spraw, aby w naszej parafii powstawały również dziecięce grupy adoracyjne.
Stacja X – Pan Jezus z szat obnażony
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Żołnierze zabierają Jezusowi ostatnią szatę. Rzucają losy, do kogo ma należeć. Śmieją się. Są obojętni na cierpienie Jezusa, który stoi przed nimi w cierniowej koronie na głowie, zlany krwią i potem, pozbawiony szaty. Jakże cierpi z powodu ludzkiej obojętności i złego zachowania.
L2: Pan Jezus nigdy nie był obojętny na cierpienia innych ludzi. Uzdrawiał chorych, pocieszał smutnych, wziął na siebie krzyż. Takiej postawy uczy Pan Jezus wszystkich, którzy do Niego przychodzą i są przy Nim. Pamiętajmy o tym, że On czeka na nas obecny w Najświętszym Sakramencie.
Dziecko 10: Panie Jezu, Tobie zabrali ostatnią szatę. Prosimy Cię, pomagaj nam wszystkim, abyśmy nie byli obojętni na cierpienie innych. Dodaj nam sił, abyśmy zawsze byli przy Tobie.
Stacja XI – Pan Jezus przybity do krzyża
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Żołnierze biorą do ręki gwoździe. Przybijają ręce i nogi Pana Jezusa do krzyża. Zadają Mu ogromny ból. Jezus cierpi za ludzi. Cierpi za wszystkich, gdyż każdy zgrzeszył myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem.
L2: Powinniśmy pamiętać o cierpieniach Zbawiciela. Nie możemy o nich zapominać. Nie możemy też obojętnie patrzeć na Jego przebite ręce i nogi. Trzeba potrzeć z miłością, patrzeć sercem. Dzieci potrafią tak patrzeć. Potrafią przynosić Jezusowi swe dziecięce serca i modlić się do Niego.
Dziecko 11: Panie Jezu, daj wszystkim dzieciom umiłowanie modlitwy. Pomóż im adorować Ciebie.
Stacja XII – Pan Jezus umiera na krzyżu
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Pan Jezus wisząc kilka godzin na krzyżu w ogromnym cierpieniu przemawiał do swej Matki i św. Jana, do łotra i stojących ludzi, a przede wszystkim do swego Ojca w niebie. Powiedział też słowo: „Pragnę”. Czego pragnął? Pragnął ratować ludzi z niewoli grzechu i szatana. Pragnął też naszej miłości.
L2: Pan Jezus obecny w kościele w Najświętszym Sakramencie ma również w Sercu wielkie pragnienia. Zapewne jednym z nich jest to, aby mógł każdego z nas zobaczyć, aby się mógł z każdym spotkać. On przecież pozostał dla nas, aby nam pomagać i nas ratować.
Dziecko 12: Panie Jezu, Ty pragniesz spotykać się z nami. Prosimy Cię, aby wszystkie dzieci pragnęły spotykać się z Tobą i chętnie przychodziły, aby Cię adorować.
Stacja XIII – Pan Jezus zdjęty z krzyża i złożony na rękach Maryi
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Matka Najświętsza przyjmuje ciało Jezusa zdjęte z krzyża. Bardzo cierpi, ale nie przeklina. Jej Serce pęka z bólu, ale nikogo nie oskarża. Ona, nasza najlepsza Matka, modli się za nas. Przebacza nam tak, jak przebaczył nam Pan Jezus.
L2: Maryja prowadzi wszystkich do Jezusa. Uczy nas kochać Jezusa i słuchać Jego słów. Uczy nas także modlić się do Niego. Chcemy Ją naśladować w modlitwie, w cierpieniu, a także przebaczaniu innym.
Dziecko 13: Panie Jezu, dziękujemy Ci za to, że chciałeś, aby Twoja najlepsza Matka, była również naszą Matką. Dziękujemy Ci za to, że Ona prowadzi nas do Ciebie.
Stacja XIV – Pan Jezus złożony do grobu
Śpiew: Klękam przed Tobą...
L1: Ciało Jezusa zostaje złożone w grobie. Potem żołnierze zasuwają kamień. Ludziom się wydaje, że wszystko się skończyło. Myślą, że Jezus przegrał. My jednak wierzymy, że On trzeciego dnia zmartwychwstał i w ten sposób wszystko na nowo się zaczęło.
L2: Jedyny dzień w ciągu roku, w którym w każdej parafii w Polsce trwa cały dzień adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, to Wielka Sobota. To szczególny dzień adoracji. My jednak przychodzimy na adorację częściej, niektórzy w każdym tygodniu.
Dziecko 14: Panie Jezu, prosimy Cię, aby w naszej parafii wiele dzieci, młodzieży i dorosłych przychodziło do Ciebie na adorację.
Zakończenie
P: Dziękujemy Panu Jezusowi za łaskę rozważania Jego męki i za dar Jego obecności pośród nas w Najświętszym Sakramencie. Pamiętajmy o Nim. Przychodźmy do Niego. On na nas czeka i chce nam pomóc. Na koniec tej Drogi krzyżowej oddajmy się w opiekę Matki Najświętszej.
Wszyscy: „Pod Twoją obronę”
Śpiew: W krzyżu cierpienie lub inny.