Dzień rozesłania
Pomoce do celebracji Eucharystii
„Dzień rozesłania”
Dzień Pięćdziesiątnicy jest uwieńczeniem okresu wielkanocnego, wielotygodniowej modlitwy o dar Ducha Świętego i refleksji nad tajemnicą sakramentu bierzmowania. Zesłanie Ducha Świętego kończy czas przygotowania Apostołów i rozpoczyna ich misję w świecie. Idą na krańce ziemi, by nieś ludziom dobrą nowinę.
Zaleca się, aby w tym dniu na każdej Mszy Świętej przeżyć po homilii obrzęd odnowy misji otrzymanej w sakramencie bierzmowania, a na koniec Eucharystii udzielić wszystkim uroczystego błogosławieństwa.
Myśli do homilii
1. „Wreszcie nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy” (Dz 2,1). Apostołowie czekali na niego z wielką intensywnością. Wiedzieli jak wielkim darem był dla nich Ducha Święty. Byli świadomi, że bez Niego nie potrafią wypełnić powierzonych im zadań. Z Nim zaś mogą stawić czoła wszelkim przeciwnościom. Również nasze oczekiwanie na dzień Pięćdziesiątnicy było intensywne. Trwaliśmy na modlitwie otwierając nasze serca na przyjęcie Obietnicy Ojca. Jesteśmy świadomi, że tylko dzięki obecności Ducha Świętego w naszym życiu, możemy iść do świata jako świadkowie Chrystusa.
2. Przeżyliśmy to misterium w sposób szczególny w dniu przyjęcia sakramentu bierzmowania. Skutkiem tego sakramentu „jest pełne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu 731 Pięćdziesiątnicy” (KKK 1302). Duch Święty zstąpił na nas, namaścił nas swoją obecnością i posłał do świata. Umocnił nas swoimi darami. Otrzymaliśmy dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności, pobożności, bojaźni Bożej. Każdy z nich trzeba pielęgnować i rozwijać. Są one bezcennymi skarbami, dzięki którym jesteśmy zdolni naśladować Chrystusa i żyć na tej ziemi w pełni chrześcijańskim życiem.
3. Zostaliśmy ubogaceni również wylaniem Ducha, które Sługa Boży Jan Paweł II nazwał „bierzmowaniem dziejów”. Mówił w Krakowie w czasie pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny: „Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków. W tym włożeniu rąk wyraża się przejęcie i przekazanie Ducha Świętego, którego apostołowie otrzymali od samego Chrystusa, kiedy po zmartwychwstaniu przyszedł do nich «drzwiami zamkniętymi» (por. J 20,19) i rzekł: «Weźmijcie Ducha Świętego» (J 20,22). Tego Ducha: Ducha zbawienia, odkupienia, nawrócenia i świętości, Ducha prawdy, Ducha miłości i Ducha męstwa – odziedziczonego jako żywą moc po Apostołach – przekazywały po tyle razy biskupie dłonie całym pokoleniom na ziemi polskiej. Tego Ducha pragnę wam dzisiaj przekazać, tak jak przekazywał Go swoim współczesnym biskup rodem ze Szczepanowa. Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie «bierzmowanie dziejów», które przeżywacie”.
4. W dzisiejszej modlitwie dnia prosiliśmy Boga: „Ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii”. Było to wołanie o wielkie łaski, wprost o cuda. Nie chodzi jednak o cuda uzdrowienia ciała, lecz o cuda, które się dokonują w ludzkich sercach. Szczególnym cudem tego dnia jest napełnienie ludzkich serc obecnością Ducha Świętego i posłanie ich do świata. Przeniknięci mocą tego Ducha podejmują z nową gorliwością swoje życiowe zadania.
5. Dzień Pięćdziesiątnicy to początek głoszenia Ewangelii przez Apostołów. W tym dniu ma swoje źródło każde dzieło ewangelizacji, podejmowane przez Kościół na przestrzeni wieków. Jeśli dziś mówimy o nowej ewangelizacji, jeśli chcemy to dzieło podejmować, to trzeba również zwrócić większą uwagę na ten dzień, jako na dzień rozesłania. Dziś wszyscy odnawiamy w sobie świadomość, że jesteśmy posłani w mocy Ducha Świętego. Powtarzamy z nowym zapałem: „Oto ja, poślij mnie!”. W czasie końcowego błogosławieństwa otrzymamy szczególne umocnienie do wypełniania misji, zleconej nam przez Boga. To misja męża i żony, ojca i matki, nauczyciela i lekarza, to także odpowiedzialność za swoją parafię i za losy Ewangelii w świecie.
Odnowa misji otrzymanej w sakramencie bierzmowania
Po homilii celebrans może zwrócić się do zgromadzonych na Eucharystii z pytaniem o ich gotowość wypełniania misji, którą przyjęli w sakramencie bierzmowania.
P: Drodzy Bracia i Siostry! Przeżywając uroczysty dzień Zesłania Ducha Świętego, chcemy potwierdzić wobec zgromadzonej wspólnoty naszą gotowość wypełniania misji, którą otrzymaliśmy w sakramencie bierzmowania. Dlatego pytam każdego z was:
Czy chcesz odważnie wyznawać swoją wiarę i według niej żyć, do czego Duch Święty umocnił cię w sakramencie bierzmowania?
Wszyscy: Chcę.
P: Czy chcesz żyć na co dzień łaską tego sakramentu, głosząc innym Ewangelię Chrystusa, czynnie uczestnicząc w liturgii Kościoła i służąc z miłością drugiemu człowiekowi?
Wszyscy: Chcę.
P: Czy chcesz nieustannie wzrastać w świętości realizując powołanie, którym cię Bóg obdarzył?
Wszyscy: Chcę.
P: Bóg wszechmogący, mocą swego Ducha, niech odnowi w was łaskę, którą otrzymaliście w sakramencie bierzmowania. Niech On pomnoży w was ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności. Niech napełni was na nowo duchem świętej bojaźni Pana. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Wszyscy: Amen.
Modlitwa powszechna
Wstęp: Zgromadzeni na Eucharystii w ten święty dzień, prośmy za wstawiennictwem Maryi i wszystkich Świętych o dar Ducha Świętego.
- Ojcze najlepszy, wejrzyj na swój Kościół. Mocą Ducha Świętego ożywiaj go i rozpalaj w nim ogień Twojej miłości.
- Ojcze wszystkich ludzi, wejrzyj na tych, którzy Cię jeszcze nie znają. Poślij robotników na swoje żniwo, aby Ewangelia o Twojej miłości dotarła aż na krańce ziemi.
- Ojcze najlepszy, wejrzyj na rządzących naszą ojczyzną. Udziel im daru mądrości i roztropności, aby dobrze służyli narodowi.
- Ojcze nieskończenie dobry, wejrzyj na nasze rodziny. Poślij im Ducha miłości i pokoju, aby z nadzieją budowali rodzinne szczęście.
- Ojcze miłosierny, wejrzyj na smutnych, zagubionych i skłóconych. Udziel im siły do pokonania życiowych trudności i spraw, aby doznali pociechy.
- Ojcze nasz najlepszy, wejrzyj na nas oczekujących z wiarą na dar Ducha Świętego. Napełnij nas Jego obecnością i odnów w nas dary, które otrzymaliśmy w sakramencie bierzmowania.
Modlitwa: Ojcze nasz i Boże. Przyjmij modlitwę Twojego Kościoła i spraw, abyśmy przyjmując ofiarowane nam dary, dzielili się nimi z braćmi i siostrami. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Błogosławieństwo
Końcowe błogosławieństwo może mieć różną formę. Z podanych poniżej propozycji należy wybrać tę, która w danej Mszy Świętej będzie najbardziej odpowiednia.
Wersja I – Według mszału
Można udzielić uroczystego błogosławieństwa, korzystając z tekstów zamieszczonych w mszale na str. 385*.
Wersja II – Modlitwa nad kandydatami i bierzmowanymi
Wszechmogący Boże, wejrzyj na wszystkich, których w sakramencie chrztu świętego obdarzyłeś udziałem w swoim boskim życiu i którzy jeszcze oczekują na pełne wylanie Ducha w sakramencie bierzmowania. Wzbudź w nich pragnienie przyjęcia tego daru i otwórz ich serca na przyjęcie Ducha Świętego.
Amen.
Wszechmogący Boże, wejrzyj na tych naszych braci, których namaściłem Duchem Świętym w sakramencie bierzmowania. Spraw, aby ubogaceni pełnią darów tego Ducha, odważnie wyznawali swoją wiarę, bronili jej i według niej żyli.
Amen.
Niech was błogosławi…
Wersja III – Błogosławieństwo przedstawicieli parafii
Jeśli udzielana jest ta forma błogosławieństwa, należy wcześniej przygotować osoby, które je przyjmą. Powinny one poprosić o to błogosławieństwo, pragnąc jeszcze bardziej świadomie odpowiedzieć na wezwanie Chrystusa: „Będziecie Moimi świadkami”.
Wprowadzenie: Wszyscy otrzymujemy dziś uroczyste błogosławieństwo, w którym Kościół wyprasza dla nas dar Ducha Świętego. Szczególne błogosławieństwo otrzymują dziś ci, którzy o nie poprosili. Są świadomi, że potrzebują umocnienia w wypełnianiu swoich codziennych obowiązków w rodzinie, w parafii i w świecie. Pragną je wypełniać zgodnie z wolą Bożą jako odpowiedź na wezwanie Chrystusa: „Będziecie moimi świadkami”.
Pan z wami.
I z duchem twoim.
Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
Boże, Dawco wszelkiego życia i jego Obrońco. Wyjrzyj na tych naszych braci siostry, którzy po wielkopostnym przygotowaniu do Świąt Paschalnych, odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych w Wigilię Paschalną i spotkaniach z Chrystusem zmartwychwstałym w okresie Pięćdziesiątnicy, pragną dziś przyjąć umocnienie Duchem Świętym, by pełniej włączyć się w dzieło nowej ewangelizacji. Dokonaj w ich sercach cudów, których dokonałeś w początkach głoszenia Ewangelii i napełnij ich pełnią darów Twego Ducha. Spraw, aby prowadzeni przez Niego, wiernie wypełnili misję, jaką im zleciłeś do wykonania. Prosimy o to przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kapłan podchodzi i nakłada ręce na głowy przedstawicieli parafii, którzy podeszli przed ołtarz. Następnie udziela błogosławieństwa wszystkim zgromadzonym.
Wersja IV – Błogosławieństwo z nałożeniem rąk
Można również w tym szczególnym dniu udzielić ogólnego błogosławieństwa, korzystając z tekstów zamieszczonych w mszale (s. 385*), następnie poprosić, aby chętni w czasie śpiewu podchodzili do ołtarza w celu nałożenia rąk na ich głowy. W tym czasie wszyscy śpiewają pieśń.