Odpuszczenie win
Wiara prowadząca do modlitwy
9. „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”
Wprowadzenie
Wystawienie Najświętszego Sakramentu. Śpiew: Kłaniam się Tobie.
Chwila ciszy.
L1: Z Ewangelii według św. Mateusza: (26,36-43): „Wtedy przyszedł Jezus z uczniami do ogrodu, zwanego Getsemani […], upadł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty».
P: Gdy nadeszła Twoja godzina, o Panie, zgromadziłeś uczniów w Wieczerniku na Ostatniej Wieczerzy, a potem poszedłeś z nimi do ogrodu oliwnego. Tam przeżywałeś szczególną modlitwę. Twoje usta wypowiadały słowa: „Nie moja wola, lecz Twoja, Ojcze, niech się stanie”. Mówiłeś tak, choć miałeś pełną świadomość, jak wielka męka Cię czeka i jak bolesne cierpienia są przed Tobą. Wsłuchujemy się, Jezu, w Twoją modlitwę i uczymy się powtarzać Twoje słowa. My również pragniemy pełnić wolę Ojca, jednak na skutek naszej słabości, upadamy w grzechy. Będąc przy Tobie, w Ogrójcu, uświadamiamy sobie lepiej, że grzech jest odejściem od woli Ojca i pójściem za własną wolą. Rozważamy kolejną prośbę modlitwy, której nas nauczyłeś: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. U początku naszego czuwania prosimy Cię przez wstawiennictwo Twej Najświętszej Matki, Maryi, która wiernie wypełniała wolę Ojca, abyś dał nam łaskę głębszego rozumienia i przeżywania piątej prośby modlitwy „Ojcze nasz”. Prosimy o to rozważając dziesiątek różańca, tajemnicę modlitwy w Ogrójcu.
L1: Prowadzi dziesiątek różańca.
Śpiew: Matko, która nas znasz (refren i zwrotka: Dziewico z nami idąca… Historii świata promieniu… Pośredniczko najlepsza…).
Chwila ciszy.
Część I – Modlitwa Jezusa
L2: Z Ewangelii według św. Łukasza (23,33-34): „Gdy przyszli na miejsce, zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Lecz Jezus mówił: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią»”.
L3: Bądź uwielbiony, nasz Panie i Zbawicielu, w Twojej modlitwie w Ogrójcu. Gdy pierwsze krople Twojej krwi spłynęły na ziemię, gdy toczyłeś wewnętrzną walkę w obliczu męki, w Twoim Sercu nie było potępienia dla ludzi, lecz chęć pomocy. Chciałeś ich wyrwać z grzechu, a drogą było przebaczenie. Bądź uwielbiony, Panie.
Śpiew aklamacji: Będę śpiewał Tobie, mocy moja lub Uwielbiajmy Jezusa, bo kocha nas jak nikt albo Jezus, najwyższe imię albo Misericordias Domini lub Pan jest mocą swojego ludu.
L2: Bądź uwielbiony, Jezu, kochający wszystkich nieskończenie i bezwarunkowo, w Twojej modlitwie z krzyża, którą od wieków powtarzają wszystkie pokolenia Twoich uczniów. Powiedziałeś: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Dałeś nam przykład najdoskonalszego przebaczenia. Nie tylko odpuszczasz winy, ale nawet usprawiedliwiasz grzeszników, gdyż rzeczywiście nie są oni w pełni świadomi, czym jest grzech. Bądź uwielbiony, Panie.
Śpiew aklamacji.
L3: Bądź uwielbiony, Jezu, który miłosierdzie jest bez granic. Bądź uwielbiony we wszystkich aktach przebaczenia, które wypowiedziałeś wobec grzeszników przystępujących do sakramentu pokuty w niezliczonych konfesjonałach świata. Wśród nich jesteśmy i my. Tyle razy przychodziliśmy prosząc o przebaczenie i zawsze je otrzymywaliśmy. Bądź uwielbiony, Panie.
Śpiew aklamacji.
L2: Bądź uwielbiony, nasz Mistrzu i Nauczycielu, gdyż prowadzisz nas drogami przebaczenia. Nakazałeś nam w modlitwie prosić Ojca o przebaczenie, ale najpierw sam nam pokazałeś, jak to należy czynić. Nasza prośba o przebaczenie jest uczestnictwem w Twojej prośbie. To Ty, jako pierwszy, prosisz o dar przebaczenia, choć sam byłeś bez winy. My powtarzamy prośbę za Tobą i jednoczymy się z Twoją modlitwą. Bądź uwielbiony, Jezu.
Śpiew aklamacji.
P: Pozostańmy w ciszy rozważając Jezusową modlitwę z Ogrójca i Jego modlitwę z krzyża, w której prosi Ojca o przebaczenia.
Modlitwa w ciszy.
Śpiew aklamacji.
Część II – Nasza modlitwa
P: Pragniemy Cię, Jezu, naśladować w Twojej modlitwie. Pragniemy jednoczyć się z Tobą. Prosimy Cię, pomóż nam głębiej zrozumieć znaczenie prośby, którą poleciłeś nam kierować do Ojca: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Będziemy się wsłuchiwać w wyjaśnienia, które podaje nam Kościół. Spraw, aby one przeniknęły do naszych umysłów i serc.
L4: Pierwsza część prośby: „Odpuść nam nasze winy”.
Z Katechizmu Kościoła Katolickiego:„Ze śmiałą ufnością zaczęliśmy modlić się do naszego Ojca. Błagając Go, by święciło się Jego imię, prosiliśmy Go, abyśmy byli coraz bardziej uświęcani. Chociaż zostaliśmy obleczeni w szatę chrzcielną, nie przestajemy jednak grzeszyć i odwracać się od Boga. Teraz, w tej nowej prośbie, na nowo przychodzimy do Niego jak syn marnotrawny i uznajemy się przed Nim za grzeszników, podobnie jak celnik. Nasza prośba zaczyna się od "wyznania", w którym wyznajemy jednocześnie naszą nędzę i Jego miłosierdzie. Nasza nadzieja jest niezawodna, ponieważ w Jego Synu "mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów" (Kol 1, 14; Ef 1, 7). Skuteczny i niewątpliwy znak Jego przebaczenia znajdujemy w sakramentach Kościoła” (KKK 2839).
L5: „Powinno wzbudzać w nas przerażenie to, że strumień miłosierdzia nie może przeniknąć do naszego serca tak długo, jak długo nie przebaczyliśmy naszym winowajcom. Miłość, podobnie jak Ciało Chrystusa, jest niepodzielna: nie możemy miłować Boga, którego nie widzimy, jeśli nie miłujemy brata i siostry, których widzimy. Gdy odmawiamy przebaczenia naszym braciom i siostrom, nasze serce zamyka się, a jego zatwardziałość sprawia, że staje się ono niedostępne dla miłosiernej miłości Ojca; przez wyznanie grzechu nasze serce otwiera się na Jego łaskę” (KKK 2840).
L4: „Ta prośba jest tak ważna, że tylko do niej powraca Pan i rozwija ją w Kazaniu na Górze. To główne wymaganie tajemnicy Przymierza jest niemożliwe do wypełnienia przez człowieka. Ale "dla Boga wszystko jest możliwe" (KKK 2841).
Dłuższa chwila ciszy.
Śpiew: Panie, przebacz nam lub Podnieś mnie, Jezu, i prowadź do Ojca.
L5: Druga część prośby: "...jako i my odpuszczamy naszym winowajcom".
„Wyrażenie "jako" występuje niejednokrotnie w nauczaniu Jezusa: "Bądźcie wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski" (Mt 5, 48); "Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny" (Łk 6, 36); "Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem" (J 13, 34). Zachowanie przykazania Pana nie może polegać tylko na zewnętrznym naśladowaniu Bożego wzoru. Chodzi o żywe i pochodzące "z głębi serca" uczestniczenie w świętości, miłosierdziu i miłości naszego Boga. "Mając życie od Ducha, do Ducha też się stosujmy" (Ga 5, 25). Tylko Duch, który jest "naszym Życiem", może czynić "naszymi" te same dążenia, jakie były w Jezusie Chrystusie. Staje się możliwa jedność przebaczenia, gdy "przebaczamy sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie" (Ef 4, 32)” (KKK 2842).
L4: „W taki sposób nabierają życiowej mocy słowa Pana o przebaczeniu, o tej miłości, która umiłowała aż do końca. przypowieść o nielitościwym dłużniku, która zwieńcza nauczanie Jezusa o komunii eklezjalnej, kończy się takimi słowami: "Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu. Rzeczywiście, właśnie tu; "w głębi serca" rozstrzyga się wszystko. Nieodczuwanie obrazy i zapomnienie o niej nie leży w naszej mocy; serce, które ofiaruje się Duchowi Świętemu, przemienia jednak ranę we współczucie i oczyszcza pamięć, zastępując obrazę wstawiennictwem” (KKK 2843).
L5: „W modlitwie chrześcijańskiej posuwamy się aż do przebaczenia nieprzyjaciołom. Przemienia ona ucznia, upodabniając go do jego Nauczyciela. Przebaczenie jest szczytem modlitwy chrześcijańskiej; daru modlitwy nie przyjmie inne serce, jak tylko to, które jest zgodne z Boskim współczuciem. Przebaczenie świadczy również o tym, że w naszym świecie miłość jest silniejsza niż grzech. Dawni i współcześni męczennicy dają to świadectwo o Jezusie. Przebaczenie jest podstawowym warunkiem pojednania dzieci Bożych z ich Ojcem i wszystkich ludzi między sobą” (KKK 2844).
L4: „To przebaczenie, Boskie ze swej istoty, nie ma ani granic, ani miary. Jeśli chodzi o obrazę ("grzechy" według Łk 11, 4 lub "winy" według Mt 6, 12), to w gruncie rzeczy jesteśmy zawsze dłużnikami: "Nie bądźcie nikomu nic dłużni poza wzajemną miłością" (Rz 13, 8). Komunia Trójcy Świętej jest źródłem i kryterium prawdy wszelkich relacji. Komunię tę przeżywamy w modlitwie, zwłaszcza w Eucharystii: «Bóg nie przyjmuje ofiary podzielonych braci. Poleca im odejść od ołtarza i pojednać się najpierw ze swoimi braćmi... Najwspanialszą ofiarą dla Boga jest nasz pokój, zgoda, jedność całego wiernego ludu w Ojcu, Synu i Duchu Świętym»” (KKK 2845).
Dłuższa chwila ciszy.
Śpiew: Panie, przebacz nam lub Podnieś mnie, Jezu, i prowadź do Ojca.
P: Módlmy się o łaskę coraz piękniejszego i głębszego przeżywania prośby z Modlitwy Pańskiej: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Prośmy o to słowami litanii do Miłosierdzia Bożego.
L1: Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, - zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, - zmiłuj się nad nami.
Miłosierdzie Boże, nieogarniony przymiocie Stwórcy, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, najwyższa doskonałości Odkupiciela, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, niezgłębiona miłości Uświęciciela, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, niepojęta tajemnico Trójcy Świętej, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, wyrazie największej potęgi Pana, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w stworzeniu duchów niebieskich, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, powołujące nas z nicości do istnienia, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, ogarniające wszechświat cały, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, darzące nas życiem nieśmiertelnym, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, chroniące nas przed zasłużonymi karami, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, dźwigające nas z nędzy grzechu, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, usprawiedliwiające nas w Słowie wcielonym, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, wypływające z ran Chrystusowych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, tryskające z Najświętszego Serca Jezusowego, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, dające nam Najświętszą Maryję Pannę za Matkę Miłosierdzia, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w objawieniu tajemnic Bożych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu Kościoła powszechnego, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w ustanowieniu sakramentów świętych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, przede wszystkim w sakramencie chrztu i pokuty, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w sakramencie ołtarza i kapłaństwa, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w powołaniu nas do wiary świętej, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w nawracaniu grzeszników, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w uświęcaniu sprawiedliwych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, w udoskonalaniu świątobliwych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, pociecho dla chorych i cierpiących, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, ukojenie serc udręczonych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, nadziejo dusz zrozpaczonych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, towarzyszące wszystkim ludziom zawsze i wszędzie, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, uprzedzające nas łaskami, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, pokoju konających, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, rozkoszy niebiańska zbawionych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, ochłodo i ulgo dusz czyśćcowych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, korono wszystkich świętych, ufam Tobie
Miłosierdzie Boże, niewyczerpane źródło cudów, ufam Tobie
Baranku Boży, któryś okazał największe miłosierdzie w odkupieniu świata na krzyżu, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który się miłosiernie ofiarujesz za nas w każdej Mszy świętej, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który z nieprzebranego miłosierdzia gładzisz grzechy nasze, zmiłuj się nad nami.
P: Módlmy się. Boże, którego miłosierdzie jest niezgłębione, a skarby litości nieprzebrane, wejrzyj na nas łaskawie i pomnóż w nas ufność w miłosierdzie swoje, byśmy nigdy w największych nawet trudnościach nie poddawali się rozpaczy, lecz zawsze ufnie zgadzali się z wolą Twoją, która jest samym miłosierdziem. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Króla miłosierdzia, który z Tobą i Duchem Świętym okazuje nam miłosierdzie na wieki wieków. Amen.
Śpiew: Święty Boże, Święty Mocny.
Część III - Modlitwa wstawiennicza
P: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za dar modlitwy „Ojcze nasz”. Dziękujemy Ci za łaskę coraz lepszego poznawania zawartej w niej treści. Dziękujemy Ci za dar udziału w Twojej modlitwie, w której Ty sam prosisz Ojca, aby zachował nas uświęcił i zachował w swoim imieniu, aby przyszło Jego królestwo i wypełniała się Jego wola, aby nam przebaczył grzechy, jak i my przebaczamy naszym winowajcom. Przeniknięci tą łaską pragniemy przedstawić Ci, Panie, codzienne sprawy nas samych i innych ludzi.
L6: Klęcząc przed Tobą, najlepszy Jezu, ogarniamy myślą i modlitwą naszych braci i siostry, znanych i nieznanych, wszystkich, którzy polecają się naszej modlitwie i wszystkich, którzy Ty postawiłeś na naszej drodze życia. Prosimy o nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, o pomoc dla rodzin, szczególnie tych, które przeżywają trudności, o błogosławieństwo dla dzieci i młodzieży, o umocnienie dla chorych i cierpiących, o nawrócenie dla tych, którzy odeszli od Ciebie, o szczęśliwą śmierć dla tych, którzy odchodzą już z tego świata.
Chwila ciszy.
L7: W szczególny sposób prosimy dziś w intencji studentów i profesorów, którzy rozpoczynają nowy rok akademicki, w intencji alumnów w seminariach i nowicjuszy w zgromadzeniach, którzy podejmują dalszy etap rozeznawania i wypełnienia swego powołania, w intencji wszystkich, którzy troszczą się o dobre przygotowanie do kanonizacji bł. Jana Pawła II i Światowych Dni Młodzieży, w intencji biskupów, którzy w najbliższych dniach spotkają się na Konferencji Episkopatu Polski, a także we wszystkich innych intencjach, które nosimy w swoich sercach. Przedstawmy je w ciszy naszemu Panu.
Chwila ciszy.
L6: W Roku Wiary prosimy: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.
Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację i pełnym zaangażowaniu w przeżywanie sakramentów, szczególnie Eucharystii.
Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i w innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.
Śpiew: Twej miłości pełni, wiarą umocnieni, Panie, prosimy Cię lub inny śpiew.
P: Włączając się w modlitwę różańcową, która w tych dniach ze szczególną intensywnością wznosi się ku niebu, odmówmy dziesiątek różańca we wszystkich intencjach, które przedstawiliśmy Panu.
L1: Prowadzi dziesiątek różańca.
P: Ubogaceni darem modlitwy Chrystusa i umocnieni świadectwem braci i sióstr trwajmy dalej na adoracji w ciszy.