Godzina święta - Narodzenie
1.3 – Narodzenie: „Przyjęcie i nie przyjęcie Boga”
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny. Dokonując wystawienia Najświętszego Sakramentu celebrans może przez chwilę trzymać w rękach uniesioną w górę monstrancję, aby pomóc wszystkim zgromadzonym z jeszcze większą wiarą przywitać Pana, oddać Mu pokłon i trwać przed Nim w chwili milczącej adoracji. Potem kładzie monstrancję w miejscu, w którym Najświętszy Sakrament jest adorowany.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
L1: Z Ewangelii św. Łukasza (2, 16-18): „Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: «Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma»”.
L2: Jezu najlepszy, przyszedłeś na świat, aby pokonać zło. Rozkaz Heroda nakazujący zabić niewinne dzieci pokazuje, do jakiego świata przyszedłeś. Jest w nim wiele zła. Człowiek oddalony od Ciebie zdolny był i dziś także jest zdolny do najgorszych czynów. Kiedy jednak grzesznik zawraca się do Ciebie, Ty pokonujesz zło mocą swej miłości i wprowadzasz człowieka w świat w dobra.
L1: Rozważamy dziś, w czasie tej świętej godziny, tajemnicę Twego życia, o Panie. U początku spotykamy wydarzenia z Betlejem, u kresu wydarzenia z Golgoty. Prosimy Cię pokornie, nasz Mistrzu i Zbawicielu, udziel nam łaski czuwania na modlitwie w tej świętej godzinie. Pomóż nam lepiej zrozumieć Twój sposób walki ze złem. Spotykasz się z nim już w chwili narodzenia, walczysz z nim przez całe życie, a począwszy od Ogrójca podejmujesz ostatnie i najbardziej zasadnicze zmaganie z potęgą zła, które zawładnęło ludzkimi sercami.
P: Rozważając w ciszy i w dziesiątku różańca tajemnicę Twego Narodzenia, wspominamy Twój żłóbek, Panie Jezu, myślimy o śmierci niewinnych dzieci w Betlejem, jednoczymy się z Tobą w Twojej modlitwie w Ogrójcu.
Chwila ciszy.
L2: Prowadzi dziesiątek różańca.
Śpiew: Jezu, ufam Tobie lub inny.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: W tej świętej godzinie jesteśmy z Tobą, Panie. W Ogrójcu mówiłeś do uczniów: „Czuwajcie ze Mną”. Odnosimy te słowa również do siebie. Gdy czuwamy z Tobą, lepiej rozumiemy Twoje słowa i Twoje czyny. Widzimy wyraźniej, że Twoje życie od początku zmierza w stronę Jerozolimy. Już żłóbek kieruje myśl w stronę krzyża. Narodziłeś się w Betlejem, by oddać życie na Golgocie. Stałeś się Człowiekiem, by dać nam udział w swoim Bóstwie. Podałeś ludziom pomocną dłoń, ale tak często bywa ona odepchnięta. Chcemy wsłuchać się w teksty biblijne, które nam o tej prawdzie przypominają. Chcemy przepraszać Ciebie i Twego Ojca.
Śpiew (powtarzany po każdym tekście): Ojcze przedwieczny, ofiaruję Ci.
L1: „Kiedy przebywali w Betlejem, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2,6-7).
L2: „Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli” (J 1,10-11).
L1: „Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców” (Mt 2,16).
L2: Właściciel winnicy „miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: «Uszanują mojego syna». Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: «to jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze». I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy” (Mk 12,6-8).
L1: „A gdy jedli, Jezus rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi». Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi»” (Mt 26,21-23).
P: Twoja droga, Panie, od chwili narodzin aż do Ogrójca, a potem na Golgotę była naznaczona niezrozumieniem, a nawet odrzuceniem. W Ogrójcu na modlitwie widzisz całe zło tego odrzucenia. Wszystko, co zapowiedzieli prorocy, co Ty sam wyjaśniałeś w przypowieściach i na co przygotowywałeś swoich uczniów, dopełnia się w tym czasie odkupienia. Jesteś świadom, że rozpoczyna się godzina zdrady, uwięzienia, ubiczowania, cierniem ukoronowania i krzyżowej śmierci. Widzisz związek swego cierpienia z grzechem człowieka, każdego człowieka, niezależnie od epoki, w której żył, także z naszym grzechem. Pozostając w dłuższej chwili ciszy pragniemy przeżywać to misterium wraz z Tobą.
Dłuższa chwila ciszy.
Śpiew: Jezus, Najwyższe Imię lub Pan jest mocą swojego ludu lub inny.
Część II – „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”
P: Czuwając z Tobą, Panie, ubogacamy nasze życie. Uczymy się wypełnienia woli Ojca, dźwigania krzyża, oddawania swego życia w ofierze za innych. W drugiej części naszego czuwania myślimy o naszej modlitwie. Chcemy, aby upodabniała się ona do Twojej modlitwy, także tej modlitwy z Ogrójca. Każde spotkanie z Tobą jest darem Twego miłosierdzia. Udzielałeś nam tego daru obficie w kolejnych latach naszego życia. Przeprowadziłeś nas przez wiele zagrożeń i trudności. Dziś chcemy dziękować za tę łaskę i prosić o jej dalszy rozwój.
L3: Za modlitwę naszego dzieciństwa, dziękujemy Ci, Panie.
Za pierwsze słowa kierowane do Ciebie i Twego Ojca,
Za piękno i prostotę dziecięcej modlitwy,
Za rodziców, którzy składali nasze ręce do modlitwy,
Za wszystkich, którzy uczyli nas rozmawiać z Tobą.
Śpiew: Wielbić, Pana, chcę lub Ojcze, chwała Tobie lub inny.
L4: Za modlitwę naszych młodych lat, dziękujemy Ci, Panie.
Za czas gorliwości i zaangażowania serca,
Za powroty po chwilach zwątpienia i rezygnacji,
Za przebaczenie zaniedbań w naszej modlitwie,
Za katechezy i rekolekcje, które ubogacały naszą modlitwę,
Za mistrzów i nauczycieli modlitwy.
Śpiew: Wielbić, Pana, chcę lub Ojcze, chwała Tobie lub inny.
L3: Za Eucharystię i liturgię godzin, dziękujemy Ci, Panie.
Za różaniec i adorację,
Za drogi krzyżowe i gorzkie żale,
Za nabożeństwa majowe, czerwcowe i październikowe,
Za lektury ukazujące głębię modlitwy,
Za godzinę świętą, na której nas gromadzisz,
Za to, że nieustannie uczysz nas modlitwy.
Śpiew: Wielbić, Pana, chcę lub Ojcze, chwała Tobie lub inny.
L4: Za modlitwę uwielbienia, dziękujemy Ci, Panie.
Za modlitwę dziękczynną,
Za modlitwę przeproszenia,
Za modlitwę błagalną,
Za modlitwę wstawienniczą,
Za modlitwę medytacyjną,
Za modlitwę kontemplacyjną,
Za modlitwę walki,
Za każdą modlitwę, której nas nauczyłeś.
Śpiew: Wielbić, Pana, chcę lub Ojcze, chwała Tobie lub inny.
P: Jesteś, o Panie, cierpliwym Nauczycielem modlitwy. Nie zrażasz się naszymi zaniedbaniami, słabościami i wielorakimi brakami. Ciągle na nowo udzielasz nam potrzebnych łask. Pragniemy w ciszy kontynuować nasze dziękczynienie za dar modlitwy, jaki z Twego miłosierdzia otrzymywaliśmy przez całe życie i otrzymujemy także dziś.
Dłuższa chwila ciszy.
Śpiew: Chcę przestąpić Jego prób albo Jezusa ukrytego lub inny.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Gdy skończyłeś, Panie, modlitwę w Ogrójcu, wezwałeś Apostołów słowami: „Wstańcie, chodźmy”. Ty sam, umocniony na modlitwie, szedłeś na mękę, szedłeś, by oddać się w ręce ludzi i złożyć za nich w ofierze samego siebie. Nas również wzywasz, byśmy szli do ludzi. Chcemy to czynić już teraz, w czasie tej modlitwy. Udajemy się myślą i sercem do naszych braci i sióstr, by ich do Ciebie przyprowadzić i zawierzyć ich Twemu miłosierdziu.
L5: Módlmy się za kapłanów:
L6: Boże trzykroć Święty, Ty wybierasz i powołujesz ludzi, aby służyli Twojemu ludowi jako jego pasterze. Spójrz na wszystkich kapłanów Kościoła i odnów w nich łaskę sakramentu święceń. Niech Duch Święty, którym wówczas zostali napełnieni, ożywia w nich łaskę świętości, aby ich posługiwanie i życie było święte. Niech będą zapatrzeni w Jezusa Chrystusa, Najwyższego Kapłana i Dobrego Pasterza i naśladują Go sercem wspaniałomyślnym, czyniąc ze swojego życia dar dla Ciebie i dla Kościoła.
L5: Módlmy się w intencji Światowych Dni Młodzieży:
L6: „Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”. Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków. Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia. Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym. Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi.
Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II,
Święta Faustyno,
Święty Bracie Albercie,
Święta Jadwigo Królowo,
Święty Stanisławie Kazimierczyku,
Święty Szymonie z Lipnicy,
Święty Jacku,
Święty Maksymilianie Kolbe,
Święty Rafale Kalinowski,
Święty Józefie Sebastianie Pelczarze,
Święty Janie z Dukli,
L5: W cichej modlitwie przedstawmy Panu także inne intencje, które są dziś ważne dla Kościoła i świata, dla naszej wspólnoty, naszych rodzin i nas samych.
Dłuższa chwila ciszy.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc, abyśmy nie zmarnowali żadnego z darów, które nam dziś ofiarowałeś.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.