Godzina święta - Zesłanie Ducha Świętego
4.3 – Zesłanie Ducha Świętego:
„Duch Święty wszystkiego was nauczy”
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
P: Bądź uwielbiony, miłosierny Jezu, w darze Ducha Świętego, którego wylałeś na nas. On, będąc Miłością, która jednoczy Ciebie z Ojcem w wewnętrznym życiu Trójcy, odcisnął pieczęć miłości na naszej duszy już w sakramencie chrztu. Zamieszkał w nas i nieustannie wskazuje nam na Ciebie. Jednoczy nas z Tobą i daje nam udział w Twoim boskim życiu. Z Jego natchnienia przychodzimy także dziś, w pierwszy czwartek miesiąca, aby trwać przy Tobie na adoracji, w przeżywaniu świętej godziny. Odmawiając dziesiątkę różańca, tajemnicę zesłania Ducha Świętego, prosimy, abyśmy umieli otworzyć nasze serca na Jego obecność i Jego działanie.
L1: Prowadzi dziesiątkę różańca.
Śpiew: Duchu Ogniu, Duchu Żarze lub inny.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: W Twojej modlitwie, o Panie, a także w całym Twoim życiu zawsze był obecny Duch Święty. Przypominają nam o tym słowa Pisma Świętego. Pozwól nam coraz lepiej poznawać Jego działanie.
L2: Z Ewangelii św. Łukasza: „Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1, 35).
L3: Z listu św. Pawła do Rzymian: „[Jest to Ewangelia] o Jego Synu - pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym - o Jezusie Chrystusie, Panu naszym” (Rz 1, 3-4).
L2: Z Ewangelii św. Mateusza: „Gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3, 16-17).
L3: Z Ewangelii św. Łukasza: „Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła” (Łk 4, 1-2).
L2: Z Ewangelii św. Łukasza: „Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy” (Łk 4, 14).
L3: Z Ewangelii św. Łukasza: [Jezus powiedział w Nazarecie]: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi” (Łk 4, 18).
L2: Z Ewangelii św. Mateusza: „Jezus powiedział: Jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże” (Mt 12, 28).
P: Duchu Święty, Duchu Mądrości, Ty „zstępujesz jak gołębica i przychodzisz na Syna Bożego” (por. Mt 3, 16). On „chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał” (por. Hbr 5,8). Z tego cierpienia Boga – Człowieka, Ty, Miłość i Dar, wyprowadzasz nową miarę obdarowania człowieka, przywodzisz go do uczestnictwa w życiu, jakie jest w Bogu samym. Posyłaj nas i prowadź, „abyśmy się wzajemnie miłowali tak, jak Jezus nas umiłował” (por. J 15,12). Jemu cześć i chwała na wieki wieków. Amen
Śpiew do Ducha Świętego, np. „Duchu Święty przyjdź”.
P: Panie Jezu, Ty obiecałeś, że poślesz Ducha Świętego swoim uczniom. Chcemy wsłuchiwać się w Twoje obietnice i otwierać nasze serca na przyjęcie mocy z wysoka.
L3: Z Ewangelii św. Łukasza: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11, 13).
L2: Z Ewangelii św. Jana: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie” (J 14, 16-17).
L3: Z Ewangelii św. Jana: „Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14, 26).
L2: Z Ewangelii św. Jana: „W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7, 37-39).
L3: Z Ewangelii św. Jana: Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie (J 16, 7-8).
L2: Z Ewangelii św. Jana: „Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi” (J 16, 13-14).
L3: Z Dziejów Apostolskich: „[Jezus] im odpowiedział: «Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei i w Samarii i aż po krańce ziemi»” (Dz 1, 8).
P: Duchu Boży, Duchu Świętości, Ty jesteś największym darem zmartwychwstałego Pana. On, gdy stanął wobec Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku, „Tchnął na nich i powiedział: «Weźmijcie Ducha Świętego!»” (J 20,22). „To «tchnienie» trwa” (por. DV 57) i staje się w nas „źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4,14). Niech staje się ono naszym życiem. Niech prowadzi nas do całkowitego oddania się Ojcu i braciom w zjednoczeniu z Jezusem, naszym Panem i Zbawicielem. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Śpiew do Ducha Świętego, np.: Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę.
Chwila ciszy.
Część II – „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”
P: Wezwałeś nas, Panie Jezu, do modlitwy, abyśmy nie ulegli pokusie. Dałeś nam Ducha Świętego, który nas uczy modlitwy pełnej wiary i zaufania. On kieruje nasze myśli i nasze serca ku Tobie. Spraw, abyśmy umieli być Jemu posłuszni. Pomóż nam otworzyć nasze serca na Jego działanie.
L4: Z Ewangelii św. Jana: „Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem” (J 3, 5-6).
L5: Z Ewangelii św. Mateusza: „Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was” (Mt 10, 19-20).
L4: Z Dziejów Apostolskich: „Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38).
L5: Z listu św. Pawła do Rzymian: „Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi” (Rz 8, 14-16).
L4: Z listu św. Pawła do Efezjan: „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie – wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie” (Ef 4, 30-32).
L5: Z listu św. Pawła do Koryntian: „Kto z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha” (1 Kor 2, 11-13).
L4: Z listu św. Pawła do Rzymian: „Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy (Rz 8,9).
L5: Z listu św. Pawła do Rzymian: „A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5, 5).
L4: Z listu św. Pawła do Rzymian: „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8, 26).
L5: Z listu św. Pawła do Koryntian: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich” (1Kor 12, 4-5).
L4: Z listu św. Pawła do Koryntian: „Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków” (1Kor 12, 6-10).
L5: Z listu św. Pawła do Galatów: „Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa” (Ga 5, 22-23).
P: Wielkie są dary, którymi Duch Święty ubogaca nasze życie. Dziękujemy Ci, najlepszy Jezu, za każdy z nich, gdyż one od Ciebie pochodzą. Duch Święty z Twojego bierze i nam udziela. On nas jednoczy z Tobą. Tobie śpiewamy pieśń uwielbienia.
Śpiew: Niech będzie chwała i cześć albo Twemu Sercu lub inny.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Umocnieni Twoimi darami prosimy Cię, Panie, aby Duch Święty odnawiał oblicze naszej ziemi. Niech dotknie swoją miłością wszystkich ludzi, a szczególnie potrzebujących.
L1: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu chrztu świętego. Niech wszyscy ochrzczeni, rozważając słowo Boże, na nowo odkryją prawdę, że są dziećmi Ojca niebieskiego w Jego Synu, Jezusie Chrystusie i niech nigdy nie zatracą godności dziecka Bożego.
L2: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu bierzmowania. Niech wszyscy bierzmowani, w świetle słowa Bożego, na nowo odkryją prawdę, że otrzymali dar zjednoczenia z Chrystusem w Jego pójściu do świata i niech odważnie niosą światu Ewangelię.
L3: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu pokuty. Niech wszyscy wierzący w Chrystusa znajdują w nim moc do zwyciężania zła i radykalnego wyboru Boga, który jest naszym Stwórcą i Ojcem. Broń nas przed zagubieniem poczucia grzechu i zaniedbaniem wysiłku nawrócenia.
L1: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu namaszczenie chorych. Pomóż wszystkim, dotkniętym chorobą, a także ich opiekunom, odkryć duchową moc, którą posiadają przez sakramentalne zjednoczenie z cierpieniem Zbawiciela i naucz ich służyć tą mocą innym ludziom.
L2: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu święceń. Niech wszyscy diakoni, prezbiterzy i biskupi, z nowym zapałem głoszą światu słowo Boże, z wielką wiarą sprawują sakramenty i z pasterską miłością prowadzą powierzonych im wiernych drogami świętości.
L3: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu małżeństwa. Niech wszyscy małżonkowie każdego dnia czerpią siły z niewyczerpanego źródła prawdziwej miłości, która łączy Chrystusa Oblubieńca z Jego Kościołem i niech tworzą szczęśliwe rodziny.
L1: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu Eucharystii. Odsłoń przez nami wielkość misterium zbawienia, które Chrystus sprawuje pod osłoną znaków. Pomóż nam jednoczyć się z Nim w poznawaniu prawdy i głoszeniu jej światu, w składaniu życia w ofierze dla Ojca i dla braci, a także w sakramentalnym zjednoczeniu z Nim w Komunii świętej, która sprawia, że jesteśmy jedno.
L5: Modlitwa Światowych Dni Młodzieży: Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”. Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków. Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia. Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym. Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi.
Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II, módl się za nami.
Święta Siostro Faustyno, módl się za nami.
L4: Modlitwa w intencjach przedstawionych przez naszych braci i siostry (jeśli wspólnota jest proszona o wstawienniczą modlitwę, następuje teraz odczytanie tych próśb). W cichej modlitwie przedstawmy Panu także inne intencje, które nosimy w naszych sercach. Ogarnijmy modlitwą Kościół i świat.
Chwila ciszy.
P: Ojcze niebieski, Twój Syn oddał życie za wszystkich ludzi i wszystkim otwarł perspektywę zwycięstwa nad grzechem. Wejrzyj na Jego miłość i okaż miłosierdzie wszystkim, którzy z wiarą przedstawiają Ci swoje potrzeby. Prosimy o to słowami, których nauczył nas On, nasz Pan i Zbawiciel, Twój Syn, Jezus Chrystus.
Ojcze nasz.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc, abyśmy nie zmarnowali żadnego z darów, które nam dziś ofiarowałeś.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.