Godzina święta - Zwiastowanie
Miłosierdzie objawione
we Wcieleniu Syna Bożego
W radosnych tajemnicach różańca świętego Kościół rozważa tajemnicę Wcielenia Syna Bożego i Jego obecność pośród ludzi. Wcielenie jest niezwykłym darem Bożej miłości i miłosierdzia. Kierowany miłością, pragnącą ratować człowieka i zjednoczyć się z nim, Syn Boży wchodzi w świat ludzi i staje się do nich podobny we wszystkim, oprócz grzechu. Bierze na siebie wszystkie ludzkie sprawy. Staramy się tę tajemnicę coraz lepiej poznawać i coraz pełniej nim żyć.
1.1 – Zwiastowanie: „Nadeszła pełnia czasów”
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny. Dokonując wystawienia Najświętszego Sakramentu celebrans może przez chwilę trzymać w rękach uniesioną w górę monstrancję, aby pomóc wszystkim zgromadzonym z jeszcze większą wiarą przywitać Pana, oddać Mu pokłon i trwać przed Nim w chwili milczącej adoracji. Potem kładzie monstrancję w miejscu, w którym Najświętszy Sakrament jest adorowany.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
L1: Z Ewangelii według św. Jana (18,1-6): „Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie. Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili. Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią. A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: «Kogo szukacie?» Odpowiedzieli Mu: «Jezusa z Nazaretu». Rzekł do nich Jezus: «Ja jestem». Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi. Skoro więc rzekł do nich: «Ja jestem», cofnęli się i upadli na ziemię”.
P (prowadzący): Bądź uwielbiony, miłosierny Jezu. Gromadzimy się przy Tobie i pragniemy przeżywać z Tobą wydarzenia, jakie wydarzyły się w Ogrójcu. Zabrałeś tam swoich uczniów po skończeniu Ostatniej Wieczerzy. Zabierz i nas, byśmy byli blisko Ciebie we wszystkim, co przeżywasz. Św. Jan Apostoł wyjaśnia nam, że szedłeś na mękę z pełną świadomością tego, co Cię czeka. Przeżywałeś czas męki w sercu już od dawna, a teraz wchodzisz w ten czas cierpienia i śmierci. Już w czasie modlitwy spływają z Twojej twarzy pierwsze krople krwi. Potem, gdy przyszli żołnierze, stawiasz im pytanie: „Kogo szukacie?” Oni szukali Ciebie, aby Cię pojmać. My szukamy Ciebie, gdyż pragniemy być przy Tobie. Pragniemy Cię adorować, od Ciebie się uczyć i doznać Twego miłosierdzia. Udziel nam swego Ducha, aby rozjaśnił nasze umysły, rozpalił nasze serca i zjednoczył nas z Tobą. Przyjmij, Panie, naszą modlitwę serca.
Chwila ciszy.
Śpiew: Duchu Święty, przyjdź lub inny śpiew.
Część pierwsza: „Czuwajcie ze Mną”
P: Panie nasz i Zbawicielu, wierzymy, że w czasie Twojej modlitwy w Ogrójcu ogarniałeś swoją miłością wszystkich ludzi. Rozmawiając z Ojcem niebieskim brałeś na siebie grzechy i cierpienia tych, którzy żyli przed Tobą, tych, którzy należeli do Twojego pokolenia, a także wszystkich, którzy przyszli na ten świat później i będą przychodzić aż do końca świata. To branie nas siebie ludzkich spraw rozpoczęło się już w chwili Twego Wcielenia, gdy stałeś się człowiekiem, podobnym do nas we wszystkim, oprócz grzechu i zjednoczyłeś się z każdym mieszkańcem ziemi. Pragniemy dziś i następnych spotkaniach, w czasie tej świętej godziny, przeżywać prawdę, że jesteś z nami i bierzesz na siebie nasze sprawy. Będziemy to czynić przywołując zbawcze wydarzenia z Twego życia, wspominane w tajemnicach różańca świętego. Dziś powracamy do tajemnicy zwiastowania, do chwili, w której Słowo stało się Ciałem.
L2: Z Ewangelii według św. Jana (1,10-11.14): „Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”.
L1: Gdy nadeszła pełnia czasów odwieczne Słowo Ojca, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, wszechmocny i nieśmiertelny Pan stał się Człowiekiem przyjmując wszystkie ograniczenia ludzkiej natury. Z miłości chciał się począć w łonie Matki i przejść wszystkie etapy ludzkiego rozwoju. Zjednoczył się z każdym człowiekiem, który dzień po dniu przeżywa swoją ziemską pielgrzymkę. Wszedł nie tylko w to, co piękne i przyjemne. Wziął na siebie również ludzki grzech, zło i nieprawość, by je spalić w ogniu swej miłosiernej miłości. Widzimy to szczególnie w Ogrójcu i na Golgocie.
L1: Dziękujmy Panu za dar Jego obecności pośród nas. Niech nasza dziękczynna modlitwa obejmie wszystkie etapy Jego życia, wszystkie dokonane przez Niego czyny i wypowiedziane słowa.
L2: Za Twoje poczęcie w łonie Maryi, dziękujemy Ci, Panie.
Za Twoje narodziny w Betlejem,
Za Twoje życie w rodzinie,
Za Twoje wzrastanie w latach, mądrości i łasce,
Za Twoją publiczną działalność,
Za Twoją śmierć i zmartwychwstanie,
Za Twoją obecność w Najświętszym Sakramencie,
Za Twoją obecność w każdym z nas,
Za Twoją miłosierną miłość, w której pochylasz się nad ludzką biedą.
Śpiew: Chwalę Ciebie, Panie lub inny.
L1: Dziękując Jezusowi za Jego obecność pośród nas, powróćmy do tajemnicy zwiastowania, do chwili, w której dokonał się cud zjednoczenia natury boskiej i ludzkiej w osobie Syna Bożego, do momentu, w odwieczne Słowo Ojca wzięło na siebie wszystkie ludzkie sprawy. Rozważmy to niezwykłe misterium odmawiając dziesiątek różańca, tajemnicę zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie.
L1: Prowadzi dziesiątek różańca.
Śpiew: Jezus jest tu lub inny.
P: Kończąc pierwszą część naszego czuwania, pozostańmy w dłuższej chwili ciszy. Wpatrując się w oblicze Pana, obecnego pośród nas w Najświętszym Sakramencie, uczmy się dostrzegać całą tajemnicę Chrystusa. Adorujemy Tego, który przeszedł wszystkie etapy ludzkiego życia i każdy z tych etapów możemy z Nim przeżywać. Dziś szczególnie skupiamy się na początku tej drogi, na wydarzeniach, w których On, odwieczny Bóg stał się Człowiekiem.
Dłuższa chwila ciszy.
Część druga: „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar Twojej obecności we wszystkich ludzkich sprawach. Dziękujemy za to, że jesteś z nami w chwilach radosnych i smutnych, w godzinie zwycięstwa i porażki. Nie było takiej chwili ani takiej sprawy w naszym życiu, w której by brakowało Twojej obecności. Nie zawsze jednak o tym pamiętamy. Niekiedy wydaje nam się, jakby Cię nie było. Nasza wiara jest często zbyt słaba, by dostrzec Twoją obecność w godzinie ciemności. Dlatego prosimy, abyś pomnożył naszą wiarę.
L3: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy nieustannie kontemplowali wszystkie wydarzenia Twego życia i poznawali Twoje drogi docierania do człowieka.
Śpiew: Panie, umocnij wiarę naszą lub Niech nas ogarnie łaska, Panie Twa lub Jezu, ufam Tobie albo inny.
L4: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy nigdy nie zwątpili, że wziąłeś nas siebie nasze grzechy i mocą swej miłości je pokonałeś.
Śpiew.
L3: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy dostrzegali Twoją obecność w Najświętszym Sakramencie i gorliwie przychodzili do Ciebie na adorację.
Śpiew.
L4: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy pamiętali, że cokolwiek czynimy naszym braciom, czynimy Tobie samemu.
Śpiew.
L3: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy zawsze pozostawali w zjednoczeniu z Tobą i Twoją mocą pokonywali wszelkie pokusy.
Śpiew.
L4: Umocnij, Panie, naszą wiarę, abyśmy zawsze pamiętali, że Twoje miłosierdzie jest niewyczerpane i zdolne pokonać każde zło.
Śpiew.
P: Wsłuchujemy się, Panie Jezu, w Twoje słowa, wypowiedziane w Ogrójcu: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. Jesteśmy przy Tobie i trwamy na modlitwie. Do wspólnych błagań dołączamy także indywidualną modlitwę. Pozostając w dłuższej chwili ciszy chcemy wpatrywać się w Ciebie i wypraszać dar Twego Ducha.
Dłuższa chwila ciszy.
Część trzecia: „Wstańcie, chodźmy”
P: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za łaskę bycia przy Tobie w Twojej modlitwie w Ogrójcu. Dziękujemy za dar umocnienia, jakie nam ofiarowujesz w czasie modlitwy. Napełnieni Twoim Duchem, z odnowioną wiarą, pragniemy przedstawić Ci, nasz Panie i Zbawicielu, pokorne prośby. Prosimy Cię o uświęcenie kapłanów i dar nowych powołań na tę drogę życia. Niech nigdy nie zabraknie robotników na Twoim żniwie, a ci, którzy tam pracują, niech będą kapłanami według Twego Serca. Szczególną intencją naszej modlitwy za braci jest prośba o dobre przygotowanie do Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. Przyjmij, o dobry Jezu, nasze wołanie.
L1: „Boże, Ojcze miłosierny, który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu, Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”. Zawierzamy Ci szczególnie ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków. Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach współczesnego świata i daj im łaskę owocnego przeżycia Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
L2: Ojcze niebieski, uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia. Naucz nieść wiarę wątpiącym, nadzieję zrezygnowanym, miłość oziębłym, przebaczenie winnym i radość smutnym. Niech iskra miłosiernej miłości, którą w nas zapaliłeś, stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca i odnawiającym oblicze ziemi.
L3: Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II,
Święta Faustyno,
Święty Bracie Albercie,
Święta Jadwigo Królowo,
Święty Stanisławie Kazimierczyku,
Święty Szymonie z Lipnicy,
Święty Jacku,
Święty Maksymilianie Kolbe,
Święty Rafale Kalinowski,
Święty Józefie Sebastianie Pelczarze,
Święty Janie z Dukli,
L4: W cichej modlitwie przedstawmy Panu także inne intencje, które nosimy w naszych sercach. Ogarnijmy modlitwą Kościół i świat.
Dłuższa chwila ciszy.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc, abyśmy nie zmarnowali żadnego z darów, które nam dziś ofiarowałeś.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.