Modlitwa z Maryją
Godzina święta – Maj
Z Maryją
Modlitwa
Śpiew: O zbawcza Hostio lub inny śpiew.
P: Przychodzimy dziś do Ciebie, miłosierny Jezu, w szczególnych okolicznościach. Kościół w Polsce przeżywa uroczystość Matki Bożej Królowej Polski, a przed kilkoma dniami wraz z całym Kościołem dziękował za beatyfikację Jana Pawła II w pierwszą rocznicę tego wydarzenia. Pragniemy więc z Maryją, naszą Matką i Królową, a także z bł. Janem Pawłem II, podjąć to czwartkowe czuwanie w Ogrójcu.
Stajemy przed Tobą w pokorze serca. Jesteśmy świadomi naszych grzechów i słabości. Potrzebujemy łaski przebaczenia, potrzebujemy umocnienia Twoim Duchem, abyśmy potrafili czuwać i trwać na modlitwie. O te dary wołamy do Ciebie w cichej modlitwie, a następnie w rozważeniu dziesiątka różańca, tajemnicy modlitwy w Ogrójcu.
Modlitwa w ciszy.
L1: Modlitwa wspólna – dziesiątek różańca, tajemnica Modlitwy w Ogrójcu.
Śpiew: Z dawna Polski Tyś Królową (1 zwrotka).
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: Według ewangelicznego przekazu Maryja nie była z Jezusem i Jego uczniami w Ogrójcu. Nie była tam obecna swoim ciałem, ale wierzymy, że była tam swoją myślą i sercem. W sensie duchowym była bliżej Jezusa i Jego przeżyć, niż ci, którzy tam byli fizycznie obecni, ale zmorzyła ich senność i nie potrafili odkryć wielkości dokonujących się wtedy wydarzeń. Dziś, w czasie tego czuwania, pragniemy uczyć się od Maryi, naszej Matki i Nauczycielki, takiej duchowej bliskości z Jezusem. Nie chcemy być przy Nim tylko ciałem. Naszym pragnieniem jest także pełne zaangażowanie serca i umysłu, trwanie przy Jezusie całą miłością, jaka płonie w naszych sercach. Pozostańmy więc w chwili ciszy i starajmy się odnaleźć blisko Maryi, przy Jej Sercu. Z Nią patrzmy w stronę Ogrójca.
Chwila ciszy.
L2: Gdy jesteśmy blisko Maryi, możemy głębiej doświadczyć, że żyje Ona wszystkim, co dotyczy Jezusa. Tak było, gdy Jezus był małym dzieckiem. Ewangelista zaświadcza, że „wszystkie czyny Jezusa, wszystkie Jego słowa, a także to, co Nim mówiono, Ona zachowywała i rozważała w swoim Sercu” (por. Łk 2,19). Tak jest również teraz, gdy Jej Syn staje w obliczu Męki. Zapewne po tylu latach bycia z Jezusem i nieustannego dojrzewania w wierze, rozumiała Ona lepiej, kim jest Ten, którego poczęła i porodziła. Z głębokim przejęciem rozważała teksty proroków o Mesjaszu, którzy będzie cierpiał i wyda swe życie na okup za wielu. W chwili ciszy pomyślmy o tym, jak Maryja przeżywała i jak rozważała wszystko, co dotyczyło Jezusa.
Chwila ciszy.
L1: Maryja wielokrotnie rozważała słowa proroka Izajasza (53,2-8): „Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie. Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć”. Są to przejmujące słowa o Zbawicielu. Niewątpliwie Maryja coraz lepiej rozumiała, że słowa te dotyczą Jej Syna. Zapewne rozmawiała z Nim o tych tekstach. Jest więc dla nas zrozumiałe, że Ona również miała swoją godzinę duchowej walki, w której na usta cisnęły się słowa: „Ojcze, oddal od mojego Syna ten kielich”. Ileż musiały kosztować Ją słowa: „Jednak nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”. Pozostając w dłuższej chwili ciszy, spróbujmy wczuć się w te przeżycia Maryi, Matki Jezusa i naszej Matki. Ona jest pierwszą uczennicą Jezusa. Ona też chce nas przyprowadzić do swego Syna. Pragnie nam pomóc zrozumieć, co się dokonuje w tym niezwykłym miejscu, pomiędzy drzewami oliwnymi, przy zmorzonych sennością uczniach.
Dłuższa chwila ciszy.
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Człowiek, który kocha, myśli na pierwszym miejscu o ukochanej osobie. Jeśli umiłowany przeżywa dramatyczne chwile walki duchowej, to miłość daje człowiekowi siły, aby być przy nim nie tylko zewnętrznie, lecz także brać na siebie jego przeżycia. One pozostawiają mocny ślad w sercu. Tak właśnie było w życiu Maryi. Nie od razu taka postawa stała się udziałem Apostołów. W Ogrójcu nie byli w stanie aż tak być jedno z Jezusem. Również nasza postawa jest często taka, jakby nam było obojętne, co przeżywa Jezus w Ogrójcu. Prośmy więc Maryję o dar prawdziwej miłości do Jezusa. Powtarzajmy z wiarą w litanii słowa: „Módl się za nami”.
L2: Litania do Matki Bożej:
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Matko Chrystusowa,
Matko Kościoła,
Matko łaski Bożej,
Matko nieskalana,
Matko najczystsza,
Matko dziewicza,
Matko nienaruszona,
Matko najmilsza,
Matko przedziwna,
Matko dobrej rady,
Matko Stworzyciela,
Matko Zbawiciela,
Panno roztropna,
Panno czcigodna,
Panno wsławiona,
Panno można,
Panno łaskawa,
Panno wierna,
Zwierciadło sprawiedliwości,
Stolico mądrości,
Przyczyno naszej radości,
Przybytku Ducha Świętego,
Przybytku chwalebny,
Przybytku sławny pobożności,
Różo duchowna,
Wieżo Dawidowa,
Wieżo z kości słoniowej,
Domie złoty,
Arko przymierza,
Bramo niebieska,
Gwiazdo zaranna,
Uzdrowienie chorych,
Ucieczko grzesznych,
Pocieszycielko strapionych,
Wspomożenie wiernych,
Królowo Aniołów,
Królowo Patriarchów,
Królowo Proroków,
Królowo Apostołów,
Królowo Męczenników,
Królowo Wyznawców,
Królowo Dziewic,
Królowo wszystkich Świętych,
Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta,
Królowo wniebowzięta,
Królowo różańca świętego,
Królowo rodziny,
Królowo pokoju,
Królowo Polski,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
P: Módlmy się: Panie, nasz Boże, daj nam, sługom swoim, cieszyć się trwałym zdrowiem duszy i ciała, i za wstawiennictwem Najświętszej Maryi, zawsze Dziewicy, uwolnij nas od doczesnych utrapień i obdarz wieczną radością. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Śpiew: Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Maryja, która prowadzi nas do Jezusa i uczy nas zachowywać w sercu i rozważać wszystko, co Jego dotyczy, wszystko, co uczynił i powiedział, a także wszystko, co przeżył, uczy nas również zapraszać Jezusa do naszego życia i głęboko przeżywać Jego zapewnienie, że On jest z nami każdego dnia i we wszystkich naszych doświadczeniach. W drugiej części czuwania wpatrujemy się w Jezusa, który przychodzi do uczniów, budzi ich ze snu i pomaga im czuwać. Rozważmy najpierw słowa bł. Jana Pawła II, który w Częstochowie mówił o pewnym przyzwyczajeniu Polaków. Po ich wysłuchaniu pozostańmy w cichej modlitwie.
L1: „Przyzwyczaili się Polacy wszystkie niezliczone sprawy swojego życia, różne jego momenty ważne, rozstrzygające, chwile odpowiedzialne, jak wybór drogi życiowej czy powołania, jak narodziny dziecka, jak matura, czyli egzamin dojrzałości, jak tyle innych... wiązać z tym miejscem, z tym sanktuarium. Przyzwyczaili się ze wszystkim przychodzić na Jasną Górę, aby mówić o wszystkim swojej Matce – Tej, która tutaj nie tylko ma swój Obraz, swój Wizerunek, jeden z najbardziej znanych i najbardziej czczonych na całym świecie – ale która tutaj w jakiś szczególny sposób jest. Jest obecna. Jest obecna w tajemnicy Chrystusa i Kościoła – uczy Sobór. Jest obecna dla każdego i dla wszystkich, którzy do Niej pielgrzymują... choćby tylko duszą i sercem, choćby tylko ostatnim tchnieniem życia, jeśli inaczej nie mogą”.
Chwila ciszy.
L2: Przychodzimy do Maryi ze wszystkimi sprawami naszego życia, a Ona prowadzi nas do Jezusa. Ukazuje nam Go jako Zbawiciela, jako Boga i Pana. Dziś chcemy głębiej przeżyć prawdę, że Ona uczy nas dostrzegać całą historię swego życia i historię świata w duchowej walce, jaką toczy Jezus w Ogrójcu. Zbawiciel widzi całe zło świata, każde ludzkie bestialstwo i okrucieństwo, widzi małe i wielkie grzechy ludzi żyjących we wszystkich pokoleniach. Widzi też moje problemy. Zanim poniesie je na krzyż, zanim obmyje swoją krwią i napełni życiem łaską zmartwychwstania, najpierw wszystko przeżywa na modlitwie, w swoim umyśle i swoim sercu, w swojej duszy i swoim ciele. Już tu, w Ogrójcu, płyną pierwsze krople krwi. Jeśli przychodzimy do maryjnych sanktuariów i zawierzamy Maryi wszystkie sprawy naszego życia, to Ona nie tylko przedstawia je Bogu, ale także pokazuje nam, jak Jej Syn, w całym swoim życiu, ogarniał miłości i zbawczym działaniem wszystkie nasze sprawy. Ona nie chce, abyśmy byli tylko proszącymi o pomoc i dziękującymi za nią. Ona pragnie, abyśmy prawdziwie uczestniczyli w życiu Jezusa, w Jego cierpieniach i Jego radości.
Chwila ciszy.
P:Złóżmy w ręce Maryi, a wraz z Nią w miłujące dłonie Zbawiciela, nasze modlitewne intencje. Prośmy naszą niebieską Matkę i Królową, aby wstawiała się za nami u swego Syna. Po wypowiedzeniu wezwań, będziemy śpiewać trzecią zwrotkę pieśni „Z dawna Polski Tyś Królową”.
Śpiew: Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo,
Ty za nami przemów słowo, Maryjo.
Miej w opiece naród cały, który żyje dla Twej chwały,
niech rozwija się wspaniały, Maryjo.
L1: Dziękujemy Ci, Maryjo, za Twego sługę bł. Jana Pawła II. Dziś szczególnie dziękujemy za jego niezwykłą wierność w przychodzeniu w każdy czwartek na godzinę świętą. Przeżywając rocznicę jego beatyfikacji i dziękując za budzenie w nas pragnienia przeżywania godziny świętej jak najczęściej, prosimy go również o dalsze wstawiennictwo, aby w każdej wspólnocie wierzących, przeżywana była godzina święta, aby cenili ją sobie kapłani i osoby konsekrowane, małżonkowie i rodzice, ludzie zdrowi i chorzy. Prośmy również o to, aby w parafiach powstawały grupy adoracyjne dzieci, młodzieży i dorosłych.
Śpiew: Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo,
Ty za nami przemów słowo, Maryjo.
Miej w opiece naród cały, który żyje dla Twej chwały,
niech rozwija się wspaniały, Maryjo.
L2: W uroczystość Królowej Polski pragniemy spojrzeń również na wszystkich rodaków, którzy przeżywają trudne chwile, którzy toczą walkę duchową o wierność Bogu i ludziom. Wołają: „Ojcze, oddal ode mnie ten kielich”, gdyż boją się cierpienia i problemów. Nie zawsze potrafią dodać słowa: „Jednak nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”. Pośród bólu i niezrozumienia, dotknięci krzywdą i niesprawiedliwością, wiele razy decydują się na złe działanie. Są gotowi naprawiać zło innym złem. Inni zaś złe działanie uczynili programem swego życia. Szczycą się lekceważeniem ludzi, wyśmiewaniem zasad moralnych, gotowością zabijania nienarodzonych, odsuwaniem na margines życia słabych. Prośmy z wiarą o łaskę nawrócenia dla nich.
Śpiew: Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo,
Ty za nami przemów słowo, Maryjo.
Miej w opiece naród cały, który żyje dla Twej chwały,
niech rozwija się wspaniały, Maryjo.
L1: Przeżywamy okres wielkanocny, w którym Chrystus zmartwychwstały przynosi Kościołowi dary odkupienia. Czyni to przede wszystkim w sakramentach świętych. W miesiącu maju tak wiele dzieci po raz pierwszy przystąpi do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej, tak wielu młodych przyjmie sakrament bierzmowania i tak wielu kleryków przyjmie sakrament święceń. W tym miesiącu maturzyści zdają ważny egzamin ich życia. Zawierzmy Maryi losy dzieci i młodzieży prosząc nie tylko o pomyślne zdanie egzaminów i piękne przeżycia pierwszokomunijne, lecz także o prawdziwą bliskość z Jezusem każdego dnia. Zawierzmy również najlepszej Matce wszystkich kapłanów oraz sprawę nowych powołań do tej służby w Kościele.
Śpiew: Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo,
Ty za nami przemów słowo, Maryjo.
Miej w opiece naród cały, który żyje dla Twej chwały,
niech rozwija się wspaniały, Maryjo.
P: Dziękujemy Ci, miłosierny Jezu, za to dzisiejsze czuwanie z Maryją. Pragniemy zawsze pozostawać w Jej szkole, uczyć się od Niej modlitwy i adoracji, słuchania słowa i niesienia krzyża, posłuszeństwa Ojcu niebieskiemu i służenia ludziom. Daj nam wszystkim łaskę coraz piękniejszej modlitwy adoracyjnej. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny śpiew.