Wprowadzenie

 

01 - Wprowadzenie

Systematyczne przeżywanie Godziny Świętej jest pięknym doświadczeniem trwania przy Jezusie, a równocześnie przeżywania z Nim duchowej drogi. Miesiąc po miesiącu, a także rok po roku, w każdy pierwszy czwartek, klękając przed Najświętszym Sakramentem, adorujemy Tego, który nas do końca umiłował i jesteśmy przez Niego wprowadzani w głąb misterium zbawienia. Trwamy przy Nim na modlitwie w Ogrójcu, a w Jego słowach tam wypowiedzianych i czynach tam spełnionych znajdujemy syntezę całego Jego życia i nauczania. Ogrójec rozpoczyna „Jego Godzinę”, w której znajduje dopełnienie dzieło zbawienia.

Godzina Święta będzie miała następujące części: Wprowadzenie – „Jezus wziął ze sobą uczniów”; Cześć I – „Czuwajcie ze Mną”; Część II – „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”; Część III – „Wstańcie, chodźmy”.  

  

Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.

Chwila ciszy.

Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”

P: Przychodzimy do Ciebie, Panie, w pierwszy czwartek miesiąca. To dar, który nam ofiarowałeś. Ogrójec jest Twoją tajemnicą. Miejscem Twojej modlitwy. Apostołowie nie poszli tam sami. Tych ich tam zabrałeś. Ty chciałeś, aby byli z Tobą. Rozpoczynając nasze czuwanie modlitewne wsłuchujemy się w ewangeliczne opisy przypominające o tej prawdzie. Ty zabierasz uczniów w miejsca dla Ciebie ważne i dajesz im udział w tym, co sam przeżywasz.

L1: „Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17,1-2).

L2: „Mając udać się do Jerozolimy, Jezus wziął osobno Dwunastu i w drodze rzekł do nich: «Oto idziemy do Jerozolimy: tam Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i uczonym w Piśmie. Oni skażą Go na śmierć i wydadzą Go poganom na wyszydzenie, ubiczowanie i ukrzyżowanie; a trzeciego dnia zmartwychwstanie»” (Mt 20,17-19).

L1: Jezus „wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć, i odczuwać trwogę” (Mk 14,33).

P: Zabierz nas ze sobą, Panie! Zabierz nasze serca, zwróć ku sobie nasze myśli, daj nam łaskę bycia przy Tobie w Ogrójcu. Udziel nam swego Ducha, aby nas z Tobą zjednoczył, aby dał nam udział w Twojej modlitwie i Twojej duchowej walce. Prosimy o to rozważając dziesiątkę różańca, tajemnicę Twojej modlitwy w Ogrodzie Oliwnym.

L3: Dziesiątka różańca.

Śpiew: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa.

Część I – „Czuwajcie ze Mną”

P: Wezwałeś, Panie Jezu, swoich uczniów, aby byli z Tobą w Ogrójcu. Prosiłeś ich: „Czuwajcie ze Mną!”. Twoje przeżycia określiłeś jako czuwanie. Chciałeś, aby uczniowie czuwali z Tobą. Chciałeś, aby lepiej poznali misterium zbawienia, które się dokonuje, aby byli blisko Ciebie w duchowej walce, którą toczysz. Dla Ciebie modlitwa w Ogrójcu była rozpoczęciem czasu męki. Dla nich był to początek szczególnej próby wiary i wierności Tobie. Okazało się, że ich wiara była zbyt słaba. Nie dała im dość siły, aby czuwać z Tobą i być blisko Ciebie w godzinie męki. Również nasza wiara jest ciągle wystawiana na próbę. Kierujemy więc do Ciebie, Panie, gorącą prośbę o pomnożenie naszej wiary. Chcemy w kolejne pierwsze czwartki miesiąca, udając się do Ogrójca, rozważać Twoje życie i Twoje nauczanie, przekazane nam w Katechizmie Kościoła katolickiego. Pragniemy, aby wiara Kościoła umacniała wiarę każdego i każdej z nas. Prowadź nas, abyśmy nie ustali w drodze, lecz nieustannie zbliżali się do Ciebie.

L1: Wraz ze św. Janem Pawłem II dziękujemy Ci za dar Katechizmu. To dziękczynienie papież wyrażał przekazując nam Katechizm: „Z całego serca dziękujemy Bogu za to, że możemy dziś ofiarować całemu Kościołowi dzieło noszące tytuł «Katechizm Kościoła Katolickiego» i będące «tekstem wzorcowym» dla katechezy odnowionej u żywych źródeł wiary!”.

L2: Przyjmujemy wdzięcznym sercem ten wielki dar. Chcemy ciągle na nowo odkrywać jego znaczenie, poznawać jego treść, żyć według wiary i odważnie wyznawać ją wobec ludzi. Św. Jan Paweł II pisał: „Katechizm Kościoła Katolickiego [...] wykłada wiarę Kościoła i naukę katolicką, poświadczone przez Pismo święte, Tradycję apostolską i Urząd Nauczycielski Kościoła [...]. Oby przyczynił się do odnowy, do której Duch Święty wzywa nieustannie Kościół Boży, będący Ciałem Chrystusa, pielgrzymujący ku niegasnącej światłości Królestwa [...]. Zostaje on ofiarowany każdemu człowiekowi żądającemu od nas uzasadnienia nadziei, która jest w nas (por. 1 P 3,15), i pragnącemu poznać wiarę Kościoła katolickiego”.

L3: Umocnieni tym wielkim świadectwem wiary trwamy na adoracji Ciebie, Panie nasz i Zbawicielu. Wpatrujemy się w Twoje oblicze, które w Ogrójcu zostało zalane potem i krwią. Wpatrujemy się w Twoje oczy, w których dostrzegamy nieskończoną miłość Twego Serca. Przynosimy Ci pragnienie nieustannego pogłębiania naszej wiary. Chcemy słuchać Twego słowa wyjaśnianego w Kościele i przez Kościół. Spraw, prosimy, aby światło wiary przeniknęło całe nasze życie. Przyjmij nasze pokorne wołanie, które wyrażamy w cichej modlitwie.

Modlitwa w ciszy.

Śpiew, np.: Pan jest mocą swojego ludu.

Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie

L1: Panie Jezu, wiele razy wzywałeś nas do modlitwy. W Ogrójcu mówiłeś: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. Zdajemy sobie sprawę z tego, jak groźna jest pokusa niedowierzania Twemu słowu. Pojawiła się już w raju i nieustannie pojawia się w życiu człowieka. Nie dopuść, Panie, abyśmy kiedykolwiek ulegli pokusie niewiary i zwątpienia. Modlimy się, aby nie ustała nasza wiara i podejmujemy wysiłek pogłębienia naszej wiary. Często pytałeś ludzi, którzy prosili o uzdrowienie: „Czy wierzysz, że mogę to uczynić?” Mówiłeś do uzdrowionych: „Twoja wiara cię ocaliła”. Pytałeś: „Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę, gdy przyjdzie?” Prosimy dziś i chcemy wołać nieustannie: „Panie, przymnóż nam wiary”. Spraw, aby nasze spotkania z Tobą w pierwsze czwartki miesiąca umacniały naszą wiarę i zbliżały nas do Ciebie.

L2: Pierwsza część Katechizmu Kościoła katolickiego, który chcemy lepiej poznawać i jego treścią gorliwie się modlić, nosi tytuł: „Wyznanie wiary”. Wyznajemy, że jesteś Bogiem, że stałeś się Człowiekiem i dokonałeś dzieła odkupienia. Rozjaśnił swoim światłem nasze umysły, aby wyznając wiarę ustami, miłowali ją sercem i według niej żyli. Prosimy o to w cichej modlitwie.

Modlitwa w ciszy.

Śpiew, np.: Jezus, najwyższe Imię.

Część III – „Wstańcie, chodźmy”

P: Do Ciebie, Panie, nasz Boże i Zbawicielu, zanosimy prośby w intencji Kościoła i świata. Wejrzyj na wszystkich pielgrzymów tej ziemi, a szczególnie na tych, których postawiłeś na naszej drodze życia.

L4: Modlitwa za Kościół (św. Jana Pawła II): Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu chrztu świętego. Niech wszyscy ochrzczeni, rozważając słowo Boże, na nowo odkryją prawdę, że są dziećmi Ojca niebieskiego w Jego Synu, Jezusie Chrystusie i niech nigdy nie zatracą godności dziecka Bożego.

O, Matko Kościoła! Spraw, ażeby Kościół cieszył się wolnością i pokojem w spełnianiu swojej misji. Niech się w tym celu stanie dojrzały nową dojrzałością wiary i wewnętrznej jedności. Pomóż nam przemóc opory, trudności i słabości. Pomóż nam ujrzeć na nowo całą prostotę i godność chrześcijańskiego powołania. Spraw, aby nie brakowało „robotników w winnicy Pańskiej”.

Uświęcaj rodziny. Czuwaj nad duszą młodzieży i sercem dzieci. Pomóż w przezwyciężaniu wielkich zagrożeń moralnych, które w różnych narodach godzą w podstawowe środowiska życia i miłości. Daj nam odradzać się wciąż pięknem świadectwa dawanego Krzyżowi i zmartwychwstaniu Twojego Syna. Amen.

L5: Módlmy się w intencjach przedstawionych nam przez naszych braci i siostry (odczytanie intencji).

Polećmy te intencje Bogu przez Maryję: „Pod Twoją obronę”.

P: W cichej modlitwie przedstawmy Panu także inne intencje, które nosimy w naszych sercach. Ogarnijmy modlitwą Kościół i świat. Złóżmy w miłosiernym Sercu Jezusa biskupów i kapłanów, małżonków i rodziców, chorych i cierpiących, prześladowanych i uchodźców, skrzywdzonych i poniżonych, zagubionych i samotnych... Każdego z nich Jezus ogarniał swoją modlitwę w Ogrójcu i na krzyżu. Niech moc Jego miłości będzie pociechą i umocnieniem dla nas wszystkich. Módlmy się w ciszy.

Chwila ciszy.

P: Ojcze nasz.

P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc, abyśmy nie zmarnowali żadnego z darów, które nam dziś ofiarowałeś.

Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.

Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.