Wierzę w Boga
07 – Wierzę w Boga
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
P: Wielki jesteś, Panie, w swoim boskim majestacie, ale ukryłeś swoją chwałę w prostym znaku chleba. Wielbimy Twoją wszechmoc, przez którą stworzyłeś wszechświat i wielbimy Twoją miłość, która skłoniła Cię do przyjścia na ziemię i przyjęcia ludzkiej natury. Dziś, w pierwszy czwartek miesiąca, udajemy się myślą do Ogrójca. Chcemy czuwać z Tobą w tej szczególnej godzinie modlitwy i walki duchowej. Przyprowadza nas do Ciebie wiara i miłość. Wyznajemy z głębi serca: „Wierzę”.
L1: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego: „«Wierzę w Boga»: to pierwsze stwierdzenie wyznania wiary jest także najbardziej podstawowe. Cały Symbol wiary mówi o Bogu, a jeśli mówi również o człowieku i o świecie, to czyni to w odniesieniu do Boga. Wszystkie artykuły Credo zależą od pierwszego, tak jak wszystkie przykazania są rozwinięciem pierwszego. Pozostałe artykuły pozwalają lepiej poznać Boga, tak jak On stopniowo objawiał się ludziom. "Wierni składają przede wszystkim wyznanie wiary w Boga»” (KKK 199).
L2: Panie, przymnóż nam wiary. Udziel nam swego Ducha, aby nasza wiara się umacniała i przemieniała nasze życie. Niech Duch Święty prowadzi nas w naszej modlitwie i naszym czuwaniu.
Śpiew: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: Klęcząc przed Tobą, Panie, wyznajemy naszą wiarę. Wierzymy, że jesteś prawdziwym Bogiem i prawdziwym Człowiekiem. Jesteś jedno z Ojcem w Duchu Świętym. Tę wiarę przekazuje nam Kościół i w tej wierze wzrastamy. Gdy przychodzi godzina próby, jak na Apostołów w Ogrójcu, potrzebujemy umocnienia. Niech nas umacnia wiara Kościoła. Chcemy rozważać słowa Katechizmu, trwać w medytacyjnym milczeniu i śpiewać pieśń uwielbienia.
L1: „«Wierzę w jednego Boga». Tymi słowami zaczyna się Symbol Nicejsko-Konstantynopolitański. Wyznanie jedyności Boga, które zakorzenia się w Objawieniu Bożym Starego Przymierza, jest nieodłączne od wyznania istnienia Boga i jest, podobnie jak ono, podstawowe. Bóg jest Jedyny; jest tylko jeden Bóg. «Wiara chrześcijańska wyznaje, że jest jeden Bóg co do natury, substancji i istoty«” (KKK 200).
L2: „Bóg objawił się Izraelowi, swemu narodowi wybranemu, jako Jedyny: «Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił» (Pwt 6, 4-5). Przez proroków Bóg wzywa Izrael i wszystkie narody, by zwróciły się do Niego, Jedynego: «Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny!... Tak, przede Mną zegnie się wszelkie kolano, wszelki język na Mnie przysięgać będzie, mówiąc: ‘Jedynie u Pana jest sprawiedliwość i moc’» (Iz 45, 22-24)” (KKK 201).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Chwalę Ciebie, Panie.
L1: „Bóg objawił się Izraelowi, swemu ludowi, pozwalając mu poznać swoje imię. Imię wyraża istotę, tożsamość osoby i sens jej życia. Bóg ma imię; nie jest jakąś anonimową siłą. Ujawnić swoje imię oznacza pozwolić, by inni mogli nas poznać, w jakiś sposób ujawnić siebie, stając się dostępnym, możliwym do głębszego poznania i do bycia wzywanym po imieniu” (KKK 203). „Bóg objawiał się swemu ludowi stopniowo i pod różnymi imionami, ale objawienie imienia Bożego dane Mojżeszowi w teofanii płonącego krzewu, na początku Wyjścia z Egiptu i Przymierza na Synaju, okazało się objawieniem podstawowym dla Starego i Nowego Przymierza” (KKK 204).
L2: „Objawiając swoje tajemnicze imię JAHWE, «Ja Jestem Tym, Który Jest», «Ja Jestem Tym, Który Jestem» lub «Ja Jestem, Który Jestem», Bóg mówi, kim jest i jakim imieniem należy Go wzywać. To imię Boże jest tajemnicze, tak jak Bóg jest tajemnicą. Jest ono imieniem objawionym, a zarazem w pewnej mierze uchyleniem się od ujawnienia imienia, i właśnie przez to wyraża ono najlepiej, kim jest Bóg, który nieskończenie przekracza to wszystko, co możemy zrozumieć lub powiedzieć o Nim; jest On «Bogiem ukrytym» (Iz 45, 15). Jego imię jest niewymowne, a zarazem jest On Bogiem, który staje się bliski ludziom” (KKK 206).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Chwalę Ciebie, Panie.
L1: „W ciągu swej historii Izrael mógł odkryć, że Bóg miał tylko jeden powód, aby mu się objawić i wybrać go spośród wszystkich ludów, by był Jego ludem; tym powodem była Jego darmo dana miłość. Dzięki prorokom zrozumiał też Izrael, że Bóg z miłości nie przestał go zbawiać. oraz przebaczać mu jego niewierności i grzechów” (KKK 218). „Miłość Boga do Izraela jest porównana do miłości ojca do syna. Ta Boża miłość jest mocniejsza niż miłość matki do dzieci. Bóg miłuje swój lud bardziej niż oblubieniec swoją oblubienicę; miłość ta będzie zwyciężać nawet największe niewierności, aż do udzielenia najcenniejszego daru: «Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał» (J 3, 16)” (KKK 219).
L2: „Miłość Boża jest «wieczysta» (Iz 54, 8): «Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie» (Iz 54, 10). «Ukochałem cię odwieczną miłością, dlatego też zachowałem dla ciebie łaskawość» (Jr 31, 3)” (KKK 220). „Święty Jan pójdzie jeszcze dalej, gdy zaświadczy: «Bóg jest miłością» (1 J 4, 8. 16): miłość jest samą istotą Boga. Posyłając w pełni czasów swojego jedynego Syna i Ducha miłości, Bóg objawia swoją najbardziej wewnętrzną tajemnicę: jest wieczną wymianą miłości – Ojcem, Synem i Duchem Świętym, a nas przeznaczył do udziału w tej wymianie” (KKK 221).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Chwalę Ciebie, Panie.
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Panie nasz i Zbawicielu, rozważając wyznanie wiary Kościoła, poznajemy Ciebie i Twego Ojca, z którym jesteś jedno w Duchu Świętym. Poznajemy Twoją wielkość i Twoją miłość. Z tym większą pokorą klękamy przed Tobą, aby Cię adorować. Tym gorliwiej chcemy się modlić, aby nie ulec pokusie i nie osłabnąć w wierze. Rozważamy w różańcu tajemnicę Twojej modlitwy w Ogrójcu jednocząc się z Maryją, Twą Najświętszą Matką.
L3: Z Ewangelii według św. Łukasza (22,39-44): „Potem Jezus wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię”.
L4: Wzywasz nas, Panie, do modlitwy. Ona jest dla nas ważna w każdej chwili życia. W Ogrójcu wskazujesz na jej moc w walce z pokusą. Gdy słabnie nasza modlitwa, słabnie także nasza wiara. Gdy nie wzywamy Twojej pomocy, łatwo dajemy się zwieść różnym pokusom. Zwycięża w nas pycha i egoizm, zazdrość i nieczystość, gniew i lenistwo. Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą modlitwę i dodaj nam siły, abyśmy za Tobą powtarzali słowa: „Ojcze, nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”.
Chwila ciszy.
L3: Dziesiątek różańca.
Śpiew, np.: Jezu, Tyś jest światłością mej duszy.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Dziękujemy Ci, nasz Panie i Zbawicielu, za łaskę modlitwy, za dar adoracji, za przeżywanie Godziny świętej. Z odnowioną wiarą pragniemy przyprowadzać do Ciebie naszych braci i siostry, by zanurzyć ich w Twoim boskim Sercu, pełnym miłosierdzia. Zawierzamy Ci sprawy Kościoła i świata, problemy naszych rodzin i wszystkich, którzy prosili nas o modlitwę.
L4: Prośmy za kapłanów słowami z Litanii do Chrystusa, Kapłana i Ofiary:
Prosimy Cię, abyś całe duchowieństwo zachował w świętej pobożności, wysłuchaj nas, Panie.
Prosimy Cię, abyś dał swojemu ludowi pasterzy według Twego Serca,
Prosimy Cię, abyś ich napełnił duchem Twojego kapłaństwa,
Prosimy Cię, aby usta kapłanów strzegły wiedzy,
Prosimy Cię, abyś posłał na swoje żniwo wiernych robotników,
Prosimy Cię, abyś pomnożył liczbę świętych szafarzy Twoich misteriów,
Prosimy Cię, abyś dał im ducha wiernej służby według Twojej woli,
Prosimy Cię, abyś im udzielił łagodności w posłudze, umiejętności w działaniu i wytrwałości w modlitwie,
Prosimy Cię, abyśmy na każdym miejscu krzewili cześć Najświętszego Sakramentu,
Prosimy Cię, abyś przyjął do radości wiecznej tych, którzy wiernie Tobie służyli,
P: Módlmy się. Boże, Uświęcicielu i Opiekunie swojego Kościoła, wzbudź przez Twojego Ducha godnych i wiernych szafarzy świętych misteriów, aby dzięki ich posługiwaniu i przykładowi lud chrześcijański, przez Ciebie wspierany, szedł drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
L5: Prośmy o odnowę świata przez sakramenty:
Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu chrztu świętego. Niech wszyscy ochrzczeni, rozważając słowo Boże, na nowo odkryją prawdę, że są dziećmi Ojca niebieskiego w Jego Synu, Jezusie Chrystusie i niech nigdy nie zatracą godności dziecka Bożego. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L6: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu bierzmowania. Niech wszyscy bierzmowani, w świetle słowa Bożego, na nowo odkryją prawdę, że otrzymali dar zjednoczenia z Chrystusem w Jego pójściu do świata i niech odważnie niosą światu Ewangelię. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L5: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu pokuty. Niech wszyscy wierzący w Chrystusa znajdują w nim moc do zwyciężania zła i radykalnego wyboru Boga, który jest ich Stwórcą i Ojcem. Broń ich przed zagubieniem poczucia grzechu i zaniedbaniem wysiłku nawrócenia. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L6: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu namaszczenia chorych. Pomóż wszystkim, dotkniętym chorobą, a także ich opiekunom, odkryć duchową moc, którą posiadają przez sakramentalne zjednoczenie z cierpieniem Zbawiciela i naucz ich służyć tą mocą innym ludziom. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L5: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu święceń. Niech wszyscy diakoni, prezbiterzy i biskupi, z nowym zapałem głoszą światu słowo Boże, z wielką wiarą sprawują sakramenty i z pasterską miłością prowadzą powierzonych im wiernych drogami świętości. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L6: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu małżeństwa. Niech wszyscy małżonkowie każdego dnia czerpią siły z niewyczerpanego źródła prawdziwej miłości, która łączy Chrystusa Oblubieńca z Jego Kościołem i niech tworzą szczęśliwe rodziny. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
L5: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi mocą sakramentu Eucharystii. Odsłoń przez nami wielkość misterium zbawienia, które Chrystus sprawuje pod osłoną znaków. Pomóż nam jednoczyć się z Nim w poznawaniu prawdy i głoszeniu jej światu, w składaniu życia w ofierze dla Ojca i dla braci, a także w sakramentalnym zjednoczeniu z Nim w Komunii świętej, która sprawia, że jesteśmy jedno. Prosimy Cię, Duchu Święty.
W: Prosimy Cię, Duchu Święty.
P: Wielu naszych braci i sióstr prosiło nas o modlitwę. Przeżywają trudne chwile i potrzebują pomocy. Przedstawmy Bogu ich i nasze intencje w cichej modlitwie. Po niej będziemy przeżywać nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Modlitwa w ciszy, a po niej śpiew Litanii do Najśw. Serca Pana Jezusa.