Tajemnica Trójcy
08 – Tajemnica Trójcy
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
P: Panie Jezu, wiele razy zdumiewałeś uczniów i innych ludzi cudami, których dokonywałeś. Objawiałeś swoją wszechmoc i panowanie nad światem. Budziłeś w nich wiarę w Twoje bóstwo. Na górze Tabor Twoje oblicze zajaśniało niezwykłym blaskiem, a z obłoku odezwał się głos Ojca. Inaczej było w Ogrójcu. Ukazujesz się Apostołom pełen lęku, z krwawym potem na czole, wołający do Ojca: „Oddal ode Mnie ten kielich, jednak nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”. Dziś, w pierwszy czwartek miesiąca, chcemy być z Tobą w Twojej godzinie Ogrójca. Chcemy wyznać wiarę, że jesteś Synem Bożym i że jesteś jedno z Ojcem w Duchu Świętym.
L1: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego: „Tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum wiary i życia chrześcijańskiego. Jest tajemnicą Boga w sobie samym, a więc źródłem wszystkich innych tajemnic wiary oraz światłem, które je oświeca. Tajemnica ta jest najbardziej podstawowym i istotnym nauczaniem w "hierarchii prawd wiary”. "Cała historia zbawienia nie jest niczym innym, jak historią drogi i środków, przez które prawdziwy i jedyny Bóg, Ojciec, Syn i Duch Święty, objawia się, pojednuje i jednoczy ze sobą ludzi, którzy odwracają się od grzechu”. (KKK 234).
L2: Panie, przymnóż nam wiary. Pomóż nam dostrzec w Twojej modlitwie i Twoim życiu miłość Ojca niebieskiego i obecność Ducha Świętego.
Śpiew: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: Wezwałeś, Panie Jezu, Apostołów, aby czuwali z Tobą na modlitwie w Ogrójcu. Wcześniej, gdy byłeś z nimi w Wieczerniku, mówiłeś im wiele o swoim Ojcu i o Duchu Świętym. Objawiałeś im prawdę, której żaden człowiek własnym rozumem nie jest w stanie odkryć ani do głębi poznać. Kościół, rozważając Twoje słowa, sformułował wyznanie wiary w jednego Boga, który jest Trójcą. Naucz nas, Panie, modlić się do naszego Ojca w niebie, naucz nas z wiarą wzywać Twego miłosierdzia, naucz nas z ufnością prosić Ducha Świętego, aby nas prowadził.
L1: „Objawiona prawda Trójcy Świętej znajduje się od początku u źródeł żywej wiary Kościoła, przede wszystkim za pośrednictwem chrztu: Znajduje ona swój wyraz w chrzcielnej regule wiary, sformułowanej w przepowiadaniu, katechezie i modlitwie Kościoła. Takie sformułowania znajdują się już w pismach apostolskich, jak świadczy o tym pozdrowienie przyjęte w liturgii eucharystycznej: "Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi” (KKK 249).
L2: „Trójca jest jednością. Nie wyznajemy trzech bogów, ale jednego Boga w trzech Osobach: "Trójcę współistotną". Osoby Boskie nie dzielą między siebie jedynej Boskości, ale każda z nich jest całym Bogiem” (KKK 253).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Trójco, chwała Tobie, swe życie składam Tobie.
L1: „Osoby Boskie rzeczywiście różnią się między sobą. "Bóg jest jedyny, ale nie jakby samotny". "Ojciec", "Syn", "Duch Święty" nie są tylko imionami oznaczającymi sposoby istnienia Boskiego Bytu, ponieważ te Osoby rzeczywiście różnią się między sobą: "Ojciec nie jest tym samym, kim jest Syn, Syn tym samym, kim Ojciec, ani Duch Święty tym samym, kim Ojciec czy Syn". Różnią się między sobą relacjami pochodzenia: "Ojciec jest Tym, który rodzi; Syn Tym, który jest rodzony; Duch Święty Tym, który pochodzi". Jedność Boska jest trynitarna” (KKK 254).
L2: „Święty Grzegorz z Nazjanzu, nazywany również "Teologiem", przekazuje katechumenom w Konstantynopolu następujące streszczenie wiary trynitarnej: «Przede wszystkim strzeżcie tego cennego depozytu, dla którego żyję i walczę, z którym pragnę umrzeć, który pozwala mi znosić wszelkie cierpienia i gardzić wszystkimi przyjemnościami. Mam na myśli wyznanie wiary w Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Dzisiaj powierzam je wam. Przez to wyznanie za chwilę zanurzę was w wodzie i was z niej podniosę. Daję je wam po to, by towarzyszyło i patronowało wam przez całe życie. Daję wam jedno Bóstwo i Potęgę, Jednego istniejącego w Trzech i zawierającego Trzech na różny sposób. Bóstwo bez różnicy substancji czy natury, stopnia wyższego, który podnosi, ani stopnia niższego, który poniża... Nieskończona współnaturalność Trzech nieskończonych. Cały Bóg w każdym z osobna... Bóg Trójjedyny ujmowany jako całość... Nie zacząłem jeszcze myśleć o Jedności, a już Trójca ogarnia mnie swoim blaskiem. Nie zacząłem jeszcze myśleć o Trójcy, a już obejmuje mnie Jedność...»” (KKK 256).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Trójco, chwała Tobie, swe życie składam Tobie.
L1: „Bóg jest wiecznym szczęściem, nieśmiertelnym życiem, światłem nie znającym zachodu. Bóg jest Miłością: Ojciec, Syn i Duch Święty. Bóg chce w sposób wolny udzielać chwały swego szczęśliwego życia. Taki jest Jego "zamysł życzliwości", który powziął przed stworzeniem świata w swoim umiłowanym Synu, przeznaczając "nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa" (Ef 1, 4-5), abyśmy stali się "na wzór obrazu Jego Syna" (Rz 8, 29), dzięki duchowi "przybrania za synów" (Rz 8, 15). Zamysł ten jest "łaską, która nam dana została... przed wiecznymi czasami" (2 Tm 1, 9), mającą swoje źródło w miłości trynitarnej. Rozwija się on w dziele stworzenia, w całej historii zbawienia po upadku człowieka, w posłaniu Syna i Ducha Świętego, a przedłużeniem tego posłania jest posłanie Kościoła” (KKK 257).
L2: „Celem ostatecznym całej ekonomii Bożej jest wejście stworzeń do doskonałej jedności Trójcy Świętej. Ale już teraz jesteśmy wezwani, by być mieszkaniem Najświętszej Trójcy: "Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać" (J 14, 23).
O Boże mój, - modli się bł. Elżbieta od Trójcy - Trójco Przenajświętsza, którą uwielbiam, dopomóż mi zapomnieć zupełnie o sobie samej, abym mogła zamieszkać w Tobie nieporuszona i spokojna, jakby moja dusza była już w wieczności. Oby nic nie zmąciło mego pokoju i nie wyprowadziło mnie z Ciebie, o mój Niezmienny, ale niech każda minuta zanurza mnie coraz bardziej w głębokości Twojej Tajemnicy. Napełnij pokojem moją duszę. Uczyń z niej swoje niebo, swoje umiłowane mieszkanie i miejsce swego spoczynku. Obym tam nigdy nie zostawiła Ciebie samego, lecz abym tam była cała, cała żyjąca wiarą, cała adorująca, cała poddana Twemu stwórczemu działaniu” (KKK 260).
Chwila ciszy.
Śpiew, np.: Trójco, chwała Tobie, swe życie składam Tobie.
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za objawienie prawdy o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym. Ty chcesz, abyśmy znali Ojca niebieskiego, abyśmy znali Ciebie, Jego jednorodzonego Syna i abyśmy znali Ducha Świętego, który od Ojca i od Ciebie pochodzi. Wzywasz nas też do modlitwy, abyśmy nie ulegli pokusie niewiary, która oddala od Ciebie i zmienia kierunek naszego życia. Wsłuchujemy się w Twoje słowa, wypowiedziane w Ogrójcu i rozważamy je w modlitwie różańcowej. Modlimy się z Maryją, Twą Najświętszą Matką.
L3: Z Ewangelii według św. Łukasza (22,39-44): „Potem Jezus wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!» Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię”.
L4: Przepraszamy Cię, Panie, za wszelkie braki w naszej modlitwie i naszym czuwaniu. Ulegając pokusie angażujemy się w wiele spraw, które nie są konieczne i brak nam czasu na dłuższe spotkanie z Tobą. Brak wytrwałej modlitwy osłabia naszą dziecięcą miłość do Ojca niebieskiego i naszą zdolność słuchania natchnień Ducha Świętego. Dlatego ze skruszonym sercem wołamy, wsparci wstawiennictwem Maryi, której wiara była niezachwiana: „Odnów, o Panie, naszą modlitwę i umocnij naszą wiarę. Daj nam łaskę bycia blisko Ciebie w Twojej modlitwie w Ogrójcu”.
Chwila ciszy.
L3: Dziesiątek różańca.
Śpiew, np.: Jezu, ufam Tobie.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Umocnieni Twoją łaską, Panie, wdzięczni za umocnienie nas w wierze, pragniemy przyprowadzać do Ciebie naszych braci i siostry, by zanurzyć ich w Twoim boskim Sercu, pełnym miłosierdzia. Zawierzamy Ci sprawy Kościoła i świata, problemy naszych rodzin i wszystkich, którzy prosili nas o modlitwę.
L4: Modlitwa św. Jana Pawła II za kapłanów:
Maryjo, Matko Jezusa Chrystusa i Matko kapłanów, przyjmij ten tytuł, którym Cię obdarzamy, by oddać cześć Twojemu macierzyństwu i wraz z Tobą kontemplować Kapłaństwo Twego Syna i Twoich synów, Święta Boża Rodzicielko.
Matko Chrystusa, Kapłanowi - Mesjaszowi dałeś ludzkie ciało, by zostało namaszczone Duchem Świętym dla zbawienia ubogich i skruszonych w sercu - zachowaj kapłanów w Twoim sercu i w Kościele, Matko Zbawiciela.
Matko wiary, Ty przyniosłaś do świątyni Syna Człowieczego, wypełnienie obietnic danych Ojcom - oddawaj Ojcu, dla Jego chwały, kapłanów Twego Syna, Arko Przymierza.
Matko Kościoła, razem z uczniami w Wieczerniku modliłaś się do Ducha Świętego za Nowy Lud i jego pasterzy - uproś dla stanu kapłańskiego pełnię darów, Królowo Apostołów.
Matko Jezusa Chrystusa, byłaś z Nim u początków Jego życia i Jego misji, szukałaś Go wśród tłumów, gdy nauczał, stałaś przy Nim, gdy został wywyższony ponad ziemię, wyniszczony przez jedyną i wieczną ofiarę, a towarzyszył Ci Jan jako Twój syn - przygarniaj powołanych, osłaniaj od początku ich wzrastanie, wspomagaj w życiu i w posłudze Twoich synów, Matko Kapłanów. Amen.
Śpiew: „Weź w swą opiekę” lub inny.
L3: Wspominając rocznicę wybuchu II wojny światowej módlmy się o pokój:
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Usłysz krzyk wszystkich Twoich dzieci, udręczone błaganie całej ludzkości. Niech już nie będzie więcej wojny – złej przygody, z której nie ma odwrotu, niech już nie będzie więcej wojny – kłębowiska walki i przemocy. Spraw, niech ustanie wojna (…), która zagraża Twoim stworzeniom na niebie, na ziemi i w morzu.
Z Maryją, Matką Jezusa i naszą, błagamy Cię, przemów do serc ludzi odpowiedzialnych za losy narodów. Zniszcz logikę odwetów i zemsty, a poddaj przez Ducha Świętego nowe rozwiązania wielkoduszne i szlachetne, w dialogu i cierpliwym wyczekiwaniu – bardziej owocne niż gwałtowne działania wojenne. Amen
Śpiew: „Z dawna Polski Tyś Królową” lub inny.
L5: Przedstawmy Panu prośby naszych braci i sióstr przekazane nam przez Internet. (jeśli czas pozwala następuje odczytanie próśb). Prośmy Ojca niebieskiego, aby przyjął naszą błagalną modlitwę: „Ojcze nasz...”
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc i napełnij je swoją łaską.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.