Katecheza o stworzeniu
10 – Katecheza o stworzeniu
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
P: Panie Jezu, w Wielki Czwartek, po zakończeniu Ostatniej Wieczerzy, wziąłeś ze sobą uczniów i poszedłeś z nimi do Ogrójca. W drodze wyjaśniałeś im znaczenie tego, co się wydarzy. Pragniemy z wiarą wsłuchać się w Twoje słowa.
L1: Z Ewangelii według św. Mateusza (26,30-38): „Po odśpiewaniu hymnu wyszli ku Górze Oliwnej. Wówczas Jezus rzekł do nich: «Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy. Bo jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada. Lecz gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei». Odpowiedział Mu Piotr: «Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię». Jezus mu rzekł: «Zaprawdę, powiadam ci: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz». Na to Piotr: «Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie». Podobnie zapewniali wszyscy uczniowie. Wtedy przyszedł Jezus z nimi do ogrodu, zwanego Getsemani, i rzekł do uczniów: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę tam i będę się modlił». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną!»”.
P: Mówiłeś, Panie, do Apostołów, że zwątpią w Ciebie, gdy rozpocznie się Twoja męka. Wiele razy w swoim nauczeniu mówiłeś o takiej możliwości. Umacniałeś ich wiarę, objawiałeś swoją wszechmoc, tłumaczyłeś tajemnice królestwa, mówiłeś im o Ojcu. Wyjaśniałeś: „Błogosławiony ten, kto we Mnie nie zwątpi” (Mt 11,6). Teraz idziesz na mękę, a oni zwątpią. Ich wiara się zachwieje, ich rozumienie Twojej nauki się rozmyje, ich trwanie przy Tobie przestanie być fascynacją. Twoje słowa o możliwości zwątpienia i odejścia od Ciebie, docierają również do nas, dlatego prosimy o umocnienie naszej wiary. Napełnij nas swoim Duchem, aby nas prowadził.
Śpiew, np.: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: Bronisz nas, Panie Jezu, przed zwątpieniem w Ciebie. Uczysz wierności aż do przelania krwi i oddania życia. W Ogrójcu dajesz przykład modlitwy, która zwycięża lęk i jest wyrazem pełnego zaufania Ojcu niebieskiemu. Uczyłeś nas tego zaufania w całym swoim życiu. Wspominamy dziś Twoje słowa, w których zachęcałeś, abyśmy wpatrywali się w ptaki podniebne, które karmi Ojciec i w lilie polne, które Ojciec przyodziewa niezwykłym pięknem. Całe stworzenie jest znakiem wszechmocy Ojca i Jego nieskończonej miłości do każdego z nas. Rozważając prawdę o stworzeniu świata chcemy pogłębić naszą wiarę i umocnić nasze zaufanie do Ciebie i do Ojca niebieskiego. Będziemy rozważać naukę Katechizmu Kościoła Katolickiego, a po każdym fragmencie śpiewać pieśń uwielbienia.
L2: „«Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię» (Rdz 1,1). Tymi uroczystymi słowami zaczyna się Pismo święte. Symbol wiary podejmuje te słowa, wyznając Boga Ojca wszechmogącego jako «Stwórcę nieba i ziemi», «wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych»... Stworzenie jest podstawą «wszystkich zbawczych zamysłów Bożych», «początkiem historii zbawienia».I odwrotnie, misterium Chrystusa jest decydującym światłem oświecającym tajemnicę stworzenia; ono objawia cel, dla którego «na początku Bóg stworzył niebo i ziemię» (Rdz 1,1). Od początku Bóg miał na względzie chwałę nowego stworzenia w Chrystusie.” (KKK 279-280).
Śpiew: Laudate omnes gentes, laudate Dominum.
L1: „Katecheza o stworzeniu ma pierwszorzędne znaczenie. Odnosi się do samych podstaw życia ludzkiego i chrześcijańskiego, ponieważ precyzuje odpowiedź wiary chrześcijańskiej na podstawowe pytania, jakie stawiali sobie ludzie wszystkich czasów: «Skąd pochodzimy?», «Dokąd idziemy?», «Jaki jest nasz początek?», «Jaki jest nasz cel?», «Skąd pochodzi i dokąd zmierza wszystko, co istnieje?» Dwa pytania: pytanie o początek i pytanie o cel, są nierozdzielne. Obydwa decydują o sensie i ukierunkowaniu naszego życia i naszego działania” (KKK 282).
L2: „Zagadnienie początków świata i człowieka jest przedmiotem licznych poszukiwań naukowych, które wspaniale wzbogaciły naszą wiedzę o wieku i wymiarach wszechświata, o powstawaniu form żywych, o pojawieniu się człowieka. Odkrycia te skłaniają nas do coraz głębszego podziwu dla wielkości Stwórcy, do dziękczynienia za wszystkie Jego dzieła oraz za rozum i mądrość, jakich udziela On uczonym i badaczom. Mogą oni powiedzieć za Salomonem: "On mi dał bezbłędną znajomość rzeczy: poznać budowę świata i siły żywiołów... pouczyła mnie bowiem Mądrość – sprawczyni wszystkiego" (Mdr 7,17-21)” (KKK 283).
L1: „Z pewnością rozum ludzki jest zdolny do znalezienia odpowiedzi na pytanie o początki świata. Istnienie Boga Stwórcy można bowiem poznać w sposób pewny z Jego dzieł, dzięki światłu rozumu ludzkiego, chociaż to poznanie często jest zaciemnione i zniekształcone przez błąd. Dlatego wiara przychodzi, by umocnić i oświecić rozum w poprawnym poznaniu tej prawdy: «Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga światy zostały tak stworzone, iż to, co widzimy, powstało nie z rzeczy widzialnych» (Hbr 11,3)” (KKK 286).
L2: „Prawda o stworzeniu jest tak ważna dla całego życia ludzkiego, że Bóg w swojej łaskawości zechciał objawić swojemu ludowi to wszystko, co należy koniecznie wiedzieć na ten temat. Niezależnie od naturalnego poznania Stwórcy przez człowieka Bóg stopniowo objawiał Izraelowi tajemnicę stworzenia. Ten, który wybrał patriarchów, który wyprowadził Izraela z Egiptu, a wybierając Izrael, stworzył go i uformował, objawia się jako Ten, do którego należą wszystkie ludy ziemi i cała ziemia, jako Ten, który sam «stworzył niebo i ziemię» (Ps 115,15;124, 8; 134, 3)” (KKK 287).
L1: „Wśród wszystkich wypowiedzi Pisma świętego o stworzeniu trzy pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju zajmują wyjątkowe miejsce. Z literackiego punktu widzenia teksty te mogą mieć różne źródła. Autorzy natchnieni umieścili je na początku Pisma świętego, tak żeby swoim uroczystym charakterem wyrażały prawdy o stworzeniu, jego początku i jego celu w Bogu, jego uporządkowaniu i jego dobroci, o powołaniu człowieka, a w końcu prawdy o dramacie grzechu i nadziei zbawienia. Czytane w świetle Chrystusa, w jedności Pisma świętego i w żywej Tradycji Kościoła, wypowiedzi te pozostają pierwszorzędnym źródłem katechezy o tajemnicach «początku»: stworzeniu, upadku i obietnicy zbawienia” (KKK 289).
L2: Pozostając w ciszy rozważajmy w sercu prawdę o Bogu Stworzycielu świata i Odkupicielu człowieka. Adorując Jezusa, Syna Bożego, wyznajmy wiarę, że całe stworzenie jest ukierunkowane na Niego, a On nadaje sens wszystkiemu, co zostało istnieje. Jemu, naszemu Zbawicielowi, możemy w pełni zaufać.
Chwila ciszy.
Śpiew: Laudate omnes gentes.
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Mówiłeś, Panie, do Apostołów: „Błogosławiony ten, kto we Mnie nie zwątpi” (Mt 11,6). Oni jednak zwątpili w godzinie Ogrójca i Golgoty. Dopiero po zmartwychwstaniu i przyjęciu Ducha Świętego, odzyskali wiarę, a ich zaufanie wobec Ciebie stało się niezachwiane. Broń nas przed zwątpieniem w Ciebie. Pomóż nam wpatrywać się w piękno stworzonego świata i wielkość Twej miłości, objawionej w tajemnicy Wcielenia. Chcemy powtarzać z głębi serca: „Jezu, ufam Tobie” i przez zasługi Twojej męki przyzywać miłosierdzia Ojca dla nas i całego świata.
L3-L4: Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Śpiew, np.: Jezu, ufam Tobie.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Po rozważeniu Twego słowa i umocnieniu naszej wiary kierujemy do Ciebie, Panie, naszą modlitwę wstawienniczą. Jednoczymy się w niej z Twoją modlitwą, w której prosiłeś Ojca za ludzi i za nich oddałeś życie na krzyżu.
L3: Wezwania z Litanii do Chrystusa, Kapłana i Żertwy.
Kyrie eleison.
Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Jezu, Kapłanie na wieki, zmiłuj się nad nami.
Jezu, nazwany przez Boga Kapłanem na wzór Melchizedeka,
Jezu, Kapłanie, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą,
Jezu, Kapłanie wielki,
Jezu, Kapłanie z ludzi wzięty,
Jezu, Kapłanie dla ludzi ustanowiony,
Jezu, Kapłanie naszego wyznania,
Jezu, Kapłanie większej od Mojżesza czci godzien,
Jezu, Kapłanie prawdziwego przybytku,
Jezu, Kapłanie dóbr przyszłych,
Jezu, Kapłanie święty, niewinny i nieskalany,
Jezu, Kapłanie wierny,
Jezu, Kapłanie miłosierny,
Jezu, Kapłanie dobroczynny,
Jezu, Kapłanie pałający gorliwością o Boga i ludzi,
Jezu, Kapłanie na wieczność doskonały,
Jezu, Kapłanie, który wszedłeś do nieba,
Jezu, Kapłanie, siedzący po prawicy Majestatu na wysokości,
Jezu, Kapłanie wstawiający się za nami przed obliczem Boga,
Jezu, Kapłanie, któryś nam otwarł drogę nową i żywą,
Jezu, Kapłanie, któryś umiłował nas i obmył od grzechów Krwią swoją,
Jezu, Kapłanie, któryś siebie samego wydał jako ofiarę i hostię dla Boga,
Jezu, Ofiaro Boga i ludzi,
Jezu, Ofiaro święta,
Jezu, Ofiaro niepokalana,
Jezu, Ofiaro przyjęta przez Boga,
Jezu, Ofiaro przejednania,
Jezu, Ofiaro uroczysta,
Jezu, Ofiaro chwały,
Jezu, Ofiaro pokoju,
Jezu, Ofiaro przebłagania,
Jezu, Ofiaro zbawienia,
Jezu, Ofiaro, w której mamy ufność i śmiały przystęp do Boga,
Jezu, Ofiaro, która dwoje jednym uczyniła,
Jezu, Ofiaro od założenia świata ofiarowana,
Jezu, Ofiaro żywa przez wszystkie wieki.
P: Módlmy się: Boże, Uświęcicielu i Stróżu Twojego Kościoła, wzbudź w nim przez Ducha Twojego godnych i wiernych szafarzy świętych Tajemnic, aby za ich posługiwaniem i przykładem, przy Twojej pomocy lud chrześcijański kierował się na drogę zbawienia.
Boże, Ty nakazałeś modlącym się i poszczącym uczniom oddzielić Pawła i Barnabę do dzieła, do którego ich przeznaczyłeś, bądź teraz z Twoim Kościołem trwającym na modlitwie, i wskaż tych, których do służby Twej wybrałeś. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
L4: Przedstawmy Panu prośby naszych braci i sióstr przekazane nam przez Internet. (jeśli czas pozwala następuje odczytanie próśb). Prośmy Ojca niebieskiego, aby przyjął naszą błagalną modlitwę: „Ojcze nasz...”
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc i napełnij je swoją łaską.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.