Walka po grzechu pierworodnym
18 – Walka po grzechu pierworodnym
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
L1: Z Ewangelii według św. Mateusza (26,30-35): „Po odśpiewaniu hymnu wyszli ku Górze Oliwnej. Wówczas Jezus rzekł do nich: «Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy. Bo jest napisane: ‘Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada’. Lecz gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei». Odpowiedział Mu Piotr: «Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię». Jezus mu rzekł: «Zaprawdę, powiadam ci: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz». Na to Piotr: «Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie. Podobnie zapewniali wszyscy uczniowie»”.
P: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za dar Ostatniej Wieczerzy, na której zgromadziłeś Apostołów. Po jej zakończeniu poszedłeś z nimi w stronę Góry Oliwnej. Zmierzałeś do Ogrodu Getsemani i rozmawiałeś z uczniami. Słowa, które do nich skierowałeś, przypominają wydarzenia, które dokonały się w innym ogrodzie, tym rajskim, w którym przebywali Adam i Ewa. Oni dali się zwieść Kusicielowi. Uwierzyli słowu szatana, a zwątpili w słowo Boga. Konsekwencje tego grzechu ponoszą wszystkie pokolenia. Ty, o Panie, idziesz do Ogrodu Oliwnego, a potem na Golgotę, aby to zło naprawić, tę chorobę uleczyć, tego nieprzyjaciela pokonać. Okazujesz pełne zaufanie Ojcu i bezgranicznie oddajesz się Jemu. Apostołowie nie są jeszcze w stanie tak radykalnie oprzeć się pokusie. Zostają zwiedzeni lękiem i kalkulacjami, ale ostatecznie stoi za nimi odwieczny nieprzyjaciel człowieka, szatan. Pozwól nam, miłosierny Jezu, w dzisiejszej godzinie świętej, rozważać nadal tajemnicę grzechu pierworodnego i duchowej walki, jaka się toczy w każdym człowieku, który chce pokonać jego skutki i być Tobie wierny. Niech nas w modlitwie prowadzi Duch Święty.
Śpiew, np.: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa lub Duchu Święty, przyjdź.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: Jesteśmy przy Tobie, Panie Jezu, gdy prowadzisz w Ogrójcu duchową walkę. Ludzka natura buntuje się przeciw cierpieniu, jest bowiem stworzona do szczęścia; cierpi z powodu zła, gdyż jest ukierunkowana ku dobru. Mówiłeś w Ogrójcu: „Ojcze, oddal ode Mnie ten kielich, ale nie moja, lecz Twoja wola niech się stanie”. Wypełniłeś do końca wolę Ojca i nas uzdolniłeś do tego, abyśmy również z całych sił starali się iść tą drogą. Poślij nam, Panie, swego Ducha, aby pomógł nam zrozumieć zło grzechu, tego pierworodnego i tych, które sami popełniliśmy, i aby dał nam siły do naśladowania Ciebie. Pragniemy rozważać nauczanie Katechizmu Kościoła Katolickiego i prosić Cię o miłosierdzie.
Śpiew: 1. Bądź mi litościw, Boże nieskończony, - Według wielkiego miłosierdzia Twego.
- Według litości Twej niepoliczonej - Chciej zmazać mnóstwo przewinienia mego.
2. Obmyj mnie z złości, obmyj tej godziny, - Oczyść mnie z brudu, w którym mnie grzech trzyma;
- Bo ja uznaję wielkość mojej winy, - I grzech mój zawsze przed mymi oczyma.
L2: „Nauka o grzechu pierworodnym – związana z nauką o Odkupieniu przez Chrystusa – daje jasne spojrzenie na sytuację człowieka i jego działanie w świecie. Przez grzech pierwszych rodziców diabeł uzyskał pewnego rodzaju panowanie nad człowiekiem, chociaż człowiek pozostaje wolny. Grzech pierworodny pociąga za sobą «niewolę pod panowaniem tego, który ma władzę śmierci, to jest diabła». Nieuwzględnianie tego, że człowiek ma naturę zranioną, skłonną do zła, jest powodem wielkich błędów w dziedzinie wychowania, polityki, działalności społecznej i obyczajów” (407).
L1: „Konsekwencje grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych ludzi powodują w świecie, ujmowanym jako całość, stan grzeszności, który może być określony wyrażeniem św. Jana: «grzech świata» (J 1,29). Wyrażenie to określa także negatywny wpływ, jaki wywierają na osoby sytuacje wspólnotowe i struktury społeczne, które są owocem grzechów ludzi” (408).
L2: „Ta dramatyczna sytuacja świata, który «cały... leży w mocy Złego» (1 J 5, 19), sprawia, że życie człowieka jest walką: «W ciągu bowiem całej historii ludzkiej toczy się ciężka walka przeciw mocom ciemności; walka ta zaczęta ongiś u początku świata trwać będzie do ostatniego dnia, według słowa Pana. Wplątany w nią człowiek wciąż musi się trudzić, aby trwać w dobrym, i nie będzie mu dane bez wielkiej pracy oraz pomocy łaski Bożej osiągnąć jedności w samym sobie»” (409).
Śpiew: 3. Odpuść przed Tobą grzech mój popełniony; - Boś przyrzekł, że ta kary ujdzie głowa,
- Którą-ć przyniesie grzesznik uniżony; - By nie mówiono, że nie trzymasz słowa.
4. Chciej mi otworzyć usta moje, Panie, - Bym śpiewał chwałę Twojego Imienia;
- Jeśli chcesz ofiar, wszak na nie mnie stanie, - Lecz nie tak miłe są całopalenia.
L1: „Po swoim upadku człowiek nie został opuszczony przez Boga. Przeciwnie, Bóg wzywa go i zapowiada mu tajemnicze zwycięstwo nad złem oraz podniesienie go z upadku. Fragment Księgi Rodzaju, który mówi na ten temat, został nazwany «Protoewangelią», będąc pierwszą zapowiedzią Mesjasza Odkupiciela, walki między wężem i Niewiastą oraz ostatecznego zwycięstwa jej potomka” (410).
L2: „Tradycja chrześcijańska widzi w tym fragmencie zapowiedź «nowego Adama», który «stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej» (Flp 2, 8), naprawia przeobficie nieposłuszeństwo Adama. Wielu Ojców i Doktorów Kościoła widzi ponadto w Niewieście zapowiedzianej przez «Protoewangelię» Matkę Chrystusa, Maryję, jako «nową Ewę». Ona była Tą, która pierwsza i w jedyny sposób skorzystała ze zwycięstwa odniesionego przez Chrystusa nad grzechem: Ona została zachowana od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, a w czasie całego swojego życia ziemskiego, dzięki specjalnej łasce Bożej, nie popełniła żadnego grzechu” (411).
Śpiew: 6. Ofiara Bogu: żalem zdjęta dusza, - Serce skruszone i upokorzone,
- To do litości najprędzej Go wzrusza, - Te dary miłe przed Nim położone.
L1: „Dlaczego jednak Bóg nie powstrzymał pierwszego człowieka od grzechu? Św. Leon Wielki odpowiada: «Niewypowiedziana łaska Chrystusa dała nam większe dobra niż te, których nas pozbawiła zawiść demona». Św. Tomasz z Akwinu mówi: «Nic nie sprzeciwia się temu, żeby natura ludzka po grzechu została przeznaczona do jeszcze wyższego celu. Bóg bowiem dopuszcza zło, aby wyprowadzić z niego jeszcze większe dobro. Stąd słowa św. Pawła: «Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska» (Rz 5, 20). A hymn wielkanocny Exsultet głosi: «O szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel»” (412).
L2: Pozostańmy w ciszy rozważając tajemnicę grzechu pierworodnego i naszych grzechów osobistych. Wpatrujmy się w Jezusa, który toczy w Ogrójcu duchową walkę, aby nas wyzwolić z grzechu i zwracajmy się z wiarą do Maryi, która nas wspiera w walce ze złym duchem.
Chwila ciszy.
Śpiew: Ogrodzie oliwny widok w tobie dziwny! - Widzę Pana mego na twarz upadłego.
- Tęskność, smutek, strach Go ściska, - Krwawy pot z Niego wyciska,
- ach Jezu mdlejący, prawieś konający.
Kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki - Ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz;
- Anioł Ci się z nieba zjawia, o męce z Tobą rozmawia
- Ach, Jezu strwożony, przed męką zmęczony.
Nie wyrok Piłata skazał Zbawcę świata - Na śmierć tak hańbiącą, upokarzającą.
- Grzechy moje to sprawiły, że do krzyża Go przybiły,
- Ach Jezu, ma wina Męki Twej przyczyna!
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Panie Jezu, dziękujemy Ci za przykład walki z pokusą, jaki nam dałeś w czasie Twego pobytu na pustyni. Odrzuciłeś każdą z pokus i pokazałeś nam, jak demaskować podstępne propozycje szatana oraz jak je odrzucać mocą słowa Bożego. Kusiciel, który odstąpił wtedy od Ciebie, powrócił w czasie Twej męki. Chciał Cię odwieść od wypełnienia woli Ojca. Ty jednak, prowadzony przez Ducha Świętego, zaufałeś do końca Ojcu, poddałeś się Jego woli. Nas wezwałeś w Ogrójcu do czuwania i modlitwy, gdyż w przeciwnym razie ulegniemy pokusie. Pomóż nam czuwać i umocnij nas w modlitwie. Prosimy o to słowami Koronki, którą nam przekazałeś przez św. Faustynę.
L3: Prowadzi Koronkę do Miłosierdzia Bożego.
Śpiew: „Jezu, ufam Tobie”.
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Panie Jezu, Ty w Wieczerniku prosiłeś Ojca za uczniów, a także za wszystkich, którzy w Ciebie uwierzą. Uczyłeś nas modlitwy wstawienniczej, w której wraz z Tobą polecamy Ojcu niebieskiemu potrzeby naszych sióstr i braci. Przyjmij, o Panie, naszą modlitwę, pełną ufności i nadziei.
L4: Modlitwa za kapłanów i o powołania do kapłaństwa.
Boże, Uświęcicielu i Stróżu Twojego Kościoła, wzbudź w nim przez Ducha Twojego godnych i wiernych szafarzy świętych Tajemnic, aby za ich posługiwaniem i przykładem, przy Twojej pomocy lud chrześcijański kierował się na drogę zbawienia.
Boże, Ty nakazałeś modlącym się i poszczącym uczniom oddzielić Pawła i Barnabę do dzieła, do którego ich przeznaczyłeś, bądź teraz z Twoim Kościołem trwającym na modlitwie, i wskaż tych, których do służby Twej wybrałeś. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
L3: Modlitwa św. Jana Pawła II za rodziny.
Boże, od którego pochodzi wszelkie ojcostwo w niebie i na ziemi, Ojcze, który jesteś Miłością i Życiem, spraw, aby każda ludzka rodzina na ziemi przez Twego Syna, Jezusa Chrystusa, «narodzonego z Niewiasty», i przez Ducha Świętego stawała się prawdziwym przybytkiem życia i miłości dla coraz to nowych pokoleń.
Spraw, aby Twoja łaska kierowała myśli i uczynki małżonków ku dobru ich własnych rodzin i wszystkich rodzin na świecie. Spraw, aby młode pokolenie znajdowało w rodzinach mocne oparcie dla swego człowieczeństwa i jego rozwoju w prawdzie i miłości.
Spraw, aby miłość umacniana łaską Sakramentu Małżeństwa okazywała się mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów, przez jakie nieraz przechodzą nasze rodziny.
Spraw wreszcie – błagamy Cię o to za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu – ażeby Kościół wśród wszystkich narodów ziemi mógł owocnie spełniać swe posłannictwo w rodzinach i poprzez rodziny. Przez Chrystusa Pana naszego, który jest Drogą, Prawdą i Życiem na wieki wieków. Amen.
L4: Modlitwa o owocne przeżywanie Wielkiego Postu
Prowadź nas, Panie, mocą swego Ducha, abyśmy owocnie przeżyli czas wielkopostnej pokuty i nawrócenia. Daj nam wszystkim łaskę dobrej spowiedzi i zadośćuczynienia za popełnione grzechy. Wzbudź w nas pragnienie rozważania Twojej męki na Drodze Krzyżowej, w Gorzkich Żalach, w tajemnicach różańcowych, w medytacji nad tekstami Pisma Świętego. Wejrzyj, Panie, na tych, którzy odeszli od wiary, odrzucili Twoje przykazania i promują postawy niszczące człowieka i rodziny. Oświeć ich umysły, aby zrozumieli swój błąd i dodaj im sił, aby powrócili do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
L3: (Jeśli czas pozwoli). Polecamy Ci, miłosierny Jezu, intencje naszych braci i sióstr, przekazane nam przez Internet. (odczytanie intencji).
L4: Wszystkie intencje, które przynieśliśmy dziś na modlitwę, przedstawmy Bogu przez wstawiennictwo św. Józefa, którego w tym roku i w tym miesiącu szczególnie czcimy.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Józefie,
Przesławny potomku Dawida,
Światłości Patriarchów,
Oblubieńcze Bogarodzicy,
Przeczysty stróżu Dziewicy,
Żywicielu Syna Bożego,
Troskliwy obrońco Chrystusa,
Głowo Najświętszej Rodziny,
Józefie najsprawiedliwszy,
Józefie najczystszy,
Józefie najroztropniejszy,
Józefie najmężniejszy,
Józefie najposłuszniejszy,
Józefie najwierniejszy,
Zwierciadło cierpliwości,
Miłośniku ubóstwa,
Wzorze pracujących,
Ozdobo życia rodzinnego,
Opiekunie dziewic,
Podporo rodzin,
Pociecho nieszczęśliwych,
Nadziejo chorych,
Patronie umierających,
Postrachu duchów piekielnych,
Opiekunie Kościoła świętego,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Ustanowił go panem domu swego.
I zarządcą wszystkich posiadłości swoich.
P: Módlmy się: Boże, Ty w niewysłowionej Opatrzności wybrałeś świętego Józefa na Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojego Syna, spraw, abyśmy oddając mu na ziemi cześć jako opiekunowi, zasłużyli na jego orędownictwo w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc i napełnij je miłością.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.