Narodził się
20 – Narodził się z Maryi Dziewicy
Śpiew na wystawienie: O zbawcza Hostio lub inny.
Chwila ciszy.
Wprowadzenie: „Jezus wziął ze sobą uczniów”
P: Bądź uwielbiony, Panie nasz i Zbawicielu, Umiłowany Synu Ojca niebieskiego. Ty stałeś się człowiekiem „dla nas i dla naszego zbawienia”. Przyszedłeś, aby objawić nam miłość Ojca niebieskiego, aby dać nam wzór życia ludzkiego i obdarzyć nas łaską uczestnictwa w naturze Bożej. Otwieramy się na przyjęcie każdego z tych niezwykłych darów. Staraliśmy się lepiej je poznać w poprzednim przeżyciu godziny świętej. Pomnażaj, o Panie, nasze wiarę, abyśmy trwali przy Tobie w modlitwie i pracy, w cierpieniu i radości, w samotności i we wspólnocie. Napełnij nas swoim Duchem, aby nas prowadził w dzisiejszym czuwaniu przy Tobie, na godzinie świętej, w rozważaniu tajemnicy Ogrójca. Rozpoczynamy ją świadomi naszych słabości i grzechów, za które Cię z serca przepraszamy.
Śpiew, np.: Niech nas ogarnie łaska, Panie, Twa lub Duchu Święty, przyjdź.
Część I – „Czuwajcie ze Mną”
P: W czasie modlitwie w Ogrójcu czyniłeś wyrzuty apostołom, że nie czuwali z Tobą nawet jednej godziny. Nie potrafili pokonać swoich słabości. Był jednak ktoś, wprawdzie fizycznie nieobecny w ogrodzie oliwnym, ale duchowo pozostający w najściślejszym zjednoczeniu z Tobą. To była Twoja Najświętsza Matka. Jej myśli zawsze były przy Tobie, a Jej niepokalane Serce biło miłością do Ciebie. Myśl o Niej dodawała Ci siły w duchowej walce, jaką prowadziłeś w Ogrójcu. W naszym dzisiejszym czuwaniu pragniemy wsłuchać się w naukę Kościoła o Jej wybraniu przez Ciebie, o Jej dziewictwie i macierzyństwie. Pragniemy Ją jeszcze lepiej poznać i z Nią się jednoczyć. Po rozważeniu kolejnych fragmentów Katechizmu Kościoła Katolickiego chcemy Cię wielbić, Panie, słowami pieśni: „Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi”.
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L1: „«Zesłał Bóg Syna swego» (Ga 4, 4), lecz by «utworzyć Mu ciało», chciał wolnej współpracy stworzenia. W tym celu Bóg odwiecznie wybrał na Matkę swego Syna córkę Izraela, młodą Żydówkę z Nazaretu w Galilei, Dziewicę poślubioną «mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja» (Łk 1,26-27). «Było zaś wolą Ojca miłosierdzia, aby Wcielenie poprzedziła zgoda Tej, która przeznaczona została na matkę, by w ten sposób, podobnie jak niewiasta przyczyniła się do śmierci, tak również niewiasta przyczyniła się do życia» (KKK 488).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L2: „Aby być Matką Zbawiciela, «została obdarzona przez Boga godnymi tak wielkiego zadania darami». W chwili Zwiastowania anioł Gabriel pozdrawia Ją jako «pełną łaski» (Łk 1,28). Istotnie, by móc dać dobrowolne przyzwolenie wiary na zapowiedź swego powołania, było konieczne, aby Maryja była całkowicie przeniknięta przez łaskę Bożą. W ciągu wieków Kościół uświadomił sobie, że Maryja, napełniona «łaską» przez Boga (Łk 1,28), została odkupiona od chwili swego poczęcia. Właśnie to wyraża dogmat Niepokalanego Poczęcia, ogłoszony w 1854 r. przez papieża Piusa IX: «Najświętsza Maryja Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i szczególny przywilej Boga wszechmogącego, na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana nienaruszona od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego» (KKK 490-491).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L1: „Ojcowie Tradycji wschodniej nazywają Maryję «Całą Świętą», czczą Ją jako «wolną od wszelkiej zmazy grzechowej, jakby utworzoną przez Ducha Świętego i ukształtowaną jako nowe stworzenie». Dzięki łasce Bożej Maryja przez całe życie pozostała wolna od wszelkiego grzechu osobistego” (KKK 493).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L2: „Na zapowiedź, że porodzi «Syna Najwyższego», nie znając męża, mocą Ducha Świętego, Maryja odpowiedziała «posłuszeństwem wiary» (Rz 1,5), pewna, że «dla Boga... nie ma nic niemożliwego»: «Oto ja służebnica Pańska niech mi się stanie według twego słowa» (Łk 1,37-38). W ten sposób, zgadzając się na słowo Boże, Maryja stała się Matką Jezusa i przyjmując całym sercem Bożą wolę zbawienia, w czym nie przeszkodził Jej żaden grzech, oddała się całkowicie osobie i dziełu swego Syna, by dzięki łasce Bożej, pod zwierzchnictwem Syna i w zjednoczeniu z Nim, służyć tajemnicy Odkupienia. Jak powiada św. Ireneusz, «będąc posłuszną, stała się przyczyną zbawienia zarówno dla siebie, jak i dla całego rodzaju ludzkiego». Toteż niemało Ojców starożytnych w swoim nauczaniu chętnie wraz z nim stwierdza: «Węzeł splątany przez nieposłuszeństwo Ewy rozwiązany został przez posłuszeństwo Maryi; co związała przez niewierność dziewica Ewa, to dziewica Maryja rozwiązała przez wiarę»; przeprowadziwszy zaś to porównanie z Ewą, nazywają Maryję "matką żyjących" i niejednokrotnie stwierdzają: «śmierć przez Ewę, życie przez Maryję»” (KKK 494).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L1: „Już w pierwszych Symbolach wiary Kościół wyznawał, że Jezus został poczęty jedynie przez moc Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi, stwierdzając także aspekt cielesny tego wydarzenia: Jezus został poczęty «z Ducha Świętego, bez nasienia męskiego». Ojcowie Kościoła widzą w dziewiczym poczęciu znak, że to rzeczywiście Syn Boży przyszedł w człowieczeństwie podobnym do naszego” (KKK 496).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L2: „Opowiadania ewangeliczne uznają dziewicze poczęcie za dzieło Boże, przekraczające wszelkie rozumienie i wszelkie ludzkie możliwości: «Z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło» – mówi anioł do Józefa o Maryi, jego Małżonce (Mt 1,20). Kościół widzi w tym wypełnienie Bożej obietnicy danej przez proroka Izajasza: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna» (KKK 497).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L1: „Pogłębienie wiary w dziewicze macierzyństwo Maryi doprowadziło Kościół do wyznania Jej rzeczywistego i trwałego dziewictwa, także w zrodzeniu Syna Bożego, który stał się człowiekiem. Istotnie, narodzenie Chrystusa «nie naruszyło Jej dziewiczej czystości, lecz ją uświęciło». Liturgia Kościoła czci Maryję jako «zawsze Dziewicę»” (KKK 499).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L2: „Jezus jest jedynym Synem Maryi. Macierzyństwo duchowe Maryi rozciąga się jednak na wszystkich ludzi, których Jezus przyszedł zbawić: Maryja zrodziła «Syna, którego Bóg ustanowił ‘pierworodnym między wielu braćmi’ (Rz 8,29), to znaczy między wiernymi, w których zrodzeniu i wychowywaniu współdziała swą miłością macierzyńską»” (KKK 501).
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
P: Wsłuchujemy się, Panie Jezu, w naukę Kościoła o Twojej Najświętszej Matce. Zdumiewamy się niezwykłymi darami, jakimi Ją napełniłeś. Cieszymy się, że uczyniłeś Ją naszą Matką. Wsparci Jej wstawiennictwem wpatrujemy się z miłością w Ciebie trwając na adoracji w ciszy.
Chwila ciszy.
Śpiew: Bądźże pozdrowiona.
Bądźże pozdrowiona Hostio Żywa, W której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa.
Ref.: Witaj, Jezu...
Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie, W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie.
Ref.: Witaj, Jezu...
Część II – Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie
P: Dlaczego, Panie Jezu, chciałeś się narodzić z Dziewicy? Z uwagą wsłuchujemy się w naukę Kościoła, który z pokorą pochyla się nad tym misterium. Tak Ojciec postanowił w swoim odwiecznym planie zbawienia. Odkrywamy piękno i wielkość tego planu. Uwielbiamy potęgę Twego działania i jeszcze mocniej pragniemy zawierzyć Maryi, aby wspierała nas w wypełnianiu Twojego polecenia: „Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”. Chcemy z Nią rozważać w dziesiątku różańca tajemnicę Twojej modlitwy w Ogrójcu, a pomocą w przeżyciu tej prawdy są myśli mówiące o Jej dziewiczym macierzyństwie i o Jej doskonałej wierności Tobie. Po każdym fragmencie pozostaniemy w chwili ciszy.
L3: „Refleksja wiary może odkryć, w powiązaniu z całością Objawienia, tajemnicze racje, dla których Bóg w swoim zamyśle zbawczym chciał, by Jego Syn narodził się z Dziewicy. Racje te dotyczą zarówno Osoby i odkupieńczego posłania Chrystusa, jak również przyjęcia tego posłania przez Maryję dla wszystkich ludzi” (KKK 502).
Chwila ciszy.
L4: „Dziewictwo Maryi ukazuje absolutną inicjatywę Boga we Wcieleniu. Bóg jest jedynym Ojcem Jezusa. «Nigdy nie był oddalony od Ojca z powodu natury ludzkiej, którą przyjął... jest naturalnym Synem swego Ojca przez swoje Bóstwo, naturalnym Synem swojej Matki przez swoje człowieczeństwo, ale właściwym Synem Bożym w obydwu naturach»” (KKK 503).
Chwila ciszy.
L3: „Jezus począł się z Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi, ponieważ jest Nowym Adamem, który daje początek nowemu stworzeniu: «Pierwszy człowiek z ziemi ziemski, drugi Człowiek – z nieba» (1 Kor 15,47). Człowieczeństwo Chrystusa od chwili poczęcia jest napełnione Duchem Świętym, ponieważ Bóg «z niezmierzonej obfitości udziela Mu Ducha» (J 3, 34). Z «pełności» Tego, który jest Głową odkupionej ludzkości, «wszyscyśmy otrzymali – łaskę po łasce» (J 1, 16)” (KKK 504).
Chwila ciszy.
L4: „Jezus, Nowy Adam, przez swe dziewicze poczęcie zapoczątkowuje nowe narodziny dzieci przybranych w Duchu Świętym przez wiarę. «Jakże się to stanie?» (Łk 1,34) Udział w życiu Bożym nie pochodzi «z krwi ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga» (J 1, 13). Przyjęcie tego życia jest dziewicze, ponieważ jest ono całkowicie udzielane człowiekowi przez Ducha. Oblubieńczy sens powołania ludzkiego w relacji do Boga wypełnia się doskonale w dziewiczym macierzyństwie Maryi” (KKK 505).
Chwila ciszy.
L3: „Maryja jest dziewicą, ponieważ Jej dziewictwo jest znakiem Jej wiary «nie skażonej żadnym wątpieniem» i Jej niepodzielnego oddania się woli Bożej. Właśnie ta wiara pozwala Jej stać się Matką Zbawiciela: «Maryja jest bardziej błogosławiona przez to, że przyjęła Jezusa wiarą, niż przez to, że poczęła Go cieleśnie»” (KKK 506).
Chwila ciszy.
L4: „Maryja jest równocześnie dziewicą i matką, ponieważ jest figurą i najdoskonalszą realizacją Kościoła. «Kościół... dzięki przyjmowanemu z wiarą słowu Bożemu sam także staje się matką: przez przepowiadanie bowiem i chrzest rodzi do nowego i nieśmiertelnego życia synów z Ducha Świętego poczętych i z Boga zrodzonych. Kościół jest także dziewicą, która nieskazitelnie i w czystości dochowuje wiary danej Oblubieńcowi»” (KKK 507).
Chwila ciszy.
L3: Z Maryją, która jest dla nas wzorem doskonałej wiary, całkowitego oddania się Jezusowi i trwania w duchowej jedności z Nim, rozważajmy dziesiątek różańca, tajemnicę modlitwy Pana Jezusa w Ogrójcu. Maryja nie była fizycznie obecna w Ogrójcu, ale była tam sercem. My również jesteśmy tam obecni naszą miłością i naszą modlitwą. Bądźmy blisko Tego, który się modli i poci się krwawym potem.
L4: Prowadzi dziesiątek różańca.
Śpiew: Bądźże pozdrowiona.
Bądźże pozdrowiony, Dobry Pasterzu, Tyś dał duszę Swoją za nas na krzyżu!
Ref.: Witaj, Jezu...
Bądźże pozdrowiony, Boski Kapłanie, Przyjm nasze ofiary, usłysz błaganie.
Ref.: Witaj, Jezu...
Część III – „Wstańcie, chodźmy”
P: Panie Jezu, umocnieni trwaniem przy Tobie w pokornej adoracji i wsparci wstawiennictwem Twej Najświętszej Matki, polecamy Ci sprawy osobiste i wspólne. Tak wiele mamy powodów do dziękczynienia i tak wiele motywów modlitwy błagalnej. Przyjmij, miłosierny Zbawicielu, nasze wstawiennicze wezwania za nasze siostry i naszych braci, za nasze rodziny i parafie, za Ojczyznę i cały świat. Ty w Wieczerniku, a potem w Ogrójcu i na krzyżu modliłeś się za wszystkich ludzi. Oddałeś za nich życie. Wejrzyj na nas z miłością i przyjmij nasze wołanie.
L5: Prosimy o dar nowych powołań do kapłaństwa słowami modlitwy papieża Piusa XII:
O Jezu, który z głębi swego Boskiego Serca, pełnego troskliwości, głęboko współczujesz z biedną ludzkością i troszczysz się o to, kto ma ją wieść ku światłu i życiu wiecznemu poprzez cierniste szlaki tej ziemi, - Panie, co czynisz z duchów anielskich i z kapłanów twoich jakoby płomienie ogniste, - ześlij ludowi, który jest twoim i twoim pozostać pragnie, licznych kapłanów wyposażonych w Sprawiedliwość, aby byli radością świętych twoich.
Panie, Ty znasz serca wszystkich, wskaż przeto wybranych, którym byś powierzył wzniosły urząd prawdy i miłości. Oświeć ich umysł, aby poznali nieocenioną łaskę Boskiego twego wezwania. Wzmocnij wolę, by ich nie pokonała słabość i rozkosz ludzka, aby nie popadli w miękkość próżnego używania i nie stoczyli się na niziny, okryte oparami ludzkich namiętności.
Spraw, by nie lękali się ofiar, lecz rozwinęli swe skrzydła do prawdziwie orlich wzlotów, ku pogodnym i świetlanym wyżynom wiecznego kapłaństwa. Przekonaj ich rodziców, że wielką i niezrównanie piękną ofiarą jest poświęcić Tobie swe dzieci. Udziel im siły do złożenia Bogu żertwy własnych uczuć i zamiarów na przyszłość. Natchnij dusze hojne skuteczną ofiarnością dla ubogich wybrańców twoich, by ubóstwo nie było im przeszkodą w pójściu za twoim powołaniem. Wychowawcom daj światło, potrzebne do pielęgnowania w ich sercach delikatnego szczepu powołania, aż do dnia, w którym czystym i gorącym sercem przystąpią do twoich świętych ołtarzy. Niechaj będą, o Jezu, prawdziwymi aniołami ludu twego.
Aniołami czystymi, na pierwszym miejscu stawiającymi twoją Boską miłość nad wszelką inną, choćby czystą i świętą, ale ziemską i przyrodzoną. Niech będą aniołami miłości, wyrzekającymi się szczęścia tworzenia ziemskiej rodziny, w zamian za inne wyższe ojcostwo i pasterstwo. Niechaj szczególnie miłują maluczkich i nieszczęśliwych, udręczonych i opuszczonych. Niechaj będą aniołami światłości, jaśniejącymi przed umysłami ludzkimi żywą wiarą w Ciebie, jak gwiazdy zaranne. Niechaj będą aniołami ofiary, jak płomień całopalenia wyniszczającymi się dla dobra swych braci. Niechaj będą aniołami rady i pokrzepienia, pociechą w cierpieniach, podtrzymaniem w walkach, sterem w udrękach i wątpliwościach, jasnym drogowskazem na drodze cnoty i obowiązku. Niech będą aniołami łaski, która oczyszcza i podnosi dusze, prowadząc je do zjednoczenia z Tobą przez uczestnictwo w Chlebie żywota. Niech będą aniołami pokoju, jawiącymi się w ostatniej chwili, by wlać w dusze niewysłowione pragnienie twojej słodkiej miłości, aniołami przygotowującymi je na porywający, Boski pocałunek u progu niebieskich podwoi, gdzie Ty, Panie, jesteś światłością i nieskończoną radością serc po wszystkie wieki wieków. Amen.
Śpiew: Witaj, Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi.
L6: Prosimy Cię, Panie Jezu, o dobre wykorzystanie czasu wakacji przez dzieci, młodzież i dorosłych. Pozwól podróżującym bezpiecznie dojechać do celu podróży, przeżyć piękne chwile w innych stronach i z radością powrócić do swego domu. Pomóż wszystkim rozpoznać Twoją mądrość i miłość w pięknie otaczającego nas świata. Niech w czasie wakacji rozwija się ich modlitwa wdzięczności i uwielbienia. Niech wszyscy wierzący w Ciebie z wiarą przychodzą na Eucharystię i rozważają Twoje słowo. Prosimy także za wszystkich, którzy w tym czasie będą pełnić swoją służbę w szpitalach i na drogach, w zakładach pracy i różnych instytucjach. Błogosław naszą Ojczyznę i wszystkich ludzi. Prosimy o to przez wstawiennictwo Twej Najświętszej Matki.
L3: Módlmy się w ciszy w intencjach, które nosimy w naszych sercach.
Chwila ciszy.
„Pod Twoją obronę”.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za dar dzisiejszej modlitwy, za łaskę „Godziny świętej”. Kończąc ją prosimy, abyś nas pobłogosławił. Dotknij swoją łaską naszych serc i napełnij je miłością.
Śpiew: Przed tak wielkim lub inny.
Błogosławieństwo, śpiew uwielbienia i śpiew na zakończenie.