Modlitwy św. Jana Pawła II
Modlitwy ułożone przez Jana Pawła II
Spośród wielu modlitw, ułożonych przez Jana Pawła II wybrane zostały przede wszystkim te, które on sam zanosił do Boga w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu.
Rzym, 2.12.1981
Modlitwa podczas otwarcia kaplicy adoracji w bazylice św. Piotra Apostoła na Watykanie
” Panie, zostań z nami”
Słowa te zostały wypowiedziane po raz pierwszy przez uczniów w Emaus. Później, przez wieki, były wypowiadane wiele razy, ustami tak wielu Twoich uczniów i wyznawców, o Chryste. I teraz wypowiadam te same słowa jako Biskup Rzymu i pierwszy sługa tej świątyni, wzniesionej na miejscu męczeństwa św. Piotra. Wypowiadam zaproszenie, Chryste, w Twojej obecności eucharystycznej, byś przyjął adorację, trwająca przez cały dzień w tej świątyni, w tej bazylice, w tej kaplicy.
Zostań z nami dzisiaj i pozostań, od teraz, każdego dnia, zgodnie z pragnieniem mojego serca, które słyszy wołanie tak wielu różnych serc, czasem odległych, a zwłaszcza pragnienie wielu mieszkańców Stolicy Apostolskiej. Zostań! Abyśmy mogli spotkać się z Tobą w modlitwie adoracji i dziękczynienia, modlitwie przebłagania i prośby, na którą zapraszam wszystkich gości do Bazyliki.
Zostań! Ty, który jesteś równocześnie ukryty w eucharystycznej tajemnicy wiary i objawiony pod postacią chleba i wina, którą przyjąłeś w tym sakramencie.
Zostań! Żebyś mógł nieustannie potwierdzać swoją obecność w tej świątyni i żeby wszyscy, którzy do niej przychodzą, dostrzegali, że jest to Twój dom, mieszkanie Boga pośród ludzi, i odkryli samo źródło życia i świętości, które tryska w Twoim eucharystycznym sercu.
Eucharystia jest sakramentalnym świadectwem Twego pierwszego Przyjścia, dzięki któremu zostały potwierdzone słowa proroków i wypełniły się oczekiwania ludzkości. Pozostawiłeś nam, o Panie, Twoje Ciało i Twoją Krew pod postacią chleba i wina, aby świadczyły o dopełnionym odkupieniu świata – aby przez nie Tajemnica Paschalna mogła dotrzeć do wszystkich ludzi jako sakrament Życia i zbawienia.
Jednocześnie Eucharystia jest nieustającą zapowiedzią Twojego drugiego Przyjścia i znakiem ostatecznego Adwentu i całego oczekiwania Kościoła: Głosimy śmierć Twoją Panie, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.
Pragniemy każdego dnia i w każdej godzinie wielbić Cię pod postacią chleba i wina, aby odnowić nadzieję wezwania do chwały, której początek sam ustanowiłeś poprzez swoje ciało chwalebne „po prawicy Ojca”.
Pewnego dnia, Panie, zapytałeś Piotra: Czy miłujesz Mnie? Zapytałeś go po trzykroć – i trzy razy apostoł Piotr odpowiedział: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham (J 21, 17). Odpowiedź Piotra wyraża się w tej codziennej i całodziennej adoracji.
Niech wszyscy, którzy uczestniczą w adoracji Twojej eucharystycznej obecności, odczują i usłyszą w czasie każdej wizyty, jak na nowo rozbrzmiewa prawda zawarta w słowach Apostoła: Panie, ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham.
Caravaggio, 21.06.1992
Modlitwa po mszy świętej i beatyfikacji bł. Franciszka Spinelli
Panie Jezu, który poprzez Eucharystię zamieszkałeś wśród nas i stałeś się wraz z nami wędrowcem, wspieraj nasze chrześcijańskie wspólnoty, aby stawały się bardziej otwarte na słuchanie i przyjęcie Twojego słowa. Aby mogły czerpać z Eucharystii nowe siły, by stać się siewcami – poprzez głoszenie Twojej Ewangelii – znaków i wyrazów uważnej i czynnej miłości w społeczeństwie.
Panie Jezu, poprzez swoją Eucharystię uczyń małżonków chrześcijańskich „znakami” Twojej miłości oblubieńczej wśród nas. Spraw, aby rodziny były wspólnotami osób, które – żyjąc w kontakcie z Bogiem i w zgodzie ze sobą – nie obawiały się życia i stały się zalążkiem powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych.
Panie Jezu, obdarz nas swoją radością, obdarz nas swoim pokojem. Zostań z nami, Panie! Ty jedynie masz słowa życia wiecznego!
Rzym, 31.12.1982
Panie Jezu, stajemy przed Tobą, wiedząc, że nas wzywasz i nas kochasz, takimi, jakimi jesteśmy. […] Chcemy kochać tak jak Ty, który oddajesz życie i samego siebie, ze wszystkim, co posiadasz. Chcemy móc powiedzieć tak jak święty Paweł: Dla mnie żyć – to Chrystus (Flp 1, 21). Nasze życie nie ma sensu bez Ciebie. Chcemy nauczyć się przebywać z Tym, który nas kocha, ponieważ z takim Przyjacielem można przetrzymać wszystko. Od Ciebie się uczymy zjednoczenia z wolą Ojca, ponieważ, na modlitwie, mówić znaczy kochać.
Wchodząc w Twoją głębię, chcemy podjąć postanowienia i przyjąć postawy niezwykle ważne, trwałe decyzje, istotne wybory, odpowiadające naszemu chrześcijańskiemu powołaniu.
Wierząc, mając nadzieję i kochając, adorujemy Cię w prostej postawie obecności, ciszy i oczekiwaniu, co chce być również wyrazem odpowiedzi na słowa: Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną! (Mt 26, 36). Ty przewyższasz ubóstwo naszych myśli, uczuć i słów; stąd chcemy nauczyć się adorować, podziwiając Twoją tajemnicę, kochając ją taką, jaka jest, i milcząc wyciszeniem przyjaciela w postawie oddania.
Jeżeli Ty jesteś obecny w naszych nocach fizycznych i moralnych, kochasz nas i mówisz do nas, to wystarczy, chociaż wiele razy nie dostrzegamy pociechy. Ucząc się tego wymiaru adoracji, staniemy w obliczu Twej głębi lub „tajemnicy”; nasza modlitwa nabierze respektu względem „tajemnicy” każdego brata i każdego wydarzenia, aby wprowadzić do naszego środowiska rodzinnego i społecznego i budować historię na bazie tego czynnego i owocnego milczenia, które wypływa z kontemplacji.
Dzięki Tobie nasza zdolność do wyciszenia i adoracji przemieni się w zdolność kochania i służenia. […] Dopomóż nam być Kościołem misyjnym, który umie kontemplować, adorując i kochając Twoje Słowa, aby później przemienić je w życie i przekazać wszystkim braciom i siostrom. Amen.
Rzym, Bazylika św. Jana na Lateranie, 17.03.2005
Modlitwa podczas czuwania młodzieży.
Adorujemy Cię, Jezu, w Eucharystii! Adorujemy Twoje Ciało i Twą Krew, wydane za nas i za wszystkich na odpuszczenie grzechów: o Sakramencie nowego i wiecznego Przymierza! A kiedy Cię adorujemy, nie sposób nie myśleć o tym, co powinniśmy czynić, by oddać Ci chwałę. Czyż jednak zarazem można nie przyznać racji św. Janowi od Krzyża, który mawiał: "Ci, którzy są bardzo aktywni i sądzą, że obejmują cały świat swymi kazaniami i zewnętrznymi czynami, niech pamiętają, że więcej pożytku przynieśliby Kościołowi i milsi byliby Bogu, gdyby przynajmniej połowę tego czasu poświęcili na modlitwę do Niego"?
Pomóż nam, Jezu, zrozumieć, że aby "działać" w Twoim Kościele, trzeba nauczyć się przede wszystkim trwać przy Tobie na adoracji, w Twym słodkim towarzystwie. Tylko ze ścisłej komunii z Tobą wypływa autentyczna, skuteczna, prawdziwa działalność apostolska. […]
"Adoro Te devote, latens Deitas!" Jezu, prosimy Cię, aby każdy człowiek pragnął jednoczyć się z Tobą w wiekuistym dziękczynieniu i włączał się w budowanie w dzisiejszym i przyszłym świecie cywilizacji miłości. Niech postawi Cię w centrum swego życia, niech Cię adoruje i sławi. Niech wzrasta jego zażyłość z Tobą, Jezu w Eucharystii! Niech Cię przyjmuje, uczestnicząc gorliwie we Mszy św. w każdą niedzielę, a jeśli to możliwe, każdego dnia. Niech z tego częstego obcowania z Tobą zrodzą się postanowienia dobrowolnego oddania życia Tobie, który jesteś pełną i prawdziwą wolnością.
Rzym, 16.06.1985
Modlitwa podczas uroczystości Bożego Ciała.
Panie Jezu, zgromadziliśmy się tutaj przed Tobą. Ty jesteś Synem Bożym, który stał się człowiekiem, był ukrzyżowany za nas i został wskrzeszony z martwych przez Ojca. Ty, żyjący, rzeczywiście obecny wśród nas. Ty jesteś „Drogą, Prawdą i Życiem”: Ty jedynie masz słowa życia wiecznego. Ty jesteś jedynym fundamentem naszego zbawienia i jedynym imieniem, które należy przyzywać, aby mieć nadzieję.
Ty, obrazie Ojca i dawco Ducha Świętego; Ty, Miłości: Miłości niekochanej! Panie Jezu, wierzymy w Ciebie, wielbimy Cię, kochamy Cię całym naszym sercem i wyznajemy Twoje imię, które jest ponad wszelkie imię. […] Spójrz na ubogich, chorych, starych, odrzuconych, ludzi młodych i dziewczęta, które obrały drogi desperacji. Wejrzyj na tyle rodzin przeżywających trudności, dotkniętych nieszczęściem i niesprawiedliwością społeczną. Wejrzyj i ulituj się!
Spójrz na tych, którzy już nie potrafią wierzyć w Ojca, który jest w niebie, i nie są w stanie pojąć więcej Jego czułości. Wejrzyj na tych, którzy nie potrafią odczytać w Twoim obliczu, o Ukrzyżowany, swojego bólu, ubóstwa i swoich niepokojów. Spójrz na tych, którzy trwają w grzechu, daleko od Ciebie, który jesteś źródłem nowego życia: Jedynym, który jest w stanie ugasić pragnienie i uśmierzyć pragnienie i niepokoje trapiące serce ludzkie. Wejrzyj i ulituj się! […] Błogosław ludziom młodym, aby nigdy nie wygasła w ich sercach nadzieja na lepszy świat i chęć wielkodusznego poświęcenia na rzecz jego budowania. Błogosław tym, którzy nami rządzą, aby byli rzecznikami sprawiedliwości i pokoju. Błogosław kapłanom, a także zakonnikom, zakonnicom i osobom konsekrowanym.
Panie Jezu, powróć do nas i uczyń nas czujnymi w oczekiwaniu na Twoje przyjście. Amen.
Rzym 21.06.1992
Modlitwa podczas uroczystości Bożego Ciała
Panie Jezu, który poprzez Eucharystię zamieszkałeś wśród nas i stałeś się wraz z nami wędrowcem, wspieraj nasze chrześcijańskie wspólnoty, aby stawały się bardziej otwarte na słuchanie i przyjęcie Twojego słowa. Aby mogły czerpać z Eucharystii nowe siły, brać stać się siewcami – poprzez głoszenie Twojej Ewangelii – znaków i wyrazów uważnej i czynnej miłości w społeczeństwie.
Panie Jezu, poprzez swoją Eucharystię uczyń małżonków chrześcijańskich „znakami” Twojej miłości oblubieńczej wśród nas. Spraw, aby rodziny były wspólnotami osób, które – żyjąc w kontakcie z Bogiem i w zgodzie ze sobą – nie obawiały się życia i stały się zalążkiem powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych.