List Kongregacji
KONGREGACJA DS. DUCHOWIEŃSTWA
List w sprawie adoracji eucharystycznej
i modlitwy o powołania kapłańskie
Ekscelencjo,
Naprawdę wiele potrzeba jeszcze uczynić dla dobra duchowieństwa i dla owocności posługi duszpasterskiej, w dzisiejszych okolicznościach, ale właśnie dlatego, zachowując niewzruszone postanowienie podejmowania tych wyzwań, bez omijania trudności i wysiłków, mając świadomość, że działanie jest następstwem bycia i że duszą każdego apostolstwa jest zażyłość z Bogiem, zamierzamy rozpocząć od ruchu duchowego, który coraz bardziej uświadamiając ontologiczny związek między Eucharystią i kapłaństwem, a także szczególne macierzyństwo Maryi w stosunku do wszystkich Kapłanów, powoła do życia wewnętrznie powiązaną wspólnotę wieczystej adoracji, dla zadośćuczynienia za braki duchownych oraz dla ich uświęcenia; zaangażuje także żeńskie dusze konsekrowane, aby na wzór Najświętszej Maryi Panny, Matki Najwyższego i Wiecznego Kapłana i Towarzyszki w Jego dziele Odkupienia, chciały adoptować duchowo kapłanów, dla wspomożenia ich poprzez własne samoofiarowanie, modlitwę i pokutę.
Według stałego świadectwa Tradycji, tajemnica i rzeczywistość Kościoła nie ograniczają się do struktury hierarchicznej, do liturgii, sakramentów i regulacji prawnych. Najgłębszej natury Kościoła i pierwszego źródła jego uświęcicielskiej skuteczności, należy szukać w jego mistycznej jedności z Chrystusem.
Według doktryny i samej struktury konstytucji dogmatycznej Lumen Gentium, nie można wyobrazić sobie tej jedności w oderwaniu od Tej, która jest Matką Słowa Wcielonego i która, z woli Jezusa, była głęboko z Nim zjednoczona, dla zbawienia całego rodzaju ludzkiego.
Nie jest to przypadkowe, że tego samego dnia, w którym była ogłaszana konstytucja dogmatyczna o Kościele – 21 listopada 1964 roku – Paweł VI ogłosił Maryję „Matką Kościoła”, to znaczy, Matką wszystkich wierzących i wszystkich pasterzy […].
W świetle tego nauczania, które stanowi część eklezjologii Soboru Watykańskiego II, wierni, kierując spojrzenie ku Maryi – jaśniejącego przykładu wszelkich cnót – wezwani są do naśladowania pierwszej uczennicy i matki, której, w osobie Jana, u stóp krzyża (por. J 19, 25-27), powierzony został każdy uczeń; i tak, stając się Jej dziećmi, wierni uczą się od Niej prawdziwego sensu życia w Chrystusie.
Tym sposobem – właśnie poczynając od miejsca zajmowanego przez Pannę Najświętszą i od roli przez Nią odgrywanej w historii zbawienia – zamierza się, w sposób zupełnie szczególny, zawierzyć Maryi, Matce Najwyższego i Wiecznego Kapłana, wszystkich kapłanów, wzbudzając w Kościele ruch modlitewny, który w centrum po-stawi adorację eucharystyczną, rozciągniętą na dwadzieścia cztery godziny, tak aby z każdego zakątka ziemi zawsze wznosiła się ku Bogu, nieprzerwanie, modlitwa adoracji, wdzięczności, uwielbienia, prośby i zadośćuczynienia, w zasadniczym celu wzbudzenia wystarczającej liczby świętych powołań do stanu kapłańskiego i jednocześnie duchowego towarzyszenia – na poziomie Mistycznego Ciała – poprzez pewnego rodzaju macierzyństwo duchowe, tym wszystkim, którzy już zostali powołani do kapłaństwa służebnego i są ontologicznie ukształtowani na podobieństwo Jedynego Najwyższego i Wiecznego Kapłana, aby coraz lepiej służyli Jemu i braciom, jako ci, którzy, jednocześnie, są „w” Kościele, ale także „wobec” Kościoła, pełniąc funkcje Chrystusa i reprezentując Go, jako głowę, pasterza i oblubieńca Kościoła (PdV n. 16).
Prosi się więc wszystkich Ordynariuszy diecezji, którzy w szczególny sposób dostrzegają specyfikę i niezastępowalność urzędu kapłańskiego w życiu Kościoła, a zarazem pilną konieczność wspólnego działania na rzecz kapłaństwa służebnego, aby czynnie uczestniczyli w promowaniu – w różnych częściach ludu Bożego im powierzonego – prawdziwych wieczerników, w których duchowni, zakonnicy i świeccy, zjednoczeni między sobą, i w duchu prawdziwej komunii, oddaliby się modlitwie, w formie wieczystej adoracji eucharystycznej, także w duchu szczerego i rzeczywistego zadośćuczynienia i oczyszczenia. Dołączona zostaje broszura, mająca ułatwić, w razie potrzeby, zrozumienie natury tej inicjatywy, a także formularz, który po należytym wypełnieniu potrzeba, zgodnie z uprzejmą wolą, odesłać do Kongregacji, jeżeli ma się zamiar – jak jest to oczekiwane – przystąpić w duchu wiary do przedstawionego tu projektu.
Niech Maryja, Matka Jedynego, Wiecznego i Najwyższego Kapłana, błogosławi tę inicjatywę i wstawia się u Boga, wypraszając autentyczną odnowę życia kapłańskie-go, na bazie jedynego możliwego wzoru: Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza!
Składam wyrazy serdecznego szacunku w Węźle kościelnej komunii z uczuciami mocnego kolegialnego przywiązania.
Cláudio Kard. Hummes Prefekt
Mauro Piacenza Sekretarz
Watykan, 8 grudnia 2007 r.
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny