Medytacja WCzwartek2013

 

Wielki Czwartek Łk 4, 16-21

Namaścił mnie i posłał

 

„Jezus jest Chrystusem, "namaszczonym", ponieważ Duch Święty jest Jego namaszczeniem i wszystko, co dokonuje się od chwili Wcielenia, wypływa z tej pełni” (KKK 690).

„Namaszczenie krzyżmem świętym, wonnym olejem poświęconym przez biskupa, oznacza dar Ducha Świętego dla neofity. Stał się on chrześcijaninem, to znaczy "namaszczonym" Duchem Świętym, wszczepionym w Chrystusa, który jest namaszczony jako kapłan, prorok i król” (KKK 1241).

„Istotny obrzęd sakramentu święceń dla wszystkich trzech stopni (diakon, prezbiter, biskup) stanowi włożenie rąk przez biskupa na głowę wyświęcanego, a także specjalna modlitwa konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i udzielenie Jego darów dostosowanych do posługi, do której kandydat jest wyświęcany. (…)W przypadku biskupa i prezbitera namaszczenie krzyżmem świętym jest znakiem specjalnego namaszczenia przez Ducha Świętego, który czyni owocną ich posługę” (KKK 1573,1574).

Wielki Czwartek, dzień ustanowienia Eucharystii i sakramentu świeceń. Zanim tego wieczoru rozpocznie się liturgiczna celebracja Świętego Triduum Paschalnego, Kościół pod przewodnictwem swego ordynariusza gromadzi się na porannej Mszy krzyżma czyli olejów, aby odkryć i ukazać na nowo moc i działanie obecnego w nim Ducha Świętego „który dopełnia wszelkiego uświęcenia”. Gdy jest w nas, „nasiąkamy Jego obecnością, jak skóra nasiąka olejem w czasie namaszczenia”.

To dlatego błogosławi się dziś oleje chorych i katechumenów, oraz święci olej krzyżma, wspominając namaszczenia związane z sakramentami: chorych, chrztu i bierzmowania, święceń, a także pośrednio i Eucharystii, gdyż przy poświęceniu ołtarza namaszcza się go olejem.

Msza krzyżma, którą koncelebruje biskup ze swymi prezbiterami, jest uwidocznieniem ich jedności ze swoim biskupem. Prezbiterzy odnawiają przyrzeczenia z dnia święceń, a wszyscy zgromadzeni modlą się w intencji swoich duszpasterzy. Dar powołania, a także dar wiernej służby kapłańskiej wyrasta z wiary. Wyrażamy więc za nią szczególną wdzięczność Bogu w tym Roku Wiary i prosimy o jej pomnożenie. Przedmiotem dzisiejszej medytacji jest Boże słowo, które Kościół proklamuje właśnie w czasie Mszy krzyżma.

Jezus przychodzi w szabat do synagogi w Nazarecie, nie wzgardziwszy posługą lektora, rozwija księgę i czyta fragment z proroka Izajasza: „Duch Pański spo­czywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie”. Nie przypadkowo Chrystus przypomina ten tekst, bo co znaczą takie właśnie słowa? To jest spełnione proroctwo o Nim; mówi zgromadzonym - Ja jest obiecanym Mesjaszem.

Już w Starym Testamencie namaszczano kapłanów, proroków, królów, również przedmioty: ołtarze i naczynia kultu. Ten obrzęd wiązał się od początku z oczekiwanym Mesjaszem. Termin „Mesjasz” znaczy dosłownie „namaszczony”. Jezus został namaszczony „duchowym olejem”, gdy w czasie chrztu nad Jordanem zstąpił na Niego, w postaci gołębicy, Duch Święty, a Ojciec nazwał Go swym Synem umiłowanym.

Jak pisze św. Ireneusz: „w imieniu Chrystusa kryje się Ten, który namaścił, Ten, który został namaszczony, i samo namaszczenie, którym został namaszczony. Tym, który namaścił, jest Ojciec; Tym, który został namaszczony, jest Syn; a został namaszczony w Duchu, który jest Namaszczeniem".

Dziś słowo „namaszczony” odnoszę do tych, którzy mają szczególny udział w kapłaństwie Najwyższego Kapłana Chrystusa, do prezbiterów, bo On namaścił nasze dłonie, aby stały się Jego rękami i przekazywały Jego miłość światu. Chrystus dał nam moc, aby chleb i wino stawały się Jego Ciałem i Krwią na ołtarzach świata” (por. Benedykt XVI, Homilia podczas Mszy św. Krzyżma, Wielki Czwartek, 2006); przez ich posługę słowa Zmartwychwstałego Pana: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20) realizują się; Jezus jest obecny w znaku Chleba i Wina i tak będzie aż przyjdzie powtórnie.

„Módlcie się za waszych kapłanów. Niech Bóg hojnie udziela im swoich darów, aby jako wierni słudzy Chrystusa, Najwyższego Kapłana, prowadzili was do Niego, bo On jest źródłem zbawienia. (…) Módlcie się także za mnie, abym wiernie wypełniał urząd apostolski, który został mnie niegodnemu powierzony i wśród was był żywym wizerunkiem Chrystusa-Kapłana, Dobrego Pasterza, Nauczyciela i sługi wszystkich. Wołajmy do Niego: Chryste, usłysz nas. Chryste wysłuchaj nas” (z modlitwy biskupa podczas Mszy krzyżma).

 Amen.