Modlitwa Arcykapłańska
Wiara prowadząca do modlitwy
2. Modlitwa Chrystusa Arcykapłana
Adoracja ta proponowana jest na pierwszy czwartek marca. Jest więc przeżywaniem Godziny świętej i zachowuje jej strukturę. W swej tematyce jest dalszym wprowadzeniem w przeżywanie tej niezwykłej godziny, a także modlitwą o dar nowego papieża.
Wprowadzenie
Wystawienie Najświętszego Sakramentu. Śpiew: Jezusa ukrytego.
Chwila ciszy.
P: Gromadzimy się przy Tobie, Panie, w szczególnym czasie dla Kościoła. Wierzący w ciebie na całym świecie trwają na modlitwie. Błagają o nowego następcę św. Piotra. Dziś nasza błagalna modlitwa łączy się w sposób szczególny z Twoją modlitwą w Ogrójcu. Tam widzimy, że rozpoznanie i wypełnienie woli Ojca często wiąże się z prawdziwą duchową walką, a modlitwa naznaczona jest cierpieniem. Wspominamy więc dziś przed Tobą cierpienia współczesnych męczenników Kościoła, cierpienia prześladowanych za wiarę, a także nasze wielorakie udręki ciała i ducha. Wraz z całym Kościołem, wzywając wstawiennictwa świętych Patronów, wołamy o dar Ducha Świętego dla nas, którzy pragniemy trwać na modlitwie przy Tobie, Jezu, a także dla kardynałów, którzy gromadzą się na konklawe.
Święci Piotrze i Pawle, módlcie się za nami.
Święci Stanisławie i Wojciechu,
Święte Perpetuo i Felicyto,
Wszyscy święci męczennicy,
Śpiew: O, Stworzycielu, Duchu przyjdź.
P: Pozostańmy w cichej modlitwie starając się duchowo wejść do Ogrójca, zbliżyć się sercem do Jezusa, który się modli i uczestniczyć w Jego modlitwie.
Dłuższa chwila ciszy.
Część I – Modlitwa Jezusa
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza (22,39-42): „Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!»”.
L2: Panie Jezu, Ty oddaliłeś się na odległość jakby rzutu kamieniem. W pewien sposób to misterium uobecnia się dziś w życiu Benedykta XVI. On również oddalił się na niewielką odległość, odszedł na samotną modlitwę. Jest to niewątpliwie jego modlitwa walki o człowieka, o zwycięstwo nad złem, o dar zjednoczenia z Tobą dla wszystkich członków Kościoła, o łaskę nowego Papieża. Dlatego w dzisiejszy wieczór, w czasie tej świętej godziny, chcemy się modlić w zjednoczeniu z nim, z tym, którzy przez osiem lat był biskupem Rzymu. Zarówno jego postawa, jak i jego nauczanie pomagają nam głębiej przeżyć tajemnicę Ogrójca. Dziękujemy Ci za to, Panie Jezu. Pragniemy z uwagą wsłuchać się w jego opowieść o Tobie, o Twojej modlitwie w Ogrójcu.
L3: „Z audiencji generalnej Ojca Świętego Benedykta XVI (20.04.2011): „W Liście do Hebrajczyków znajdujemy głęboką interpretację tej modlitwy Pana, tego dramatu Getsemani. Mówi on: te łzy Jezusa, ta modlitwa, ten krzyk Jezusa, ta udręka, to wszystko nie znaczy po prostu, że ulega On słabości ciała, jak można by powiedzieć. W taki właśnie sposób wypełnia On misję Najwyższego Kapłana, ponieważ Najwyższy Kapłan musi podnieść istotę ludzką z wszystkimi jej problemami i cierpieniami na wysokość Boga. A List do Hebrajczyków mówi: z tym całym głośnym wołaniem, łzami, cierpieniami i modlitwami Pan zanosił nasze rzeczy Bogu (por. Hbr 5, 7 nn.). Występuje tu greckie słowo prosferein, które jest technicznym terminem na określenie tego, co musi czynić Najwyższy Kapłan, aby ofiarować, na podniesienie rąk w górę. Podczas tego właśnie dramatu w Getsemani, gdzie moc Boża wydaje się nieobecna, Jezus pełni funkcję Najwyższego Kapłana. Mówi ponadto, że w tym akcie posłuszeństwa, czyli dostosowania naturalnej woli ludzkiej do woli Bożej, doskonali się kapłan. W ten sposób staje się rzeczywiście Najwyższym Kapłanem ludzkości oraz otwiera niebo i dostęp do zmartwychwstania”.
L4: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za te słowa papieża, za ukazanie nam Ciebie jako Najwyższego Kapłana, który swoją modlitwą, a potem swoim cierpieniem dźwiga świat i podnosi go aż na wysokość Boga. Czyniłeś to, o Panie, przez całe swoje życie i czynisz teraz, gdy modlisz się w Ogrójcu. Wiernie kroczył za Tobą bł. Jan Paweł II i wszyscy święci. Dziś ukazujesz wzór odchodzenia na modlitwę i złożenia swego życia w ofierze w życiu Benedykta XVI. Pragniemy więc pozostać w dłuższej chwili modlitwy, aby głębiej wniknąć w tajemnicę kapłańskiej modlitwy i kapłańskiej ofiary, o której przypomina ten szczególny, czwartkowy wieczór. Niech nas napełnia Twój Duch, abyśmy mogli głębiej zjednoczyć się z Tobą.
Dłuższa chwila ciszy.
P: Trwając przy Tobie, Jezu, Najwyższy Kapłanie, podnoszący świat z upadku aż na wyżyny udziału w Twoim życiu, pragniemy w słowach litanii prosić o Twoje zmiłowanie. Modlimy się za nas tu obecnych, za wszystkich kapłanów, a szczególnie kardynałów, którzy w czasie konklawe oddalają się od innych ludzi, aby na modlitwie rozeznać i wypełnić wolę Ojca niebieskiego. Ich służba nie jest zwykłym świeckim sposobem wybierania przywódcy. Jest raczej modlitewnym rozeznawaniem, w którym są oni duchowo złączeni z wszystkimi członkami Kościoła.
L4: Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Jezu, Kapłanie na wieki,
Jezu, nazwany przez Boga Kapłanem na wzór Melchizedeka,
Jezu, Kapłanie, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą,
Jezu, Kapłanie wielki,
Jezu, Kapłanie z ludzi wzięty,
Jezu, Kapłanie dla ludzi ustanowiony,
Jezu, Kapłanie naszego wyznania,
Jezu, Kapłanie większej od Mojżesza czci godzien,
Jezu, Kapłanie prawdziwego przybytku,
Jezu, Kapłanie dóbr przyszłych,
Jezu, Kapłanie święty, niewinny i nieskalany,
Jezu, Kapłanie wierny,
Jezu, Kapłanie miłosierny,
Jezu, Kapłanie dobroczynny,
Jezu, Kapłanie pałający gorliwością o Boga i ludzi,
Jezu, Kapłanie na wieczność doskonały,
Jezu, Kapłanie, który wszedłeś do nieba,
Jezu, Kapłanie siedzący po prawicy Majestatu na wysokości,
Jezu, Kapłanie wstawiający się za nami przed obliczem Boga,
Jezu, Kapłanie, któryś nam otwarł drogę nową i żywą,
Jezu, Kapłanie, któryś umiłował nas i obmył od grzechów Krwią swoją,
Jezu, Kapłanie, któryś siebie samego wydał jako ofiarę i hostię dla Boga,
Jezu, Ofiaro Boga i ludzi,
Jezu, Ofiaro święta,
Jezu, Ofiaro niepokalana,
Jezu, Ofiaro przyjęta przez Boga,
Jezu, Ofiaro przejednania,
Jezu, Ofiaro uroczysta,
Jezu, Ofiaro chwały,
Jezu, Ofiaro pokoju,
Jezu, Ofiaro przebłagania,
Jezu, Ofiaro zbawienia,
Jezu, Ofiaro, w której mamy ufność i śmiały przystęp do Boga,
Jezu, Ofiaro, któraś z wielu jedno uczyniła,
Jezu, Ofiaro od założenia świata ofiarowana,
Jezu, Ofiaro żywa przez wszystkie wieki,
Bądź nam miłościw, przepuść nam, Jezu.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Jezu.
Od zła wszelkiego, wybaw nas, Jezu.
Od nierozważnego wejścia na służbę Kościoła,
Od grzechu świętokradztwa,
Od ducha niepowściągliwości,
Od pogoni za pieniądzem,
Od wszelkiej chciwości,
Od złego używania majątku kościelnego,
Od miłości świata i jego pychy,
Od niegodnego sprawowania świętych Tajemnic,
Przez odwieczne Kapłaństwo Twoje,
Przez święte namaszczenie Boskości, mocą którego Bóg Ojciec uczynił Cię Kapłanem,
Przez Twego kapłańskiego ducha,
Przez Twoje posługiwanie, którym na ziemi wsławiłeś Ojca Twego,
Przez krwawą ofiarę z siebie raz na Krzyżu złożoną,
Przez tę samą ofiarę codziennie na ołtarzu odnawianą,
Przez Boską władzę, którą jako jedyny i niewidzialny Kapłan wykonujesz przez swoich kapłanów,
Abyś wszystkie sługi Kościoła w świętej pobożności zachować raczył, Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Aby ich napełnił duch kapłaństwa Twego,
Aby usta kapłanów strzegły wiedzy,
Abyś na żniwo swoje robotników nieugiętych posłać raczył,
Abyś sługi Twoje w gorejące pochodnie przemienił,
Abyś pasterzy według Twego Serca wzbudzić raczył,
Aby wszyscy kapłani nienaganni byli i bez skazy,
Aby wszyscy, którzy zobaczą sługi ołtarzy, Pana uczcili,
Aby składali Ci ofiary w sprawiedliwości,
Abyś przez nich cześć Najświętszego Sakramentu rozkrzewić raczył,
Abyś kardynałów mających wybrać następcę Piotra Duchem Świętym napełnić raczył,
Kapłanie i Ofiaro,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Jezu.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Jezu.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami, Jezu.
L4: Jezu, Kapłanie, usłysz nas.
W: Jezu, Kapłanie, wysłuchaj nas.
P: Módlmy się: Boże, Uświęcicielu i Stróżu Twojego Kościoła, wzbudź w nim przez Ducha Twojego, godnych i wiernych szafarzy świętych Tajemnic, aby za ich posługiwaniem i przykładem, przy Twojej pomocy, lud chrześcijański kierował się na drogę zbawienia.
Boże, Ty nakazałeś modlącym się i poszczącym uczniom skierować Pawła i Barnabę do dzieła, do którego ich przeznaczyłeś, bądź teraz z Twoim Kościołem trwającym na modlitwie i wskaż tego, którego do posługi stolicy piotrowej wybrałeś. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Śpiew: W krzyżu cierpienie albo Weź w swą opiekę (1 zwr.) lub Nocą, Ogród Oliwny.
Część II – Nasza modlitwa
L1: Z pierwszego listu św. Piotra Apostoła (2,9): „Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła”.
L2: W drugiej części naszego czuwania pragniemy, Panie Jezu, Najwyższy Kapłanie, spojrzeć na naszą modlitwę. Jest ona niedoskonała i pełna braków. Ty jednak, o Panie, zechciałeś ją włączyć w swoją modlitwę kapłańską. Uczyniłeś nas samych królewskim kapłaństwem i dałeś nam udział w Twojej kapłańskiej misji. W sakramencie chrztu zostaliśmy namaszczeni i uzdolnieni do spełniania kapłańskich czynności, a wśród nich zanoszenia do Ojca niebieskiego modlitwy za zbawienie świata. Dziękujemy Ci, Panie, za ten niezwykły dar i pragniemy go coraz lepiej poznawać wsłuchując się w nauczanie Kościoła.
L3: Z audiencji generalnej Ojca Świętego Jana Pawła II (18.03.1992): „Kapłaństwo hierarchiczne – służebne zostało ustanowione w Kościele w tym celu, aby mogły się aktualizować wszystkie zasoby powszechnego kapłaństwa wiernych […]. Zgodnie z tą nauką, należącą do najdawniejszej tradycji chrześcijańskiej, «aktywność» Kościoła nie sprowadza się do hierarchicznej posługi pasterzy, podczas gdy świeccy pozostają w stanie bierności. Cała bowiem chrześcijańska aktywność świeckich, a szczególnie współczesne apostolstwo świeckich daje świadectwo nauczaniu soborowemu, zgodnie z którym kapłaństwo wiernych i posługa kapłańska hierarchii w Kościele są «wzajemnie przyporządkowane»”.
P: Pozostańmy w ciszy przed Panem, obecnym pośród nas jako Najwyższy Kapłan, który przez swoją modlitwę i ofiarę, przez dar samego siebie, wyrwał człowieka z głębin otchłani i podniósł go na wyżyny nieba. On dał nam udział w tej niezwykłej misji. Spełniamy ją także teraz, gdy trwamy na modlitwie i jednoczymy się z Jezusem w Jego modlitwie w Ogrójcu. Prośmy Go, aby dał nam dar głębszego rozumienia prawdy, że nasza modlitwa nie jest tylko prywatną czynnością, lecz jest udziałem w Jego kapłańskiej modlitwie.
Dłuższa chwila ciszy.
L4: Uwielbiajmy naszego Pana i Zbawiciela, który zaprosił nas do udziału w swojej kapłańskiej misji i jako Najwyższy Kapłan jest obecny w każdej naszej modlitwie.
Śpiew aklamacji (po każdym wezwaniu): Niech będzie chwała i cześć i uwielbienie lub Chwała niech będzie, zawsze i wszędzie, Twemu Sercu, o mój Jezu albo inny śpiew.
L4: Wielbimy Cię, Jezu, nasz Zbawicielu, w darze chrztu świętego, w którym zostaliśmy namaszczeni krzyżmem świętym i otrzymaliśmy udział w Twoim kapłaństwie.
L4: Wielbimy Cię, Panie, gdyż dałeś nam bł. Jana Pawła II i Benedykta XVI, aby w naszych czasach, jako następcy św. Piotra, uobecniali dla całego Kościoła Ciebie samego, Najwyższego i Wiecznego Kapłana.
L4: Wielbimy Cię, miłosierny Jezu, gdyż uczyniłeś swój lud ludem kapłańskim, zdolnym do składania ofiary Ojcu niebieskiemu i zanoszenia do Niego modlitwy wstawienniczej za cały świat.
L4: Wielbimy Cię, cierpiący Zbawicielu, gdyż w tych dniach gromadzisz swój lud, zamieszkujący pośród różnych narodów, na modlitwie o dar nowego Papieża.
L4: Wielbimy Cię, nasz Mistrzu i Nauczycielu, gdyż prowadzisz każdego człowieka do świętości mimo, iż on upada i niekiedy oddala się od Ciebie.
P: Przyjmij, o najmilszy Jezu, nasz śpiew uwielbienia. Płynie on z głębi naszych serc wpatrzonych w Twoje święte Oblicze i rozważających tajemnicę kapłańskiej modlitwy. Godzien jesteś odebrać cześć i chwałę i moc i uwielbienie. Ty żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: Ludu kapłański, ludu królewski albo Godzien jesteś lub Twemu Sercu cześć składamy.
Część III - Modlitwa wstawiennicza
P: Klęcząc przed Tobą, najlepszy Panie, ogarniamy myślą i modlitwą naszych braci i siostry, znanych i nieznanych, wszystkich, którzy polecają się naszej modlitwie i wszystkich, którzy Ty postawiłeś na naszej drodze życia. Prosimy o nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, o pomoc dla rodzin, szczególnie tych, które przeżywają trudności, o błogosławieństwo dla młodzieży, a także o pomnożenie naszej wiary.
L3: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację i pełnym zaangażowaniu w przeżywanie sakramentów, szczególnie Eucharystii.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i w innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą pokorną modlitwę o pomnożenie wiary. Niech ona kształtuje całe nasze życie i doprowadzi nas do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew, np.: Ja wiem w Kogo ja wierzę lub Panie, umocnij wiarę naszą.