Przygotowanie daru


Przygotowanie do wielkich wydarzeń zbawczych i przygotowanie do udziału w Eucharystii ma podobny charakter. Jest najpierw troską o czystość serca, dzięki której możemy "oglądać Boga" (Mt 5,8),  z Nim się spotkać, z Nim rozmawiać, doświadczyć wzajemnego odbarowania i umocnić łączący nas z Nim więzy. Dzieje się to w słowie, w ofierze oraz w uczcie. Tak jest w Eucharystii. Tak też powinno być w naszym przygotowaniu do Triduum Paschalnego oraz beatyfikacji Jana Pawła.

Słowo Boga i słowo człowieka

Przygotowanie jest najpierw oczekiwaniem na słowo. Trzeba tego słowa pragnąć, ku niemu kierować swoją uwagę, o nim myśleć. Nie chodzi tu o zwykłą ciekawość, o intelektualne tylko dywagacje. Oczekujemy na słowo, które chcemy wprowadzić w życie. Ono ma "wypalić" mocne piętno na naszym myśleniu i całej naszej postawie. Dlatego przygotowujemy się również do tego, aby z większą determinacją odpowiedzieć Bogu maryjnym "fiat". Wraz z naszym "tak", chcemy wypowiedzieć wobec Boga także nasze prośby, przede wszystkim te najważniejsze. Nie może być tak, że ktoś nie wie o co prosić albo dopiero w tym dniu myśli o ważnej sprawie, którą powinien w tym dniu przedstawić Bogu za wstawiennictwem Jana Pawła II.

Dar Boga i dar człowieka
W Eucharystii po liturgii słowa ma miejsce liturgia ofiary. Człowiek przynosi Bogu swój ludzki dar, siebie samego, a Bóg daje człowiekowi swój boski dar, siebie samego. Ten eucharystyczny wzór spotkania człowieka z Bogiem jest dla nas również inspiracją do przeżycia wielkich uroczystości. Są one zawsze hojnym obdarowaniem nas przez Boga, a także złożeniem Bogu szczególnych darów przez człowieka. Dlatego przygotowanie do beatyfikacji oznacza również przygotowanie na przyjęcie Boga i Jego darów oraz na oddanie Bogu siebie i swoich darów. Tematyka ta jest omówiona szerzej w książce "Beatyfikacja - uroczystość", a także na niniejszej stronie internetowej, w dziale "Beatyfikacja". Przygotowanie na przyjęcie darów Boga oraz przygotowanie swojego daru Bogu jest głównym tematem czuwania modlitewnego, jakie proponowane jest w sobotę przed Niedzielą Miłosierdzia, w której będziemy przeżywać beatyfikację Jana Pawła II.

Komunia, ku której wszystko zmierza
Uwieńczeniem udziału w celebracji Eucharystii jest sakramentalne zjednoczenie z Jezusem w Komunii Świętej. Każda komunia między osobami jest szczególnym dziełem Ducha Świętego. O Jego działaniu tak mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: „Celem posłania Ducha Świętego w każdej czynności liturgicznej jest doprowadzenie do komunii z Chrystusem, by formować Jego Ciało. Duch Święty jest jak sok winnego krzewu Ojca; przynosi on swój owoc w latoroślach. W liturgii urzeczywistnia się najbardziej wewnętrzne współdziałanie Ducha Świętego i Kościoła. Duch komunii zawsze pozostaje w Kościele i dlatego Kościół jest wielkim sakramentem Boskiej komunii, która gromadzi rozproszone dzieci Boże. Owocem działania Ducha w liturgii jest nierozłącznie komunia z Trójcą Świętą i komunia braterska” (KKK 1108). Tak również trzeba sformułować główny duchowy cel wszystkich podejmowanych działań przygotowujących nas do przeżycia Świętego Triduum Paschalnego i beatyfikacji Jana Pawła II. Celem jest komunia z Bogiem i braćmi, a więc najważniejszym przeżyciem jest również święta chwila sakramentnej komunii, w której Duch Święty udziela nam daru zjednoczenia, jakiego nie może nam dać żaden człowiek. Umocnieni tym darem, możemy mówić, że jesteśmy jedno z Chrystusem i dążymy do pełnej komunii z braćmi.