Propozycja ołtarzy na Boże Ciało 2012
Kościół naszym domem
W rozważaniach podejmowanych przy ołtarzach w czasie procesji Bożego Ciała podjęty zostanie temat tegorocznej pracy duszpasterskiej: „Kościół naszym domem”.
1. Kościół w moim sercu
|
|
Od chwili chrztu świętego jesteśmy członkami Kościoła i jesteśmy z nim ściśle związani. My jesteśmy w Kościele, ale w pewnym sensie także Kościół jest w nas. Jest w naszych myślach, w naszych rozmowach, w naszym sercu. Jaki obraz Kościoła noszę w sobie?
W odczytanej Ewangelii słyszeliśmy słowa: „Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami”. Chrystus przychodzi do nas nie sam. Przyjmując Chrystusa, przyjmujemy braci. Jeśli w naszym sercu jest miejsce dla nich, to i my będziemy się czuli we wspólnocie wierzących, w której mieszka Chrystus, jak w swoim domu.
2. Kościół w mojej rodzinie
|
|
Naszym pierwszym doświadczeniem wspólnoty ludzi, która wierzy, która doświadcza pośród siebie obecności Chrystusa i z Nim na co dzień żyje, jest rodzina. Jako jeden z największych skarbów, jakie ludzkość posiada, jest narażona na wielorakie ataki zła. Ich siłą jest wzajemna miłość wszystkich członków rodziny, umocniona i pogłębiona przez przyjęcie sakramentu małżeństwa przez mężczyznę i kobietę. Wśród darów, które otrzymali, trzeba wyróżnić także łaskę bycia „domowym Kościołem”. Tej prawdzie powinni poświęcić wiele uwagi.
W odczytanej Ewangelii słyszymy o cudownym rozmnożeniu chleba i nakarmieniu całej rzeszy głodnych ludzi. W rodzinnej trosce o utrzymanie domu i wszystkich mieszkańców, trzeba nieustannie zwracać się do Jezusa, który jest obecny w życiu rodzinnym. Rodzinna modlitwa, pielęgnowanie chrześcijańskich zwyczajów, ma istotny wpływ na rozumienie Kościoła i odnajdywanie się w szerszej wspólnocie wierzących jako własnym domu.
3. Kościół zgromadzony na Eucharystii
|
|
Jednym z najważniejszych doświadczeń Kościoła jest jego zgromadzenie się na celebracji Eucharystii i innych sakramentów. Przy ołtarzu objawia się Kościół w swej wielorakiej tajemnicy, w swym wymiarze hierarchicznym i charyzmatycznym, w duchowym zjednoczeniu z Chrystusem i wspólnych modlitwach. W czasie Eucharystii objawia się również powołanie poszczególnych członków Kościoła. Widzimy wyróżnione miejsce kapłana i współodpowiedzialność wiernych świeckich za jakość przeżywanej celebracji. Każdy powinien w niej spełniać „tylko to wszystko, co do niego należy”.
Uczniowie idący do Emaus, o których przypomniała nam Ewangelia, stopniowo odkrywają obecność Pana pośród siebie. Gdy otwarły się im oczy znaleźli nowe siły do podjęcia zadań, które zostały im powierzone.
4. Kościół posłany do świata
|
 |
Troska Kościoła o losy Ewangelii w życiu społecznym i politycznym, nowa ewangelizacja, parafie krakowskie oczekujące na peregrynację obrazu Jezusa Miłosiernego, miłosierdzie szczególnym imieniem ewangelizacji.
Ewangelia, odczytywana przy tym ołtarzu, mówi o jedności uczniów Chrystusa. Jednoczenie i zbliżanie ludzi do siebie, pokonywanie podziałów i niesprawiedliwości – to szczególne zadania chrześcijan posłanych do świata.