Jesteś tutaj: Prośby indywidualne» POMOCE» W rytmie roku

Celebracja

 

Celebracja: "Pięćdziesiątnica"

 

Przed rozpoczęciem wspólnej modlitwy zaleca się przeznaczyć pewien czas na wspólny śpiew, wejście w klimat modlitwy, a także przygotowanie śpiewów, które będą wykonywane w czasie celebracji.

Na czuwanie trzeba przygotować również siedem świec, które zostają umieszczone w widocznym dla wszystkich miejscu. Świece te zapalają wyznaczone osoby we wskazanych częściach celebracji. Można również przygotować małe lampiony, które zapalają osoby podchodzące do modlitwy spontanicznej.

Wprowadzenie

Śpiew:„O, Stworzycielu, Duchu, przyjdź”.

Znak krzyża, pozdrowienie i wprowadzenie: Gromadzimy się na czuwaniu przed Zesłaniem Ducha Świętego. Przeżywamy je jako uwieńczenie drogi, którą rozpoczęliśmy w Środę Popielcową. Najpierw było to przygotowanie do przeżycia Paschy, następnie jej uroczyste celebrowanie, a w ciągu ostatnich tygodni trwały spotkania z Chrystusem zmartwychwstałym. On w dniu zmartwychwstania tchnął na Apostołów i powiedział im: „Weźmijcie Ducha Świętego”. Jutro, w dzień Pięćdziesiątnicy, wysłuchamy tej samej Ewangelii. Znów usłyszymy słowa: „Weźmijcie Ducha Świętego”. W pewnym sensie słyszeliśmy te słowa każdego dnia w okresie wielkanocnym. Dopiero teraz, w pięćdziesiątym dniu od zmartwychwstania, ten paschalny czas się kończy. Dopiero teraz, w pełnym wylaniu Ducha Świętego, znajduje swoje uwieńczenie. Dlatego chcemy dziś czuwać na modlitwie i potwierdzać nasze pragnienie przyjęcia pełni Ducha Świętego.

Komentator (K): W czasie czuwania przeżyjemy najpierw celebrację nazwaną „Pięćdziesiątnicą”. W tej nazwie kryje się głęboka symbolika. Dzień pięćdziesiąty następuje po przeżyciu siedmiu tygodni, a w każdym z nich przeżywaliśmy siedem dni. Przekroczenie tej granicy to wejście w nową rzeczywistość, wyznaczoną interwencją Boga. Stwarza ją Ojciec przez zmartwychwstanie swego Syna i zesłanie Ducha Świętego.

Celebracja, którą rozpoczynamy, podzielona jest na siedem części. W każdej usłyszymy siedem krótkich tekstów mówiących o działaniu Ducha Świętego w dziele stworzenia, odkupienia i uświęcenia. Będziemy dziękować Bogu za dar Ducha i prosić Go, aby przemieniał nasze życie. Na początku każdej części zapalimy świecę, która będzie przypominać, że Duch Święty zstępuje w znaku ognia.

Prowadzący (P): Módlmy się: Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty wskrzesiłeś swego Syna, Jezusa Chrystusa i przez Niego obdarzyłeś nas darem Twego Ducha. Prowadzeni Jego mocą przeżywaliśmy czas wielkanocny, w którym zmartwychwstały Chrystus przemieniał nasze życie darami odkupienia. Odnów naszą wiarę, nadzieję i miłość, abyśmy całym sercem przyjęli Ducha Pocieszyciela, który wszystkiego nas uczy. Prosimy Cię o to przez Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.

I – Duch Święty w dziele stworzenia

Śpiew: „Duchu Ogniu”. W czasie śpiewu następuje zapalenie pierwszej świecy.

K: Pismo Święte ukazuje nam Ojca, który wszystko stworzył i Syna, w którym wszystko zostało powołane do istnienia oraz Ducha, którego mocą wszystko zaistniało. Przez zmartwychwstanie Chrystusa stworzenie zostało odnowione. Również to dzieło dokonało się w mocy Ducha Świętego. Wsłuchajmy się w teksty, które ukazują nam działanie Ducha Świętego w dziele stworzenia.

Rozważanie słowa Bożego

Lektorzy odczytują kolejne fragmenty Pisma Świętego. Po każdym z nich może nastąpić chwila ciszy lub śpiew krótkiej aklamacji, Np. „Alleluja, alleluja, alleluja” lub „Ześlij, o Chryste, Twojego Ducha nam” albo „Niech nas ogarnie łaska, Panie Twa” lub „Veni, Sancte Spiritus”. W podobny sposób przeżywamy rozważanie słowa Bożego w dalszych częściach celebracji.

  1. Z Księgi Rodzaju: „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię.Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami” (Rdz 1,1-2).
  2. Z Księgi Judyty:  „Niech Ci służy wszelkie Twoje stworzenie, bo Ty rzekłeś i stało się. Tyś posłał Twego ducha, a on zbudował wszystko, i nie ma nikogo, kto by się sprzeciwił Twemu głosowi” (Jdt 16,14).
  3. Z Księgi Hioba: „Prawe me serce i mowa czysta, w mych ustach jest mądrość. I mnie też stworzył duch Boży, tchnienie Wszechmocnego i mnie uczyniło” (Hi 33,3-4).
  4. Z Księgi proroka Izajasza: „Wreszcie zostanie wylany na nas Duch z wysokości. Wtedy pustynia stanie się sadem, a sad za las uważany będzie” (Iz 32,15).
  5. Z Księgi proroka Izajasza: „Bo rozleję wody po spragnionej glebie i zdroje po wyschniętej ziemi. Przeleję Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków” (Iz 44,3).
  6. Z Księgi Psalmów: „Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich” (Ps 104,30-31);
  7. „Stwórz we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego! Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!” (Ps 51,12-14).

Śpiew: „Duchu Święty, Stworzycielu”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który „stwarza i odnawia oblicze ziemi” (Ps 104).

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże. Ty „rzekłeś i stało się”, Ty „zbudowałeś wszystko, i nie ma nikogo, kto by się sprzeciwił Twemu głosowi” (por. Jdt 16,14). „Niech chwała Twoja trwa na wieki” (Ps 104,31).

L:Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże. Ty wszystko sprawiasz. Ty nas stworzyłeś i nam błogosławisz. „Niech Ci służy wszelkie Twoje stworzenie” (Jdt 16,14).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże. Ty odnawiasz oblicze ziemi. Ty odnawiasz każdego z nas. Rozlewasz wody łaski po spragnionej glebie naszych serc (por. Iz 44,3). Napełniasz je pokojem i miłością. Raduj się z dzieł swoich (por. Ps 104,30-31).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Święty, obecny w tajemnicy stworzenia. Ty odnawiasz oblicze ziemi i serca każdego z nas. „Wszystko sprawiasz i udzielasz każdemu tak, jak chcesz” (1 Kor 12,11). Pomóż nam dostrzegać wielkość Twoich darów i uwielbiać Ojca w Jego Synu, Jezusie Chrystusie. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

II – Duch Święty w zapowiedziach proroków

Śpiew: „Przyjdź, Duchu Święty ja pragnę”. W czasie śpiewu następuje zapalenie drugiej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który mówił przez proroków i którego cudowne działanie prorocy zapowiadali. On był natchnieniem wszystkich autorów biblijnych. On jest też naszym natchnieniem.

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Księgi proroka Ezechiela: „Dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali” (Ez 36,26-28).
  2. Z Księgi proroka Ezechiela: „Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli” (Ez 37,12-14).
  3. Z Księgi proroka Joela: „Wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach” (Jl 3,1-2).
  4. Z Księgi proroka Izajasza: „Co do Mnie, takie jest przymierze moje z nimi, mówi Pan: «Duch mój, który jest nad tobą, i słowa moje, które włożyłem ci w usta, nie zejdą z twych własnych ust ani z ust twoich dzieci, ani z ust potomków twoich synów, odtąd i na zawsze – mówi Pan” (Iz 59,21).
  5. Z Księgi proroka Izajasza: „Oto mój Sługa, którego podtrzymuję. Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo” (Iz 42,1).
  6. Z Ewangelii św. Łukasza: „A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego” (Łk 2,25-26).
  7. Z Ewangelii św. Łukasza: „[Jan] tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem” (Łk 3,16).

Śpiew: „Duchu Święty, przyjdź prosimy”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego obecnego w życiu narodu wybranego i przemawiającego przez proroków.

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w historii narodu wybranego. Poprzez cierpliwe przygotowywanie Izraelitów na przyjęcie Mesjasza uczysz nas jak rozeznawać Twoje drogi, Panie. Dajesz mam serce nowe, serce z ciała (por. Ez 36,26-28), abyśmy umieli kochać siebie i bliźnich.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w darze proroków. To oni zapowiadali Tego, który przyszedł „chrzcić Duchem Świętym i ogniem” (por. Łk 3,16), Jezusa Chrystusa. W Nim stajemy się nowym stworzeniem.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w darze Słowa Życia. Ty sprawiłeś, że spełniły się zapowiedzi proroków. Twój Sługa, którego podtrzymujesz, wybrany Twój, w którym masz upodobanie, Jezus, Syn Boga, poprzez dar odkupienia, przyniósł narodom prawo miłości (por. Iz 42,1). Stał się dla każdego z nas Drogą, Prawdą i Życiem.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Święty, bądź uwielbiony w dziele przymierza z narodem wybranym, w męstwie i miłości proroków głoszących Twoje słowo „w porę i nie w porę”. Pomóż nam uwierzyć, że wszystkie zapowiedzi proroków spełniły się w życiu Chrystusa i spełniają się w życiu Kościoła. Prowadź nas do Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

III – Duch Święty w życiu Jezusa

Śpiew: „Wzywam Cię, przyjdź”. W czasie śpiewu następuje zapalenie trzeciej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który prowadził Jezusa, aby w mocy Ducha „głosił dobrą nowinę ubogim, by opatrywał rany serc złamanych, by zapowiadał wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczał rok łaski Pańskiej, i dzień pomsty naszego Boga; aby pocieszał wszystkich zasmuconych” (Iz 61,1-2).

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Ewangelii św. Łukasza: „Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym” (Łk 1,35).
  2. Z Ewangelii św. Mateusza: „Gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (Mt 3,16-17).
  3. Z Ewangelii św. Łukasza: „Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła” (Łk 4,1-2).
  4. Z Ewangelii św. Łukasza: „Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy” (Łk 4,14).
  5. Z Ewangelii św. Łukasza: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi” (Łk 4,18).
  6. Z Ewangelii św. Mateusza: „Jezus powiedział: Jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło do was królestwo Boże” (Mt 12,28).
  7. Z listu św. Pawła do Rzymian: „[Jest to Ewangelia] o Jego Synu - pochodzącym według ciała z rodu Dawida, a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym - o Jezusie Chrystusie, Panu naszym” (Rz 1,3-4).

Śpiew: „Duchu Święty, wołam przyjdź”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego „zstępującego na Jezusa i spoczywającego nad Nim” (por. J 1,33).

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w darze Wcielenia. Ty pozwalasz nam oczami wiary „zobaczyć Mesjasza Pańskiego” (Łk 2,25-26). W Nim poznajemy jak bardzo zostaliśmy obdarowani i wierzymy, że i nad każdym z nas w chwili chrztu św. wypowiedziałeś słowa: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie»” (por. Mt 3,16-17).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w Człowieczeństwie Jezusa, który „czterdzieści dni przebywał na pustyni, gdzie był kuszony przez diabła” (Łk 4,1-2). Uwielbiamy Cię w Jego modlitwie i poście, w Jego posłuszeństwie woli Ojca. Uczyń w Nim nasze życie pokornym wypełnianiem woli Boga, ustawicznym uwielbianiem Pana.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Duchu Święty, uwielbiamy Cię w posłannictwie Syna Bożego, Ty uczysz nas powtarzać za Maryją „Niech mi się stanie według Twego słowa” (Łk 1,38). Mocą Twojej miłości posyłasz nas tam, gdzie Twej miłości brak, abyśmy także my „ubogim nieśli dobrą nowinę, więźniom głosili wolność, a niewidomym przejrzenie; abyśmy uciśnionych odsyłali wolnymi” (Łk 4,18).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Święty, Duchu Mądrości, Ty „zstępujesz jak gołębica i przychodzisz na Syna Bożego” (por. Mt 3,16). On „chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał” (por. Hbr 5,8). Z tego cierpienia Boga-Człowieka, Ty, Miłość i Dar, wyprowadzasz nową miarę obdarowania człowieka, przywodzisz go do uczestnictwa w życiu, jakie jest w Bogu samym. Posyłaj nas i prowadź, „abyśmy się wzajemnie miłowali tak, jak Jezus nas umiłował” (por. J 15,12). Jemu cześć i chwała na wieki wieków. Amen

IV – Duch Święty obiecany przez Jezusa uczniom

Śpiew: „Zjednoczeni w Duchu”. W czasie śpiewu następuje zapalenie czwartej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, Ducha Pocieszyciela, „o którego prosił Jezus Ojca, aby był z nami na zawsze, Ducha Prawdy, który wszystkiego nas nauczy i przypomni nam wszystko” (J 14, 16). Niech ten, który „przyszedł ogień rzucić na ziemię” (por. Łk 12,49) przemienia nas i oczyszcza, poddaje działaniu zbawczej mocy Ducha Miłości.

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Ewangelii św. Łukasza: „Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (Łk 11,13).
  2. Z Ewangelii św. Jana: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie” (J 14,16-17).
  3. Z Ewangelii św. Jana: „Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem” (J 14,26).
  4. Z Ewangelii św. Jana: „W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego” (J 7,37-39).
  5. Z Ewangelii św. Jana: „Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was. On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie” (J 16,7-8).
  6. Z Ewangelii św. Jana: „Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi” (J 16,13-14).
  7. Z Dziejów Apostolskich: „[Jezus] im odpowiedział: «Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei i w Samarii i aż po krańce ziemi»” (Dz 1,8).

Śpiew: „Pokój wam, pokój wam”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego Pocieszyciela, którego „Ojciec z nieba daje tym, którzy Go proszą” (Łk 11,13).

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Duchu Ojca i Syna, dany „z nieba tym, którzy o to proszą” (Łk 11,13). Doświadczamy Twojej obecności, kiedy działamy wyłącznie z miłości do Ciebie. Pomóż nam nasze życie „ukryć z Chrystusem w Bogu” (por. Kol 3,3).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, „Duchu Boży mieszkający w nas” (por. 1 Kor 3, 16). Doświadczamy Twojego działania, gdy z wiarą przychodzimy do Jezusa. Wtedy sprawiasz, że „strumienie wody żywej płyną z naszych serc” (por. J 7,37-39). Ucz nas i przypominaj nam wszystko, co On mam powiedział” (por. J 14,26).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Duchu Prawdy, który w nas jesteś. Doświadczamy Twojej mocy, kiedy, jako uczniowie Jezusa, oddajemy cześć Ojcu i prosimy Go o Ducha Prawdy. Gdy przebaczamy i niesiemy nadzieję. Pomóż nam dawać nieustannie świadectwo Twojej obecności w nas.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Boży, Duchu Świętości, Ty jesteś największym darem zmartwychwstałego Pana. On, gdy stanął wobec Apostołów zgromadzonych w Wieczerniku, „Tchnął na nich i powiedział: «Weźmijcie Ducha Świętego!»” (J 20,22). „To «tchnienie» trwa” (DV 57) i staje się w nas „źródłem wody wytryskującej ku życiu wiecznemu” (J 4,14). Niech staje się ono naszym życiem. Niech prowadzi nas do całkowitego oddania się Ojcu i braciom w zjednoczeniu z Jezusem, naszym Panem i Zbawicielem. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

V – Duch Święty darem Zmartwychwstałego

Śpiew: „Duchu Święty, przyjdź”. W czasie śpiewu następuje zapalenie piątej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który jest „Darem i źródłem wszelkiego obdarowania” (DV 37). On przenika serca i przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą” (Rz 8,27). Niech Ten, który jest żywym płomieniem miłości i zstępuje na zgromadzonych w Wieczerniku pod postacią języków ognia, przenika do ludzkich dziejów poprzez apostolską służbę Kościoła.

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Ewangelii św. Jana: „Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam! […] Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J 20,19-23).
  2. Z Ewangelii św. Mateusza: „Jezus przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata»” (Mt 28,18-20).
  3. Z Dziejów Apostolskich: „Podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym»” (Dz 1,4-5)
  4. Z Listu św. Pawła do Rzymian: „Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą” (Rz 8,27).
  5. Z Listu św. Piotra: „Błogosławieni [jesteście], jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa” (1 P 4,14).
  6. Z Listu św. Pawła do Efezjan: „Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie” (Ef 4,3-4).
  7. Z Listu św. Pawła do Koryntian: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście” (1 Kor 3,16-17).

Śpiew: „Niech zstąpi Duch Twój”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który jest darem zmartwychwstałego Pana i mocą działającą w sakramentach świętych.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty w darze sakramentów świętych. W nich znaczysz nas Swoim znamieniem i przenikasz nasze serca. Przyczyniaj się za nami zgodnie z wolą Bożą i ucz nas posłuszeństwa Twoim natchnieniom (por. Rz 8, 27).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty w darze Kościoła Świętego. Ty, który mówisz do Kościołów i zwycięzcy dasz spożyć owoc z drzewa życia, (por. Ap 2,7) napełniaj nas pokojem i ucz zachowywać jedność Ciała Chrystusa.

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty, który mieszkasz w nas i czynisz nas świętą Świątynią Boga (por. 1 Kor 3,16-17). Ty wzywasz nas do jednej nadziei, jaką daje nasze powołanie (por. Ef 4,3-4). Ucz nas przychodzić do Ciebie, by czerpać wodę życia (por. Ap 22,17).

Bądź uwielbiony Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Święty, Pocieszycielu, Ty mieszkasz w naszych sercach, które są Twoją świątynią. Udzielasz każdemu z nas swojej mocy, abyśmy „szli i nauczali wszystkie narody, ucząc je zachowywać wszystko, co nam Jezus przykazuje” (Mt 28, 18-20). Umacniaj naszą jedność z Jezusem i spraw, abyśmy byli Jego świadkami. On żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

VI – Duch Święty mieszka w nas i nas prowadzi

Śpiew: „Duchu chwała Tobie”. W czasie śpiewu następuje zapalenie szóstej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, Nauczyciela i Przewodnika. On jest „duchem przybrania za synów, w którym możemy wołać «Abba, Ojcze!». On wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi” (por. Rz 8,14-16). Niech Ten, który jest żywym płomieniem miłości, napełnia nas ciągle nową gorliwością, byśmy „byli płomiennego ducha” (Rz 12,11).

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Ewangelii św. Jana: „Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem” (J 3,5-6).
  2. Z Ewangelii św. Mateusza: „Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was” (Mt 10,19-20).
  3. Z Dziejów Apostolskich: „Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2,38).
  4. Z Listu św. Pawła do Rzymian: „Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi” (Rz 8,14-16).
  5. Z listu św. Pawła do Efezjan: „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia. Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie – wraz z wszelką złością. Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie” (Ef 4,30-32).
  6. Z Listu św. Pawła do Koryntian: „Kto z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych.  A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha” (1 Kor 2,11-13).
  7. Z Listu św. Pawła do Rzymian: „Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy” (Rz 8,9).

Śpiew: „Bożą miłość w sercu mym dzisiaj mam”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego, Przewodnika i Nauczyciela.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Pocieszycielu. Twoją mocą otrzymujemy „ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»”. Prowadź nas na modlitwie, uzupełniaj naszą nieumiejętność modlenia się.

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, Nauczycielu. Ty jesteś Mocą, która zdolna jest podźwignąć człowieka, i uczynić go Bożym dzieckiem. Tylko Ty znasz to, co jest ludzkie w człowieku i to, co jest w nim Boskie (por. 1 Kor 2,11). Umacniaj nas na drodze naszego nawrócenia, byśmy, narodzeni z wody i z Ducha mogli wejść do królestwa Bożego (por. J 3,5-6).

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

L: Bądź uwielbiony Duchu Święty, „Duchu wieczny” działający w tajemnicy Krzyża. Prowadź nas w chwilach cierpienia i samotności, abyśmy Cię nie zasmucali. Ucz nas, abyśmy umieli być dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni (por. Ef 4,30-32).

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

P:Duchu Święty, „Boże ukryty”, Ty jesteś „bardziej wewnątrz nas niż to, co w nas najbardziej osobiste” (św. Augustyn). Ty nas wszystkiego uczysz i przypominasz nam wszystko, odsłaniasz „głębokości Boga samego” (1 Kor 2,10). Duchu Prawdy, doprowadź nas do całej prawdy i daj nam łaskę wzrastania w misji Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

VII – Duch Święty Dawca wszelkich darów

Śpiew: „O Ty, co mieszkasz sam”. W czasie śpiewu następuje zapalenie siódmej świecy.

K: Uwielbiajmy Ducha Świętego, „ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha wiedzy i bojaźni Pańskiej” (por. Iz 11,1-2). Niech Ten, który „rozlewa w naszych sercach Bożą miłość” (Rz 5,5) i „przychodzi z pomocą naszej słabości” (Rz 8,26), płonie w nas ogniem wyrażającym potrzebę świętości i czystości.

Rozważanie słowa Bożego

  1. Z Księgi proroka Izajasza: „Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, i wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iz 11,1-2).
  2. Z Listu św. Pawła do Rzymian: „A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,5).
  3. Z Listu św. Pawła do Rzymian: „Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (Rz 8,26).
  4. Z Listu św. Pawła do Koryntian: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich” (1 Kor 12,4-5).
  5. Z Listu św. Pawła do Koryntian: „Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków” (1 Kor 12,6-10).
  6. Z Listu św. Pawła do Galatów: „Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa” (Ga 5,22-23).
  7. Z Listu św. Pawła do Koryntian: „Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało […]. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem” (1 Kor 12,11.13).

Śpiew: „Będę śpiewał Tobie, mocy moja”.

Modlitwa uwielbienia

P: Uwielbiajmy Ducha Świętego, który w nas mieszka, który jest „dawcą darów mnogich i światłością sumień”.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty, Duchu mądrości i rozumu. Owocem Twojej łaski w nas jest miłość, radość, pokój. Ty uczysz nas służyć braciom, napełniasz serca pociechą i zsyłasz ukojenie naszym duszom. Uzdrawiasz nasze zranione relacje. Prowadź nas do podejmowania cząstki krzyża naszych braci i ucz nas być jej wiernymi.

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty, Duchu rady, męstwa i umiejętności. Owocem Twojej łaski w nas jest cierpliwość i łagodność, uprzejmość i opanowanie. Ty uzdalniasz nas do przyjmowania każdego doświadczenia i napełniasz nas pokorą w relacjach z bliźnimi. Czyń nas świadkami, że życie Ewangelią jest możliwe.

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

L: Uwielbiamy Cię Duchu Święty, Duchu pobożności i bojaźni Bożej. Owocem Twojej łaski w nas jest dobroć i wierność. Ty uczysz nas modlitwy i napełniasz nasze serca „nadzieją, która zawieść nie może” (por. Rz 5,5). Daj nam wyobraźnię potrzebną do budowania cywilizacji miłości, abyśmy rozsiewali ziarna dobra z wiarą, że dobro zawsze zwycięży zło.

Bądź uwielbiony, Duchu Święty, Boże.

P: Duchu Święty, który objawiasz się wszystkim dla wspólnego dobra. Ty ofiarujesz każdemu z nas „różne dary łaski i różne rodzaje posługiwania” (Rz 12,4-10), „przyczyniając się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami” (por. Rz 8,26). Spraw, abyśmy rozwijali dary, których nam udzieliłeś i ubogacali nimi naszych braci. Naucz nas żyć w najgłębszym zjednoczeniu z Jezusem ku chwale Ojca. On żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Pięćdziesiątnica – Zesłanie Ducha Świętego

Śpiew: „Niech nas ogarnie”.

K: Wysłuchaliśmy 49 fragmentów Pisma Świętego, które przypomniały nam prawdę o obecności i działaniu Ducha Świętego w dziele stworzenia, w historii Starego Przymierza, w życiu Jezusa, w nauczaniu Jezusa, w życiu Kościoła i każdego z nas. Była to dla nas okazja do uwielbienia Ducha Świętego i wzbudzenia w sobie jeszcze większego pragnienia, aby On przeniknął całkowicie nasze życie. Wysłuchamy teraz jeszcze jednego fragmentu z Pisma. To opowieść o tym, co dokonało się w dzień Pięćdziesiątnicy i co każdy z nas w sposób sakramentalny przeżył w czasie przyjęcia sakramentu bierzmowania.

Rozważanie słowa Bożego

L: Z Dziejów Apostolskich: „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić” (Dz 2,1-4).

Modlitwa spontaniczna

Modlitwa uwielbienia może przyjąć teraz formę spontanicznych wezwań. Osoby pragnące wyrazić wdzięczność Duchowi Świętemu za Jego działanie w ich życiu lub skierować do Niego prośbę, podchodzą do mikrofonu. Po wyrażeniu modlitwy mogą wziąć mały lampion, zapalić go od jednej z siedmiu płonących świec i postawić obok nich. Wezwania spontaniczne przeplatane są śpiewem pieśni.

Homilia

Po zakończeniu modlitwy spontanicznej kapłan wygłasza homilię, w której dokonuje syntezy usłyszanego słowa Bożego oraz wprowadza w obrzęd odnowy misji bierzmowania.

Odnowa misji
otrzymanej w sakramencie bierzmowania

P: Drodzy Bracia i Siostry! Słowo Boże, którego wysłuchaliśmy, przypomniało nam, jak wielki dar otrzymaliśmy w sakramencie bierzmowania i jak ważną misję Bóg powierzył nam do wykonania. Pragniemy na tę miłość Boga odpowiedzieć całą miłością naszego serca. Dlatego pytam każdego i każdą z was:

P: Czy chcesz odważnie wyznawać swoją wiarę i według niej żyć, do czego Duch Święty umocnił cię w sakramencie bierzmowania?
W: Chcę.
P: Czy chcesz być świadkiem Chrystusa, głosząc światu Jego Ewangelię, czynnie uczestnicząc w liturgii Kościoła i służąc z miłością drugiemu człowiekowi?
W: Chcę.
P: Czy chcesz nieustannie wzrastać w świętości, realizując powołanie, którym cię Bóg obdarzył?
W: Chcę.
P: Bóg wszechmogący, mocą swego Ducha, niech odnowi w was łaskę, którą otrzymaliście w sakramencie bierzmowania. Niech On pomnoży w was Ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności. Niech napełni was na nowo duchem świętej bojaźni Pana. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W: Amen.

Śpiew: „Dotknął mnie dziś Pan”.

W dalszej części czuwania proponowany jest śpiew Akatystu.

 


^ Top