Pierwsze przykazanie

 

Adoracja: Wiara wyrażona życiem
3. „Pierwsze przykazanie”

Pobierz: DOC PDF

 

Wystawienie Najświętszego Sakramentu
Śpiew: Jeden jest tylko Pan

P: W świetle Twojej obecności, Boże, w świetle Twojej nauki, w świetle trwającego Roku Wiary, razem z Tobą i Twoimi oczami, chcemy spojrzeć na dom naszego życia. Ty wiesz, że pragniemy go budować na skale wiary, aby mógł przetrwać wszystkie uderzające na niego burze, przeciwności, pokusy.

L1: Każdy solidny dom życia, to dom budowany na solidnym fundamencie. Spoiwem tego fundamentu jest dziesięć słów, dziesięć świętych słów z góry Synaj, Dekalog, dar Twoich przykazań. Dziesięć kamieni fundamentu wiary położony jest na jednym słowie: „słuchaj”.
Ludu Boży, Kościele Święty, Zgromadzenie wiernych – słuchaj! Oto Bóg ukochał cię tak bardzo i tak bardzo Mu na Tobie zależy, że daje Ci siebie samego w swoim Słowie. Słuchaj swego Boga! Przestań na chwilę przemawiać, przestań zasypywać ciszę bezładem swoich słów. Słuchaj Jedynego Słowa, które daje Ci życie, poucza mądrością, niesie nadzieję, staje się światłem w mrokach, radością w smutkach, pokrzepieniem w udrękach, wyzwoleniem ze wszelkich zniewoleń.
Ludu Boży, słuchaj swego Pana!

Śpiew: Jezus Najwyższe Imię
Chwila ciszy.

L2: W rozważaniach i modlitwach przeżywanego Roku Wiary, teksty Katechizmu Kościoła Katolickiego prowadzą nas dzisiaj do pierwszego kamienia fundamentu, zrodzonego ze słuchania Boga; prowadzą nas do pierwszego z Dziesięciu Słów zapisanych palcem Bożym na kamiennych tablicach – do przykazania, na którym opierają się wszystkie kolejne kamienie fundamentu, wszystkie kolejne przykazania: „Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną.”
Nie będziesz miał innych bogów przed Bogiem Jedynym…
Oto ten kamień węgielny fundamentu został dzisiaj odrzucony przez wielu! Nie wierzysz? Otwórz drzwi tego kościoła i wejdź w gwar nocnych ulic Krakowa. Idź i rozglądaj się wokół. Zobaczysz tam całe wystawy i galerie „bogów obcych”.
Chrześcijanie, dzieci Jedynego Boga, jedzą, piją, używają wszelkich przyjemności, bawią się beztrosko, odprawiają gusła i czary, pytają gwiazd i wróżek o tajemnice przyszłości, sprzedają się i kupują, handlują wszystkim, co można zamienić na pieniądz. Ciemności miasta pełne są nieprawości, zdrad i bałwochwalstwa. Naród, od ponad tysiąca lat nazywany chrześcijańskim, dziś odchodzi w mroki pogaństwa i śmierci.
O ludu Mój, opuściłeś Źródło żywej Wody, a wykopałeś sobie fałszywe studnie na pustyni świata! Pijesz wodę, która cię nie zaspokoi, nie nakarmi, ale zabierze ci wolność i zatruje rozum! Ty, obdarzony cudem godności Bożego dziecka, powróciłeś w świat pogaństwa, kłaniasz się gwiazdom i energiom, modlisz się do kamieni i amuletów, adorujesz nowe zdobycze techniki, jakby to one miały moc cię ocalić. Odrzuciłeś kamień węgielny i sam dla siebie stałeś się bogiem.
- Panie, przebacz, przebacz ludowi swojemu!

L3: Powtarzamy: przepraszamy Cię, Boże!

  • Za obojętność i odrzucenie Twojej Miłości
  • Za niewdzięczność, narzekanie i szemranie, które ranią Twoje Serce
  • Za oziębłość, która zamyka nas na cuda Twojej Miłości
  • Za znużenie i lenistwo duchowe, które zatrzymują nas na drodze rozwoju wiary
  • Za nienawiść, która rodzi się z pychy i zaprzecza Twojej dobroci
  • Za brak głębokiej i prawdziwej modlitwy, która jest wyznaniem wiary w to, że jesteś Bogiem jedynym
  • Za tych, którzy wzgardzili Tobą i dopuszczają się grzechu bałwochwalstwa
  • Za wszystkich zniewolonych magią i wróżbami

Dłuższa chwila ciszy
Pieśń: Miłość Twa.

L1: Z Księgi proroka Izajasza: „Panie, inni władcy nas opanowali, ale my Ciebie samego i Twoje Imię wysławiamy!”

Gdy nieprzytomny świat bawi się na igrzyskach ku czci swoich bożków, my w ciszy tego kościoła, klęczymy przed Tobą, pokornie ukrytym pod postacią Chleba i wyznajemy z głębi serc, że Ty jesteś naszym Bogiem, jedynym Bogiem, że Ciebie chcemy czcić i miłować, że tylko dla Twojej chwały chcemy żyć.
Wiemy, że i nasza wiara tak wiele razy chwieje się i kruszy. Codziennie czujemy naszą słabość, zmagamy się z grzesznością, odchodzimy, błądzimy, zdradzamy Cię i wciąż gdzieś na bezdrożach poszukujemy złudnych przyjaźni z bogami obcymi, z bogami wschodu i zachodu.
Ale Ty wiesz, jak bardzo tego dzisiaj żałujemy, Ty wiesz, jak bardzo pragniemy być żywą i świętą cząstką Kościoła. Ty wiesz, jak bardzo chcemy przynosić chwałę Twemu Imieniu. Ty wiesz, jak bardzo pragniemy, by blask Twej świętości zajaśniał na naszych twarzach. Ty wiesz, że chcemy dawać świadectwo Tobie, Bogu prawdziwemu. To jest przecież naszą najważniejszą misją!

L2: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (2103): „Matka - Kościół cieszy się, że w łonie jego znajdują się liczni mężczyźni i niewiasty, którzy dokładniej naśladują wyniszczenie Zbawiciela i wyraźniej je ukazują, przyjmując ubóstwo w wolności synów Bożych i wyrzekając się własnej woli: poddają się człowiekowi ze względu na Boga, aby upodobnić się do ubogiego Chrystusa”.

L3: Tylko dlatego decydujemy się na życie powołaniem zakonnym, bo wierzymy, że jesteś Bogiem Miłości, że jesteś Bogiem jedynym, zdolnym zaspokoić głód serca. Tylko dlatego my jesteśmy – bo Ty jesteś. Ty, Bóg ponad wszystkie bogi, jedyny godny tego, by całe serce człowieka oddało się Tobie w miłości, zachwycie i wdzięczności. Nie ma Boga innego poza Tobą!

Śpiew: Święte Imię Jezus.

L1: Dzisiaj, gdy świat żyje, jakby Ciebie nie było, świadomi tego, że i my sami jesteśmy nieraz winni i niewierni, adorujemy Twoją obecność i wyznajemy szczerze i prosto:
(powtarzamy)

  • Ty jesteś naszym Bogiem!
  • Ty jesteś naszym jedynym Panem!
  • Ty jesteś naszym Królem!
  • Tylko Tobie chcemy służyć!
  • Nie mamy nikogo poza Tobą!
  • Wyrzekamy się bogów obcych!
  • Pomóż nam życie budować na solidnym fundamencie przykazań!
  • Przymnóż nam wiary!

Panie, niech nasza adoracja, trwanie przed Tobą - Słowem, które stało się Ciałem, niech cisza tej modlitwy będzie wyznaniem; jest jeden Bóg! Bóg prawdziwy pośród swego ludu! Nie będziemy mieć bogów cudzych przed Tobą!

Śpiew: Panie Twój tron.

Modlitwa na Rok Wiary

P: Zbawicielu świata, dziękujemy Ci za dar wspólnej modlitwy i adoracji. Przy Tobie rośnie nasza wiara, umacnia się nadzieja, rozpala się miłość. Kończąc naszą wspólną modlitwę, gorąco prosimy Cię o pomnożenie naszej wiary. Spraw, aby nasza wiara stawała się coraz mocniejsza i aby coraz bardziej przemieniała nasze życie. Po tej modlitwie pozostaniemy na dłuższej adoracji w ciszy.

L1: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.

Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.

L2: Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację i pełnym zaangażowaniu w przeżywanie sakramentów, szczególnie Eucharystii.

Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.

L3: Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i w innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.

Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.

P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą pokorną modlitwę o pomnożenie wiary. Niech ona kształtuje całe nasze życie i doprowadzi nas do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Śpiew, np.: Przyjdę do was w moim Duchu.

Adoracja w ciszy.