Prawo i łaska
Adoracja: Wiara wyrażona życiem
2. „Prawo i łaska"
W kolejnym tygodniu powracamy w adoracji do trzeciej części Katechizmu Kościoła Katolickiego. Uczymy się w niej żyć na co dzień naszą wiarą. Właśnie wiara i tylko wiara pozwala nam na głębsze zrozumienie, że wszelkie prawa, począwszy od praw fizycznych aż do najwyższej reguły miłości, pochodzą od Boga. Wiara także pozwala nam otworzyć się na dar łaski, bez której nie potrafimy zachować Bożych przykazań w naszym codziennym życiu. Zachęcamy osoby, które przygotowują się do przeżywania lub prowadzenia tej adoracji, aby zapoznały się z treścią rozdziału zatytułowanego: „Zbawienie Boże: prawo i łaska” (KKK 1949-2051).
Wprowadzenie
Wystawienie Najświętszego Sakramentu.
Śpiew: Ja wiem, w Kogo ja wierzę lub inny.
Chwila ciszy.
P: Oto nasz Pan i Zbawca, Ten, który jest naszą nadzieją i miłością. On ukrył swój majestat, chwałę i moc. Chciał, abyśmy Go oglądali w znaku Chleba. Jest obecny dzień i noc pośród nas. W tej szczególnej modlitwie, którą rozpoczynamy, we wspólnej adoracji, chcemy przeżywać w sposób szczególnie intensywny Jego obecność. Jego wielbimy i Jemu śpiewamy. Jego Imię jest ponad wszelkie imię.
Śpiew uwielbienia, np.: Jezus, Najwyższe Imię.
P: Panie Jezu, w Roku Wiary, przychodzimy do Ciebie, by naszą wiarę wyznać i by prosić Cię o jej pomnożenie. Wpatrujemy się w Ciebie i wsłuchujemy się w Twoje nauczanie, by lepiej Cię poznać i bardziej umiłować. W dzisiejszy wieczór chcemy rozważyć naukę Kościoła na temat prawa i łaski. To dwa wielkie dary Twego Serca. Od Ciebie, Panie, pochodzi prawo i od Ciebie pochodzi łaska. Nie zawsze umiemy te dary przyjąć, nie zawsze potrafimy je docenić i zapewne zbyt rzadko dziękujemy Ci za nie. W dzisiejszym czuwaniu chcemy na nowo przyjąć te dary od Ciebie, by z większą radością i gorliwością wprowadzać je w nasze życie. Poślij nam swego Ducha, aby nas prowadził.
Śpiew do Ducha Świętego, np.: Przybądź, Duchu Święty.
Chwila ciszy.
Prawa przyrody i prawo moralne
L1: Z księgi proroka Jeremiasza (31,33.35-36): „Takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach - wyrocznia Pana: Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem [...]. To mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, nadał prawa księżycowi i gwiazdom, by świeciły w nocy, który spiętrza morze, tak że huczą jego bałwany, imię Jego Pan Zastępów! Jeśliby te prawa przestały działać przede Mną - wyrocznia Pana - wtedy i pokolenie Izraela przestałoby być narodem na zawsze przede Mną”.
Chwila ciszy.
L2: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (1950): „Prawo moralne jest dziełem Mądrości Bożej. Można je określić, w sensiebiblijnym, jako ojcowskie pouczenie, pedagogię Bożą. Wyznacza ono człowiekowi drogi, zasady postępowania, które prowadzą do obiecanego szczęścia; zakazuje dróg do zła, które odwraca od Boga i Jego miłości. Jest stałe w swoich przykazaniach i zarazem godne miłości w swoich obietnicach”.
Chwila ciszy.
L3: Dziękujmy dobremu Bogu za prawa, które rządzą światem przyrody, że prawa kierujące żywymi organizmami, a także za prawo moralne, za łaskę poznania, co jest dobre, a co złe. Bez praw przyrody świat byłby jednym wielkim chaosem i bezładem. Bez zasad moralnych życie ludzkie byłoby niszczeniem siebie nawzajem. Bóg jest miłośnikiem ładu i piękna. Również człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boga, nosi w głębi duszy te pragnienia. Dziękujmy Mu za te wielkie dary. Dziękujmy całym sercem. Wyraźmy to dziękczynienie słowem i pieśnią, wyśpiewajmy
Po każdym wezwaniu będziemy śpiewać aklamację:
Śpiew: Wielki jest Pan, potężny i godzien łaski albo inny.
L4: Ty, o Panie, stworzyłeś cudowny świat, którym kierują ustanowione przez Ciebie prawa. Rządzą one galaktykami, decydują o biegu księżyca i gwiazd, określają działanie słońca. Cudowne są Twoje, o Boże, prawa natury, kierujące żywymi organizmami na ziemi. Gdy one są przestrzegane, życie rozwija się według Twej boskiej mądrości. Bądź uwielbiony, o Panie, w prawach fizyki i biologii.
Śpiew: Wielki jest Pan, potężny i godzien łaski albo inny.
L3: Miłosierny Boże, Ty wpisałeś w ludzką naturę pragnienie dobra, piękna, sprawiedliwości i miłości. Dałeś człowiekowi zdolność rozróżniania dobra i zła. Jednak grzech osłabił tę zdolność, w skutek czego człowiek o własnych siłach nie zawsze potrafi rozeznać, co jest dobre, a co złe. Dlatego dałeś nam, o Boże, przykazania, które są dla nas drogowskazem. Dzięki nim rozpoznajemy właściwą drogę życia. Bądź uwielbiony, wszechmocny Boże, w darze przykazań, które nam dałeś.
Śpiew: Wielki jest Pan, potężny i godzien łaski albo inny.
L4: Ojcze niebieski, Ty objawiłeś nam w pełni siebie samego i wszelkie prawa życia, gdy Twój Syn Jednorodzony zamieszkał pośród nas. On ukazał nam miłość jako najwyższe prawo i siebie samego dał nam za przykład do naśladowania. W Nim poznajemy nowe prawo i nowe przykazanie, które prowadzi nas do udziału w Twoim boskim życiu. Bądź uwielbiony, Ojcze, za dar najwyższego przykazania miłości.
Śpiew: Wielki jest Pan, potężny i godzien łaski albo inny.
Można zaproponować spontaniczne wezwania dziękczynne za dar prawa, które Bóg nam przekazał, szczególnie za najwyższe przykazanie miłości.
P: Pozostańmy w dłuższej chwili ciszy, aby we własnym sercu wyrazić Bogu wdzięczność za dar prawa, wyrażonego w przykazaniach. Połączmy nasze dziękczynienie z prośbą, abyśmy Jego przykazania najpierw dobrze zrozumieli, a następnie gorliwie wypełniali. Jedno i drugie jest możliwe tylko dzięki Niemu. Bez Ducha Świętego nie potrafimy zrozumieć głębi przykazań. Bez Niego też nie jesteśmy w stanie zachować ich w życiu. Niech Duch Święty kieruje naszą modlitwą.
Dłuższa chwila ciszy (5-10 minut).
Łaska, którą Bóg nam daje
Śpiew: Pan jest mocą swojego ludu lub Nie lękajcie się, Ja jestem z wami albo inny.
L1: Z listu św. Pawła Apostoła do Efezjan (2,4-9): „Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich - w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przemożne bogactwo Jego łaski wykazać na przykładzie dobroci względem nas, w Chrystusie Jezusie. Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił”.
Chwila ciszy, a po niej śpiew, np: „Będę śpiewał Tobie, mocy moja”
L2: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (1996-1997): „Nasze usprawiedliwienie pochodzi z łaski Bożej. Łaska jest przychylnością, darmową pomocą Boga, byśmy odpowiedzieli na Jego wezwanie: stali się dziećmi Bożymi przybranymi synami, uczestnikami natury Bożej. i życia wiecznego. Łaska jest uczestniczeniem w życiu Boga; wprowadza nas w wewnętrzne życie Trójcy Świętej. Przez chrzest chrześcijanin uczestniczy w łasce Chrystusa, Głowy swego Ciała. Jako «przybrany syn» chrześcijanin może odtąd nazywać Boga «Ojcem», w zjednoczeniu z Jedynym Synem. Otrzymuje on życie Ducha który tchnie w niego miłość i buduje Kościół”.
Chwila ciszy, a po niej śpiew, np: „Będę śpiewał Tobie, mocy moja”
L3: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (2005): „Łaska, należąc do porządku nadprzyrodzonego, wymyka się naszemu doświadczeniu i może być poznana jedynie przez wiarę. Tak więc nie możemy opierać się na naszych odczuciach czy naszych uczynkach, by na ich podstawie wnioskować, że jesteśmy usprawiedliwieni i zbawieni. Jednak, zgodnie ze słowami Chrystusa: "Poznacie ich po ich owocach" (Mt 7, 20), rozważanie dobrodziejstw Boga w naszym życiu i w życiu świętych daje nam pewność, że łaska działa w nas i pobudza nas do coraz większej wiary oraz do postawy ufnego ubóstwa”.
Chwila ciszy, a po niej śpiew, np: „Będę śpiewał Tobie, mocy moja”
L4: Któż zmierzy wielkość łask, jakich Bóg nam udziela. W pewnym sensie wszystko jest łaską, bezinteresownym darem Boga. Chcemy więc dziś dziękować zarówno za takie dary, jak dzień dzisiejszy, zdrowie czy spotkani ludzie, a także za niezwykłą łaskę uczestnictwa w życiu samego Boga. Pozostańmy w dłuższej chwili ciszy, wpatrując się w Jezusa, obecnego wśród nas w znaku chleba i otwórzmy szeroko nasze serca na wszelkie dary, jakich pragnie nam udzielić.
Dłuższa chwila ciszy (5-10 min).
P: Módlmy się słowami koronki do Miłosierdzia Bożego. Prośmy Tego, który nas miłuje, aby okazał miłosierdzie nam i wszystkim ludziom.
Koronka do Miłosierdzia Bożego.
Śpiew, np. „Godzien jesteś”.
Modlitwa na Rok Wiary
P: Zbawicielu świata, dziękujemy Ci za dar wspólnej modlitwy i adoracji. Przy Tobie rośnie nasza wiara, umacnia się nadzieja, rozpala się miłość. Kończąc naszą wspólną modlitwę, gorąco prosimy Cię o pomnożenie naszej wiary. Spraw, aby nasza wiara stawała się coraz mocniejsza i aby coraz bardziej przemieniała nasze życie. Po tej modlitwie pozostaniemy na dłuższej adoracji w ciszy.
L1: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L2: Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację i pełnym zaangażowaniu w przeżywanie sakramentów, szczególnie Eucharystii.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L3: Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i w innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą pokorną modlitwę o pomnożenie wiary. Niech ona kształtuje całe nasze życie i doprowadzi nas do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew, np.: Przyjdę do was w moim Duchu.
Adoracja w ciszy.