Nowenna - spotkanie 1
Spotkanie 1: Przyjdź!
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię (Mt 11,28).
Modlitwa do Ducha Świętego
L1: Przyjdź, Duchu Święty, i prowadź nas do Jezusa. Bądź naszym przewodnikiem i nauczycielem na ścieżce modlitwy. Bez Twojej pomocy nie potrafimy uznać w Jezusie Syna Bożego i Zbawiciela świata. Bez Twojej łaski nie obudzi się w naszych sercach pragnienie bycia blisko Jezusa i trwania przed Nim w pokornej adoracji.
On jest godzien tego, aby trwać przed Nim w zachwycie i uwielbieniu, aby Go adorować tak, jak czyniła to Maryja i Święci. Wspomóż nasze pragnienie przychodzenia do Niego na adorację, bo jest ono słabe tak, jak i my jesteśmy słabi. Prosimy:
„Obmyj, co nie święte,
oschłym wlej zachętę,
ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.”
Pomóż utkwić oczy w Tym, który na nas patrzy i skierować sercu ku Temu, który nas kocha. Amen.
Maryjo, Tobie się powierzamy. Prowadź nas do Jezusa i ucz nas adorować Go.
Wprowadzenie
P: Panie Jezu, z Twojej łaski rozpoczynamy w naszej małej grupie, drogę ku Tobie. Pragniemy przychodzić tu, do Ciebie, w kolejnych tygodniach, prosząc o wielką łaskę ożywienia i pogłębienia naszej modlitwy, a przede wszystkim o dar adoracji Ciebie. Pragniemy przede wszystkim zbliżyć się do Ciebie. Chcemy przez kontemplację Twojej obecności w Najświętszym Sakramencie wzrastać w miłości do Ciebie. Chcemy wejść w jeszcze bliższą relację z Tobą i pokochać Cię jeszcze mocniej. To wielki dar Twego miłosierdzia, o który z pokorą prosimy.
L1: Udziel nam, miłosierny Jezu, łaski modlitwy.
W: Prosimy Cię, Panie.
Objaw nam siebie, abyśmy umieli Cię adorować.
Rozpalaj naszą wiarę, by prowadziła nas do Ciebie.
Ożywiaj nadzieję, która zawieść nie może.
Rozlewaj w naszych sercach prawdziwą miłość do Ciebie.
Przyjmij nasze oddanie i udziel nam łaski wytrwania.
Pomóż nam przychodzić do Ciebie w każdym tygodniu.
Chwila ciszy.
(Śpiew: Jezu, Tyś jest światłością mej duszy)
„Przyjdźcie do Mnie wszyscy”
L2: Panie Jezu, wsłuchujemy się dziś w Twoje słowa: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28). Pragniemy głębiej zrozumieć prawdę, że to Ty wzbudziłeś w nas pragnienie modlitwy i adoracji. Ty nas zaprosiłeś do wejścia głębiej w relację z Tobą. Mówiłeś: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15, 16a). Wybrałeś nas i zaprosiłeś do siebie. Pragniesz się z nami spotkać i obdarować nas sobą. Pragniesz także napełnić nas wszelkimi darami, których potrzebujemy w codziennym życiu. Mówiłeś o tym pragnieniu do św. Faustyny, a ona przekazała nam Twoje słowa: „Dziś po Komunii św. powiedział mi Jezus, jak bardzo pragnie przychodzić do serc ludzkich. «Pragnę jednoczyć się z duszami ludzkimi; rozkoszą Moją jest łączyć się z duszami. Wiedz o tym, córko Moja, [że] kiedy przychodzę w Komunii św. do serca ludzkiego, mam ręce pełne łask wszelkich i pragnę je oddać duszy, ale dusze nawet nie zwracają uwagi na Mnie, pozostawiają Mnie samego, a zajmują się czym innym. O, jak mi smutno, że dusze nie poznały Miłości. Obchodzą się ze Mną jak z czymś martwym»”(Dz. 1385).
Chwila ciszy.
L1: Panie Jezu, przyjmujemy Twoje, pełne wyrzutu, słowa. Otwierają one przed nami pragnienia Twego Serca i pociągają nas ku Tobie. Dlatego przychodzimy i powtarzamy słowa proroka: „Oto jestem, Panie, bo mnie wezwałeś” (por. 1 Sm 3,5). Chcemy prawdziwie spotkać Cię w Najświętszym Sakramencie i wejść w zażyłą relację z Tobą. Ogromną troską Twego Boskiego Serca jest napełnianie człowieka Twoją miłością. Ty cierpliwie i niezmiennie czekasz na nas ukryty pod postacią chleba. I choć nasze oczy patrzą jedynie na to, co widzialne, to przez wiarę dostrzegamy w tej Hostii Ciebie, Stwórcę i Zbawcę, Boga, który myśli o swym stworzeniu, pragnie z nim przebywać i go ubogacać swoimi nieskończonymi darami. Za te niezmierzone łaski pragniemy Ci dziękować i wielbić Cię wraz z aniołami i świętymi.
L2: Bądź uwielbiony, Panie w darze spotkania z Tobą. Bądź uwielbiony Panie.
Bądź uwielbiony w Twojej obecności w Najświętszym Sakramencie.
Bądź uwielbiony w Twoich słowach: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy”.
Bądź uwielbiony w Twoim dziele odkupienia człowieka.
Bądź uwielbiony w Twej miłości niepojętej.
Chwila ciszy.
(Śpiew, np.: Przychodzisz, Panie, mimo drzwi zamkniętych).
Adoracja indywidualna w ciszy
P: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za czas wspólnej modlitwy i refleksji. Ty pragniesz, abyśmy razem wsłuchiwali się w Twoje słowa, wzajemnie ubogacali się naszą wiarą i trwali przed Tobą jako Twój Kościół, zjednoczony w Duchu Świętym. To bycie z innymi pomaga nam w osobistej modlitwie, w indywidualnej adoracji. Pragniemy ją teraz przeżyć. Pozostajemy w dłuższej chwili ciszy, aby jeszcze raz usłyszeć w sercu, że nas do siebie zapraszasz, że pragniesz bliskości z nami, że hojnie wylewasz na nas swoje dary.
Trwając w ciszy na adoracji przedstawiamy Ci także nasze codzienne sprawy i troski ufając Twojej obietnicy: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”. Przynosimy na to spotkanie z Tobą naszą codzienność, cały ból i smutek, który nosimy w sobie, a także każdą radość i pociechę, którą stawiasz na naszej drodze. Pragniemy we wszystkim, co nas spotyka uwielbiać Ciebie, jedynego Boga.
Adoracja w ciszy.
Modlitwa na zakończenie
L1: Jezu, obecny w Najświętszym Sakramencie, nie przestawaj wołać nas do Siebie! Pragniemy odpowiadać na to wezwanie i przychodzić adorować Twoje Oblicze.
Napełnij nas duchem modlitwy, aby była ona radosnym i pełnym miłości przebywaniem z Tobą. Naucz nas przychodzić do Ciebie w tej wspaniałej godzinie adoracji i wchodzić w głęboką zażyłość z Tobą – naszym Odkupicielem i Przyjacielem. Chcemy trwać przy Tobie i przylgnąć do Twego Najświętszego Serca tak blisko, by usłyszeć jego bicie.
L2: Pomóż nam, abyśmy wracając do naszych domów i środowisk nie utracili z oczu tego, że jesteś z nami i pragniesz przychodzić poprzez nas do tych, których stawiasz na naszej drodze.
P: Niech będzie chwała Tobie, Jezu Miłosierny, który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.