Przyjdzie sądzić
Adoracja: Wiara wyznana ustami
8. „Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych”
Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu: O zbawcza Hostio.
Chwila ciszy.
P: Zmartwychwstały Panie, obecny pośród nas w Najświętszym Sakramencie, klękamy przed Tobą pełni radości, bo wstępując do domu Ojca rozpocząłeś swoje wieczne królowanie. Ofiarowując siebie za nas pokonałeś pradawnego wroga, oskarżyciela człowieka, który dniem i nocą oskarża nas przed naszym Ojcem i dałeś nam nadzieję zmartwychwstania i obcowania z Tobą w niebie. Wstępując do Ojca obiecałeś, że u końca czasów powrócisz jako Sędzia sprawiedliwy, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Dziękujemy Ci Panie za objawienie nam tej tajemnicy i prosimy, byś pozwolił nam ją lepiej rozumieć. Pełni nadziei w Twoje nieskończone miłosierdzie błagamy Cię o dar Twego Ducha, aby obdarzył nas niezachwianą wiarą.
Chwila ciszy.
Śpiew: Niech nas ogarnie, łaska, Panie, Twa.
P: Klęcząc przed Tobą, Panie, pragniemy wsłuchać się w Twoje słowa, w których wyjaśniasz nam tajemnicę sądu. Tak często boimy się tej prawdy. Wyobrażamy sobie sąd, w którym wyroki są surowe, a kary za popełnione grzechy bardzo bolesne. Twój sąd, o Panie, jest sprawiedliwy, ale połączony z miłosierdziem. Niech Twoje słowo wleje w nasze serca pokój i pomnoży nasze zaufanie do Ciebie.
L1: Z Ewangelii według św. Jana (5,21-30): Jezus powiedział do Apostołów: „Jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał”.
Śpiew: Jezu, ufam Tobie.
L2: Z Apokalipsy św. Jana Apostoła (20,11-15): „Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I ujrzałem umarłych - wielkich i małych - stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia”.
Śpiew: Jezu, ufam Tobie.
L3: Z Ewangelii według św. Mateusza (25,31-34): „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: «Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie»”.
Śpiew: Jezu, ufam Tobie.
P: Dziękujemy Ci, Panie, za słowo, które do nas skierowałeś. Ukazujesz się nam jako Sędzia sprawiedliwy. Dobro zostanie pomnożone, a zło zostanie zniszczone. Ty jesteś Sędzią, a równocześnie Zbawicielem. Jesteś Sprawiedliwością i Miłosierdziem. Pragniemy Twoje słowa rozważyć w cichej modlitwie. Prosimy Cię, abyś prowadził nas swoim światłem.
Dłuższa chwila ciszy.
Śpiew: Nie lękajcie się, Ja jestem z wami.
P: W naszym Credo wyznajemy, że Pan Jezus przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzymy w powtórne przyjście Pana i oczekujemy go. We Mszy Świętej powtarzamy słowa: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Oczekujemy na to przyjście z nadzieją, a nie lękiem. Na naszych ustach jest pieśń uwielbienia, a nie smutku. Rozważając tę tajemnicę śpiewajmy pieśń zbawionych, pieśń Godów Baranka:
P.: Alleluja.
Zbawienie, chwała i moc należą do Boga naszego, *
W.: Alleluja
P.: bo Jego wyroki są prawdziwe i sprawiedliwe.
W.: Alleluja alleluja.
P: Alleluja.
Chwalcie Boga naszego, wszyscy Jego słudzy, *
W.: Alleluja
P.: którzy się Go boicie, wielcy i mali.
W. Alleluja, alleluja.
P.: Alleluja.
Bo zakrólował Pan Bóg nasz, Wszechmogący, *
W.: Alleluja
P.: weselmy się i radujmy, i oddajmy Mu chwałę.
W.: Alleluja, alleluja.
P.: Alleluja.
Bo nadeszły gody Baranka, *
W.: Alleluja
P.: a Jego Małżonka się przystroiła.
W. Alleluja, alleluja.
P.: Alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, *
W.: Alleluja
P.: i Duchowi Świętemu.
W.: Alleluja, alleluja.
P.: Alleluja.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
W.: Alleluja
P.: i na wieki wieków. Amen.
W.: Alleluja, alleluja.
P: Powtórne przyjście Chrystusa jest przez wiernych oczekiwane jako czas wypełnienia się powołania człowieka do zjednoczenia z Bogiem. Pismo św. w wielu miejscach poucza nas o tym wydarzeniu. Wizja paruzji w szczególności przedstawiona jest w objawieniu św. Jana czyli w księdze Apokalipsy. Kościół, pragnąc byśmy lepiej przygotowali się na przyjście naszego Pana jako Sędziego i Zbawiciela, wyjaśnia to misterium w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Wsłuchajmy się w te słowa.
L4: „«Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi» (Rz 14, 9). Wniebowstąpienie Chrystusa oznacza Jego uczestnictwo, razem z człowieczeństwem, w mocy i władzy samego Boga. Jezus Chrystus jest Panem i dlatego posiada wszelką władzę w niebie i na ziemi. Jest On «ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem», ponieważ Ojciec «wszystko poddał pod Jego stopy» (Ef 1, 20-22). Chrystus jest Panem wszechświata i historii. W Nim historia człowieka, a nawet całe stworzenie osiąga swoją «rekapitulację», swoje transcendentne wypełnienie” (KKK 668).
Śpiew: Jesteś Królem.
L5: „Królestwo Chrystusa, obecne już w Jego Kościele, nie jest jeszcze całkowicie wypełnione «z wielką mocą i chwałą» (Łk 21, 27) przez przyjście Króla na ziemię. W Królestwo to uderzają jeszcze złe moce , nawet jeśli zostały one zwyciężone u podstaw przez Paschę Chrystusa; do chwili, gdy wszystko zostanie Mu poddane. [...] Dlatego chrześcijanie modlą się, szczególnie podczas Eucharystii, by przyspieszyć powrót Chrystusa, mówiąc do Niego: «Przyjdź, Panie!»Chrystus powiedział przed swoim Wniebowstąpieniem, że nie nadeszła jeszcze godzina chwalebnego ustanowienia Królestwa mesjańskiego oczekiwanego przez Izraela, które według proroków miało przynieść wszystkim ludziom ostateczny porządek sprawiedliwości, miłości i pokoju. Czas obecny jest według Chrystusa czasem Ducha i świadectwa , ale jest to także czas naznaczony jeszcze «utrapieniami» (1 Kor 7, 26) oraz doświadczaniem zła które nie oszczędza Kościoła i zapoczątkowuje walkę ostatnich dni. Jest to czas oczekiwania i czuwania” (KKK 671-672).
Śpiew: Jesteś Królem.
L6: „W ślad za prorokami i Janem Chrzcicielem Jezus zapowiedział w swoim przepowiadaniu sąd, który nastąpi w dniu ostatecznym. Zostanie wtedy ujawnione postępowanie każdego człowieka i wyjdą na jaw tajemnice serc. [...]Chrystus jest Panem życia wiecznego. Do Niego jako do Odkupiciela świata należy pełne prawo ostatecznego osądzenia czynów i serc ludzi. «Nabył» On to prawo przez swój Krzyż. W taki sposób Ojciec «cały sąd przekazał Synowi» (J 5, 22). Syn jednak nie przyszedł, by sądzić, ale by zbawić i dać życie, które jest w Nim. Przez odrzucenie łaski w tym życiu każdy osądza już samego siebie, otrzymuje według swoich uczynków i może nawet potępić się na wieczność, odrzucając Ducha miłości” (678-679).
Śpiew: Jesteś Królem.
Chwila ciszy.
Śpiew: Panie, Twój tron wznosi się.
P: Mając świadomość grzeczności często wynikającej ze słabej wiary i małej ufności w Bożą Opatrzność skierujmy teraz prośby do miłosiernego Pana, aby zechciał ustrzec nas od potępienia i udzielił nam odpuszczenia win.
L1: Panie, Jezu Chryste, Ty przyszedłeś na świat by go zbawić, a nie potępić. Prosimy Cię, przymnóż nam wiary, abyśmy mężnie przeciwstawiali się złu, a przez to uzyskali na sądzie ostatecznym przebaczenie i mogli wejść do Twego Królestwa.
Śpiew: Twej miłości pełni, wiarą umocnieni, Panie, prosimy Cię.
L2: Panie nasz i Zbawicielu, Ty oddałeś za nas swe życie i pozostajesz z nami do końca czasów. Spraw Panie, abyśmy łącząc się z chórami niebios, często i z radością uwielbiali Cię, uczestnicząc we Mszy św. i adorując Cię obecnego w Najświętszym Sakramencie, a przez to należycie przygotowali się na Twoje przyjście.
Śpiew: Twej miłości pełni, wiarą umocnieni, Panie, prosimy Cię.
L3: Panie, Jezu Chryste, Ty ustanowiłeś Swój Kościół, który jest Twoją Oblubienicą. Prosimy Cię, uzdolnij pasterzy i wiernych świeckich do mężnego wyznawania wiary w Ciebie jako Króla Wszechświata i Sędziego żywych i umarłych.
Śpiew: Twej miłości pełni, wiarą umocnieni, Panie, prosimy Cię.
P: Miłosierny Jezu, nie zważaj na nasze grzechy, lecz na wiarę Twojego Kościoła. Udziel nam swojego przebaczenia i daj nam udział w pełni życia w Twoim królestwie, abyśmy na wieczność mogli cieszyć się Tobą i wychwalać nieprzerwanie Twoje miłosierdzie. prosimy o to słowami koronki, którą przekazałeś nam przez św. Faustynę.
Śpiew: O Krwi i Wodo, któraś wypłynęła.
L4,5,6: Przewodniczą odmawianiu Koronki do Miłosierdzia Bożego.
Śpiew: Święty Boże.
P: Dziękujemy Ci, najlepszy Panie, za dar medytacji nad prawdą wiary, w której wyznajemy, że „przyjdziesz sądzić żywych i umarłych”. Dziękujemy Ci za łaskę wiary w tę tajemnicę i prosimy, abyś tę wiarę nieustannie umacniał. Panie, przymnóż nam wiary.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L1: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L2: Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację Ciebie i pełnym zaangażowania przeżywaniu sakramentów, szczególnie Eucharystii.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L3: Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą pokorną modlitwę o pomnożenie wiary. Niech ona kształtuje całe nasze życie i doprowadzi nas do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: Dotknął mnie dziś Pan.
Adoracja w ciszy.