Słowo do rodziców i katechetów
Słowo do rodziców i katechetów
Do nas, dorosłych: rodziców, nauczycieli, katechetów, wychowawców, Pan Jezus zwraca się z prośbą i poleceniem zarazem: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże» (Mk 10,14). Jak ważne jest dziecko w oczach Boga! Jak wielkie zadanie postawił Pan Jezus przed nami, dorosłymi. Największe! Bo pozwolić, nie przeszkadzać to nie znaczy: nie wchodzić w problem, nie utrudniać, mówiąc potocznym językiem: „nie wtrącać się w to”. To znaczy: pomóc, umożliwić, stworzyć warunki, być z dzieckiem w tym, co dla niego najważniejsze, w jego relacjach z Bogiem. To wypełnianie, dzień po dniu, zobowiązań, jakie – będąc rodzicami, czy uczestnicząc poprzez własny chrzest we wspólnocie Kościoła i podejmując obowiązki wychowawcy, katechety, nauczyciela – przyjęliśmy wobec Boga, prosząc Kościół o chrzest dla dzieci.
Dziecko szuka wzorców, potrzebuje świadectwa dorosłych. Ale szuka i potrzebuje równocześnie poważnego towarzyszenia mu w jego rozwoju wiary, w jego poszukiwaniu odpowiedzi na pytania, w jego „byciu z Jezusem”, poznawaniu Jezusa jako Tego, który Jedyny ma prawdziwą odpowiedź na dziecięce problemy w poszukiwaniu dobra i prawdy. Potrzebuje nauczyciela modlitwy, mistrza, który podprowadzi go do Źródła, do Życia, wskaże Drogę i Prawdę. Równocześnie, gdy stajemy się tym „towarzyszem dziecka”, ono potrafi nas, dorosłych, tak wiele nauczyć. Ta nauka, to wędrowanie staje się wspólnym poszukiwaniem, wspólną drogą do świętości, która jest miarą życia chrześcijańskiego.
Materiały zamieszczane na stronie Adoremus mogą być również wsparciem dla tych, którzy przekazu wiary nie chcą ograniczać do przekazu wiedzy odbywającego się w klasie szkolnej i do dopilnowania w domu, aby dziecko tę wiedzę opanowało, i szukają pomocy w „podprowadzaniu” dziecka do osobistego kontaktu z Bogiem na modlitwie. Proponuje pomoce, które pozwalają dziecku na samodzielne podejmowanie prób życia słowem Bożym, nauczaniem Jana Pawła II, oraz nawiązywaniem osobistej rozmowy z Panem Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Są to pomoce stawiające dziecku poprzeczkę wysoko. Aby próby jej pokonywania nie kończyły się dla dziecka porażką potrzebne jest, aby podejmowało ono trud wędrówki tą drogą w towarzystwie kochających i poszukujących wraz z dzieckiem drogi „do pełni wiary” dorosłych. Doświadczenia, zwłaszcza rodziców, którzy taki trud podejmowali, pokazują, że jest to droga pozwalająca na radowanie się wspaniałymi owocami.