Poznajemy dom Boga - spotkanie

 
pobierz: pdf doc



POZNAJEMY DOM BOGA

Spotkanie w grupie


Prowadzący przygotowuje salę – stolik na którym jest świeca, wokół ustawione krzesła lub ławeczki tak, aby grupa siedziała w kręgu; kartki z Modlitwą do Ducha Świętego, kartki z napisami cały świat; niebo; kościół; Kościół; serce człowieka; Ciało i Krew Chrystusa i (jeśli potrzeba) niedużą tablicę korkową; arkusz papieru, napis DOM, zdjęcia „domów”, plansze i żetony do gry,

Na początku spotkania prowadzący wybiera strażnika światła, czyli osobę, która zapala i gasi świecę. W tym spotkaniu nie potrzeba wybierać lektora.

Modlitwa

- Prowadzący prosi, aby wszyscy stanęli w kręgu. Wybrana osoba zapala świecę. Uczestnicy spotkania otwierają w swoich zeszytach stronę z Modlitwą do Ducha Świętego.
- Znak krzyża.
- Prowadzący prosi o skupienie i zaproszenie – w chwili ciszy – tego Gościa do swojego serca i do naszej pracy.

Chwila ciszy

Wszyscy, wspólnie odmawiają Modlitwę do Ducha Świętego.

Śpiew np.: Przyjdź Duchu Święty, ja pragnę …

Ćwiczenie wstępne

- Prowadzący przyczepia do rozwieszonego arkusza szarego papieru słowo DOM. Przed uczestnikami spotkania kładzie wiele zdjęć: morze, drzewo w którym jest wiele ptaków, ptasia budka, ptasie gniazdko, akwarium, muszla, ul, nora lisia, legowisko niedźwiedzia lub innego zwierzęcia, namiot, jakiś nieduży domek, pałac, blok mieszkalny…

- Prosi, aby każdy z uczestników spotkania przypiął do papieru to zdjęcie (lub zdjęcia, jeśli uczestników jest mniej niż zdjęć), które pasuje do słowa DOM. Uczestnicy powinni zauważyć, że wszystkie zdjęcia przedstawiają jakiś dom, a domy, w których mieszka człowiek są przynajmniej cztery (namiot, blok, pałac, domek) i to bardzo różniące się od siebie.

Śpiew:

Spotkanie ze słowem Bożym

- Prowadzący podaje uczestnikom temat spotkania: Idziemy do domu Boga. Prosi, aby zastanowili się, które słowa w tym temacie należy dobrze rozumieć, aby widzieć, co to znaczy iść do domu Boga. Dzieci powinny podać: dom Boga. Prowadzący pyta: Jak myślicie: co jest domem Boga? Uczestnicy będą zapewne podawać różne odpowiedzi. Prowadzący nie komentuje ich i nie pozwala na zbyt długie zajmowanie się odpowiedzią na to pytanie.

- Prosi o otwarcie „Zeszytu uczestnika” na stronie z tekstami Pisma Świętego przeznaczonymi na to spotkanie. Mówi, że każdy fragment, który jest opisem domu Boga. Rozdziela je (jeśli grupa jest liczniejsza jeden tekst powinien być przypisany do dwójki dzieci) i prosi, aby każdy uważnie, w ciszy, przeczytał słowo Boże i na jego podstawie odpowiedział na postawione pytanie: Co jest domem Boga?

Tekst 1: Z Psalmu 95: Pan jest wielkim Bogiem i wielkim Królem ponad wszystkimi bogami: głębiny ziemi są w Jego ręku i szczyty gór należą do Niego. Morze jest Jego własnością: bo On sam je uczynił, i stały ląd ukształtowały Jego ręce (Ps 95,3-5).

Tekst 2: Z Ewangelii według św. Jana:  W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (J 14,2-3).

Tekst 3: Z Ewangelii według św. Jana: W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie (J 2.14-17).

Tekst 4: Z Ewangelii według św. Mateusza:  Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich» (Mt 18,20).

Tekst 5: Z Pierwszego Listu św. Pawła do Koryntian: Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście (1Kor 3,16.17b).

Test 6: Z Ewangelii według św. Marka:  A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana.  (Mk 14,22-24). Z Listu św. Pawła do Kolosan: W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała (Kol 2,9)

- Po chwili ciszy prowadzący prosi, aby każda z grup – według kolejności tekstów – odczytała swój tekst i odpowiedziała na postawione wcześniej pytanie. Równocześnie z odpowiedziami prowadzący kładzie przed dziećmi, lub przypina na tablicy ich odpowiedzi: cały świat; niebo; kościół; Kościół; serce człowieka; Ciało i Krew Chrystusa.

- Prowadzący prosi, aby uczestnicy spotkania popatrzyli uważnie na te sześć ich odpowiedzi i wybrali jedną, która jakoś zdecydowanie jest inna niż pozostałe. Dzieci powinny odkryć, że jest to kościół czyli świątynia. Wszystkie pozostałe wiążą się z życiem, można powiedzieć są jakoś żywe, kościół zaś jest budynkiem, czymś materialnym. Prowadzący kładzie kartkę z napisem: kościół oddzielnie, obok, i zadaje następne pytanie: Jak myślicie, które z tych pięciu domów Boga, które „odkryliśmy” czytając Pismo Święte są jakoś wyróżnione, dla Boga, który chce mieszkać z człowiekiem na ziemi „najcenniejsze”.

- Dzieci mogą mieć problem z tą odpowiedzią. Podpowiedzią może być zabawa. Prowadzący dzieli grupę na dwa zespoły. Każdy zespół otrzymuje 100 żetonów (kółka lub kwadraty z papieru, guziki itp.). Jedna grupa otrzymuje planszę ze zdaniem (każda litera w oddzielnej kratce, kratki ponumerowane):Przez chrzest staliśmy się dziećmi Bożymi. Bóg zamieszkał w naszych sercach i uczynił nas cegiełkami w budowie Jego najpiękniejszego, żywego domu, czyli Kościoła.

- Druga grupa otrzymuje identyczną planszę, ale z pustymi, ponumerowanymi kratkami. Dzieciom młodszym należy wstawić część liter, np. wszystkie wielkie litery, lub/i litery początkowe każdego wyrazu oraz spójniki i przyimki lub jeszcze inaczej – według uznania. Im młodszy zespół, tym więcej liter jest odkrytych.- Zadaniem zespołu zgadującego jest odkrycie całego zdania. Może on prosić drugi zespół o podanie konkretnej litery, lub liter. Za podanie każdej litery „płaci” trzema żetonami. Za każdą literę, którą sam odkryje otrzymuje żeton od przeciwnej grupy. Wygrywa grupa, której – po odkryciu całego zdania – pozostanie więcej żetonów.

- Po „odkryciu zdania” zostaje ono głośno, wyraźnie odczytane. Prowadzący prosi o wycięcie i wklejenie na właściwym miejscu w zeszycie uczestnika odpowiedniego podsumowania.

Zapamiętam!

Domem Boga

jest cały świat, który On stworzył,
jest niebo, które jest mieszkaniem Jego, aniołów i świętych,

Najbardziej wyróżnionym mieszkaniem Boga na ziemi
jest eucharystyczne Ciało Chrystusa, ukryte pod osłoną chleba,
gdyż w nim jest obecny Chrystus,
prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek.

Serce człowieka i wspólnota Kościoła
to najbardziej upragnione „mieszkania Boga”.

Przez chrzest staliśmy się dziećmi Bożymi.

Bóg zamieszkał w naszych sercach
i uczynił nas cegiełkami w budowie Jego najpiękniejszego,
żywego domu, czyli Kościoła.

Śpiew:

Modlitwa słowem Bożym

 Prowadzący zaprasza do wspólnej modlitwy słowem Bożym. Wszyscy stają w kręgu wokół zapalonej świecy. Prowadzący ustala kolejność czytanych tekstów z Pisma Świętego (tych, które już były czytane na spotkaniu – z wyjątkiem tekstu 3!), tych, którzy je będą czytać w czasie modlitwy i prosi o odczytanie tekstu 1.

P: Pomyślmy w chwili ciszy jak pięknym domem, Pana Boga jest wszechświat.
Chwila ciszy
P: Czy umiemy się tym domem cieszyć? Czy umiemy go szanować?
Chwila ciszy
P: Czy potrafimy rozpoznawać w tym domu jego Gospodarza?
Chwila ciszy

P: Daje znak, aby został odczytany następny tekst – tekst 2.
P: Pomyślmy o niebie. Tam jest przygotowane dla nas mieszkanie. Czy potrafimy się nim cieszyć?
Chwila ciszy
P: Jak często rozmawiamy z mieszkańcami niebiańskiego domu, z aniołami, ze świętymi? Czy są to nasi przyjaciele?
Chwila ciszy

P: Daje znak, aby został odczytany następne teksty – teksty 4 i 5.
P: W sakramencie Chrztu świętego staliśmy się dziećmi Bożymi. Nasze serca stały się Bożym domem. Podziękujmy za to Bogu. W ciszy naszych serc rozmawiajmy z ich Gospodarzem. Co dzisiaj chcemy Mu powiedzieć?
Chwila ciszy
P: W sakramencie Chrztu świętego staliśmy się również taką małą cegiełką w budowaniu wielkiej, wspaniałej świątyni, jaką jest Kościół. Czy jesteśmy z tego dumni?
Chwila ciszy

P: Daje znak, aby został odczytany następny tekst – tekst 6.
P: Najświętsze Ciało Pana Jezusa, które adorujemy, jest najważniejszym, najbardziej wyróżnionym mieszkaniem Boga na ziemi. Pan Jezus sam tak chciał. Chciał zawsze być pośród nas. Teraz, w ciszy naszych serc, gorąco podziękujmy Mu za to.
Chwila ciszy

Śpiew:

Przygotowanie adoracji

Organizacja adoracji.
Prowadzący organizuje adorację zgodnie ze wskazówkami zawartymi w pierwszym spotkaniu. Zwraca uwagę zarówno na „szczegóły techniczne” jak i na sposób przeżywania przez dzieci tej modlitwy. Rozdziela teksty do czytania, ustala pieśni. Ćwiczy z dziećmi czytanie i śpiew.  Jeśli trzeba dba o właściwe posługiwanie się mikrofonem. Stara się, aby każdy tekst i każda pieśń były dla dziecka „jego” modlitwą i służeniem innym poprzez modlitwę. Rozmawia o wykorzystaniu chwil ciszy w czasie adoracji.

Wyjaśnienie znaku. Prowadzący prosi dzieci, aby w domu - przy wieczornej modlitwie -  pomyślały jak ważne jest dla nich to, że są dziećmi Bożymi i ich serce jest domem Boga. I jak ważne jest dla nich to, że każdy jest taką małą cegiełką w budowie żywego domu Boga, czyli Kościoła. Niech każde w domu wytnie serduszko i zrobi cegiełkę i napisze na nich swoje imię. W czasie adoracji złoży je przed ołtarzem wraz z modlitwą o to, aby Panu Bogu dobrze było w naszym sercu i abyśmy byli piękną cegiełką w Jego budowli – w Kościele.

Jeśli dzieci idą na adorację bezpośrednio po spotkaniu, wpisują swoje imiona na serduszku i cegiełce, które przyniosły z domu.

Śpiew:

Zakończenie

- Prowadzący przypomina dzieciom, co w spotkaniu z Panem Jezusem na adoracji jest ważne. Prosi o przypomnienie tematu  spotkania, o którym rozmawiali. Wspólnie, jeszcze raz czytają tekst: Zapamiętaj!

- Nawiązując do niego prowadzący proponuje odmówienie cząstki różańca z części radosnej: Zwiastowanie. W krótkim wstępie wyjaśnia, że zanim Pan Jezus się narodził to Maryja, Jej łono stało się domem Pana Jezusa i mówi: Ojcze nasz. Dzieci kolejno odmawiają Zdrowaś Maryjo.

- Prowadzący dziękuje dzieciom za spotkanie, prosi o uważne przeczytanie tego, co zostało wklejone do zeszytu (dzieci młodsze mogą przeczytać głośno, wspólnie) i zaprasza do kaplicy adoracji.

Zgaszenie świecy