Spotkanie 2 - We wspólnocie
W drugim dniu oktawy rozważamy spotkanie Chrystusa z niewiastami, które po ujrzeniu anioła wracały od grobu. Wspominamy też inne spotkanie z wieloma uczniami, o którym mówi św. Paweł.
***
„Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie». One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło” (Mt 28,8-11).
***
„Przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem; i że […] później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli” (1 Kor 15,3-6). Nie wiemy nic więcej o tym objawieniu się Chrystusa uczniom. Niewątpliwie jednak dla każdego z tych nieznanych nam ludzi, było to przeżycie, którego nie zapomnieli nigdy. Okazuje się, że najliczniejsze grono osób, które widziało Chrystusa, stanowili nieznani z imienia i nazwiska ludzie. Nie opisali oni tego przeżycia i nie weszli do grona znanych i czczonych świętych. Na pewno jednak przekazali tę prawdę w swojej rodzinie i wśród swoich najbliższych. To była właściwa dla nich forma przekazania prawdy o tym, co widzieli i słyszeli”.