spotkanie organizacyjne
pobierz:
SPOTKANIE ORGANIZACYJNE
„BO GDZIE SĄ DWAJ ALBO TRZEJ
ZEBRANI W IMIĘ MOJE,
TAM JESTEM POŚRÓD NICH”.
Modlitwa na rozpoczęcie
Zapalenie świecy stojącej na środku sali lub stołu – prowadzący zapala świecę, podnosi ją do góry i mówi:
Światło Chrystusa.
Pozostali odpowiadają:
Bogu niech będą dzięki.
Krótka modlitwa spontaniczna prowadzona przez prowadzącego. Po modlitwie wspólna modlitwa Ojcze nasz.
Śpiew: Duchu Święty, przyjdź
Spotkanie ze Słowem Bożym
Uczestnicy siadają w okręgu, wokół zapalonej świecy. Prowadzący oznajmia, że spotkanie rozpocznie się od krótkiego rozważania fragmentu z ewangelii. Rozdaje uczestnikom Pismo Święte, zapisuje na tablicy fragment Mt 18,20, Łk 18,15–17 oraz Mt 18,1–4, i tłumaczy, jak odczytujemy sigla biblijne i szukamy wskazanego fragmentu. Po odszukaniu jeden z uczestników wstaje i odczytuje na głos pierwszy fragment (uczymy młodzież, że słowa z ewangelii zawsze odczytujemy na głos w postawie stojącej):
„Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20).
Rozmowa: kto i do kogo mówi? Co to znaczy: zebrać się w czyjeś imię? A zebrać się w czyimś imieniu? Co łączy te dwa określenia? Co zyskują uczniowie Chrystusa? Co jest tego warunkiem? Czy my również możemy określić naszą grupę jako spotykającą Chrystusa właśnie w tym momencie? Dlaczego?
Odczytanie drugiego i trzeciego fragmentu:
„Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże” (Łk 18,15–17).
„W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: "Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?" On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: "Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. (…)” (Mt 18,1–4).
Rozmowa: co łączy te dwa fragmenty? Co nas w nich zaskakuje? Czy Jezus mówi nam o tym, że zaprasza do siebie tylko dzieci? Co znaczą słowa: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim”? Czy my czujemy się jak dzieci? W jakich sytuacjach? Czy naszą modlitwę cechuje dziecięctwo? Dlaczego?
Wyjaśnienie, czym są młodzieżowe grupy adoracyjne (zobacz: młodzieżowe grupy adoracyjne – refleksja).
Prowadzący zadaje pytanie: odwołując się do rozważanych fragmentów, spróbujcie powiedzieć, jaki jest sens istnienia młodzieżowej grupy adoracyjnej? Czy widzicie jakiś związek pomiędzy sowami Jezusa a dziełem istnienia i formacji w takiej grupie?
Sprawy organizacyjne: wyjaśniamy uczestnikom, jak będą przebiegać spotkania i adoracja, ustalamy z nimi wszystkie istotne do dobrego funkcjonowania grupy sprawy – terminy spotkań i adoracji, czas ich trwania oraz – co najważniejsze – sposób pracy małej grupy formacyjnej oraz jej zaangażowania w adorację. Tłumaczymy symbolikę zapalonej świecy, cel rozważania Słowa Bożego, wprowadzamy w modlitwę spontaniczną, którą spróbujemy zakończyć spotkanie, rozmawiamy o roli ciszy w adoracji i życiu człowieka, przygotowujemy pierwszą adorację (podział rozważań, nauka śpiewu). W czasie spotkania odpowiadamy również na wszelkie pytania i wątpliwości uczestników. Rozdajemy zeszyty z wklejonymi kartkami z rozważanym fragmentem Pisma Świętego oraz z refleksją o młodzieżowych grupach adoracyjnych – zeszyty te można zabrać ze sobą na adorację.
Modlitwa na zakończenie
Spotkanie kończymy odmówieniem modlitwy spontanicznej dziękczynienia. Modlitwę tę prowadzi animator grupy, każde wezwanie będziemy kończyć formułą powtarzaną za osobą wypowiadającą wezwanie:
Dziękujemy Ci, Panie.
Chwała Ojcu…
Zgaszenie świecy:
Światło Chrystusa.
Wszyscy odpowiadają:
Niech pozostanie z nami na zawsze.
Śpiew: Uwielbiajmy Jezusa, bo kocha nas jak nikt
Następuje przygotowanie adoracji.