Zstąpienie do otchłani
Wierzę, że zstąpił do otchłani
Śpiew: Prowadź nas Duchu Prawdy, drogami miłosierdzia lub Duchu Święty, przyjdź albo Niech nas ogarnie łaska, Panie Twa.
Znak krzyża i pozdrowienie zgromadzonych.
P: W Roku Wiary Ojciec Święty Benedykt XVI zachęcił nas, abyśmy starali się naszą wiarę ożywić i pogłębić. W szczególny sposób rozwijamy w sobie cztery umiejętności, na które wskazuje papież, idąc za wskazaniami Katechizmu Kościoła Katolickiego. Mamy wiarę wyznawać, celebrować ją, według niej żyć i nią się modlić. Każda z tych umiejętności jest ważna. Pominięcie jednej z nich osłabia wszystkie inne. One się bowiem wzajemnie przenikają.
Obecne spotkanie jest wyznaniem wiary, jest jej celebracją, jest znakiem, że chcemy żyć wiarą i nią się modlić. Przede wszystkim jest to jednak celebracja. Naszą wiarę w tajemnicę zstąpienia Chrystusa do otchłani wyrażamy w modlitwie i śpiewie, w słowach i znakach, celebrujemy ją razem, aby się nawzajem tą wiarą ubogacić. Wspólna celebracja to także dziękczynienie za dzieło zbawienia, którego Chrystus dokonuje, a równocześnie prośba, aby nikt z nas nie zmarnował owoców odkupienia.
Prośmy Ducha Świętego, aby pomnażał naszą wiarę, uczył nas ją wyznawać, celebrować, nią żyć i nią się modlić. Módlmy się o te dary przez wstawiennictwo Maryi, Matki Odkupiciela, która wiernie trwała przy Nim pod krzyżem i jest wzorem Kościoła modlącego się przy grobie Chrystusa.
Módlmy się: Przybądź Duchu Miłości, który jesteś jednością Ojca i Syna. Przybądź Duchu Światłości, który rozjaśniasz ciemności naszego umysłu. Daj nam łaskę najgłębszego zjednoczenia z Chrystusem, który dokonuje dzieła zbawienia. Pomóż nam być z Nim w tajemnicy Jego zstąpienia do otchłani. Ukaż nam wielkość daru, który Zbawiciel ofiarowuje nam dziś, w drugim etapie swej Paschy. Spraw, abyśmy ubogaceni pełnią łaski, mogli z większą wiarą uczestniczyć w tajemnicy zmartwychwstania Chrystusa i wielbić Ojca niebios, który nas obdarza pełnią życia. Jemu chwała i cześć na wieki wieków. Amen.
Wyznanie wiary
P: Wsłuchajmy się w słowa Pisma Świętego, a także fragmenty Katechizmu Kościoła Katolickiego. Po każdym czytaniu pozostaniemy chwilę w ciszy, a następnie wyznamy naszą wiarę śpiewem: „Credo, Domine, credo”.
L1: Z Pierwszego listu św. Piotra Apostoła (1 P 3, 18-19): „Chrystus raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł ogłosić zbawienie nawet duchom zamkniętym w więzieniu”.
Chwila ciszy.
Śpiew: Credo, Domine, credo (2x)
Cre - do, Do - mi - ne, cre - - do.
Wie - rzę, Pa - nie mój, wie - - rzę.
L2: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (632): „Liczne wypowiedzi Nowego Testamentu, według których Jezus został wskrzeszony «z martwych» (Dz 3, 15; Rz 8, 11; 1 Kor 15, 20), zakładają, że przed zmartwychwstaniem przebywał On w krainie zmarłychPor. Hbr 13, 20.. Takie jest pierwsze znaczenie, jakie przepowiadanie apostolskie nadało zstąpieniu Jezusa do piekieł; Jezus doświadczył śmierci jak wszyscy ludzie i Jego dusza dołączyła do nich w krainie umarłych. Jezus zstąpił tam jednak jako Zbawiciel, ogłaszając dobrą nowinę uwięzionym duchom”Por. 1 P 3, 18-19..
Chwila ciszy.
Śpiew: Credo, Domine, credo (2x)
L1: Z Katechizmu Kościoła Katolickiego (633): „Krainę zmarłych, do której zstąpił Chrystus po śmierci, Pismo święte nazywa piekłem, Szeolem lub Hadesem, ponieważ ci, którzy tam się znajdują, są pozbawieni oglądania Boga. Taki jest los wszystkich zmarłych, zarówno złych, jak i sprawiedliwych, oczekujących na Odkupiciela, co nie oznacza, że ich los miałby być identyczny, jak pokazuje Jezus w przypowieści o ubogim Łazarzu, który został przyjęty «na łono Abrahama». «Jezus Chrystus, zstępując do piekieł, wyzwolił dusze sprawiedliwych, które oczekiwały swego Wyzwoliciela na łonie Abrahama». Jezus nie zstąpił do piekieł,by wyzwolić potępionych, ani żeby zniszczyć piekło potępionych, ale by wyzwolić sprawiedliwych, którzy Go poprzedzili”.
Chwila ciszy.
Śpiew: Credo, Domine, credo (2x)
P: Rozważanie nawiązujące do odczytanych tekstów.
Dziękczynienie za dar wiary
P: Skierujmy do Pana dziękczynną modlitwę za dar wiary, którą On wlał w nasze serca. Niech ta pieśń wdzięczności obejmie nas całkowicie. Niech śpiewają nie tylko usta, lecz także cała głębia naszej duszy, bezkresne przestrzeni otchłani, które Chrystus nawiedza i napełnia swoją obecnością. Po każdym wezwaniu będziemy powtarzać słowa: Dzięki, o Panie, składamy dzięki, o wszechmogący nasz Królu w niebie.
L1: Dziękujemy Ci, Panie Jezu, za dar wiary, która jest Twoją łaską i równocześnie owocem naszej współpracy z Tobą.
L2: Dziękujemy Ci, nasz Panie i Zbawicielu, za wiarę, która prowadziła nas w czasie przeżywania Świętego Triduum Paschalnego. Dzięki niej byliśmy przy Tobie w czasie Ostatniej Wieczerzy, trwaliśmy z Tobą na modlitwie w Ogrójcu, przeżywaliśmy z drżeniem serca każdą chwilę Twojej męki aż do skonania na krzyżu.
L1: Dziękujemy Ci, nasz Mistrzu i Nauczycielu, za wiarę, która uzdalnia nas do tego, aby czuwać na modlitwie przy Twoim grobie, rozważając Twoją mękę, jednocząc się z Tobą w Twoim zstąpieniu do otchłani i przygotowując się do przeżycia Twego zmartwychwstania.
L2: Dziękujemy Ci, Jezu, który do końca nas umiłowałeś, za wiarę w tajemnicę Twego zstąpienia do otchłani. Poprzez akt wiary nie tylko obserwujemy z daleka Twoje działanie, ale jednoczymy się z Tobą, gdy wchodzisz w świat, którego obrazem jest grób, w świat zepsucia i martwoty, świat ciemności i niewoli, świat zła, które zakorzeniło się w ludzkiej duszy aż do samej głębi.
P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą dziękczynną pieśń za dar wiary i za niezwykłe przestrzenie ducha, które wiara przed nami otwiera. Przyjmujemy ciągle na nowo ten niezwykły dar Twego miłosiernego serca i wraz z całym Kościołem wielbimy Twoje miłosierdzie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Śpiew: Misericordias Domini in aeternum antabo.
Prośba o przymnożenie wiary
P: Dziękując Bogu za wielki dar wiary, prośmy Go pokornie, aby ta wiara nieustannie w nas wzrastała. Potrzebujemy mocniejszej wiary, aby z większym zaangażowaniem przeżywać tajemnicę zmartwychwstania Chrystusa, aby pełniej zanurzyć się w tajemnicy miłosierdzia Bożego, aby całkowicie otworzyć się na tchnienie Ducha, które przekaże nam Zmartwychwstały. Odmówmy modlitwę na rok wiary i powtarzajmy z głębi serca wołanie: „Panie, przymnóż nam wiary!”.
L1: Panie Jezu, Synu Boga żywego, przymnóż nam wiary w Twoje słowo, w którym ukryta jest prawda i w którym Ty sam jesteś obecny. Otwórz nasz umysł i serce, abyśmy uważnie słuchali słów Ewangelii i gorliwie poznawali Twoją naukę, przekazywaną przez Kościół. Ześlij na nas swego Ducha, aby doprowadził nas do całej prawdy.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L2: Zbawicielu świata, przymnóż nam wiary w Twoje zbawcze działanie w sakramentach świętych i Twoją obecność pośród nas w znaku chleba. Niech nasza wiara objawi się w chętnym przychodzeniu na adorację i pełnym zaangażowaniu w przeżywanie sakramentów, szczególnie Eucharystii.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
L1: Jezu, Synu Maryi, przymnóż nam wiary w Twoją obecność w nas samych i w innych ludziach. Nie pozwól nam zapomnieć o Twoich słowach: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z najmniejszych, Mnieście uczynili”. Dodaj nam sił, abyśmy służyli Ci w ludziach, do których nas posłałeś.
Śpiew: Panie, przymnóż nam wiary.
P: Przyjmij, miłosierny Jezu, naszą pokorną modlitwę o pomnożenie wiary. Niech ona kształtuje całe nasze życie i doprowadzi nas do Ciebie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.
Zakończenie
Słowo celebransa.
Błogosławieństwo.
Śpiew: Ja wiem, w Kogo ja wierzę albo Miłosierna Matko Boża lub inny śpiew.