Droga światła
Droga światła
Godz. 22.30
Droga światła jest nabożeństwem, w którym przeżywamy osiem spotkań ze Zmartwychwstałym. Jej pierwowzorem jest Oktawa Zmartwychwstania Pańskiego. Treść duchową tych ośmiu niezwykłych dni przeżywamy w formie ośmiu spotkań z Tym, który nieustannie przychodzi do swego Kościoła.
W tym roku tematem modlitwy jest dar Ducha Świętego, którego przynosi Kościołowi zmartwychwstały Zbawiciel. Więcej informacji.
Wprowadzenie
Śpiew: O Stworzycielu, Duchu, przyjdź!
L1: Z księgi proroka Ezechiela: „Anioł zaprowadził mnie przed wejście do świątyni [...]. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza. Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek. Następnie znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść: sięgała aż do bioder; i znów odmierzył jeszcze tysiąc łokci: był tam już potok, przez który nie mogłem przejść, gdyż woda była za głęboka [...]. Potem rzekł do mnie: «Czy widziałeś to synu człowieczy?»” (Ez 47, 1-6).
L2: Pragniemy zobaczyć oczyma wiary cuda, których dokonałeś, Panie nasz i Boże. Pragniemy wędrować wzdłuż rzeki wody życia i nieustannie się w niej zanurzać. Udajemy się na miejsca, w których Ty po zmartwychwstaniu objawiałeś się swoim uczniom. Wiele było tych miejsc, ale żadne nie było przypadkowe. W każdym objawiałeś nam ważne prawdy i zapraszałeś do coraz mocniejszej wiary w Ciebie. Dziś prosimy pokornie: „Panie, przymnóż nam wiary!”.
Spotkanie 1 - Przy pustym grobie
Kantor śpiewa wezwanie, a wszyscy zgromadzeni odpowiedź:
K: To - bie chwa - ła i cześć, Je - zu Zmar-tych-wsta - ły!
W: Ze - ślij na nas swo - je - go Du - cha.
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Wyszedł Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu […]. Wtedy wszedł do wnętrza […]. Ujrzał i uwierzył” (J 20,3-9).
L2: Jan ujrzał i uwierzył. Stało się to wtedy, gdy wszedł do wnętrza. Tam, wewnątrz, zobaczył znaki i one przemówiły do niego. Również my nie możemy pozostać na zewnątrz i patrzeć z daleka. Jesteśmy zaproszeni do wnętrza, do samego centrum tajemnicy, w której dokonuje się zbawienie świata. Tam rodzi się wiara paschalna.
Chwila ciszy.
L3: Zmartwychwstały Panie, Ty przez Ducha Świętego prowadzisz nas do wnętrza Twojej tajemnicy. Tylko Duch przenika głębokości Boga samego. Tylko On zna niezmierzone głębie naszego serca i naszej duszy. Daj nam łaskę zanurzenia się w Twoim Duchu. Niech On odsłoni przed nami tajemnicę pustego grobu. Przy tym znaku się zatrzymujemy i tak jak św. Jan chcemy wyznawać swoją wiarę, że Ty zwyciężyłeś śmierć.
Śpiew: Jak ożywczy deszcz
Jak ożywczy deszcz, Duchu Święty, przyjdź.
Dotknij naszych serc, rozpal ognia żar.
Dziś przenikaj nas tchnieniem mocy swej.
Bądź nam światłem dnia i nadzieją serc.
Spotkanie 2 - Z niewiastami wracającymi od grobu
L1: Z Ewangelii według św. Mateusza: „Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie». One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą»” (Mt 28,8-11).
L2: Przenosimy się myślą na inne miejsce. Idziemy z niewiastami, które oddaliły się od grobu. Szły w pośpiechu, lecz nagle stanął przed nimi Jezus. My również zatrzymujemy się przy Nim. Od poprzedniego spotkania dzieli nas pewna odległość, jakby tysiąc łokci. Przeszliśmy tę drogę, by wejść głębiej w misterium łaski, zanurzyć się bardziej w oceanie Bożego miłosierdzia.
Chwila ciszy.
L3: Jezu zmartwychwstały, napełnij nas swoim Duchem, aby odsłonił przed nami niewyczerpane bogactwo treści, jaka kryje się w Twoim spotkaniu z niewiastami wracającymi od grobu. Pomnóż naszą wiarę, abyśmy nigdy nie zwątpili, że Ty jesteś przy nas, pomóż nam zobaczyć Ciebie, gdy stajesz na naszej drodze i chcesz nas zatrzymać. Niech w naszych uszach nieustannie brzmią słowa, które wypowiedziałeś do niewiast: „Witajcie – witaj”.
Śpiew: Dotknij, Panie, moich oczu
Dotknij, Panie, moich oczu,
abym przejrzał, abym przejrzał.
Dotknij, Panie, moich warg,
abym przemówił uwielbieniem.
Dotknij, Panie, mego serca i oczyść je.
Niech Twój Święty Duch, dziś ogarnia mnie.
Spotkanie 3 - Z Marią Magdaleną
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Maria Magdalena stała przed grobem płacząc. Odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: «Nauczycielu»” (J 11a.14b-16).
L2: Nasza duchowa wędrówka trwa. Znów jesteśmy w innym miejscu i uczestniczymy w innym spotkaniu ze Zmartwychwstałym. Przebyliśmy kolejne tysiąc łokci i jesteśmy zdolni zanurzyć się bardziej w rzece wody życia, która wypłynęła z przebitego boku Jezusa i jako strumienie miłosierdzia dociera do wszystkich, także do nas.
Chwila ciszy.
L3: Jezu, nasz Zbawicielu i Panie, Ty stajesz przed każdym z nas, jak stanąłeś przed Marią Magdaleną, lecz tylko dzięki Duchowi Świętemu możemy Cię rozpoznać. Bez Niego nikt nie potrafi uznać w Tobie nieśmiertelnego Zwycięzcę. Ty wylewasz na nas obficie swego Ducha i Ty zanurzasz nas w Nim, który jest miłością, łączącą Ciebie z Ojcem. Dziękujemy Ci, Panie, za ten niezwykły dar Ducha.
Śpiew: Duchu miłości
Duchu miłości wylewaj się na nas,
Z przebitego serca Jezusa, Jezusa.
Spotkanie 4 - Z uczniami idącymi do Emaus
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Tego samego dnia dwaj [uczniowie] byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali […]. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»” (Łk 24,13 -33).
L2: Kolejne spotkanie z Jezusem ma miejsce w drodze. Jest wspólnym wędrowaniem i rozmową, a w końcu zajęciem miejsca za stołem i uczestnictwie w łamaniu chleba. Poprzez słowo Jezus wprowadza uczniów, także każdego z nas, w głąb tajemnicy Eucharystii. Nasze serce powinno pałać, a nasze oczy powinny widzieć to, co jest obecne pod osłoną znaków. Tylko tam, w świecie, do którego prowadzi wiara, są bezkresne przestrzenie Bóstwa. Tam prowadzi nas Jezus.
Chwila ciszy.
L3: Zmartwychwstały Królu, broń nas przed nieuważnym słuchaniem Twoich słów i przed powierzchownym uczestnictwem w łamaniu chleba. Rozpalaj nasze serca ogniem Ducha Świętego, abyśmy potrafili coraz bardziej zanurzać się w bezmiarze miłości, która nas otacza, miłości, która nas prowadzi, w której żyjemy, poruszamy się i jesteśmy.
Śpiew: Duchu Święty wołam, przyjdź!
Duchu Święty wołam przyjdź, (Duchu Święty wołam przyjdź),
bądź jak ogień duszy mej, (bądź jak ogień duszy mej),
bądź jak ogień w ciele mym, (bądź jak ogień w ciele mym), rozpal mnie.
Wszechmogący Bóg jest pośród nas,
miłosierdzie jego wielkie jest.
Okazuje dobroć swoją dziś
dla tych, (dla tych, dla tych) którzy chcą miłować Go.
Spotkanie 5 - Z Apostołami po powrocie uczniów z Emaus
L1: Z Ewangelii według św. Łukasza: „Jezus rzekł do swoich uczniów: «Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego»” (Łk 24,36-48).
L2: Jezus niestrudzenie tłumaczy nam słowo prawdy. Daje nam również dar oświecenia umysłu, bez którego jesteśmy zdani tylko na własne siły. Przyjmując dar światła, poznajemy Boże drogi życia i Boży plan zbawienia. Z radością więc zatrzymujemy się w kolejnym miejscu naszej wędrówki, by spotkać Pana i przyjąć ofiarowany nam dar.
Chwila ciszy.
L3: Panie Jezu, Ty wyjaśniałeś nam, że to Duchu Święty doprowadzi nas do całej prawdy i On przypomni nam wszystko, co Ty powiedziałeś. Spraw, abyśmy poznając wielkość Twoich dzieł, całym sercem śpiewali pieśń odkupionych. Połącz nasze głosy ze śpiewem Aniołów i Świętych, którzy w niebie wychwalają nieskończoną miłość Boga w Trójcy Świętej Jedynego.
Śpiew: Alleluja, alleluja, alleluja.
1. Niech zabrzmi Panu chwała w niebiosach
Na wysokościach cześć niech oddadzą
Wielbijcie Pana duchy niebieskie
Wielbijcie Pana Jego zastępy.
2. Słońce księżycu, wielbijcie Pana
Gwiazdy świecące, wielbijcie Pana
Niebiosa niebios, wielbijcie Pana
Wody podniebne wielbijcie Pana
Spotkanie 6 - Z Apostołami nad jeziorem
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje»” (J 21,15-19).
L2: Czy można miłować więcej lub mniej? Można. Nasza miłość wzrasta o tyle, o ile rozpala się miłością Jezusa i o ile zanurza się w Jego bosko-ludzkiej miłości. Dziś chcemy lepiej uświadomić sobie to doświadczenie zanurzenia w Bogu, zanurzenia w Sercu Jezusa, zanurzenia w Duchu Świętym, który jest Miłością.
Chwila ciszy.
L3: Panie Jezu, Twój Duch prowadził Piotra, gdy pierwszy raz przyszedł do Ciebie, a potem, gdy przez trzy lata trwał przy Tobie. Choć jego wiara i miłość rosła, to jednak trudno było wykorzenić z Jego duszy stare przyzwyczajenia i obcy Tobie sposób myślenia. Kiedyś chciał Cię odwieść od krzyża, a w chwili próby zaparł się Ciebie. Teraz jednak jego miłość dojrzała. Teraz kocha mocniej więcej niż inni. Jest gotów pójść na krzyż. Jest gotów wypełnić swoją misję. Niech i nas napełni Twój Duch, aby nasza miłość rosła.
Śpiew: Duchu Święty (x4)
Przyjdź i rozpal nas
i ulecz nas, miłość nam daj.
Spotkanie 7 - Z Apostołami przed rozesłaniem
L1: Z Ewangelii według św. Marka: „Jezus ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! […]. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły” (Mk 16,6-19).
L2: Oni głosili Ewangelię, a Pan współdziałał z nimi. Byli napełnieni Duchem Świętym. Uzbrojeni mocą z wysoka nie bali się iść do obcych ludów, na dwory królewskie, do szkół i do wszystkich miejsc, gdzie żyje człowiek. Tę misję najpiękniej pełnili święci. Jedni ukryci w klasztorach, jak św. Faustyna, inni przemawiający do całych rzesz, jak bł. Jan Paweł II, jeszcze inni pozostający w rodzinach, jak św. Joanna Beretta Mola.
Chwila ciszy.
L3: Jezu, Mistrzu i Nauczycielu, naucz nas wpatrywać się w przykłady świętych, ludzi pełnych Twego Ducha i poddanych Jego działaniu. Pomóż nam zapalać się ich gorliwością, umacniać się ich odwagą, napełniać się ich mądrością, przenikać serca ich miłością, abyśmy i my mogli wypełnić misję, którą nam zleciłeś. Niech radość dnia zmartwychwstania, radość niedzieli miłosierdzia i inne skarby, które nam dałeś, o Panie, zawsze będą obecne w naszych sercach.
Śpiew: Oto jest dzień, który dał nam Pan!
Weselmy się i radujmy się w nim! Alleluja, alleluja!
1. Ty, który mieszkasz w chmurze pełnej ognia,
Ty, który siedzisz na tronie z szafirów,
istot tajemnych otoczony chórem,
Boże chwały wielkiej.
2. Ty, co zamykasz cały wszechświat w dłoni,
Czynisz z obłoków posłuszne rydwany,
Jako swych posłów Ty kierujesz wichry,
Boże Stworzycielu.
Spotkanie 8 - Z Apostołami w Wieczerniku
L1: Z Ewangelii według św. Jana: „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia... przyszedł Jezus, tchnął na Apostołów i powiedział: «Weźmijcie Ducha Świętego» […]. Po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli»” (J 20,19-29).
L2: W naszej duchowej wędrówce zatrzymujemy się jeszcze w jednym miejscu. Jest nim Wieczernik, do którego wieczorem, owego pierwszego dnia tygodnia, przyszedł zmartwychwstały Pan i tchnął na Apostołów mówiąc: „Weźmijcie Ducha Świętego”. O tym Wieczerniku oraz o wydarzeniach, które się w nim dokonały, przypomina nam dziś w szczególny sposób bazylika Miłosierdzia Bożego. Jesteśmy tu całkowicie zanurzeni w Bożym misterium. Weszliśmy do rzeki wody życia nie tylko po kostki czy po kolana. Zanurzyliśmy się w pełni, mocą wiary, nadziei i miłości.
Chwila ciszy.
L3: Jezu Chrystus, tchnij także na nas, jak tchnąłeś nam Apostołów i powiedz każdemu z nas: „Przyjmij Ducha Świętego”. Otwórz nasze serca, abyśmy Go przyjęli z radością. Niech On sprawi, abyśmy coraz bardziej stawali się Kościołem, szczęśliwą rodziną dzieci Ojca niebieskiego, wspaniałą Twoją Oblubienicą i pełną chwały świątynią Ducha Świętego.
Śpiew: Pokój wam /x3/ nie bójcie się!
Weźmijcie Ducha Świętego, /x2/
On poprowadzi Was!