Adoremus

W rytmie roku

W rytmie roku liturgicznego

W niniejszym dziale zamieszczone są teksty pomocnicze do przeżywania konkretnych adoracji indywidualnych i wspólnotowych. W każdej z nich jest zawarta myśl przewodnia całego spotkania modlitewnego, są przewidziane chwile ciszy na indywidualną modlitwę, a poszczególne teksty są rozdzielone pomiędzy kilka osób. Ważną część wspólnotowej adoracji stanowią śpiewy. Podajemy w tym względzie pewne propozycje. Należy je jednak dostosować do charakteru grupy i jej możliwości. Pamiętajmy o sobie nawzajem, gdy trwamy na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem.

Okres Wielkiego Postu

Święte Triduum Paschalne

Okres Wielkanocny

Niedziela Miłosierdzia

Pięćdziesiątnica

Tydzień eucharystyczny

^ Top

Myśli
o adoracji

"Kościół katolicki dochowywał wiary w obecność ciała i krwi Chrystusowej w Eucharystii nie tylko przez nauczanie, ale i przez życie, gdyż w każdym czasie oddawał tak wielkiemu Sakramentowi kult uwielbienia, należny jedynie Bogu. Św. Augustyn tak o tym mówi: „W tym ciele (Pan) tutaj chodził i to samo ciało dał nam do pożywania ku zbawieniu, nikt zaś tego ciała nie pożywa bez oddania mu wpierw hołdu uwielbienia i nie tylko nie grzeszymy uwielbiając je, ale grzeszylibyśmy, gdybyśmy go nie uwielbiali”
(Paweł VI, Misterium fidei)

***

"Ten kult uwielbienia, należny Sakramentowi Eucharystii, okazywał zawsze i okazuje Kościół katolicki nie tylko w czasie obrzędów Mszy św., ale i poza nią, przez jak najstaranniejsze przechowywanie konsekrowanych Hostii, wystawianie ich do publicznej czci wiernych i obnoszenie w procesjach wśród radości tłumnie zebranego ludu. Nie uchodzi niczyjej uwagi, że Boska Eucharystia nadaje chrześcijańskiemu ludowi godność, której nie podobna należycie ocenić. Chrystus bowiem jest rzeczywiście Emanuelem, czyli „Bogiem z nami” nie tylko w czasie składania ofiary i sprawowania Sakramentu, lecz również po złożeniu ofiary i po dokonaniu Sakramentu, gdy Eucharystię przechowuje się w kościołach i kaplicach"
(Paweł VI, Misterium fidei)

Navigation